zondag 27 maart 2022

Verslag van de Zandvoort Circuit Run

Leon en Jelle
Op zondag 27 maart hadden Jelle Hubers en Leon Veldhuis besloten om de maandelijkse hardloop-date eens op een bijzondere manier in te vullen. Na toch wel wat saaie jaren qua evenementen kwamen ze onlangs de Circuit Run van Zandvoort tegen op het wereldwijde web. Al snel werd besloten hiervoor in te schrijven, al was het vooral voor Leon wel spannend of hij dit zou halen en zou volhouden, na een aantal fysieke tegenslagen. Er werd door beide heren echter fanatiek getraind en op deze zonnige zondag was het dan zover. De trein bleek de beste vervoersoptie, mede door de beperkte bereikbaarheid en parkeergelegenheid in Zandvoort, de toch wel hoge benzinekosten en vooral zodat beide heren dan uitgerust ter plaatse zouden arriveren. Onderweg gezellig keuvelend en genietend van een broodje ging de tijd snel voorbij. Met een kleine vertraging, die gelukkig te overzien was, kwamen de heren in Zandvoort aan. Een wandeling van ca 15 minuten later arriveerde het 2-tal op het circuit van Zandvoort.

Even omkleden en het festijn kon begonnen. Jelle was keurig gekleed in zijn AVA-teneu. T-shirtje, korte broek. Leon is, zoals altijd wanneer de temperatuur nog niet stabiel boven de 20°C stijgt, altijd wat huiverig om kou te vatten. Hij had daarom zijn lange hardloopbroek aan en zelfs een thermoshirt met lange mouwen. Door de wat latere aankomst was er geen tijd meer om nog in te lopen en werd er meteen naar het startvak vetrokken. Dwars door de pitboxen, waar normaal gesproken gesleuteld wordt aan de Red Bulls en Ferrari's, werd er doorgelopen tot aan de pitstraat waar enkele minuten later het startschot klonk. Als eindtijd hadden de heren 1u15m doorgegeven en het plan om dit te realiseren luidde als volgt: niet te snel starten, 6m/km als tempo aanhouden en dan maar kijken hoeveel km dit vol te houden was. Mocht dat ergens onderweg niet meer gaan, dan is er altijd nog 3 minuten speling om de gekoesterde eindtijd alsnog te halen.

De 1e km liepen de heren schouder aan schouder en waren ze vooral onder de indruk van de toch wel heel bijzondere plek om hard te lopen. 10km/u is al een best tempo voor deze bikkels, maar dat de snelheid hier vaak toch ca 300km/u hoger ligt is wel bijzonder. Nadat de eerste indrukken waren ingedaald zat de 1e km erop in een tijd van 5m45. Leon noemde nog dat dit iets te snel was t.a.v. het opgesteld plan, Jelle dacht daar duidelijk anders over. Hij besloot namelijk vanaf dat moment gas te geven (waarom ook niet, als je toch op het circuit bent). Binnen enkele minuten was hij op dit bochtige parcours uit het zicht van Leon verdwenen, om pas na de finishlijn weer herenigd te worden met elkaar. Leon besloot de race vanaf toen maar tegen de klok te lopen, maar vooral te genieten van de schitterende entourage van deze run. Na een volle ronde op het circuit werd richting de 4e km het circuit verlaten. Tussentijd Jelle: 22m52, tussentijd Leon 23m47 (13 tellen voor op schema).

Nadat de lopers het (overigens onverwacht glooiende) circuit achter zich hadden gelaten ging de route richting zee, van km 5 t/m km 7 werd er langs de waterkant gelopen. Dat dit een pittig stuk parcours was behoeft waarschijnlijk weinig verdere toelichting. Zeker toen het strand verlaten werd via een stuk zacht zand en aansluitend een klim over de duin werd het moeilijk(er) om het tempo hoog te houden. De warmte (!) speelde hier ook zeker een rol in, want ondanks een zeebries liep men vol in de zon en dus ook best te zweten! Bij km 8 werden de volgende tussentijden genoteerd: Jelle 47:57, Leon 48:33, beide heren zaten te worstelen met de snelheid en bleken achteraf dus wat dichter tot elkaar gekomen. 

Vanaf het strand ging de route verder door het centrum van Zandvoort. Hier was veel publiek en, net als overigens tijdens de hele route, stonden er veel muzikale ondersteuners langs de kant. DJ's, dweilorkesten, maar ook vanuit aanliggende tuinen klonk geregeld muziek. Beide heren wisten nog een eindsprint in te zetten en toen de finishlijn in zicht kwam zetten ze zich nog 1x schrap en raapten alle kracht bij elkaar. Jelle wist te finishen in een prachtige tijd van 1u11m39s! De hele race werd het tempo van 6m/km dus volgehouden. Leon eindigde in 1u12m11s en kwam uiteindelijk net 11 tellen tekort op het door hem bedachte schema. Echter beide atleten finishten ruim sneller dan de vooraf bedachte 1u15m. Beiden kijken dan ook zeer tevreden en trots terug op de prestatie. Na afloop werd tijdens het uithijgen nog even over het circuit rond gekeken en toen was het tijd om schone kledij aan te trekken. Aan het strand werd nog even een welverdiende dorstlesser genomen en daarna keerde het duo moe maar zeer voldaan huiswaarts.

Klik op de link voor alle uitslagen

uitslagen

site organisatie

AVA'70 Trailclinic (slot)

De deelnemers van de 4e en laatste trail clinic

Afgelopen weekend ging de zomertijd in. Geen probleem voor de deelnemers van de vierde AVA Start2trail clinic. In alle vroegte stonden ze op om naar de Lochemse Berg te rijden. En niet voor niets! De zon scheen al lekker en het was nog lekker fris. Ideaal weer dus om te genieten van alle moois dat de Lochemse Berg te bieden heeft. De route over de Kale Berg en de Lochemse Berg kende vele toppen en dalen, alle geleerde vaardigheden voor klimmen en dalen konden nog een keer doorgenomen worden.

