Dirkje Huitink |
Op zondag 5 april jl moest het allemaal gaan gebeuren… Tientallen atleten van AVA`70 hadden maanden
toegewerkt naar hun missie: de marathon van Rotterdam en de halve marathon van
Berlijn. De dubbeldekker was gereserveerd, het hotel in Berlijn geboekt en er
werd enorm uitgekeken naar de bijzondere hardloopevenementen met een hoog
AVA-jaans saamhorigheidsgevoel. De ervaren trainers, Wim Brinkman Rotterdam) en
Johan Assink (Berlijn) hadden hun manschappen op vakkundige wijze geprepareerd
voor dè wedstrijd. Gevraagd en ongevraagd, doch goed bedoeld, strooiden ze met
adviezen en de vorm was groots, zo bleek tijdens de grote testcase bij de
Kastelenloop in Vorden. Het startveld was narcissengeel gekleurd en er werden
uitstekende prestaties geleverd. Louter blijde gezichten, zowel bij de lopers,
alsook bij de beide coaches.
Daarna werd er een zogenaamde taperfase ingesteld,
maar menig atleet bleek onstuitbaar. Grote boosdoener bleek feitelijk Strava te
zijn, waar de trainingen van “lotgenoten” angstvallig in de gaten werd
gehouden. Had je maatje getraind, dan moest de opgedane achterstand zo snel
mogelijk weer hersteld worden. van vroeg in de ochtend tot laat in de avond
werd je bestookt met de hardloopgegevens van de ontembare AVA-janen. Maar
menigeen wist intussen al wel, dat het feitelijk allemaal tegen beter in was,
want steeds nadrukkelijker klonken de geluiden, dat zowel de marathon van
Rotterdam als de halve van Berlijn zouden worden uitgesteld, dan wel volledig
van de hardloopkalender 2020 geschrapt. Donderdag 12 maart om 12.00 uur was het
hoge woord eruit… geen hardloopfeest op de Coolsingel en even later kwam uit
Berlijn hetzelfde bericht.
Teleurgesteld volgen de berichten over social media,
gevolgd door begrip voor de ontstane situatie. Hardlopen in deze
Corona-omstandigheden is zeker niet het belangrijkste. Maar toch…… Er kon nog
effen bij de club worden doorgetraind, maar ook hier ging de boel op slot en
moest het aftrainen op eigen houtje gebeuren. Hier kwam in de praktijk vrij
weinig van terecht, want de hardlopers waren immers in een “flow van long
distance” terecht gekomen en dan ga je natuurlijk niet radicaal afbouwen.
Sterker nog het had er alle schijn van dat er een hele sterke focus stond op 5
april, de dag die immers toch al maanden rood omcirkeld was in de agenda,
gevolgd door een vrije maandag om te herstellen.
Als pleister op de wonde, bood fysiotherapeut Mark
te Brake op zaterdagochtend 4 april zijn clubgenoten een gratis work-out aan, om
toch nog een beetje met een goed gevoel aan “het had zo mooi kunnen zijn”
weekend te beginnen. Het half uurtje met prettige oefeningen was nauwelijks
afgelopen, toen er een ware aaneenschakelingen van kilometervretende trainingen
ontstond. Eddy en Inge Rensing waren de eersten, die aan hun Strava-vrienden
lieten weten, dat ze helemaal klaar waren geweest voor het avontuur in Berlijn.
Daarna was het Jan te Brake, die een prachtige halve marathon liep in een
jaloersmakende tijd. Het hek was werkelijk van de dam, want het ging de hele dag
maar door met meldingen van “halve zolen”, die uit frustratie effen dik 21
kilometer afraffelden. Dat beloofde nog wat voor de zondag, toen het eigenlijk
om het echie zou gaan….
Al bijzonder vroeg scoorden Brinkman en Wevers een marathontijd,
al gaven ze wel gelijk ruiterlijk toe, dat ze ieders de helft hadden gelopen en
de andere helft konden uitrusten op het zadel. “Wat ik in de kop heb zitten,
gebeurt ook!” Deze slogan ging op voor Andre Balke. De “halve zool”, maar dan
dubbel, begon even voor 8 uur bij een temperatuur van een graadje of 12 in Aalten
Zuid aan de hele marathon. Het vreselijk interessante parcours, Slaadijk
heuvelop, Veenhuisweg vlak en Kriegerdijk naar beneden, hoefde hij slechts 10
keer af te leggen om aan de gewenste 42,2 kilometer te komen. De temperatuur
liep sneller op dan het tempo en na dik 4 uur sappelen was de missie geslaagd. Intussen
pingelde Strava de ene halve marathontijd na de andere door.
Een enkeling
maakte een extra lusje en Henk-Jan Legters deed er `s middags in de verzengende
hitte nog een schepje bovenop, door een paar zolen te verslijten op de
klassieke afstand. Om er zeker van te zijn niet gespot te worden door een
AVA`70-clubgenoot, liep hij de marathon in de brandhaard van Nederland, namelijk
in de regio Valkenswaard. Dan heb je wel echt lef in je donder, maar goed…. het
resultaat was er dan ook wel naar. Volgens de binnenpruttelende gegevens, was het
Berlijnreisleider en regisseur uut Brevoort John Boom, die als laatste van stal
ging en ook nog een hele mooie ronde van 21 kilometer draafde.
De Strava en Garmin-prestaties van “de hele en halve
zolen” op een rijtje:
Eddy Rensing: 21,1 (B), Inge Rensing: 21,1 (B), Jan te Brake: 21,1 (R), Jannelien Magis: 21,1 (B), Geert Wevers: 21,1 (R), Wim Brinkman: 21,1 (R), Dennis te Veldhuis: 21,1 (B), Gerben Heinen: 21,1 (B), Gerdy Hoornenborg: 21,1 (R), Dirkje Huitink: 21,1 (B), John Boom: 21,1 (B), Theo Stronks: 21,1 (R), Gerjo Wevers: 23,5 (R), Wouter Raben: 26,1 (R), Andre Balke: 42,2 (R), Henk-Jan Legters: 42,2 (R)
(B): Bestemming Berlijn
(R): Bestemming Rotterdam
De rest van de meute halve en hele marathonlopers
kwamen op 4 en/of 5 april jl. ongetwijfeld ook in actie en liet aan zichzelf en
hun omgeving zien en horen dat ze ook in bloedvorm waren voor een grootse
prestatie. Kortom, een gemiste kans. (FR)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten