Verslag van de 2e tocht van het Safari Joggen op de Veluwe

Het wild was er weer

Op zaterdag 23 mei hebben we met een groep van 8 personen en een gids een Safari tocht over de Veluwe gemaakt (zie verslag). Dat is me toen zo goed bevallen dat we donderdagmorgen weer met een groepje van 5 personen zijn geweest, dit keer om te wandelen. De wekker liep al om 4.00 uur af maar het was de moeite weer meer dan waard. 

De weersomstandigheden waren geweldig en onder een opkomende zon hebben we weer van alles gezien, waaronder edelherten, reeën, wilde zwijnen en runderen. Dit keer heb ik zelf de route uitgezet en ik blijf het prachtig vinden om te doen. In de toekomst zal ik nog zeker eens vaker gaan.

Deelnemers: 1.Henk Grievink, 2.Arda Obbink, 3.Ina Wevers, 4.Joop Obbink, 5.Geert Wevers

Column: Erwin’s zin en onzin - deel 92

Als zigeuners door Europa

Op iedere hoek van de straat kijken de hangjongeren ons met ijzige blikken aan. Een enkeling mompelt iets in het Italiaans als we passeren. Een vriendelijke jongen kijkt vluchtig om zich heen wanneer hij ons hasjiesj probeert aan te smeren. Bij ons zakt langzaam de moed in de schoenen. In de achterbuurten van Turijn zijn we op zoek naar een slaapplaats. Een paar minuten terug kregen we bericht van het door ons geboekte hostel: we hebben toch geen plek voor jullie. Naar veel bellen en rondvragen belanden we in een 1-sterrenhotel. Waarom dit hotel die ster heeft is mij een raadsel. De portier kijkt de hele avond filmpjes over de gruweldaden van de IS-strijders, WC-brillen ontbreken en de groene plekken op de muur zitten er ook niet uit luxe. Na dat ik mezelf heb opgesloten in de badkamer, moest ik de deur als een American  Football-speler forceren. Hoewel er een aantal plintjes afbraken, heb ik mezelf kunnen bevrijden. Als ook nog blijkt dat onze 'finale-bestemming' Barcelona door de hoge reiskosten niet te bereiken is, is er officieel sprake van een kutdag!

Dit is trouwens onze eerste tegenslag. Na een flitsbezoek aan Berlijn zijn we doorgereisd naar het prachtige Praag. Vanaf verschillende plaatsen heb je een fabelachtig uitzicht over de Tsjechische hoofdstad. Vanuit Praag zijn we op de nachttrein naar Polen gesprongen. Een oncomfortabel maar gezellig vervoersmiddel. Met zes personen word je in een hokje van enkele vierkante meters gedropt. In alle vroegte rijdt de trein het station van Krakau binnen. Voordat wij deze stad gaan bewonderen, pakken we een busje naar Auschwitz. Het kippenvel-gehalte is hoog tijdens de rondleiding. Tijdens de rondleiding hoorde ik een jongen zeggen: "En dan zeuren wij al als we 10 minuten geen wifi hebben." Natuurlijk is dat een scheve vergelijking maar ik vond het wel een alles omvattende opmerking.

Nou, in het kort de rest van ons avontuur. Na Krakau zijn we naar het sprookjesachtige Wenen gegaan. Dit is misschien wel de mooiste stad die ik ooit bezocht heb. Op onze route naar Venetië zijn we nog even gestopt in het in de bergen gelegen Klagenfurt. Een aanrader mocht je ooit naar de Oostenrijkse Alpen gaan. Na ons verblijf in het verbluffende maar snikhete Venetië, zijn we aanbeland op onze huidige bestemming: Turijn.

Zoals je kunt lezen hebben we al behoorlijk wat reiskilometers op de teller staan. Nu Barcelona definitief van onze route is geschrapt gaan we op zoek naar een aantal schitterende alternatieven. Zwitserland staat bij ons beiden bovenaan het verlanglijstje en voor de rest zien we het wel. Her is echt een feest om een paar weken als zigeuners door Europa te trekken!

Arrivederci!!

Ps. excuus voor het onsamenhangende verhaal; haastige spoed is....

Aankondiging van de 13e Bergrun in Winterswijk

Margot Putto een groep mannen aan, zij won in 2014 de 3,1 km bij de dames.

Titelverdedigers Koopman Bergrun zondag aan de start

WINTERSWIJK -  Aanstaande zondag, 2 augustus, is de Oude Vuilnisbelt achter recreatiemarkt Obelink weer het strijdtoneel van de Koopman Bergrun. Leden van de organiserende atletiekvereniging Archeus, maar ook andere winnaars, gaan hun winst van 2014 verdedigen.