Naast de Witte Wieven Koele stonden ook diverse klimmetjes naar uitkijktoren de Belvedère en naar het ‘prieeltje’ bovenop de Kale Berg op het programma. De tips en trucs kwamen dus goed van pas. Het enthousiasme van de deelnemers was groot en ze lieten zich dan ook niet uit het veld slaan door een klim meer of minder. De grenzen zijn weer verlegd.

Na afloop was er bij eetcafé de Kale Berg nog een gezellige nazit waar we één en ander nog even konden doornemen met een lekker bakje koffie of thee met wat lekkers voor de liefhebbers. Het enthousiasme van de deelnemers in afgelopen clinics was groot en het was dan ook erg leuk om te doen. Komende week doen een groot aantal deelnemers mee aan de trailrun in Beek en met wat goede wil gaan we ook in de toekomst nog wat dingen organiseren voor de deelnemers en eventueel andere liefhebbers. Het lijkt erop dat er weer wat trailrunners bijgekomen zijn!

Iedereen bedankt voor de inzet en het enthousiasme en ook bedankt voor de attentie. Erg leuk!

Andre Bleumink

Foto's en uitslagen van de Lingezegenrun in Elst

Wouter Jansen, winnaar van de 10 kilometer

Klik op de link voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief

fotoalbum

Uitslagen:

3 kilometer

5 kilometer

10 kilometer

site organisatie

zaterdag 26 maart 2022

Uitslagen van de 4e Gaanzeloop in Gelselaar

1.Eva Groot Kormelink, 2.Marjolein Broos, 3.Emma de Kruijf

Uitslagen AVA'70 leden:

5 kilometer: Eva Groot Kormelink 19.43 min, Katja Demkes 22.29 min

10 Engelse Mijlen: Herman Domhof 1:07.44, Cindy Brusse 1:15.45

Klik op de link voor alle uitslagen

uitslagen

site organisatie

Cindy Brusse

Zonnige voorjaarsklusdag AVA'70

Eerst werden de containers met opslag voor materialen eens flink onder handen genomen!

Zaterdag 26 maart stond bij menig AVA`70-lid in de agenda al gereserveerd om vrij te houden. Dan zou immers de grote Voorjaarsklusdag gaan plaatsvinden op en rond het complex van de club. Vanwege corona was de editie van 2021 geschrapt en dat betekende dat er voldoende werk aan de winkel zou zijn. Niet dat er gelijk sprake is van achterstallig onderhoud, maar toch…. Al direct bij het begin meldden zich een mooie groep vrijwilligers om onder werkelijk prachtige weersomstandigheden de handen uit de mouwen te steken. Opvallend dat hierbij de gemiddelde leeftijd behoorlijk laag was en dat kwam omdat een flink aantal jeugdleden hun inzet wilden toonden. Een prachtig gebaar natuurlijk, waar door de drie-koppige directie dankbaar gebruik van werd gemaakt. Het trio aanjagers, Walter Vaags, Dick Lubbers en Björn Rossel ging gelijk na de koffie, thee en water over tot de verdeling van taken.  

Allereerst werden de containers met opslag van materialen eens flink onder handen genomen. Telkens blijkt maar weer dat de verzameling overbodige spullen de nodige plek innemen, dus dat er ruimte gecreëerd kan worden om een zogenaamde “weggooi-aanhanger” klaar te zetten. Gedurende deze dag bleek dit een prima zet te zijn, want hij raakte voller en voller. Ook mooie klus voor de jeugdleden was het reinigen van de tientallen reclamedoeken. Stuk voor stuk werden ze uitgerold op de baan en gesopt, waarna de zon de rest deed. Alles werd weer keurig in de opslagruimte gezet, waardoor deze er opvallend overzichtelijk uitzag. Het was inmiddels de hoogste tijd geworden voor de lunch en het team van de catering had er weer veel werk van gemaakt. De break zorgde voor een gezellig samenzijn op het zonovergoten terras, waar de sfeer uitstekend was en het energielevel overvloedig kon worden aangevuld. 

Ook het clubhuis zelf kreeg een schoonmaakbeurt en tevens werden er kleine reparaties uitgevoerd. Opmerkelijk is dan altijd weer, dat er AVA-leden zijn met uitzonderlijke, verborgen talenten. Neem nou bijvoorbeeld het duo Geert en Geert. De een is in het dagelijks leven huisman en freelancetrainer bij de club, terwijl de ander bouwt en heel veel praat. Het tweetal werd belast met het reinigen van de gekleurde beplating van de buitenzijde van het gebouw. De opvallende kleur kon een beetje sop wel gebruiken, maar het was dit keer bar en boos gesteld. Het poetsloze jaar 2021 had zijn sporen letterlijk en figuurlijk achtergelaten, dus moest er een oplossing gezocht worden. Die werd gevonden in de vorm van Dasty Classic. Het goedje is voor weinig te koop bij de Wibra, aldus Jolanda.. toevallig de vrouw van Geert de 2e. Het bleek inderdaad een wondermiddel te zijn en de buitenzijde van het gebouw is ineens weer de heuse blikvanger van weleer. 

Ook werd er nog het nodige onkruid geoogst dus de omgeving heeft tevens weer een fijn aanzien. De klok wees inmiddels een uurtje of 15.00 aan, dus werd het tijd voor de evaluatie en nazit. Juist op dat moment kwam er nog een lid aankachelen dat zijn opwachting wilde maken. Het werk was inmiddels gedaan, dus maakte de laatkomer snel zijn excuses en strooide met de nodige complimenten over het resultaat van de klusdag. Als dank voor zijn positieve respons werd hij direct opgenomen in de groep en ervaarde hij gelijk de gastvrijheid waar de club zo bekend om staat. De aanwezigen toonden zich lichtelijk vermoeid van de werkzaamheden, maar toch bleek de geest nog helder, want de overtollige mandarijntjes werden keurig verdeeld onder de poetsers en zelfs onze nietsnut deelde nog in de feestvreugde. Hoe mooi is dat…

De Voorjaarsklusdag kende ook in 2022 weer een uitstekende opkomst en er werden een flinke reeks aan klussen uitgevoerd onder prachtige weersomstandigheden. De organisatie toonde zich na afloop ook erg tevreden over het eindresultaat en de club kan zich letterlijk en figuurlijk weer prima laten zien! (FR)

Inschrijving 30e BAX 5x5 estafetteloop in Doetinchem geopend

De flyer van de 5x5 estafetteloop in Doetinchem

Teams voor de BAX 5x5 estafetteloop kunnen zich vanaf nu inschrijven. Kijk hiervoor op www.argoatletiek.nl en klik door naar het inschrijfformulier. De wedstrijd vindt plaats op zaterdag 14 mei a.s. We proberen een extra feestelijk tintje te geven aan deze dertigste editie.

