Bianca en Arno |
Afgelopen zaterdag was het dan
zo ver. Op de valreep nog even een trailrugzakje besteld bij de Decathlon want
het is toch wel fijn om je telefoon, een jasje, wat water en een gelletje mee
te kunnen nemen. Deze kon ik dan ook gelijk uit testen. Het was effe zoeken met
de auto maar uiteindelijk een half uur voor de start aangekomen bij de
Pokkershutte in IJzevoorde. Eenmaal binnen zagen we al een
boel andere avajanen..waaronder Rinke ter Haar, Gerdy Hoornenborg, Angelique
Vrijdag, Judith Huitink , Marieke ter Beeke en onze ultra trailloper Henrie
Drenthel. Ik denk als Henrie er is dan moet het wel een hele mooie zijn! Oh
zegt Henrie, deze is mooi maar ook een makkie. Ok denk ik das mooi, zeker om te
beginnen hoeft het voor mij ook niet al te moeilijk haha.
Startnummer opgehaald,
rugzakje vast geklikt, nog een beetje kletsen met de rest en om iets over half
2 ging het startschot. Gaan met die banaan! De startnummers waren in groepjes
gedeeld waardoor het geen massale start werd, lekker rustig. We hadden er zin in!
Temperatuur was prima, 15 graden dus de kleding keuze was vrij makkelijk. Korte
broek en shirt en lange compressiekousen voor toch iets meer ondersteuning
aangezien bijna alles onverhard is, dus ongelijk en nog een beetje modderig
door de regen van de afgelopen dagen. De route was voor ons een
echte verrassing.. stukjes langs de beek, singletracks door de bossen, drassige
modderpaden, over boomstammen springen, onder de boomstammen door, ja ik kan
niet overal overheen springen he! Soms was het even zoeken waar je moest lopen
dan was het geen pad maar gewoon een heel struikenparade waar je door heen
moest worstelen om de gele lintjes te volgen. Ik hoor nog achter me.. ‘man man
dit is toch geen route!’ haha Ja Arno
dat noemen ze dus een trail!
Genietend van de omgeving
vlogen de eerste 10 km’s voorbij. En daar was de pauzeplek, een tafel vol met
bekertjes water, bananen en stukjes koek lagen er. Ik hoorde Henrie nog zeggen ..we nemen altijd
rustig de tijd…even wat drinken en eten tussendoor. Dus wij dachten ook uitgebreid
even te gaan ‘lunchen’ daar…’t is tenslotte geen wedstrijd toch? Tot dat de
volgende lopers er aan kwamen en snel
naar de bekertjes vlogen..hup slok naar binnen, banaantje naar binnen propten
en weer snel doorliepen! Arno en ik keken elkaar aan…oh gaat dat zo hier ! haha
Dus besloten we om de lunch toch maar wat in te korten en ook weer gang te
maken voor de volgende 11 km. Gelijk weer dravend door mooie
zandpaden kwamen we Marieke en judith nog even achterop die ook gestaag door
gingen met z’n 2. Nog even succes gewenst met de laaste loodjes en weer door.
Toen langs het prachtige
Kasteel van Slangenburg…ik denk ah weer een herkenbaar stukje. Voor de rest is
het veel draaien en keren door het landschap niet wetend waar je in vredesnaam
bent, nog meer boomstammetjes..struiken.. waar we bijna kruipend overheen
moeten. Je moest goed kijken waar je je voeten neer zette. Zou wat zijn als je
je enkel nog even omzwikt. Daarna weer proberen om je ritme te vinden om weer
fijn door te kunnen lopen. M’n benen werden wel steeds
zwaarder en kreeg steeds meer respect voor de trail lopers die regelmatig zulke
afstanden lopen of nog vele km’s langer met zulke hindernissen. Toch wel
lastiger dan ik dacht ,vooral om steeds weer je ritme te zoeken. En de zachte
ondergrond maakt het ook best zwaar.
Maar gelukkig konden we ook
nog genieten al kletsend verder en een paar stops gemaakt om wat foto’s te
schieten! Ook leuk voor je strava natuurlijk! De laaste 5km kreeg ik nog even
onverwacht effe een klaai modder in m’n gezicht van de lange drel die zich even
niet kon inhouden, dus daar had ik nog effe een appeltje mee te schillen.
Hoppatee modder zat in de buurt dus flats ook zijn gezicht even van een
moddermasker voorzien. Wat zullen we
straks stralend over de finish komen. Dikke schik met z’n 2 maar
daardoor was de gang er wel helemaal uit. Effe ons zelf wat moed inpraten, kom
op nog effe doorzetten. En ja hoor daar zagen we de finish!! yess we made it!
Mijn eerste trail en die van Arno ook..ruim 20 km in the pocket! Wat was hij
mooi en zeker voor herhaling vatbaar en goed georganiseerd! Nu op zoek naar een andere mooie trail
…suggesties zijn welkom! Nu beentjes hoog en lekker
nagenieten!
Bianca Ruesink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten