Verslag van de Trailrun in Beek

Hans Monasso

Een weekje voor de marathon van Rotterdam leek het me verstandig om nog een paar wedstrijdkilometers te maken. Liefst een beperkt aantal kilometers om het lichaam niet al te veel te vermoeien en op een dag dat ik er tijd voor zou hebben. Mijn oog viel op de Beekse trailrun van 9km. Ook omdat ik nog nooit door deze omgeving gerend had. In het verleden natuurlijk wel eens een wandeling gemaakt in het Montferland maar daar is het ook bij gebleven. De weersverwachting was prima. Het had goed gevroren en eventuele sneeuw zou zich na afloop pas laten zien. Korte broek en twee shirts (mouwloos en met korte mouwen) over elkaar leken me heel geschikt. Na overleg met Heini besloten om op de normale hardloopschoenen weg te gaan, de trailschoenen bleven thuis.

De run begon om half 10 en de reistijd was ongeveer een half uur dus uitslapen op zondag kon nog steeds. Eén bruine boterham en een glas ranja voor ontbijt en toen door naar Beek. Iets na Varsseveld begon het hevig te sneeuwen. Ik was blij dat ik mijn windjack ook meehad maar eenmaal Terborg achter me te hebben gelaten kregen een strakblauwe lucht met alleen in de verte wat donkere bewolking. De prachtige omgeving van het Peeske was de start en finishplek van de 9 en 16km. De site van de organisatie gaf me maar bijzonder weinig informatie maar aan de hand van het enigszins chaotisch kaartje leek de 9km route zich zo rond de 5km af te splitsen van de 16km. Gelukkig stonden op bijna alle knooppunten verkeersregelaars en waar niet was de route afgezet met rood-wit lint. Prima geregeld door de organisatie. Bij het afhalen van het startnummer kreeg ik een envelop met inhoud. Het startnummer met speldjes en een hardplastic labeltje met twee tie-raps. Het duurde even voor ik doorhad dat dit de chip was en deze vastgemaakt moest worden aan mijn schoen. Krijg je als groentje in de sport.

Eenmaal klaar besloot ik het windjack in de auto achter te laten. De zon scheen volop en uit de schaduw was het heerlijk toeven. Het inlopen deed ik naar en van de auto en daarna was het nog ongeveer 10 minuten tot de start. Het plan was niet te wild te gaan rennen, ik had Rotterdam in het vooruitzicht en wilde geen blessure oplopen. Bij de start een mooie grote groep enthousiastelingen waarbij ik besloot me ergens in het middenveld op te stellen. Geen haast! Na de drukte van het startschot liepen we over mooie zandwegen heerlijk in de zon. Al snel liep ik veel mensen voorbij. Waarschijnlijk veel 16km lopers maar ik heb mezelf in die eerste twee kilometers diverse malen tot rustig moeten manen. 4:38 de eerste kilometer en 4:27 de tweede kilometer. Een fractie te snel maar toch wel tevreden want ik voelde me goed.

Na twee kilometer het bos in. Prachtig zandpaden, de schoenkeuze leek perfect. Opeens moesten we een stuk door de loopgraven. Slingeren en een klein trapje en toen ik daar doorheen was kwam de verrassing van de dag: een gigantische bult midden in het bos. Welke gek had dat bedacht? Van 30 naar 50meter moest ik opeens klimmen. De versnelling maar twee standjes lager gezet en de bult rustig opgerend. Een bovenaan had ik de ademhaling nog redelijk onder controle en voelde ik de kuiten licht. Een heel kleine stukje vlak en toen begon de ellende opnieuw! Weer bijna 20 meter omhoog nog voor kilometer vier bereikt was! Gelukkig mocht ik daarna 10 meter naar beneden rennen om vervolgens nog eens 20 meter omhoog te moeten rennen. Daarmee was kilometer vijf bereikt maar was ik redelijk stuk. Kilometer vier ging dan ook in 5:24 en kilometer vijf in 5:04. Tot kilometer zes was het redelijk vlak en daarna begon het grote afdalen. Heerlijk om zo naar beneden te mogen rennen. Maar de race had nog twee verrassingen in petto. Op 7km mochten we nog een keer 20 meter stijl omhoog.

Het werd bijna wandelen en op dit punt werd ik dan ook door twee lopers ingehaald. Daarna was het alleen nog maar bult af richting finish. Het tempo kon op punten omhoog naar 3:30 per km. 200 meter voor de finish waren er nog een paar kuilen gegraven en een aantal boomstammen over het pad gelegd. Met een kleine vloek werden ook deze hindernissen genomen en kon ik nog een sprintje trekken tot over de finish. Een tevreden gevoel maakte zich van mij meester. Mijn eerste trailrun met hoogtemeters. Uiteindelijk werd ik 14de overall en 3de bij de M50. Leek me een goede prestatie zo een week voor Rotterdam. 43:41 over 9km en 131m hoogteverschil.

Hans Monasso