Het meest bijzondere van een estafetteloop is natuurlijk het team-aspect van het hardlopen. Vaak is hardlopen een eenzame sport, maar in een estafette draait alles om je team.  Door de relatief korte afstand is het evenement voor veel lopers geschikt. Bovendien een unieke combinatie van gezelligheid en hardlopen. 

ARGO Atletiek organiseert dit bijzondere evenement nu al voor de 30e keer. We nodigen alle (beginnende) hardlopers uit de regio uit om te ontdekken waar het om gaat en waarom teams jaar na jaar terugkeren om samen deze wedstrijd te lopen. Elk team bestaat uit 5 lopers die elk 5 km afleggen over een gevarieerd parcours. Je kunt deelnemen met een heren-, dames-, mix- of jeugdteam. 

De start is om 13.30 uur op de fraai gelegen atletiekbaan van Argo. In de kantine is nogal wat voor de inwendige mens verkrijgbaar, zowel voor lopers als toeschouwers. Ook Dit jaar ontvangt de teamleider deze digitaal toegestuurd. Deze foto’s worden vanaf 12.00 uur genomen door onze fotograaf. Het volledige programma vind je op onze website www.argoatletiek.nl

Ga de uitdaging aan en stel een team samen met familieleden, met buurtgenoten, met je hardloopclubje, met je vereniging of met je vrienden of collega’s. Individuele lopers kunnen zich op de dag zelf aanmelden. Ze worden dan, bij voldoende belangstelling, door de organisatie ingedeeld in een team. 

Klik op de links voor meer informatie



vrijdag 25 maart 2022

Verslag van de Smokkeltocht 2022

De Smokkelaars van 2022

Smokkeltocht zonder Schorre Piet

Afgelopen vrijdag werd er een oude traditie in ere hersteld: de Smokkeltocht met Schorre Piet. Vroeger, voor Corona, leidde deze beroemde en beruchte smokkelaar jaarlijks een select groepje AVAjanen over de oude smokkelpaadjes in het grensgebied. Bij een succesvolle tocht werd dat dan gevolgd door een gezellige nazit waarin de winst van de tocht vlotjes verloren ging.

Helaas was Schorre Piet zelf geveld door een dubbele hernia, waarschijnlijk als gevolg van het jaren lang slepen met te zware contrabande op de rug. Hij had daarom de leiding eenmalig overgedragen aan zijn trouwe smokkelmaat Smokkel Sjaak. Ondanks de afwezigheid van de inspirerende voorman verzamelde zich vrijdagavond een kleine maar fijne groep op 't Slaa. Met twee Geerten, twee André's, twee dames en twee heren die net onder een categorie vielen werd de tocht aangevangen.

Het weer leende zich prima voor een loopje, droog en lekker fris. Maar met de hoeveelheid licht die de hoofdlampen van de deelnemers verspreidden waren de smokkelaars natuurlijk al van kilometers afstand te zien. Een aanhouding door de kommiezen leek dan ook bijna een vaststaand feit. Waarschijnlijk werd er mede daarom gekozen voor een wat alternatieve route. Enkele bekende oude smokkelpaadjes werden overgeslagen en vervangen door snelle asfalt passages om de kommiezen af te schudden.

Dit een beetje tot verdriet van Geert W, die had gehoopt een rustige avond te hebben. De goedlachse zorgmedewerker kon zelfs deze avond niet helemaal loskomen van zijn werk. Samen met medeverzorger Frank werden er verscheidene dossiers doorgesproken. Maar vanwege de privacywetgeving moesten ze zich dan wel steeds terug laten zakken om buiten gehoorafstand van de groep te komen. Dat was in ieder geval het verhaal...

Uiteraard werd er door de captain van dienst goed opgelet of de verloren schaapjes niet te ver achter kwamen en werd er regelmatig even verzameld. Met de terugkeer van de wolf ben je immers zomaar een schaapje kwijt tegenwoordig. Halverwege werd er even een korte stop ingelast voor een hartversterking. De flesjes foezel werden gretig aan de mond gezet waarna de tocht met een prettig branderig gevoel in de buik voortgezet werd.

Het leek wel of er doping in de kleine flesjes zat bij sommige deelnemers. Met gezwinde spoed werden de laatste kilometers afgelegd. Het kan ook te maken hebben met het vooruitzicht op de nazit, André liet zich wat ontvallen over koffie en drank en het tempo ging gelijk omhoog.

Bij terugkomst werd er snel even wat droogs aangetrokken en daarna lieten we ons de koffie en de broodjes worst goed smaken. Uiteraard werd dat broodje worst daarna nog weggespoeld met enkele versnaperingen en werd er nog flink na geëvalueerd.

De conclusie was dat het weer een geslaagde avond was geweest en dat de mensen die niet mee hadden gedaan weer ongelijk hadden. Volgens jaar weer nieuwe ronde nieuwe kansen, hopelijk dan wel weer met Schorre Piet.

