Archeus in Winterswijk is zeer in trek....

Een wedstrijd op de baan van Archeus op de Hunenbulten

Na een lange wedstrijdloze periode was Archeus als één van de eerste atletiekverenigingen in staat om sinds de Corona-versoepelingen een wedstrijd te organiseren. Niet door het mooie buitengebied van Winterswijk, over de Bocholtse of Borkense baan. Nee, het werd een heuse Trackmeeting, oftewel een wedstrijd op onze eigen baan op de Hunenbulten.

Deze 1e KroeseWevers Trackmeeting was een mooie kans voor atleten om weer eens te kijken waar ze stonden. Wat was er mogelijk na zoveel weken zonder wedstrijden en alleen maar trainen? Dat veel atleten daar nieuwsgierig naar waren bleek wel uit het aantal inschrijvingen. Met meer dan 230 deelnemers in zeven loopdisciplines was deze wedstrijd populair. En niet alleen in de regio. Vanuit het hele land kwamen atleten om zichzelf te testen. Vanuit Zwolle, Deventer, Nijverdal, Nijmegen, Sneek, Rotterdam en zelfs Zeeland was er deelname. Winterswijk was in trek.

Naast het organiseren van de wedstrijd stond de organisatie voor een andere uitdaging. Het voldoen aan alle richtlijnen van de 1,5 meter afstand. Een uitgekiende indeling van het terrein, duidelijke instructies voor de deelnemers en verplichte looprichtingen rondom de baan. Gelukkig was het op de baan zelf eenvoudiger. Daar hoefden atleten maar één kant op, het liefst zo hard mogelijk.

De jury zag erop toe dat dat goed gebeurde. Met instructies van de scheidsrechter op zak werd gelet op ongeoorloofd duwen en dringen bij de start en het binnen de lijnen blijven bij de sprintnummers. Dat enkele racerunners wat moeite hadden met tussen de lijnen sturen, werd door de jury oogluikend toegestaan. Er wordt in deze tijden immers wel eens vaker buiten de lijntjes gekleurd…

Zo niet, echter, bij de wedstrijd. Behalve een kleine storing van de elektronische tijdwaarneming tijdens de eerste serie van de 100 meter, liep alles op rolletjes. Het had zomaar een skeelerwedstrijd kunnen zijn. De 100 m atleten zagen het positieve er wel van in: van ‘Mijn start was toch niet zo goed, dus kan alleen maar beter’ tot ‘Mooi, kan ik twee keer lopen voor het inschrijfgeld’.

De rest van de avond liet de techniek ons niet meer in de steek. Sterker nog, de techniek van sommige lopers was soms om van te likkebaarden: paslengte, pasfrequentie, grijpbeweging en amplitude tot in de perfectie uitgevoerd. Hans van Zetten zou uit z’n dak zijn gegaan. Het leverde een prachtig baanrecord op van 8:22,56. Maar dit was niet het enig record, dat sneuvelde. Op vrijwel alle afstanden werden baanrecords neergezet.

Maar het absolute record was voor Maarten. Uit Maastricht. Maastricht??? Ja, Maastricht. Om 18:10 uur nam hij de trein om, met de nodige vertraging, om 22:10 uur aan te komen op station Winterswijk. Met een warming up op de OV-fiets kon hij zich nog net op tijd melden voor de laatste serie van de 3000 meter. Doordat de organisatie de start iets had uitgesteld, kon Maarten mooi in het startschot vallen. Daar liet hij niet alleen alle lopers z’n hielen zien, maar maakte meteen duidelijk aan Syntus, Arriva en NS wat echte snelheid is. Na een krappe 9 minuten ging de OV-fiets in de kofferbak van de auto van een vrijwilliger en ging Maarten weer op weg naar Maastricht. Naar later bleek is hij niet verder gekomen dan Arnhem. Wij hopen dat hij op tijd kan zijn voor de volgende KroeseWevers Trackmeeting op donderdag 8 oktober. (bron)