Teutolauf - Een prachtige dag
met de club
Wat een dag. We hadden er zin in vanaf het
moment dat we vertrokken. Eerst werden alle “medische dossiers” nog even
doorgenomen: hier en daar wat pijntjes en klachten, maar de stemming zat er
meteen goed in. De rit naar Lengerich (uiteraard de juiste Lengerich) vloog
voorbij dankzij de gezellige gesprekken onderweg. Bij aankomst werden de
startnummers opgehaald, gevolgd door een kop koffie met gebak voor de
liefhebbers. Daarna maakten we ons klaar voor de start. Het weer werkte perfect
mee. Een mooi zonnetje, niet te warm en niet te koud, precies goed om te lopen.
De omgeving was schitterend, met glooiende heuvels en frisse buitenlucht. Wat
wil je nog meer? De AVA’janen van de lange afstand, 29 kilometer, waren al
onderweg. Daarna waren wij aan de beurt. Eerst nog even de vele bekenden de
hand geschud en iedereen succes gewenst.
Rustig beginnen, niet te hard
en niet te langzaam. De krachten goed verdelen over de afstand. Al snel bleek
weer dat een bult oprennen niet bepaald mijn specialiteit is. Meer bulten
trainen zou geen kwaad kunnen. De benen hadden er al snel genoeg van, maar
goed, dat hoort erbij. En dan is daar natuurlijk onze diesel Theo, die mij en
velen met mij telkens weer versteld doet staan. Met zijn vaste tempo kachelt
hij rustig de heuvel op, geen moment gewandeld, gewoon doorgaan. Na een tijdje
met Linda te hebben opgelopen, moest ik halverwege de bult ook van haar
afscheid nemen. Soms wil het rennen wel eens haperen door wedstrijdspanning,
maar dat speelde vandaag geen enkele rol. Ze liep ontspannen en zichtbaar
genietend. Vlak daarachter kwamen Ingrid en Henk, die ook een prachtige dag
hadden. Ze liepen lekker door, maar namen tegelijk de tijd om foto’s te maken.
Wat dit soort dagen zo
bijzonder maakt, is de sfeer binnen de groep. Iedereen liep op zijn eigen
tempo, maar toch met elkaar. Tussendoor gewoon genieten van de omgeving en de
natuur. Na de finish even de hoogte- en dieptepunten doornemen en daarna door
naar de douche. We zouden nog uit eten gaan, dus dan moesten we wel even fris
ruiken. Links en rechts een beetje lokollie, en gaan. De keuze viel op Münster
en dat bleek een schot in de roos. We vonden een romantisch restaurantje en
hebben er heerlijk gegeten. Een perfecte afsluiting van een geslaagde dag. Dat
is wat dit zo mooi maakt: mooie mensen, humor, gezelligheid en samen iets doen.
Siep van Schepen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten