Column: Erwin’s zin en onzin - deel 212

Samen met jeugdvrienden Evelien en Walter bezocht ik de Duitse hoofdstad

De gortdroge zomer zijn we al lang weer vergeten en we ergeren ons inmiddels kapot aan dat druilerige hondenweer. Iedereen is toe aan een leuk verzetje, dus het schrijvende fenomeen moet de pen maar weer eens uit het vet halen. Een sabbatical? Een stIlteretraite in een Limburgs klooster? Een zomerdepressie? Nee hoor, niks van dat alles; ik was er gewoon even helemaal klaar mee. Nu ben ik terug, met het schuim op m'n bek. De komende weken brand ik weer alles en iedereen vanaf de achillespezen af en laat ik mensen over de grond kruipen van het lachen, zoals alleen ik dat kan. Lullige onderwerpjes als homo-emancipatie, racisme en vrouwenquota ga ik moeiteloos uit de weg. Ik richt me, zoals jullie gewend zijn, puur op belangrijke zaken. 

Even 14 dagen terug in de tijd: vriendenweekend in Berlijn. Samen met jeugdvrienden Evelien en Walter bezocht ik de Duitse hoofdstad. Goh, wat hebben we gelachen. Op vrijdagavond het café in, met alle gevolgen van dien. Met onze eigen graffitispuit hebben we de East Side Gallery wat 'verfraaid'. Op zaterdagmorgen een gezellige fotoshoot bij het holocaust monument en daarna heeft Walter de Gedächtniskirche nog geswaffeld, na de toren van Pisa en de watertoren van Eibergen, ontbrak deze historische kerk nog op zijn lijstje. Naast alle culturele activiteiten, hebben we ook nog wat terrasjes gepakt.

Na de marathon op zondagmorgen zijn we opnieuw de stad ingedoken. Deze middag hebben we ons wat minder netjes gedragen dus hier hebben we over gezegd: "What in Berlin stays, happens there" of zoiets, Duits blijft een lastige taal. Op maandag zijn we tien ervaringen rijker en dertig illusies armer weer huiswaards gekeerd. Het volgende vriendenweekend staat voor april 2020 gepland, dan gaan we Rotterdam ontdekken. #zinin