Groeten,

André Bleumink

Halverwege werd er even een korte stop ingelast voor een hartversterking

Aankondiging van de 7e Smokkeltocht met Schorre Piet


Deelnemers: 01.Peter Baten, 02.Andre Balke, 03.Ingrid van Zolingen (nazit), 04.Andre Bleumink, 05.Angelique Vrijdag, 06.Rik Delsing, 07.Paula Verwaaijen, 07.Geert Zweerink, 08.Geert Wevers, 09.Frank Roos

Update woensdag 23 maart: Schorre Piet kan helaas niet meelopen, hij heeft teveel smokkelwaar op de rug gehad. Maar hij wordt vervangen door smokkel Sjaak. Opgave nog mogelijk tot morgen 18:00 uur. Het is een uitdagende ronde.

woensdag 23 maart 2022

Warme ontvangst bij Safari-expeditie

Uit alle hoeken van het veld kwamen forse grazers aangeslenterd

Je moet er best wat voor over hebben, maar als je geluk hebt wordt je er rijkelijk voor beloond. Soms zit het echter tegen en is het resultaat karig. Safari-joggen is in ieder geval altijd wel een prachtige buitenactiviteit, ongeacht de buit….

Geert Wevers mag inmiddels gerust een ervaren gids worden genoemd en voor een leuke voorjaarsexpeditie had hij een tweetal loopmaatjes uitverkoren om hem te vergezellen. Beiden gingen graag op de uitnodiging in om hem te vergezellen bij het wild spotten. Daar was de sympathieke hardloper best blij mee, want eigenlijk is hij behoorlijk bang in de vrije natuur. Het vertrek van het doordeweekse natuurreisje was best bijtijds, want 05.46 uur is nou niet bepaald een tijd, waarvoor je juichend je bed uit stapt. Enfin, waar een wil is, loopt ook een weg, dus op het afgesproken tijdstip kon er vertrokken worden. Onderweg werd ook pensionado Theo Stronks opgepikt en geloof het of niet, zelfs op dit belachelijk vroege uur, stond hij al breed lachend op de stoep voor zijn huis in de startblokken. Hij houdt gruwelijk van dit soort uitjes en nam plaats in de taxi om gelijk de berichten uit de Gelderlander op te lepelen. 

Er werd koers gezet in de richting van het Deelerwoud, een machtig fraai stukje Veluwe tussen Arnhem en Apeldoorn. Even na half zeven draaien we de inmiddels vertrouwde, verlaten parkeerplaats op om ons voor te bereiden op onze tocht. Waar voorheen de ronde in jogtempo werd afgelegd, besloten Geert en zijn 2 kompanen om het dit keer in een versnelling lager te doen, dus deden de hardloopkicks dit keer dienst als wandelschoenen. De dresscode was zoals afgesproken, black pure, en daar toonde het trio duidelijk eensgezindheid. Zelfs Theo toonde zich dit keer solidair en had zijn jas zelfs veel weg van een heus berenvel. Kortom, hij had zich voortreffelijk ingeleefd in deze ochtendmissie. Vlak voordat we de eerste open vlakte betraden, werden de verrekijkers op de juiste wijze ingesteld. Geert en Theo hadden een zeer professioneel apparaat zo bleek. Dit in tegenstelling tot Frank, die trots een speelgoedexemplaar van de Wibra uit de jas toverde. Met het blote oog was duidelijk veel meer te zien, dan via het getuur door dit kermisspeeltje, maar goed, de krullenbol werd maar in de waan gelaten. 

Toen de slagboom van het Geldersch Landschap werd gepasseerd, werden de Aaltenaren door een bonte specht in een berkenboom welkom getokkeld. Uiteraard werd er even stilgestaan bij deze warme begroeting, maar de vogel liet zich verder niet zien, wel horen. Er werd tred gezet en de temperatuur was op zijn zachtst gezegd frisjes, dus werden de handschoentjes tevoorschijn getoverd. Maar niet door Theo, die zich zoals altijd een bikkel toonde en de pas er eventjes flink inzette om op te warmen. Het gras knisperde van de vorst en het was zeker ook opletten geblazen, want de dekvloer was behoorlijk omgeploegd en daarnaast hadden de Schotse hooglanders hun aanwezigheid laten blijken, door veelvuldig beste oppers te droppen. Gezien het feit, dat de damp er vanaf kwam, concludeerde gids Geert, dat we warm waren. Dit bleek volledig te kloppen, want zelfs zonder tuurtoestel kwamen er uit alle hoeken van het veld forse grazers aangeslenterd. 

De drie natuurliefhebbers konden hun ogen niet geloven. Was het nu afgesproken werk of was er een bijzondere reden voor deze warme ontvangst? We zullen het nooit weten, maar geweldig natuurlijk dat de natuur zich van deze kant liet zien. Snel werden de fototoestelletjes uit de zak gegrist om ritsen hele fijne plaatjes te schieten, waarbij de afspraak was gemaakt, dat er twee mochten fotograferen en er eentje de taak had om de veiligheid te waarborgen. Wat een genieten op deze eerste 400 meter van de koers. Inmiddels was via de verrekijker ook duidelijk geworden, dat op gepaste afstand een tiental, mogelijk zelfs elf reeën het Achterhoekse trio aan het begluren waren. Niks mis mee, natuurlijk. Sterker nog, dit schouwspel was natuurlijk ook weer pure winst en Geert Wevers, de man van de cijfers, pakte potlood en papier er maar eens bij om de score te turven. 

Inmiddels moesten de wandelaars met een missie zich bijna een weg banen tussen de passerende Highland Cows. Ze zien er altijd bijzonder lief uit, maar vooral Geert en in mindere mate ook Frank, bleven toch wel een beetje op hun qui-vive, want een aanval van achteren ligt altijd weer op de loer. Theo toonde zich veel heldhaftiger en liep met de borst vooruit zijn eigen route. Het wandelen nam in meters wel toe, maar zeker niet in snelheid. De beginfase trok dermate veel bijkijks, dat het gemiddelde voor de drie hardlopers steeds bedenkelijker werd. 

