Aalten 4e King of the Beeklaan - 2019 laatste 16

Met een lachend gezicht naar boven!

Op zaterdagavond 13 juli 2019 vond weer de uniek straatrace op de Beeklaan plaats. Een dikke 200 m de bult op sprinten, man tegen man, vrouw tegen vrouw. Je kunt best een beetje mazzel hebben bij de loting, maar uiteindelijk wint degene die het snelst is, de meeste inhoud heeft en het meest tactisch naar boven rent. Ook dit jaar was Bram Wevers de sterkste, voor de 3^e keer op rij. Als organisatie zijn we aan het denken om de eretitel “Emporer of the Beeklaan” in het leven te roepen, ere wie ere toe komt! 

Tijdens de aanloop naar wedstrijd hielden mijn favoriete Geert en ik angstvallig mail, app, PB, DM’tje, fax, postbus, postduif en rooksignalen in de gaten of er allicht nog nieuwe aanmeldingen binnen kwamen. Zo stond het aantal damesinschrijvingen lange tijd op 2. Voor onze “schoondochter” Ilse, nieuw op het strijdtoneel, leek het er lang op dat ze zou debuteren in de finale. Na intensief lobbyen en wat smijten met kratten bier en flessen Hugo door de sponsor, hadden we 25 heren en dames 5 op het wedstrijdformulier staan. En daar waren Geert en ik hartstikke blij mee. Zoals de dominee vroeger zei vanaf het kansel: Al zitten er maar 10 mensen in de kerk, preken zal ik!”

Met een bont gezelschap van sporters van AVA, AZSV, Zandlopers, Hok 100B, ACB, Argo, AVH kon de loting starten. Dit jaar zonder de lieftallige gastvrouw Gerdy. Was de druk te hoog, of wilde ze echt zo graag naar de “buurtbarbeque”? We zullen het nooit weten…

Het loten was weer ongekend spannend. We hadden er voor gekozen om de eerste ronde te starten met mens tegen mens. De afvallers zouden in de 2^e ronde een herkansing krijgen. Dit leverde direct al mooie clashes op! Zo moest Sam ter Haar, de hele week al stuiterend van de ambities, het in de eerste ronde direct opnemen tegen zijn broer Luka. Het ging hard tegen hard. Vorig jaar, in de 4^e ronde, was Sam de sterkste. Nu, in de 1^eronde, was Luka Sam de baas. Maar beide tot op het bot afgebrand, het kruit verschoten. In de 2^e ronde mocht Luka aantreden tegen Bram Wevers. Kansloos…Sam kwam nog wel een ronde verder via de herkansingsronde, maar werd vervolgens door het kanon Joost Lammers verslagen.

Ook mooie potten:voorzitter Rudi, met een indrukwekkend slaaptekort door het AVA-kamp, mocht aantreden tegen de testosteronbom  Mick Wagener. De Zandloper Roel Rusink tegen de ACB-er Franke Slootmans…tja, zeg het maar! Beide nieuw op het strijdtoneel, dus des te spannender. En het 3 mansschap AVH-er Roel Verwer tegen ACB-er Duco Stronks en AVAjaan Henk-Jan Legters. Ontzettend spannend allemaal.

Mijn loting was ook pittig. Ik hoopte stiekem op een wat gemakkelijke loting natuurlijk. Ik mocht echter aantreden tegen Diederik Lensink, 32 jaar jonger dan ik. Volgens voorzitter Rudi is Diederik op dit moment de snelste sprinter van AVA op de 100 m. Heb ik weer…Ik geprobeerd tactisch te verliezen, want ik zag dat ik in de herkansingsronde aan mocht treden tegen Tonny Baten en Job Ligterink. Job was echter in goeden doen en liep me er nipt af. Balen natuurlijk, maar ik kon me wel weer volleidg focussen op de organisatie.

Neef Geert kwam wel een ronde verder. En daar was hij toch een potje driest mee! “10 joar older en toch ne ronde wieter, hahahahaha!” Oh wat leuk. Geert mazzelde een ronde verder zeg maar gerust. Hij moest aantreden tegen Tonny Baten, de ijzersterke marathonloper. Tonny komt pas bij 25 km op gang! Tonny heeft het afpilsen overigens wel gewonnen, zijn duurvermogen kwam hem goed te pas. Tot 04.30 uur wist hij het vol te houden. Knappe prestatie! Mooi dat je er weer bij was Tonny, tot volgend jaar.

