Road to Marathon van Rotterdam 2016 - deel 1

Björn en Katja Demkes

Katja en Björn Demkes doen in april 2016 mee aan de Marathon van Rotterdam en trainen op een schema van Greg van Hest. Via dit blog geven ze iedere maand een update van hun ervaringen en vorderingen, vandaag deel 1.

Toen Bjorn afgelopen april de marathon van Rotterdam 2015 had gelopen in 2:47:23 op het schema van Greg van Hest, droomde ik ook van een prachtige snelle tijd op de marathon. We zijn twee keer naar de Runshop van Greg van Hest geweest in Tilburg. Ik had Bjorn al gevraagd of Greg een schema voor mij zou willen maken. Toen we daar waren, moesten we onze tijden van de 5km, 10km en 21 km doorgeven. Aan de hand daarvan kon Greg berekenen wat we zouden gaan lopen op de marathon. Plannen werden gemaakt en Greg zou voor ons  een  opbouwend trainingsschema van 1 jaar gaan maken. Eerst zouden we gaan beginnen met een opbouwend schema voor een snelle 5 km en 10 km. Dit schema wordt uitgebouwd naar een snelle halve en hele marathon. De schema’s zijn per 3 weken.  Toen we het eerste schema binnenkregen, moest ik wel even slikken. Dit willen we graag. Wat een trainingen stonden erin. Ik had echt zoiets van dit wordt afzien, hels, waar ben ik aan begonnen. Bjorn was al een beetje gewend aan het schema van Greg. Vijf keer in de week trainen met 2 rustdagen in de week.  Niet  zeuren gewoon beginnen, dit is wat je wil. Jij wilt sneller worden.

De eerste week ging van start. We waren een weekendje weg met de kinderen en zaterdagmorgen stond er een tempotraining op het schema. Vroeg opgestaan omdat we deze dag naar het overdekte zwembad wilden gaan. De training bestond uit: 0,5-1-1,5-2-1,5-1-0,5 km versnellen op voor mij 4:10 minuut de kilometer en voor Bjorn 3:35 de kilometer (haha). Eerst 3 kilometer inlopen en na elke versnelling 3 minuten rustig joggen. Na de training 3 kilometer uitlopen. De training begon voortvarend. Geen mensen en voertuigen te bekennen. Wat een rust. Bjorn verdween al gauw uit mijn zicht en de eenzaamheid sloeg toe. Tijdens de hele training dacht ik, waarom wil ik dit, waarom doe ik dit en als ik de tempo’s maar haal. Wat kan een mens veel denken in een training. Op de helft van de training zouden we omkeren en weer terug rennen naar het vakantiepark. Heel in de verte zag ik Bjorn nog steeds niet terugkomen. Ik was al op de helft en keerde mij om. Toen kreeg ik de gedachten: Bjorn mag mij niet inhalen. Ik kreeg weer dat prestatiegevoel van ik moet hem voorblijven. Bij de laatste versnelling hoorde ik voetstappen. Ik dacht ga niet omkijken dit is geen wedstrijd, het is Bjorn en hij zal mij niet inhalen. Gelukkig moest ik maar een halve kilometer versnellen. Bjorn had me net niet ingehaald. Haha het slaat ook echt nergens op, gewoon tijdens een training er weer een wedstrijd van maken. Uiteindelijk was de training dus afgewerkt en konden we rustig terug en uitlopen naar het park, waar de kinderen al wakker waren.  Daarna de rest van de dag in het zwembad onder een rode warmtelamp gelegen. We konden beide geen boe en bah meer zeggen.