De zon liet zich inmiddels ook al van haar beste kant zien en dat maakte het wildbezoek er wel een stukje aangenamer op. De koersdirecteur besloot iets van het paadje af te gaan wijken, om de mogelijkheid te wagen een extra roedel reeën te spotten. De proef draaide op niets uit, al hoewel… Het bleek dat dit uitstapje had gezorgd dat de vrolijke, enigszins luidruchtige spotters niet alleen het wild de bossen indreven, maar ook het plezier van een heuse fotograaf hadden verknald. Deze liefhebber met een lens van een kleine meter zat en stond al vanaf de zonsopkomst te loeren op een uniek moment om te gaan flitsen, toen de wildboys ineens voor de camera verschenen. Woedend reageerde de turende professional zijn gif in de richting van het drietal, dat gniffelend de officiële weg vervolgde. Slechts Geert keek af en toe schichtig over zijn schouder, maar met Theo naast, voor en achter zich, was dit natuurlijk totaal overbodig. 

Na een kilometer of 6,3 kilometer volgde er een nieuw hoogtepunt, toen op een meter of 200 een aantal reeën staande op het wandelpad van de zon aan het genieten waren. De verrekijkers werden snel in de aanslag genomen en waar Frank er met zijn speelgoedtuigje 3 spotte, kwamen de anderen tot 6. Er werd overleg gepleegd en besloten om de confrontatie aan te gaan. Zonder te praten, bij voorbaat al een prestatie stiefelden de Aaltenaren langzaam in de richting van het dierlijke gezelschap en de afstand werd korter en korter. Snel werd er wat bewijsmateriaal geflitst en langzaam maar zeker zette de kleine kudde zich in beweging. Traag, maar bewust werd er koers gezet richting een bosje, maar ook daar werden de toeristen nog in de gaten gehouden. Een waardevolle meet en greet, derhalve die gekoesterd werd en de laatste kilometers voor voldoende gespreksstof zorgde. 

Als toetje werden wandelaars in het slotgedeelte nog weer verrast door tientallen bruine, zwarte en zelfs twee witgekleurde hooglanders, die zorgden voor een prachtige afsluiter. Zelden zal een safari-avontuur zoveel wild op de been brengen. Natuurlijk, het weer was voortreffelijk, maar met name de nieuwsgierigheid van de dieren was best opmerkelijk. Frank toonde zich in zijn sas, omdat hij thuis weer wat leuks te vertellen had. De liefhebber pur sang van de Schotse Hooglanders toonde zich zeer zelfverzekerd en wilde een harige koe gaan bespringen voor een mooie foto, maar dit werd hem toch maar afgeraden. Theo was werkelijk dolenthousiast met alle aandacht en lachte zich zijn tanden bloot, minus eentje overigens. 

Reisleider Geert haalde met een vrolijke glimlach een papiertje met de score van de dag uit zijn jasje: bijna 20 reeën, 489 fluiters, maar dit kunnen er ook best een paar meer zijn geweest en dik 60 hooglanders. Daarbij opgeteld natuurlijk de bonte specht, die bij de uitgang de drie blije dierenvrienden naar de uitgang van het Deelerwoud begeleidde. Het was tijdens deze safari-expeditie op een prachtige woensdagmorgen in maart duidelijk Nederland op zijn mooist! Waarvan acte…..(FR)

zondag 20 maart 2022

Foto's en uitslagen van de Stevensloop in Nijmegen

Diederik Verbakel en Jaap Sijtsema

Klik op de link voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief

10 kilometer: 

allerlei

deel 1

deel 2

deel 3

deel 4

Halve Marathon

deel 1

deel 2

deel 3

deel 4

deel 5

uitslagen

site organisatie

AVA'70 Trailclinic deel 2

De Start2Trail groep

De tweede AVA Start2Trail clinic vond plaats op de oude vuilnisbelt achter Obelink. Het was een frisse, maar stralende zondagochtend en we konden zelfs meteen even genieten van overvliegende kraanvogels. Naast het genieten van het zonnetje werd er geoefend op de fijne kneepjes van het klimmen en dalen, draaien en keren etc. Het zweet brak dan ook al snel uit en de jasjes konden wel uit. Hoewel een oude vuilnisbelt niet heel inspirerend is als trailomgeving is het wel bijzonder geschikt voor technische trainingen en verdwalen kun je er ook niet. Ook deze keer kon iedereen op zijn eigen niveau mee doen en oefenen. Dat niet iedereen het even makkelijk vond, maar wel zijn best deed,  bleek wel uit het feit dat diverse mensen behoorlijk spierpijn kregen van deze training.

Toch stond er op de derde clinic nog steeds een behoorlijke groep enthousiastelingen klaar op de parkeerplaats bij het Zwillbrocker Venn. Alweer mooi weer, korte broeken weer zelfs. De focus lag deze keer dan op genieten van de natuur. Eigenlijk de kern van trailrunning. Het enthousiasme was groot (het volume van de groep ook trouwens) en we al snel konden we als eerste ganzen spotten en hoorden we de vele meeuwen nog meer lawaai maken dan de dames. De vogelaars met enorme telelenzen hoefden dus niet bang te zijn dat we de vogels verjaagden.

Hoewel ik wel hoopte dat ook de flamingo’s er al zouden zijn wist ik het niet zeker. Maar bij de tweede uitkijktoren konden we inderdaad een groep grote roze vogels tussen de meeuwen en de ganzen zien in de verte. Prachtig, je waande je acuut in het buitenland. Ook als je over het Venn en omgeving keek had het wel wat weg van een Afrikaanse savanne. Vooral de deelnemers die er nog nooit geweest waren keken zich de ogen uit. 

Aan het eind van het rondje besloten we ook de Leemputten nog even in de route op te nemen. Een paar slingertjes om de plassen waar vroeger leem werd gewonnen voor bakstenen en dakpannen leverde weer mooie uitzichten op. Aan het eind van de training werd er op de parkeerplaats nog even heerlijk genoten van koffie die door één van de dames meegebracht was. Helemaal top, die is alvast geslaagd voor de cursus.

