 |
| Hier moet je beginnen met het segment van Bollen naar AZSV |
Tijdens het schrijven zie ik op de groepsapp van AVA’70 A-groep dat André Balke toch “gewoon” de marathon heeft gelopen. Wat een klasbak zeg! Heb ik ook nog even over lopen te prakkiseren, maar het beeld van de dodelijk saaie wegen als Driehondermeterweg, Zwanenbroekweg, Boterdijk hield me tegen.
Hardlopen en trainen zonder
doel is moeilijk. Natuurlijk kun je gewoon een eindje rennen, even de kop los,
even een momentje voor zelf…helemaal niks mis mee. Ook fijn. Maar als je een
intensieve en tijdrovende marathontraining “zomaar” af moet breken is dat toch
wat anders. Je hebt inmiddels een bepaalde vorm, flow, flush, maar je kunt er
niets mee! Alle wedstrijden zijn immers afgelast.
Zoals jullie weten ben ik een
Strava-fetisjist. Erwin W,, de vaste columnist van dit sympathieke weblog, mag
daar graag de draak mee steken. Kan ik hebben hoor. Ik wil hem echter wel eens
zien als hij in de ontkennende fase komt van het ouder worden. Als hij merkt
dat zijn pupillen hem van alle kanten voorbij gaan lopen. Als de geest nog zo
graag wil, maar het lijf hapert. Doen ze nu al, maar nu kan hij het nog op het
loopgips schuiven…
Als ik moeite heb om me te
motiveren om te gaan trainen, check ik vaak even of er nog Strava segmenten
zijn die te pakken zijn. Er zit niet meer zo heel veel tussen helaas. Een heel
bekend segmentje is de Beeklaan natuurlijk. Ik heb daar ooit op het hoogste
podium mogen staan, maar das war einmal… Ik heb ook vele pogingen gedaan op de
Legtersdijk, een thuiswedstrijd. Top 10 is het hoogst haalbare, zo lijkt het.
Danny B is in het buitengebied
van Aalten de grote Strava-koning. Ook zie je Niek vaak hoge ogen gooien,
evenals Leon, Wouter, Gijs, Björn. Kay K. begint ook aan de deur te rammelen
zag ik al. Allemaal klasbakken waar je niet tussen komt. Alleen Geert W zo nu
en dan. Maar dan heeft hij een endje gefietst met ziene Ina en heeft het
horloge nog op hardloopstand staan…
Dan maar een list! Dus ik heb
vorige week, op zomaar een woensdagavond, de saaiste weg van Aalten en
opstreken gepakt. De Boterdijk in Dale. Ooit heeft een stedenbouwkundige
bedacht om hier een weg aan te leggen van een goeie 3 km, kaarsrecht, met 1
boerderij er aan. In het broedseizoen stikt het er ook nog eens van de valse
terrorbuizerds, dus voor de hardloper niet echt uitnodigend. Een prima weg dus
om eens een scherp segmentje van te maken. De wind stond goed, noordoosterwind,
goeie benen, goeie zin. En bam, 15:18 minuten. Met stip op 1. Roy M. van de
troon gestoten. Knap tempo, op zo’n geestdodend stuk asfalt. Al zeg ik het
zelf. Het zoet van de overwinning heb ik echter niet lang mogen proeven. Achter
mekaar rollebolden de AVA-janen over elkaar heen. De focus lag niet zozeer op
een mooie tijd op de Boterdijk, maar hoe smijten we Rinke zo snel mogelijk uit
de top 10. Oh wat leuk, wat hebben we gelachen. Tsss…
Dan maar een eigen podium
maken, waar ik op kan shinen, ook al is het maar voor even. Dus bam, de
Boterdijk weer terug. Pal tegen de wind in. Tijd 13:45 minuten. Puur uit gif.
En ik sta nog fier bovenaan, ondanks de praatjes in de appgroep. En tot mijn
grote vreugde staat mijn maatje Gerdy H strak bovenaan bij de dames. Cindy is
in geen velden of wegen te bekennen!
Dit bracht me op een idee.
Jammer dat de marathon is gecanceld, maar dit valt natuurlijk in het niet bij
het verdriet dat ik er van heb dat ik niet meer samen kan rennen met mien
meutjen. Op de vroege zondagmorgen over ’s Heren wegen, weer of geen weer,
luisteren naar de Vlaamse Gaai, Groene Specht en elkaars verhalen. Natuurlijk
moet ik dit relativeren, want het leed dat het corona-virus op dit moment om
ons heen aanricht is vele malen erger dan het eventjes alleen lopen. Laten we
hopen dat in ieder geval eventjes is. En als we ons netjes aan de richtlijnen
houden, is het hopelijk ook maar eventjes. Ik verheug me in ieder geval al weer
op het samen lopen, op het samen trainen, de wedstrijden, de baan. Geen eenzame
Boterdijk meer dus.
Het idee: virtueel samen
lopen! Ik heb Gerdy voorgesteld om een duftig lang stuk op tempo te lopen. Van
Bollen naar AZSV (Steakhouse Vivaldi wordt in de Haartse volksmond nog Bollen
genoemd). Zo’n 4,7 km, met pittige hoogteverschillen. Na deze individuele
duurloop, maak ik direct een segmentje aan en we staan beide boven aan! Mooi
plan toch! Hebben we toch een beetje samen gelopen.
En het is gelukt! Tenminste, bijna… Geert W. staat ook weer hier boven aan te kraaien. Geert, zet dat horloge ens uut als je gaat fietsen! Ard Heinen houdt blijkbaar ook van fietsen! Hardloopvrienden, laat ons een paar dagen genieten van dit succes. En trek dan de stoute hardloopschoenen aan en val dit segment aan. Lekker lang, voor de mensen met karakter! Veel plezier en denk aan ons!
Sportieve groet,
Rinke,
King of the Boterdijk, maar dan andersumme
Geen opmerkingen:
Een reactie posten