Verslag van de vrijwilligersavond 2020

Anna van Meurs, Krasse Knar van het jaar

Clubhelden genieten van vrijwilligersavond 

Bij heel veel verenigingen en clubs wordt 2020 gestart met een nieuwjaarsborrel, maar bij AVA`70 doen ze hieraan helemaal niet mee. Sterker nog, dat wordt al jaren niet gedaan. Nee, daar worden net na de Feestdagen de vrijwilligers in het zonnetje gezet en uitgenodigd om zich eens lekker te laten verwennen met een hapje en een drankje. Op zaterdag 11 januari jl. was het weer zover en vanaf een uurtje of 8 stroomde het clubhuis helemaal vol. AVA`70 heeft niet alleen veel vrijwilligers, als er wat te doen is, laten ze zich ook massaal zien. Dit bleek ook deze editie het geval. De organisatie had in verband met het 50-jarig jubileum als thema de jaren `70 gekozen. Met name de jeugd was wel te porren voor een heuse verkleedpartij, maar ook de ouderen lieten zich zeker niet onbetuigd. 

Gespreksstof voldoende dus gelijk al, en dat bleef feitelijk ook de hele avond zo. Velen sloegen de koffieronde over en dus konden de kronen en kurken gelijk van de fles. Voorzitter Rudi Meinen was uiteraard meer dan content met de bomvolle zaal Clubhelden, maar wilde er ook niet al teveel woorden aan spenderen. Dit zou het tempo namelijk alleen maar drukken en daar houden hardlopers niet van. Het muzikale duo, broeder en zuster van Zolingen, gingen uiteraard volledig en kundig mee en het thema en hadden besloten de nodige stoffige nummers op het gevarieerde repertoire te zetten. Dit tot groot plezier van de swingende zaal. En wie mocht denken dat tieners ABBA en Maywood niet kennen, kwam wel bijzonder bedrogen uit. De batterij 70`ers werden woord voor woord mee geblèrd. Gelukkig waren de buren tevoren netjes op de hoogte gebracht van de festiviteiten, want anders heb je de poppen al snel aan het dansen. Dat gebeurde overigens toch wel, want jong en oud liet de heupen  flink draaien en bewegen. Inmiddels was het lopend buffet geopend en ook dat bleek een smakelijke en gouden zet te zijn. Calorieën die je immers verliest, moet je weer zo snel mogelijk aanvullen.

Onderdeel van de avond is ook jaarlijks de uitreiking van awards, bekers, prijzen en kadootjes. Onder het motto: “niet omdat het moet, maar omdat het kan”, worden jaarlijks een aantal Clubhelden extra in het zonnetje gezet. Een niet geheel objectieve, doch best wel deskundige jury wijst de AVA-janen aan die hiervoor naar voren mogen komen, om uit handen van de altijd enthousiaste en stuwende kracht achter de vrijwilligersavond, Joke Balke, een prestigieuze prijs en een heel fijne attentie in ontvangst te nemen. Mart Slotboom werd gekozen tot Vrijwilliger van het Jaar bij de Senioren, terwijl Mick Wagener deze titel bij de Jeugd in de wacht sleepte. Toevalligerwijs, of misschien ook wel niet, komt het duo uit de stal van alleskunner Erwin Wamelink, die het tweetal in een emotionele toespraak en dus nog verder op een voetstuk plaatste. Helemaal terecht overigens volgens de zaal, die de winnaars met een klaterend applaus naar voren liet bewegen. Hoe mooi is dat? Clubgenoten, die speciaal voor jou uit hun dak gaan… het is en blijft toch jaarlijks weer een prachtig ritueel! 

Volkomen onverwacht werden ook Johan Assink als trainer van het jaar en Anna van Meurs als Krasse Knar gehuldigd. Patrick Ikink was er niet, maar werd wel Clubkasspekker van 2019, terwijl Björn Demkes de titel van Klasbak van het jaar werd toegedicht. Multitasker Ineke Wesselink ontving de oeuvreprijs, omdat ze altijd en overal het hoogste lied zingt, behalve deze zaterdag. De gunprijs van het Jaar was voor niemand minder dan Theo Stronks, die zijn imposante hardloopcarrière in 2020 een geweldige impuls gaat geven, want hij wil, zal en moet de Marathon van Rotterdam op 5 april volbrengen. De hele club gunt hem dit, dus deze nominatie bleek snel uitgelegd. Het mooie is, dat niemand in de zaal teleurgesteld was, omdat hij/zij niet in de prijzen viel. Er blijven immers nog voldoende kansen over om dit de komende tijd recht te zetten en te bewijzen, dat je zeker genomineerd dient te worden.

Het feest nam intussen flinke vormen aan. De maximale geluidsnorm werd af en toe muzikaal en vocaal lekker aangetikt en het barpersoneel keek zelden of nooit werkeloos toe. Atleten staan niet bekend om hun overmatig drinkgebruik, een enkeling uitgezonderd, maar soms…..Afijn, op een dergelijke gelegenheid mag de grens best wel een keertje overschreden worden en dat gebeurde dan ook zeker. Het bleef nog best  redelijk lang wat onrustig in het clubhuis van AVA`70, maar dat hebben de vrijwilligers ook eigenlijk wel afgedwongen. De Clubhelden vierden hun vrijwilligersfeest en dat was meer dan AVA`70-waardig. Besloten werd dan ook om de lijn in 2020 gewoon door te trekken, want dat is de kracht van de vereniging. Vrijwilligers zijn immers de kurk waarop de club drijft! Ook bij AVA`70. (FR)