Hardlopen in coronatijd: 11 dingen die nu anders zijn

Her en der wordt er gediscussieerd of je wel nog kunt gaan hardlopen

Het coronavirus COVID-19. Het beheerst al een aantal weken alle media en houdt de wereld in een stevige greep. Mensen komen hun huis nauwelijks nog uit. Her en der wordt er gediscussieerd of je wel nog kunt gaan hardlopen. Mijn antwoord hierop is een volmondig “ja”. Juist in deze tijd is het belangrijk fit te blijven, de hele dag thuis op de bank met Netflix aan helpt dan zeker niet. Wel is hardlopen nu anders dan vóór het coronatijdperk. Ik loop bijvoorbeeld langzamer en vermijd drukte. Hieronder 11 dingen die nu anders zijn bij mijn hardlooprondjes.

Ik loop alleen

Eigenlijk is dit voor mij niet anders als altijd. Ik ben geen lid van een atletiekvereniging of hardloopgroep en loop mijn rondjes meestal alleen. Soms vraag ik een vriend om mee te gaan, alleen dat is er nu niet meer bij.

Ik vermijd drukke plekken

Vanuit mijn huis loop ik in een paar honderd meter de hei op. Ik weet precies waar het wel eens druk kan zijn met wandelaars en mensen die hun hond de nodige beweging geven. Deze plekken zoek ik nu niet op. Gelukkig blijven er nog genoeg mooie locaties over om een mooi rondje te hardlopen.

Ik houd afstand tot andere mensen

De belangrijkste maatregel om verdere verspreiding van het virus in te dammen: houd afstand. Als het niet te druk is, dan is dit geen probleem. Ik haal andere mensen met een zo ruim mogelijke afstand in en ga aan de kant voor tegemoetkomende hardlopers, wandelaars en fietsers. Als het te druk is, keer ik om of sla een ander pad in.

Ik loop bewust niet in het midden van een pad

Dit is altijd een goed idee, maar ik ga er nu veel meer bewust mee om. Ik loop zoveel mogelijk aan de linker- of rechterkant van de weg. Mensen die mij tegemoet komen kunnen mij zo gemakkelijk met afstand passeren en ik haal anderen met dezelfde ruime afstand in.

Ik laat de smalle paden links liggen

Ik ben gek op de minder gangbare paden. Hiervan heb je er veel op de hei en in het bos. Deze paden zijn vaak smal, waardoor het lastig of onmogelijk is om anderen op minimaal anderhalve meter te passeren. Daarom sla ik dit soort paden nu over.

Ik loop niet als ik (licht) verkouden ben

Normaal vind ik het juist fijn om te hardlopen als ik wat verkouden ben. Van de buitenlucht knap je op en de boel kom lekker los. Vanzelfsprekend blijf ik nu thuis bij gesnotter.

Ik ben een nettere loper

Ook al ben je niet verkouden, als je gaat hardlopen komt er vaak toch wat slijm los in je neus en mond. Normaal gesproken ben ik zo’n loper die zijn neus en mond dan leegt (alleen als er niemand kijkt natuurlijk). Het kost me enige moeite, maar dit laat ik nu achterwege. Ik behoor nu tot de nette lopers.

Ik let veel meer op mijn omgeving

Kan ik hier naar rechts, of is het daar te druk? Wie komt me daar tegemoet? Loopt hij of zij links of rechts van de weg? Is dit pad niet te smal? Ik ben de omgeving continu aan het scannen en kijk ver voor me uit.

Ik loop rustiger (maar niet méér ontspannen)

Nu ik veel meer alert ben op de omgeving loop ik langzamer dan anders. Deze alertheid maakt het helaas niet meer ontspannen.

Ik let op dat ik niet kuch

Als ik mensen moet inhalen en er is niet genoeg ruimte heb ik de gewoonte om even te kuchen. Dan hoop ik dat ze voor me aan de kant gaan. Dat is in deze tijd niet zo’n goed idee, dus dat heb ik mezelf afgeleerd.

Ik zie andere mensen hetzelfde gedragen als ik (en een enkeling niet)

Wandelaars gaan aan de kant om mij te laten passeren. Ik zie hardlopers die samen lopen, maar wel met een ruime afstand naast of achter elkaar. Ik kom een enkele (langzamere) hardloper tegen die stug midden op pad blijft lopen, waardoor inhalen met anderhalve meter afstand lastig is.

Het is een vreemde tijd waar we met zijn allen doorheen moeten. Ik ben benieuwd wat er overblijft van ons gedrag als we zijn verlost van deze pandemie. “Stay safe, keep your distance” (bron)