Andre Bleumink

Het Zwillbrocker Venn

Uitslagen van de 26e Engelse Mijlenloop in Haaksbergen

Mark te Brake winnaar van de 10 Engelse Mijl

Uitslagen AVA'70 leden:

5 Engelse Mijl: Kay Kranenburg 30.53, Dirk Jan Robbe 44.22

10 Engelse Mijl: Mark te Brake 53.25, Tim Mengerink 57.59, Luuk te Brake 1:05.05, Patrick Ikink 1:14.24, Wim Brinkman 1:21.20

Klik op de link voor alle uitslagen

uitslagen

site organisatie

Archeus-atleten Douwe Bentsink en Zoë Meinen Twents crosskampioen

Douwe Bentsink kroonde zich opnieuw tot Twents crosskampioen

Archeus-atleet Douwe Bentsink heeft voor de derde keer beslag gelegd op de titel Twents crosskampioen. In Eibergen was zondag de laatste wedstrijd van de Twentse Cross Competitie, een cyclus van vijf wedstrijden waarbij de beste drie meetellen voor het eindklassement.

Douwe Bentsink veroverde daarin het kampioenschap bij de junioren A, nadat hij in vorige jaren ook al beslag had gelegd op de titel Twents crosskampioen bij de junioren B  en C. Ook in de laatste wedstrijd van dit seizoen werd hij eerste en won hij met de maximale score (drie overwinningen). Bij de meisjes A behaalde Anne Hovinga na een serie ereplaatsen in alle races een keurige derde plaats in de eindrangschikking.

Zoë Meinen werd voor de tweede keer Twents crosskampioen. De eerste titel was bij de pupillen (2020), nu won ze bij de junioren meisjes D.  Ze deed mee in vier van de vijf races en won er drie van, zodat zij op superieure wijze de titel binnensleepte. Maar er waren meer Archeus-meiden die meestreden om de podiumplaatsen. Nine Kwerreveld liep tijdens haar eerste deelname aan deze competitie gelijk naar een derde plaats in het eindklassement. Minke Dost werd in de laatste race derde, maar belandde net naast het podium met een vierde plek in de eindstand.  Maar aan deze drie meiden kan Archeus de komende jaren nog heel veel plezier beleven.

Bij de jongens was er ook succes. Twan Roerdink werd derde in de laatste race en ook in het eindklassement derde bij de junioren D. Liam Prinsen werd in de eindrangschikking vijfde, Maron Wolfs zesde. Wessel te Bokkel werd bij de junioren C ook derde in de eindstand. Hij behaalde één overwinning en de andere races eindigde hij ook keurig op het podium. Bij de pupillen jongens deden twee Archeus-atleten mee, Bart-Jan Pietersen en Sam Eenink. In de eindrangschikking werden zij vierde en zede.

Ook bij de senioren en masters deed Archeus van zich spreken. Petra Hengeveld behaalde een vierde plaats in het eindklassement bij de masters vrouwen 10 km. Bij de senioren vrouwen 5 km viel Anouk Schreurs ook net buiten het podium met een vierde plek, maar gelukkig werd de familie-eer gered door vader Theo die met een keurige serie van eerste en tweede plaatsen op een mooie tweede plaats eindigde in het eindklassement masters 50+.

Het crossseizoen is ten einde. Het baanseizoen komt er aan. Op zondag 3 april is alweer de eerste baanwedstrijd op het Archeus-complex in Winterswijk en dan zijn alle atleten daar weer actief.  Tien dagen later is er de eerste Kroese Wevers trackmeeting van dit seizoen. Bij de vorige edities werd deze meeting goed bezocht door regionale toppers en een enkele nationale topper.  Dat is een mooie gelegenheid voor de Archeus-talenten om zich met hen te meten.

Zoë Meinen en Nine Kwerreveld werden eerste en derde bij de junioren D

zaterdag 19 maart 2022

Aalten 6e Track&Field Run 5 km - 23.54 min - 30e plaats

De eerste wedstrijd van 2022 zit er weer op
Deze zaterdag staat de eerste wedstrijd van het jaar 2022 op het programma, de 6e Track&Field Run bij mijn eigen club AVA'70. Gelukkig kan en mag het weer en kunnen we meteen eens kijken hoe we er voor staan. Mijn laatste wedstrijd was op oudejaarsdag, de Silvesterlauf in het Duitse Bocholt. Ook dit was een 5 kilometer en mijn tijd was toen 25.19 minuten. Vandaag is het dus een mooie gelegenheid om te proberen of ik weer onder de 25 minuten kan komen.

De jeugd van AVA'70 heeft er een prachtige hardlooparena van gemaakt en het enthousiasme straalt van hun gezichten af. Ook de weersomstandigheden kunnen niet beter en niets staat dan ook een mooie middag meer in de weg. Na de jeugdwedstrijden en de sprintcrosses is de 5 kilometer aan de beurt. Een opzwepend muziekje brengt ons naar de start en een moment later zijn we weg. 

Ik probeer wat behoudend te starten maar in de praktijk valt dit vaak toch wat tegen. Samen met Katja Demkes kom ik in de eerste kilometer aan de Walfortlaan door in 4.32 minuten. Ook Tom van Beusekom en Wim Rensink lopen de hele wedstrijd bij ons in de buurt. Na een kilometer of drie in 14.05 minuten, wordt het toch aardig warm. Op het paadje langs de Keizersbeek schijnt de zon namelijk volop in ons gezicht.

De 4e kilometer is de langzaamste en daarna denk ik even dat het parcours geen 5 kilometer lang is. Maar als we op de baan komen moeten we nog een goede 500 meter. Het is draaien en keren richting de finish en op de streep blijkt tot mijn verrassing dat ik een minuut sneller ben dan dat ik eigenlijk had verwacht. Ook heb ik het gevoel dat het nog iets sneller kan. Dit smaakt naar meer, ik heb zulke wedstrijden toch wel gemist!