De spannendste pot was Joost Lammers tegen Mick Wagener. In de 3^e ronde stonden ze, al enigszins witjes, aan de start. Bij het startsignaal schoot Joost wat weg, dus hij lag direct een metertje achter. En dat kan funest zijn op dit niveau. 3 Meter voor finish schoot bij Mick de kramp er in en Joost kon hem nét passeren. Gruwelijk spannend. En gruwelijk kapot lagen ze beide languit op de Beeklaan na deze strijd.

De finale ging tussen Bram Wevers en Bjorn Tolkamp. Bjorn, de enige van het hok 100B die het zover geschopt heeft. Het hele hok stond langs de kant ter ondersteuning. Support is mooi jongens, maar meedoen vele male mooier. Ik verwacht jullie volgend jaar weer aan de start mannen!

Bram won met overmacht. Schitterend om te zien. Wie kan deze man afstoppen? Volgend jaar moet er toch echt een andere King winnen, anders wordt het voorspelbaar. De Chris Froome van de Beeklaan zeg maar. Ik dacht dat ik met Sam en Luka 2 goede troeven in de strijd had gebracht. Het lot wees echter anders uit. Zoon nummer 3 dan maar, onze Edo? Of Skip, die nog 3 jaar moeten wachten? Of moeten we 5 jaar wachten op onze Floris? Floris heeft de eerste trainingsmeters al wel in de benen; hij is als hulpje wel een keer of 5 naar boven gerend. En weer terug! Samen met de megafoon, en samen met ons Beeklaanlied King of the Hill van Johnny Cash.

Bij de dames was het ook een mooie strijd. Twee AZSV’ers tegen 3 AVAjanen. Romy van Rijs versloeg in de finale met haar lange benen de voetbalster Charlotte Wellink. Dit jaar een nieuwe Queen, met de hardloopgenen van vader Marco en de looks van moeder José. Ze moest er hard voor werken! Mooi dat de Queen of the Beeklaan ook haar intrede heeft gedaan bij de AZSV dames. Ik verwacht volgend jaar het hele team van Ilse Luijmes aan de start! AVAjaan Paula was ook weer van de partij. Ze had er een dienst om verzet zelfs. Kippenvel om zo’n bevlogenheid! En Tracey, niet echt een type sprinter, wou per sé meedoen. Ze gaf aan dat ze gewoon toe was aan iets nieuws; sprinten tegen de Beeklaan op paste prima in die filosofie. Daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen. Tussen het veelkoppige publiek stond menig getalenteerd hardloper, die de straatrace net ietsje te spannend vond. Lieve mensen, doe als Tracey en doe mee! Plezier gegarandeerd!

En we hebben mogen genieten van onze Theo Stronks. Onze strijder van 64 jaar. Opgeven staat niet in zijn woordenboek. Als we een masterklasse van 60+ hadden gehad, was Theo de King geweest. Theo, voor ons ben je King! Klasse dat je elk jaar weer meestrijdt!

Bram, voor de 3^e keer koning, we hadden het al gememoreerd. Grappig dat ik ben, bood ik hem aan dat hij de beker nu mocht houden. Bram wilde liever de Queen een keertje houden. Van vader Marco mocht het wel, hij was blij met zo’n King als schoonzoon. Als beelddenker zie ik nu het plaatje dat Romy thuis bij Geert en Ina – de King woont nog thuis bij pa en ma in het paleis – al een week staat te pronken op het dressoir. King Bram moet haar wel zelf afstoffen!

Door een sympathiek architectenbureau, dat liever anoniem wil blijven, werd er een koelwagen met inhoud aangeboden. Van dit aanbod werd grif gebruik gemaakt. Er werd nog lang nagepraat en nageborreld aan de Hofstraat, prachtig! Volgend jaar de 5^e editie alweer. We gaan er weer een mooi feest van maken, we hebben er nu al zin aan! (met dank aan Rinke ter Haar)

1e ronde tegen Tonny Baten

2e ronde tegen Roel Rusink