Vikingen in Sauerland

Vanuit de Achterhoek waren we met liefst 9 man/vrouw vertegenwoordigd

Vikingen in het Sauerland? Romeinen misschien, maar Vikingen? Toch waren ze er en niet eens heel lang geleden…. Viking Adventure Sports, ook bekend van de Vikingtrail en de Steamtrail, organiseerde van 7-9 februari een Viking Wintertrail weekend in het Duitse Sauerland. Met 50 enthousiaste trailrunners, inclusief organisatie, een weekendje lekker rennen in de besneeuwde bergen. Mooier kan je het bijna niet bedenken. 

Vanuit de Achterhoek waren we met liefst 9 man/vrouw vertegenwoordigd. Aangezien we de kortste aanrijtijd hadden van alle deelnemers hadden we het plan opgevat om wat eerder te vertrekken op vrijdagmorgen. Dat gaf ons de mogelijkheid om alvast een mooie ronde te lopen voor we ons later in de middag zouden melden bij ons hoofdkwartier voor het weekend.

Henrie had een ronde van 17 km uitgezet via afstandmeten.nl, met een Kaffee und Kuchen mogelijkheid onderweg. Het was fris bij de start van ons rondje, maar de zon scheen en het was prachtig in het besneeuwde bos. Pittige heuvels en mooie afdalingen wisselden elkaar vlot af. We deden het rustig aan en genoten volop van de uitzichten. ‘s Avonds stond er ook nog een korte nighttrail gepland, dus nadat we onderweg in het bijzonder pittoreske en traditionele café genoten hadden van typisch Duitse Kaffee und Kuchen stapten er een aantal lopers in het busje. Met drie man maakten we ook de laatste zeven kilometer vol. 17 km met zo’n 520 hoogtemeters, die waren alvast binnen.

Een beetje stinkend naar zweet, maar bijzonder opgewekt na ons ‘eigen’ rondje meldden we ons vervolgens bij het vakantiehuis dat door de organisatie afgehuurd was. Het was een soort van jeugdherberg, met slaapzalen vol stapelbedden. Het schoolreisjesgevoel sloeg meteen nog meer toe. Niet dat we er meteen een warm gevoel van kregen, de eigenaar had de boel niet opgestookt van tevoren en voor zo’n groot gebouw op temperatuur is ben je uren verder. Dat kon de pret niet drukken, de koffie was warm. We maakten kennis met onze loopmaatjes voor dit weekend. Al snel bleek dat we weliswaar heel verschillend waren, maar door onze gezamenlijke hobby toch al snel iets van een band hadden.

Na het inrichten van de slaapzaal en de eerste gezamenlijke maaltijd stond de reflectortrail op het programma. In het licht van de hoofdlampjes konden we de reflectoren goed zien, maar de pijlen voor de richting wat minder. Met een goede groepssamenwerking vonden we de weg echter iedere keer terug. We hadden de krap acht kilometer en 200 hoogtemeters al weer achter ons voor ik het in de gaten had. De avond werd afgesloten met een paar hersteldrankjes, voornamelijk gerstesmoothies….

Na het ontbijt zaterdag maakten we ons klaar voor de ‘Hagar’ route, de lange route van de dag. 28 km met bijna 900 hoogtemeters zonder verzorgingspost, de rugzakken werden dus goed gevuld. We reden eerst met de auto richting Winterberg naar de start. Het was helaas een stuk bewolkter dan de dag er voor, maar in ieder geval droog en op de hoger gelegen delen lag redelijk wat sneeuw. Aangekomen bij de start verdeelden we ons in een snelle en een minder snelle groep. De route werd onder begeleiding gelopen, we bleven als groep dus de hele tijd bij elkaar.

De bergen in het Sauerland zijn echt wel een klasse hoger dan alles wat je in Nederland kunt tegenkomen. Lange klimmen werden door ons dan ook veelal hikend naar boven gelopen. Zeker voor degenen met weinig bergervaring was het best heel pittig. Echt vlak was het nergens, maar gelukkig ging het net zo vaak naar beneden als naar boven. De sneeuw op de hoger gelegen delen maakte het plaatje compleet, een echte wintertrail met kerstkaart-achtige uitzichten.

Halverwege de route had de organisatie toch nog een plekje bij een schuilhutje weten te vinden om een soort van verzorgingspost in te richten met warme bouillon en chips. Heerlijk! Na de korte pauze mochten we ook nog eens afdalen van een skipiste. Wat een lachen was dat, glijden en glibberen van de helling af. Sommigen gleden zelfs op de billen naar beneden.

De laatste 10 km werden wel wat zwaarder voor de minder getrainde deelnemers, maar iedereen bleef vol goede moed doorbuffelen. Pas op het laatst namen een paar lopers een afkorting. Die misten weliswaar nog een paar mooie klimmen en afdalingen, maar zaten wel een stuk eerder in het café waar ook de snellere groep inmiddels al een tijdje zat. ’s Avonds was het tijd voor bier, BBQ en een pubquiz. Het mag duidelijk zijn dat de winnaars van de pubquiz uit het oosten kwamen, daar komen de wijzen immers vandaan… 

Het was een hele gezellige avond en het was ook niet vroeg toen we de slaapzak in kropen. Maar we hoefden de volgende ochtend nog maar één loopje, dus kon dat best vonden we. Aangezien we voor 12 uur vertrokken moesten zijn en er een flinke storm in Nederland voorspeld was vertrokken we bijtijds na het ontbijt voor het laatste rondje van het weekend. 

De organisatie had een rondje van 8 km, maar wij hadden zelf van tevoren een iets langere route van 15 km bedacht. Maar om toch nog te kunnen douchen hadden we die ingekort tot ruim 12 km. Er bleek nog best belangstelling te zijn van andere lopers om met ons mee te gaan en zo werd het toch een aardige groep onder aanvoering van Henrie. We genoten volop en pakten toch nog weer zo’n 340 hoogtemeters mee in de gauwigheid.

We waren precies op tijd terug om nog even te kunnen douchen, maar daarna stapten we al snel allemaal in de auto om te proberen voor de storm thuis te zijn. Het was een geweldig leuk weekend, goed geregeld allemaal, leuke mensen leren kennen. Eigenlijk precies zoals ik gehoopt had dat het zou worden en zeker voor herhaling vatbaar.

Andre Bleumink