Verslag van het 8e Safari Joggen op de Veluwe

De tocht zit er bijna op

Iedere keer wanneer ik de verslagen en foto’s van het safari-joggen langs zag komen dacht ik: goh, wat ziet dat er toch mooi uit! Koningsdag 2019 zag ik Geert staan, en hem toch maar eens gevraagd: mogen wij niet een keer mee safari-joggen? En ja, dat kon, ik zou zorgen voor de mensen, en hij voor de route! Het duurde even voordat we een groepje compleet hadden, maar toen dat gelukt was is er een datum gepland met Geert: 11 Oktober ging het gebeuren! Er kwamen nog een paar aanmeldingen bij en er vielen er weer wat af, maar om 6.45 vertrokken we toch echt richting de Veluwe. Om precies te zijn naar Groenendaal, dat kon ik achteraf zien op Strava. We hadden dondersgeluk met het weer, want er stonden heel wat druppeltjes voorspeld, maar wij hielden het zo goed als droog! Na wat instructies van gids Geert, vertrokken Dick, Theo, Inge, Dirkje, John, Geert, Gerwin en ik het gebied in. Geert had al verteld dat hij ook een keer was wezen safari-joggen en maar twee reeën had gezien. Zo waren we natuurlijk blij met alles wat we tegen kwamen. Maar het duurde niet lang, en de eerste dieren werden al gespot! Twee reeën renden het bos in! Zo, die hadden we binnen!!

Helemaal blij liepen we verder en nog geen honderd meter verder zagen we in ‘het veld’ ook van alles heen en weer rennen! Een groep wilde zwijnen rende weg, en ook zagen we in de verte wat runderen. We draaiden ons om om verder te lopen langs de bosrand, en daar zagen we in het bos weer (dezelfde?) groep reeën wegrennen. Nieuwsgierig als we waren (follow the leader) gingen we de struiken door om te kijken waar ze heen gingen. Even hebben we staan kijken en op het moment dat we terug wilden lopen, hoorden we iets dat leek op een bronstig hert. Ach ja....Gerwin en Dick zijn op het pad blijven staan....die zitten ons te plagen, hahaha grappig! Maar weer terug bij het pad gekomen, stond daar ook een enorm rund naar ons te loeren en ‘brommen’ .....We hebben ‘Herman’ even goed op de foto gezet, en met name Inge liet zich niet van de wijs brengen en zorgde er voor dat Herman mooi werd vastgelegd!

Toen toch maar weer verder, want we waren nog maar 2 km op weg! Overal zagen we sporen, grote hoeven, kleine afdrukken, en mooie rode paddestoelen met witte stippen! We volgden het pad, en troffen een grote groep Schotse hooglanders, die zeker niet bang voor ons waren! Zo schattig, van die kleine wollige kalfjes er bij! John heeft nog geprobeerd ze te aaien, maar dat ging ze toch net iets te ver. Weer een stuk verder gelopen, en toen we goed keken (goed bukken en onder de bomen doorkijken, Dick heeft dit mooi vastgelegd) zagen we daar ook nog een stuk of 7 edelherten rennen. Wauw, wat een geluk, in zo’n korte tijd al zoveel gezien! En als we achterom keken, kwam Herman ook al weer aansjokken.....die vond ons net zo interessant als wij hem! Bij het bankje een paar leuke groepsfoto’s gemaakt, en weer verder! Bult op, nog meer bult op, weer een stukje naar beneden....en weer bult op! Weer een mooie groepsfoto bij de boom met de paddestoelen, en Gerwin liet zich nog van zijn slimste kant zien, door te vragen of anderen het verschil tussen jongens en meisjes bomen wel wisten.....Zelf wist hij het antwoord, maar wij weten nu nog steeds niet waar je een jongensboom aan kunt herkennen.

Ook geregeld stukken gewandeld, zodat we goed konden rondkijken. Ineens stond er een ree op het pad. Allemaal stil, fototoestel/telefoon bij de hand, en ook deze hebben we vastgelegd. Helaas was dit beestje kreupel...Dirkje heeft nog verteld aan het beestje dat we hem echt geen kwaad willen doen, maar toch strompelde hij het bos weer in. Zelfs paarden kwamen we tegen, maar deze bleken gewoon ergens in een wei te staan! Aan de rand huppelden nog wat konijntjes rond.

Richting het eindpunt werden we weer opgewacht door een grote groep Schotse hooglanders waar we toch wel weer graag mee op de foto gingen. Die exemplaren met hele lange hoorns, daar ben ik maar niet te lang bij stil blijven staan. Al met al een prachtige route van ruim 11,5km door een prachtig gebied! Terug bij de auto begon het te miezeren, dus allemaal schone kleding aan, Theo voorzag iedereen van een lekkere mueslireep (goed geteld, precies 8!) en snel naar Aalten, waar we aanschoven voor warme koffie/thee en verse broodjes, daar waren we wel aan toe! Een geweldige ervaring, en natuurlijk ontzettend veel geluk met alles wat we gezien hebben. Buiten alle runderen, reeën, edelherten en zwijnen, ook heel veel mooie paddestoelen gezien en een prachtige natuur en een gezellig groepje!! Zeker voor herhaling vatbaar!.

Esther Schulingkamp

Toen we goed keken, zagen we daar een stuk of 7 edelherten rennen