 |
| Cabaretier, presentator én hardloper Dolf Jansen schrijft elke maand in Runner’s World over zijn loopervaringen |
Lopers praten graag en vaak
over hun schoenen. Wat de beste schoenen zijn, welke schoen echt ruk is, wat de
lekkerste schoen is die ze ooit...
De afgelopen weken ging het bovengemiddeld
veel over schoenen, over carbonplaten en foam. En of het lopen nog wel eerlijk
is als de ene schoen je voordeel geeft boven de andere. Over waar de grenzen
van innovatie (en marketing) liggen, wie de regels bepaalt. En of het als
gemiddelde loper wel slim is 275 euro uit te geven aan die veelbesproken
schoen. Ik raakte met twee kenners bij Jinek verzeild om mijn licht op de
kwestie te werpen. Mijn laatste woorden daar gaven mijn romantische beeld van
hardlopen weer en dat leverde dit gedicht op:
Het gaat om ....
Het gaat niet om wie wint de
strijd
Het gaat niet om de snelste
tijd
En niet om trainingsomvang in
‘n week
Het gaat niet om wie wie
verslaat
Of waar je op een ranglijst
staat
En ook niet om wie ooit het
snelste bleek
Het gaat niet om een
finishlijn
Om eerste of om laatste zijn
Je wint medailles, man, je
bent bekend!
Het gaat niet eens om dat
record
Natuurlijk, knap, daar doe je
’t voor
Maar ‘t gaat erom dat je ‘n
loper bent
Het gaat om wind in je gezicht
Dat allereerste ochtendlicht
Je loopt, je lijkt de enige op
aard’
Het gaat om dat je loopt en
voelt
Je weet: zo is mijn lijf
bedoeld
Het gaat om gratis maar toch
zoveel waard
Het gaat om donker, beetje
maan
Om ’s avonds laat, maar toch
gegaan
De stad die bijna slaapt
terwijl jij zweeft
Het gaat om zwoegen (dat komt
voor)
Je overwint jezelf, gaat door
Afzet, landing, weten dat je
leeft
Het gaat niet om wie de
snelste schoen kan kopen
Het gaat, uiteindelijk,
altijd, alleen om lopen (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten