AVA'70 op Vlieland - Zondag (dag 3)

Voor de start van de Vuurtorenloop

We zijn met 33 clubgenoten een lang weekend op Vlieland met als hoogtepunt de deelname aan de Vuurtorenloop met afstanden van 5, 10 en 21.1 km. De route gaat door de duinen, bos en over het strand. De klim naar de vuurtoren zit zelfs 2 keer in de halve marathon.

Raceday: 8:30 uur ontbijten we met z’n allen, niet iedereen is even fit, maar iedereen heeft een doel voor deze dag. Van een pr tot overleven en van finishen of begeleiden tot foto’s maken, maar genieten gaat iedereen. Tijdens het ontbijt wordt er flink gestapeld, de vezels, koolhydraten en suikers gaan er in als koek en het vocht wordt ook op peil gehouden. Eindelijk gaan we dan wandelend op pad naar de startlocatie bij de sporthal. Een warming-up is niet nodig want het hele weekend is er volop gewandeld, de stappentellers komen al over de 30.000 per dag. Nadat we de startnummers opgehaald hebben is het tijd voor Dirk die spontaan het podium pakt en iedereen welkom heet namens AVA’70. Even later wordt de groepsfoto gemaakt, maar deze moet nog eens over omdat Ingrid er niet is. Dan naar buiten waar we opvallen als een gele vlek in het startveld, nog een laatste selfie en elkaar succes wensen. 

We gaan van start op de 21,1 km en de deelnemers van de andere afstanden staan ons luidkeels aan te moedigen. We slaan het eerste schelpenpad in en het is lopen in kolonne, tot opeens iedereen stilstaat, voor een plasje water. Tja het is dus geen trailrun, maar hier kon ik mooi wat langzamere lopers passeren. Even later komen we bij de brouwerij waar we de vorige dag al het één en ander hebben geproeft, linksaf naar boven, over de duin en het strand op. In tegenstelling tot de vorige dagen viel de wind mee, was het droog en scheen de zon, dus korte broek en t-shirt is genoeg. Het strand viel mee, een beetje het hardere zand opzoeken en wat stenen vermijden. Wat een geweldig stuk is dit, zo langs de zee met een zonnetje erbij. Daarna draaiden we langs de haven en lopen we de Dorpsstraat door, waar we dit weekend al diverse keren door zijn gekomen. 

De eerste drankpost staat bij 5 km, even snel een slokje water en weer door. We komen dan langs onze groeps- accommodatie en gaan op weg naar de vuurtoren. We hebben een groepje gevormd met Peter, Ingrid en Henk. Op de steile klim naar de vuurtoren wordt het eerste verschil al gemaakt en in de afdaling raken we Peter al kwijt, die is niet te houden. Ik zelf moet al mijn best doen om bij de andere te blijven en besluit een paar kilometer verder om mijn eigen tempo te gaan lopen om zo zeker te zijn dat ik het ga halen. Ik heb een slechte voorbereiding gehad met weinig kilometers en al maanden geen 20 km gelopen. Maar het weer was geweldig en het parcours door de duinen prachtig. Mooie vergezichten met een slingerend veld deelnemers, die je kilometers in de verte kunt zien. De gele stipjes zijn waarschijnlijk de overige AVA ’70 deelnemers. 

Bij de 10 km drankpost drink ik weer even een slokje water. We draaien de harde weg op, dat is een tegenvaller, ik loop liever onverhard. Bij de 12 km beginnen mijn sokken mijn voorvoeten een beetje gevoelloos te maken dus even stoppen en de schoenen opnieuw aandoen, een gelletje nemen en weer verder. Bij de 15 km weer een slokje water en daar kan ik mooi aansluiten bij een groepje. Op naar de vuurtoren, zo langs het water in de zon en wat heerlijk om zo te lopen. Het groepje gaat me toch te langzaam en ik ga maar weer alleen op pad. Bij de 18 km begint de klim naar de vuurtoren, hier moet ik even wandelen totdat ik Lienke zie staan die mij filmt, dus hup weer het tempo oppakken naar boven. In de afdaling nog een paar deelnemers inhalen en komt de visboer in zicht die we op de zaterdag al een weekomzet bezorgd hebben. Nu moeten we nog een lus maken en door het bos op weg naar de finish. 

Die laatste kilometers gaan zwaar, maar ik kan nog een redelijk tempo aanhouden, de laatste afslag en het geluid van de speaker en publiek hoor je al goed. Lienke is al snel op de fiets naar de finish gesneld om mij nog te fotograferen. Onder luid gejuich word ik binnengehaald. Wat een genieten, het koste wel moeite maar toch volbracht. Denise is 3e geworden bij de dames op de 10 km, dus wachten we met een grote groep op de prijsuitreiking, ook daar lieten we ons luidkeels horen. Toen werd het tijd om naar ons huis te wandelen om te douchen en van een biertje te gaan genieten op het terras of voor de tv wielrennen kijken. Iedereen is tevreden met het behaalde resultaat en de medaille. De helft van de groep gaat helaas nu terug naar huis, vanwege werk of andere reden, dus bleven we achter met 17 personen.

Maar het einde van het actieve weekend is nog niet in zicht want we gaan wandelend weer naar de Bolder, naar ons vaste restaurant op de camping voor de daghap. Vandaag staat er nasi op het menu, dat gaat er best in, met een lekker biertje erbij. Als toetje nog een magnum om de calorieën weer aan te vullen. Daarna weer wandelend een alternatieve route terug naar het huis. Een paar mensen wilden nog een fotosessie op het strand doen met de ondergaande zon, maar de meerderheid kiest voor de koffie. Daarna gezellig na borrelen tot al het bier en de wijn op is. Na een geweldig mooie dag liggen we redelijk op tijd in bed met een vermoeid maar voldaan gevoel.

Rik Delsing