Foto's van de Track&Field Run in Aalten - deel 2

Ankie en Jan te Brake

Klik op de link voor de foto's van Tim Mengerink

Evelien Hillen en Walter Vaags

Mooie prestatie team Kalm An Track&Field Run

Linda, Marloes, Wim en Arja

Team Kalm An! deed afgelopen zaterdag 19 maart mee aan de Track & Field Run 2022 in het onderdeel: 4x500mtr. JES-CE (Jansen Eupe Schilderwerken Cross-Estafette)

Loper 1: Linda Scholten

Loper 2: Marloes Wensink

Loper 3: Wim Rensink

Loper 4: Arja te Brake

Tijdens de duurloop van afgelopen dinsdag werd het idee geboren om mee te doen met de Cross-Estafette. Marloes had Linda al geappt en Wim en Arja waren meteen om. Gewoon leuk en gezellig meedoen, bij ons Ava Cluppie! Maar goed, toen moest er nog een teamnaam komen………al rennend tijdens de duurloop, werd er overlegd. Er waren heel wat afwegingen, mitsen en maren. Om voor de teamnaam ‘Wim’s Harem’ te gaan, wat natuurlijk wel zo was, was wel érg voor de hand liggend. Dat zelfde gevoel was er bij ‘Wim en de Deerns’ en ‘Wim en de vrouwleu’. Nou ja, eigenlijk is alles met Wim z’n naam erin wel langs gekomen. 

Omdat de duurloop behoorlijk wat versnellingen kende, 5 wel geteld, riep er 1 uit de groep: Kalm An! Bij elke versnelling werd: Kalm An! geroepen. T,ja en zo is onze teamnaam er gekomen. Deze naam was ook wel toepasselijk voor ons omdat we, gezien onze leeftijd, vast niet als 1e zouden finishen bij de Cross-Estafette. Net voor aanvang van de Cross-Estafette werd nog even een opmerkingen gemaakt om de teamnaam toch nog maar te veranderen in:…….Niks An! ….. maar eens kijken wat onze plannen volgend jaar zijn……..

Arja

Foto's van de Track&Field Run in Aalten - deel 1

De start van de 5 kilometer

Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen

fotoalbum

vrijdag 18 maart 2022

AVA'70 wedstrijdseizoen gaat morgen van start

De start van de 5 kilometer in 2017

Het AVA'70 wedstrijdseizoen gaat zaterdag 19 maart van start. Eindelijk mag het weer. Op de atletiekaccommodatie in Aalten staat voor de zesde keer de Track & Field Run op het programma, geheel op touw gezet door een groot aantal jeugdige talenten van de vereniging. De opbrengst van deze wedstrijd wordt volledig besteed aan het jaarlijkse trainingskamp in mei. 

De wedstrijden beginnen om 13:00 uur met de 1 kilometer crossloop voor de allerjongsten. Om 13:10 uur gaat de jeugd t/m 15 jaar van start op de dubbele afstand. De jeugd loopt vier rondjes van 500 meter op een speciaal aangelegd crossparcours, op het middenterrein van de atletiekbaan. Op het crossparcours lopen de senioren, net als de jeugd, 2 kilometer. Voor het inschrijven of meer informatie kan men terecht op www.ava70.nl

Atleten ouder dan 16 jaar worden normaal 'gedwongen' om de 5 kilometer te lopen, bij de Track & Field Run is het tegendeel waar. Op het crossparcours lopen de senioren, net als de jeugd, 2 kilometer. De Sprint Cross begint om 13.45 uur. Om 14.00 uur worden de atleten voor de 5 kilometer weggeschoten. Zij lopen een mooie ronde door het buitengebied van Aalten, maar ook zij eindigen op het loodzware crossparcours.  

Met de Jeugdestafette en de Cross-Estafette komt de wedstrijd tot zijn climax. Vier maal 500 meter staat er op het menu. Daag vrienden, buren of familieleden uit om samen een team te vormen. De jeugdestafette start om 14.45 uur, de Cross-Estafette begint een kwartiertje later. 

Klik op de links voor meer informatie

informatie

inschrijven

deelnemers

site organisatie

donderdag 17 maart 2022

Hard aan het trainen? Vergeet niet goed te slapen!

Hoe zorg je dat je genoeg slaap krijgt?
Slaap is van cruciaal belang voor je gezondheid, werk én hardloopprestaties.

Het is uiteraard belangrijk om te lopen wanneer dat voor jou het beste uitkomt. Als dat vóór je werk is: prima. Je staat een uur eerder op, maar dat betekent ook dat je een uur eerder naar bed ‘moet’ gaan. Dat lijkt logisch, maar schiet er toch vaak bij in. In principe weet iedereen dat je ongeveer zeven tot negen uur slaap per nacht nodig hebt. Toch moet je hier extra op letten als je traint voor een halve of hele marathon.

Meeste lopers kiezen er daarom voor om hun korte trainingen doordeweeks te doen, aangezien ze dan minder tijd hebben. Stel je werkt vijf dagen in de week, 8 uur per dag met een reisafstand van ongeveer een uur. Dan heb je twee vrije dagen over om je langere duurlopen te lopen en slaap in te halen. Plan je kortere 30- tot 60-minuten trainingen (die kunnen bestaan uit snelheidstrainingen evenals gemakkelijke tempotrainingen) en rustdagen op werkdagen. Doe je langere duurlopen op niet-werkdagen, en probeer ook slaap in te halen op die dagen.

Vroeger dachten ze dat je slaap niet kon inhalen, maar uit recent onderzoek blijkt dat het toch erg nuttig kan zijn om extra bij te slapen.

Een andere idee kan zijn om eerst te gaan hardlopen, voordat je naar huis rijdt. Zo mis je de spits en als je thuiskomt, kan je heerlijk ontspannen, want je hoeft niks meer!

Alcohol en cafeïne

Kan je niet zo goed in slaap vallen? Dan kan het verstandig zijn om je alcohol en cafeïne-inname te beperken. Alcohol en cafeïne hebben namelijk invloed op je nachtrust, waardoor je lichter slaapt en vaker wakker wordt. De volgende dag wordt je dan toch vermoeid wakker. Dus ook al heb je de afgelopen maanden hard getraind en een hoop kilometers opgebouwd, is het verstandig om ook op je slaapritme te letten.

Goed slapen voor een grote wedstrijd is van groot belang wil je uiteindelijk die PR halen! (bron)

woensdag 16 maart 2022

Wat is 80/20 trainen?

