 |
| De Achterhoek Ultra was een juweeltje waar met plezier op wordt terug gekeken |
De Achterhoek Ultratrail zal naar alle
waarschijnlijkheid de geschiedenisboeken in gaan als de enigste activiteit die
bij het 50-jarig jubileum van AVA`70
doorgang kon vinden. Het kleinschalige hardloopfeestje op 10 oktober jl. was
een juweeltje, waar door de deelnemers zeker nog lang met plezier naar zal
worden terug gekeken.
De organisatie was in handen van de ervaren
trailrunners Henri Drenthel en André Bleumink, die niets aan het toeval hadden
overgelaten. De deelnemers kregen een prachtig parcours voorgeschoteld, een
flink aantal vrijwilligers werd ingezet en bij de verzorgingsposten was het
sfeervol en ontbrak het aan niets. Het parcours kende een totale lengte van
50,8 kilometer en er kon solo worden deelgenomen of als trio, waarbij elke
loper ongeveer 17 kilometer aflegde. De echte trailrunners zijn pure solisten
en kijken niet op een metertje meer of minder. Een mooie club van totaal 41 kilometervreters ging de uitdaging aan en stond goed voorbereid en bepakt met
een rugzak vol voedingswaar en kledingstukken aan de start. Om het
deelnemersveld direct een beetje uit elkaar te trekken, kon de eerste atleet al
om half 10 vertrekken. Een uurtje later meldden zich de eerste teamlopers bij
de organisatie aan de start en voorzien van een tijdsregistratiechip konden ook
zij op pad gaan. Het bijzondere van het trailrunnen is, dat het parcours niet
met linten, bordjes en pijltjes is uitgezet, maar dat de deelnemers een
GPX-bestand ontvangen en dit op hun mobiele telefoon of horloge kunnen zetten.
Deze vorm van navigatie was voor een aantal triolopers een primeur en dat
zorgde toch wel voor enige spanning en hilariteit bij de start. Het probleem
loste zich feitelijk al snel op, toen er voor werd gekozen om op coronaprove
wijze bij elkaar te blijven lopen. Ook bij de sololopers ontstond er enkele
kleine groepjes, vooral om elkaar te steunen op momenten dat het even wat
moeilijker gaat.
Vanaf het vertrek bij AVA`70 ging het parcours via
het Haartse platteland in de richting van Winterswijk, waar een lus door het unieke
natuurgebied van de Bekkendelle werd gelopen. Na ruim 17 kilometer was er een
verzorgingspost ingericht bij watermolen Berenschot. De lopers kregen hier
lekkers aangeboden die voor trailrunners belangrijk zijn, zoals cola,
ontbijtkoek, chips en drop. Proviand dat vooral bedoeld is om het suiker- en
zoutgehalte aan te vullen. Terwijl de sololopers druk waren met het stapelen
van extra energie, fungeerde deze tussenstop ook als wisselpunt voor de trio`s.
De tweede lopers maakten zich gereed voor vertrek en wat vooral opviel was de
gemoedelijke sfeer. Er was tijd voor een dolletjes, er werden wat foto`s
gemaakt en hier en daar werd nog een plasje gepleegd. Het traject werd vervolgd
en er werd koers gezet richting het Wooldse Veen met uiteraard het smalle
plankenpad, dat zeker kon worden gezien als een van de hoogtepunten van de
trail. De mooie zandpaden in het schitterende Winterswijkse buitengebied bleven
elkaar opvolgen en leidde de atleten naar de tweede rustplek, minicamping
Roerdinkhof. Ook hier weer trailproviand in overvloed en organisator Drenthel
zag zich het schouwspel van volop genietende hardlopers glimlachend aan. Het
slottraject was er nog eentje van het pittige soort. Via de Bocholtse Baan,
maar het kan ook de Borkense Bahn zijn geweest, moest er nog een flink stuk
geploeterd worden langs de slootkant. De kilometerteller tikte inmiddels de 40
aan en de vermoeidheid begon bij minigeen intussen flink toe te slaan. De
prachtige natuur maakte natuurlijk heel veel goed en langzaam maar zeker kwam
ook de finish in zicht. Een paar zandpaden verder was de thuishaven van AVA`70
weer in zicht en lukte het alle deelnemers toch nog in meer of mindere mate om
een glimlach op het gelaat te toveren. Nadat de tijd officieel was geklokt en
de waarnemer het sein op groen had gezet, kon er een zeer toepasselijke
goodiebag in ontvangst worden genomen. De vermoeidheid was niet bij alle
deelnemers hetzelfde, dat was de mening over het parcours van de Achterhoek
Ultratrail 2020 zeker wel: schitterend!
De bijzonder geslaagde jubileumactiviteit kende geen
podium en elke deelnemer werd gezien als winnaar. Omdat er toch tijden geklokt
werden, zijn er wel uitslagen opgesteld. De snelste sololoper van AVA`70-atleet
Mathias Welz, die de 50,8 kilometer afraffelde in een supersnelle tijd van 3
uur, 56 minuten en 45 seconden. De Beunhazen vormden het snelste team, waarbij
het meest opmerkelijke feit was, dat deelnemer Mark te Brake zich bedacht om de
hele afstand maar te gaan lopen en hij klokte uiteindelijk 3 uur en ruim 35
minuten. Hiermee scoorde hij veruit de snelste tijd van de dag. Noemenswaardig
is echter zeker ook de prestatie van Groninger Sjaak Schipper, die maar liefst
ruim 7,5 uur op pad was èn genoot. Genieten deden overigens zeker ook alle
andere deelnemers van het prachtige parcours. André Bleumink en Henri Drenthel
werden na afloop overladen met tal van complimenten. En terecht! Het duo is het
gelukt om de hardlopers een prachtig parcours voor te schotelen, dat fungeerde
als een heuse speeltuin.
De eerste Achterhoek Ultratrail bleek een hele mooie primeur, die zeker voor herhaling vatbaar is. De tijd zal het leren……(FR)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten