AVA'70 'scholder an scholder' met Tom en Paula

Het applaus van de honderden aanwezigen hield niet op en de emoties laaiden steeds iets verder op

Zondag 3 juli, even voor 9 uur. De eerste deelnemers voor de TommyBeusRun melden zich al op het terrein van Intratuin Bredevoort, dat deze ochtend het kloppende hart is voor een bijzondere hardloopwedstrijd. Overal zijn vrijwilligers van AVA`70 is de weer om alles in gereedheid te brengen. Opblaasbogen worden geplaatst, de finishstraat klaar gezet, de verkeersregelaars krijgen instructies en het secretariaat in gereedheid gebracht. Het is een flinke operatie die in snel tempo moest worden georganiseerd, maar ze zijn bij AVA wel iets gewend. Evelien Hillen werpt zich zoals zo vaak op als vrijwilligerscoördinator en als zij de tanden erin zet, dat kun je ervan uit gaan dat het in orde komt. Het lijstje met clubhelden dat de handen uit de mouwen wil steken voor deze speciale run groeit gestaag en het schema kent uiteindelijk geen enkele open plek meer. Het gros weet inmiddels wel precies wat er gedaan moet worden en Evelien ziet de grootse inzet van haar peloton glimlachend aan. Marco van Rijs heeft het shirt inmiddels al drijfnat en dat zegt alles over de tomeloze inzet van de regelneef én eindverantwoordelijke tijdwaarnemer. Zijn passie om alles op rolletjes te laten lopen is ongekend en intussen lukt het de goedlachse Barloër, ook nog eens om alle verzoekjes die op hem worden afgevuurd, vriendelijk te beantwoorden. Je hoeft niet te hebben doorgeleerd om tot de conclusie te komen, dat deze kanjer de afgelopen weken verdomd weinig slaap heeft gehad. Belletjes, mailtjes, appjes, mondelinge vragen, schriftelijk gezeur… alles en iedereen kreeg keurig een reactie. “Alles voor Tom en Paula”, aldus Marco, die op deze wedstrijddag maar liefst 11,3 kilometer blijkt te hebben afgelegd en zijn trouwe volgelingen weten dat het akelig lang is geleden, dat van Rijs een duurloop met deze lengte heeft afgelegd. Wat een klasbak!

Bij het inschrijfbureau is het een gezellige drukte van belang, maar de samenwerking loopt als een goed geoliede machine en de vriendelijkheid van de dames straalt er vanaf en zo hoort het ook. Inmiddels is het parcours bijna gereed en worden de laatste details onder het toeziend oog van Jan te Brake jr. klaargemaakt. Jan zijn handelsmerk, de big smile, is ook dit keer ruimschoots aanwezig, al heeft hij zich deze ochtend toch wel het schompes moeten werken. Natuurlijk, hij doet het graag, zeker ook vandaag, maar het moet wel goed gebeuren is zijn insteek. Je krijgt immers niet zo vaak de Nederlandse atletiektop op visite, dus wil hij niets aan het toeval overlaten. En zo is het maar net…. Wat bijna niet voor mogelijk werd gehouden, lukte uiteindelijk toch. De inspanning van de tientallen vrijwilligers had er voor gezorgd, dat even voor 10.00 uur het complete peloton van bijna 500 atleten voor de startstreep stond te trappelen van ongeduld. Uiteraard de toppers in de voorste rijen en daarachter de rest van het deelnemersveld, scholder an scholder. Ook hier scoorde AVA`70 weer volop, want dik 75 geelhemden wilden voor zich voor Tom en Paula maar al te graag in het zweet werken. Sommigen hadden het vrijwilligerstenue nog snel even omgewisseld voor het hardloopkloffie, liepen 24 meter warm en voegden zich vlot bij de grote menigte. De zon scheen inmiddels al volop en wind was er nauwelijks. Ook moeder natuur hield zich dus prima aan de afspraak en was de organisatie gunstig gezind. Bert Pessink, veruit de beste speaker van Nederland, voerde de spanning verbaal effen extra op, evenals geluidstechnicus Storm Woltering, die er nog een sfeerverheugende tune tegenaan gooide. De man van de tijd, Marco van Rijs, had inmiddels zijn vierde droge shirt aangetrokken en zette eveneens het sein op groen.

Tom en Paula stonden inmiddels ook klaar op de startstreep, samen met topatleet Bart van Nunen, die het openingsschot zou gaan lossen. Na de succesvolle knal gingen de toplopers en direct kiezelhard vandoor en langzaam zette het recreatieve peloton daarachter zich in beweging. De sfeer was opperbest en er werd wat afgezwaaid en gelachen. De batterij aan fotografen bleven flitsen, maar vooraan was het uiteraard serieus business. Het parcours was immers officieel gecertificeerd en dat betekende een ideale gelegenheid om loeisnelle tijden te scoren. Dit gebeurde dan ook, want het regende persoonlijke records en dat is natuurlijk mooi meegenomen op een dag als deze. Nadat ook de iets minder snelle lopers gefinisht waren, was het tijd voor de ceremonie protoculair. De snelste hardloophelden klommen op het podium en Tom en Paula zorgden voor de bekers, de attenties en de bloemen  Het applaus van de honderden aanwezigen hield niet op en de emoties laaiden steeds iets verder op. Helemaal toen het lied “You`ll never walk alone”, uit de boxen schalde en bleek dat atleten ook best wel aardig kunnen zingen. Tom, gearmd met zijn Paula, staande op het hoogste podium, zong uit volle borst mee en ja… houd het dan maar eens droog!  De tientallen AVA-vrijwilligers pakten vervolgens de wedstrijdkar in en ruimden alles netjes op, zoals het hoort. De nababbel was buitengewoon relaxed en Tom deed alle moeite om iedereen toch vooral maar te bedanken voor de bijdrage aan dit geweldige memorabele, sportieve en zeker ook emotionele evenement. `s Avonds ziet alleskunner Marco van Rijs tot zijn grote genoegen, dat zijn tijdsregistratiewagen pontificaal in beeld te zien is bij een mooie berichtgeving van de TommyBeusrun bij Omroep Gelderland. De hoofdrolspeler zelf geeft in zijn eigen karakteristieke, positieve wijze weer hoe hij deze onvergetelijke dag beleefd heeft. Op zondag 3 juli stond AVA`70 massaal “Scholder aan Scholder” met Tom en Paula, maar ook morgen, overmorgen en daarna…….  (FR)