Zondagmorgen een easy long van 60 minuten. Dit was een stuk beter te doen. De rest van de dag nog leuke dingen kunnen doen met de kinderen. Zo zien de trainingen er een beetje uit. Zaterdag en zondag langere trainingen en tempo’s. Dinsdag en donderdag’s kort werk en de maandag een easy run, waar trouwens niks geen easy aanzit. Zo denk ik er nu nog over, misschien dat het over een tijdje wel easy wordt. Op dit moment denk ik dat je er beter Terrible run van maken, maar dit is wat we willen toch?  Na de training voel ik me wel trots dat er weer een training afgestreept kan worden en dat ik hem gedaan heb. Ook de tempo’s kan ik redelijk halen. We moeten er wel veel dingen voor laten, maar dat heb je er dan ook wel voor over. Kinderen zijn helemaal gewend dat het hardlopen bij ons dagelijkse leven hoort. Ze zeggen niet eens meer van wat gaan jullie doen, het hoort er al helemaal bij.

Bjorn en ik willen allebei kijken wat er nog in het vat zit en alles eruit halen wat erin zit. Nu zijn we nog (redelijk) jong en fit en krijgen we deze kans. Deze kans pakken we ook met beide handen aan. Ik zag wat Bjorn presteerde op het schema van Greg van Hest afgelopen marathon en dacht dit wil ik ook. Ik moet en zal ook 1 keer een snelle marathon  lopen. Ik heb er  5 gelopen en bij de laatste 4 ging het tot de 30 km goed en daarna takelde ik helemaal af.  Kon niet constant hetzelfde tempo vasthouden. We zitten nu in de 8^e week van het trainingsschema en het trainen werpt zijn vruchten af.  Bjorn en ik trainen op dit moment voor een snelle 5 kilometer. De bedoeling is dat we in september bij de Kramprun gaan knallen.  Op 17 mei 2015 liep ik de 5 kilometer bij de Marikenloop. Ik had geen idee hoe het zou gaan, ik had geen druk omdat ik pas in september hoef te knallen. Mijn PR stond op 19:58,  gelopen in 2014 bij de Kramprun. Toen ik de finish naderde, zag ik dat een tijd onder de 20 minuten mogelijk was. Ik kon nog iets bijzetten en finishte in een tijd van 19:46 minuten, doel behaald. Wat een overweldigend gevoel gaf me dat. Meteen weer het gevoel van zou er nog meer inzitten. In mijn hoofd was ik al aan het nadenken wat ik bij de Kramprun zou willen gaan lopen. 19:30 minuten dat moet het gaan worden op 12 september 2015. Bjorn liep donderdag 18 juni 2015 mee met de laatste Intratuinloop. Bjorn heeft 16:52 staan als PR. Hij liep bij de Intratuinloop zelfs 16:22 minuten op de 5 kilometer.  Dit belooft ook nog wat voor de Kramprun.  Ook helemaal blij met zijn nieuwe pr.

Tot zover verlopen de trainingen dus goed.  Ze zijn zwaar, maar het resultaat is zo overweldigend dat we gewoon doorgaan. Nu blessurevrij blijven en doortrainen naar de volgende wedstrijd.  Wel last van pijntjes en af en toe heerlijk zeuren en drammen, dat hoort erbij.  Als je ziet dat de trainingen zijn vruchten afwerpt dan ben je weer extra gemotiveerd voor de volgende training. Ik mis de gezelligheid van AVA’70 wel heel erg. Het ouwehoeren bij de trainingen van Theo, ik bedoel natuurlijk tijdens de warming up Theo,  maar we zijn er nog regelmatig te vinden. Bjorn met training geven aan de jeugd, ik met mijn vrijwilligerswerk voor AVA’70 ( haha volgende keer vergeet ik niet te komen voor mijn bardienst en ik zal me dan meteen opgeven voor broodjes smeren in plaats van dranghekken sjouwen). En bij de wedstrijden komen we elkaar tegen. Lisa te Molder traint regelmatig met me mee, wat heel fijn is. Daar kan ik me dan mooi aan optrekken. Inez Balke en Gerdie Hoornenborg trainen ook af en toe mee, heel fijn. Mag ik jullie daarvoor al bedanken. Anders is het toch wel eenzaam om alleen te trainen. Bjorn traint alles alleen, wat ik echt heel knap van hem vind. We houden jullie op de hoogte van ons avontuur. Tot de volgende keer.

Groeten Katja Demkes