Train 80% van je tijd rustig, zeggen veel trainers

Langzaam trainen loont. Althans: zo'n 80 procent van de tijd. Dat lees je vaker, maar het bewijs stapelt zich dan ook op. 'Uit ons onderzoek blijkt dat topatleten ongeveer 80 procent van de tijd trainen met een lage intensiteit en slechts 20 procent van hun tijd hard trainen,' zegt Stephen Seiler van de Universiteit van Agder in Noorwegen, een van 's werelds meest vooraanstaande inspanningsfysiologen.

Seiler ontdekte het bijna tien jaar geleden toen hij een groot aantal onderzoeken naar trainingsintensiteit en -duur analyseerde. Sindsdien hebben verdere studies door sportwetenschappers als Veronique Billat, Augusto Zapico en Jonathan Esteve-Lanao Seilers theorie bevestigd: de 80/20 verhouding is de heilige graal.

Wat is 80/20 training?

'Of toplopers nou 20 of 40 uur per week trainen, hun training volgt in grote lijnen deze 80/20 verdeling,' zegt Seiler. Paula Radcliffe, voormalig wereldrecordhoudster op de marathon, volgde in haar beste jaar een 80/20 verdeling, waarbij ze elke 8 dagen 12 van haar 15 loopjes (in totaal 250 per week) met een lage intensiteit afwerkte. Maar gaat dat ook op als je maar drie of vier keer per week kunnen hardlopen?

'Ja, dat is het mooie,' zegt Seiler. 'We hebben verder onderzoek gedaan en aangetoond dat het even relevant is als je 4 sessies per week doet of 14.' Het is zelfs, voegt hij eraan toe, belangrijker voor recreatieve lopers, omdat het daar vaak helemaal verkeerd gaat wat intensiteit betreft. 'Veel recreatieve lopers hebben het gevoel dat ze elke keer hard moeten gaan, dus trainen ze vaak rond hun drempel,' zegt Seiler. 'Ze zullen aanvankelijk verbeteren, maar daarna stagneren. Het probleem is dat ze te vermoeid raken voor sessies met een echt hoge intensiteit.'

Studies tonen aan dat recreatieve lopers van nature geneigd zijn om 50 procent matig tot hoogintensief te lopen en 50 procent met een lage intensiteit. Maar toen sportwetenschapper Esteve-Lanao verenigingslopers vroeg om óf deze 50/50-verdeling te volgen óf een 80/20-verdeling, verbeterde de 80/20-groep hun 10 km-tijd met gemiddeld 5 procent, vergeleken met 3,5 procent voor de 50/50-groep.

Over de drempel

Hoewel onderzoek de voordelen van 80/20 heeft aangetoond, is de precieze fysiologische reden achter de verdeling nog niet duidelijk. Seiler denkt dat je meer profijt hebt van zware trainingen als je voornamelijk licht traint. Ook zouden zowel gemiddelde trainingen als zware trainingen te veel stress in het lichaam veroorzaken om er heel veel van af te werken.

Seilers doorbraak was het bepalen van de exacte verhouding van de 80/20 verdeling, maar het concept van langzaam trainen om snel te lopen is niet nieuw. De legendarische Nieuw Zeelandse coach Arthur Lydiard gebruikte het idee al in de jaren 50 met groot succes bij de atleten waar hij mee werkte. En volgens onderzoekswetenschapper Inigo Mujika is het een sjabloon dat eigenlijk al veel verder teruggaat. In zijn artikel 'Do Olympic Athletes Train as in the Paleolithic Era?', gepubliceerd in Sports Medicine, opperde de Baskische fysioloog het idee dat mensen beter reageren op trainingsprikkels die passen bij het leven van onze verre voorouders.

'Snel lopen was belangrijk voor het jagen op een prooi en het ontsnappen aan roofdieren,' zegt Mujika. 'Maar dit werd gekoppeld aan taken van lage intensiteit die op regelmatige basis werden uitgevoerd, zoals het verzamelen van wilde planten, granen en fruit.'

Onze voorouders, vervolgt Mujika, planden hun dagelijkse lichamelijke activiteiten waarschijnlijk ook bewust. 'Je mag verwachten dat onze voorouders van nature besloten om na zware dagen uit te rusten of lichte activiteiten te verrichten, om zo beter voorbereid te zijn op de volgende zware dag(en)...Dat past uitstekend bij de 80/20-theorie.'

Hoe strikt moet je zijn?

Toch zegt Seiler dat de 80/20 verdeling eerder als richtlijn dan als strikte regel moet worden gebruikt. Hij 'kan leven met 85/15 of 75/25 training'. Maar hij benadrukt dat je niet te ver moet afwijken. En maak het niet te ingewikkeld: 'De 80/20 regel is gebaseerd op categorieën,' zegt hij. 'Ik classificeer een sessie als moeilijk of makkelijk. Als ik een intervalsessie doe, dan is dat zwaar, ook al zullen de inspanningen en mijn hartslag fluctueren. Als je vier keer per week hardloopt, maakt het niet uit hoe lang, en één training daarvan is hard, dan is dat een 75/25 verdeling.'

Houd ook in gedachten dat 'hard' je niet hoeft te vloeren. 'Veel mensen denken dat ze bij intervallen zo ver moeten gaan dat ze bijna moeten overgeven,' zegt Seiler. 'Dat zien we niet bij de topatleten. Zij spenderen veel minuten aan een iets lagere intensiteit - 90 procent in plaats van 95 procent.'

Sessies met een lage intensiteit moeten voorafgaan aan en volgen op zware inspanningen, en dat geldt vooral voor hardlopers van 50 jaar en ouder, die langere herstelperiodes nodig hebben tussen intensieve sessies. Als u graag de vruchten wilt plukken van 80/20, begin dan met een 'slow' detox-week waarin u elke sessie op lage intensiteit loopt, en gebruik daarna de informatie op de volgende pagina's als uw complete gids om de voordelen van deze bewezen fysiologische formule voor succes te ontsluiten. (bron)