Vincent te Brake en Margot Putto, beide lid van Archeus, verdedigen hun titel op de 3,1 km. Putto liep de twee ronden in 2014 in een keurige 13.39. Margot, nu 15 jaar, troefde daarmee ook een flink aantal senioren, heren en dames, af. Te Brake was vorig jaar na 11 minuten en 24 seconden al terug. ‘Ik heb afgelopen voorjaar nog veel kortere afstanden gedaan, 400 meter bijvoorbeeld. Ik hoop het clubrecord te pakken op die afstand. De Bergrun is dus voor mij al lang te noemen’, lacht Te Brake. ‘Maar het is zeer goed voor mijn weerstand. Ik heb er zin in.’

Op de, 7,6 km, vijf beklimmingen/ronden, kijkt Archeus uit naar de strijd tussen Koen Vossers uit het Gelderse Hengelo en de Duitser Stefan Ritte. Beide toplopers wonnen in januari tijdens de KroeseWevers Cross bij de Hunenbulten. Vossers de Lange Cross, Ritte de Korte Cross. Naast dit duo verschijnen natuurlijk ook de snelste lopers van Archeus aan de start. Zoals bijvoorbeeld Lars  Duistermaat: ‘Ik heb afgelopen weken wat last van mijn achillespezen gehad. Ik heb het wat rustiger aan gedaan en de Bergrun is natuurlijk wel iets om goed te presteren. Dus ik twijfel nog een beetje of ik mee doe.” Van Archeus gaan in ieder geval ook Tom Baak (‘Ik ga voor een tijd binnen het half uur’) en Ferdi Ubbing van start voor een hoge klassering. Ook andere goede lopers zoals de Duitser Klaus Schlüter, vorig jaar vijfde, doen mee.

Bij de dames stond vorig jaar Karin Schlüter op de tweede plaats bij de langste afstand. De Duitse van ASV Ellewick heeft zich al voor komende editie ingeschreven. Zij gaat in ieder geval concurrentie krijgen van Archeus-loopster Sandra Wassink. Zij is in voorbereiding op de Amsterdam Marathon in oktober. Wassink: ‘Het is mijn debuut bij de Bergrun, normaal moest ik altijd werken maar door de verschuiving, van dinsdagavond naar zondagmorgen, kom ik. Tijdens mijn vakantie in Portugal heb ik zelfs even wat heuveltraining gedaan.’

Naast veel deelnemers hoopt Archeus ook op veel supporters langs het parcours. Wim Lievestro van het organisatiecomité: ‘De helden van de Oude Vuilnisbelt verdienen veel publiek en support. De beklimming is zeer pittig, het gemiddelde stijgingspercentage van de klim ligt op ongeveer 12,5%. De zwaarte van de klim ligt aan het begin, tegen de 40%, en aan het einde. Er is in ieder geval ruime parkeergelegenheid direct naast het parcours. Dus daar ligt het niet aan.’

De unieke loop heeft natuurlijk ook een run voor kinderen, t/m 12 jaar. De start hiervan is om 10.30 uur. De kinderen beklimmen één keer de bult en gaat over 1,6 km. De tussenafstand 3,1 km, begint om 10.45 uur. De deelnemers lopen dus twee ronden met twee beklimmingen en is zeer geschikt voor hardlopers die nog niet zo lang en/of veel lopen. De grootste uitdaging, vijf beklimmingen, begint om 11.30 uur. Lievestro: ‘Het parcours zorgt er dus wel voor dat deelnemers, vooral die van de 7,6 km, voldoende getraind moeten zijn.’

De voorinschrijving is t/m zaterdagavond 1 augustus, 20.00 uur, geopend op de site van Archeus; www.av-archeus.nl. Na-inschrijven kan tot een half uur voor aanvang van de betreffende afstand.

Kosten

1,6 km en 3,1 km € 2,50 bij voorinschrijving en € 3,00 ter plaatse,
7,6 km € 4,00 bij voorinschrijving en € 5,00 ter plaatse.

AVA'70 doneert € 650,00 aan Hospicegroep De Lelie in Winterswijk

van links naar rechts Andre Bruil, Janny Stronks, Frits Schmidt, Jan te Brake, Frank Roos en Andre Balke

AVA`70 biedt als sportvereniging vooral tal van activiteiten aan, die gericht zijn op atletiek. Daarnaast wil de club ook haar maatschappelijke betrokkenheid tonen. Dit is dan ook de reden geweest, dat de organisatie van de Gerard Tebroke Memorialloop besloot om een gedeelte van het inschrijfgeld van de Businessrun beschikbaar te stellen aan een goed doel. 

Als bestemming werd Hospicegroep de Lelie uitgekozen. Deze organisatie houdt zich bezig met de terminale zorg aan huis of in het Hospice in Winterswijk. Zowel bij AVA`70, als ook bij Hospicegroep De Lelie is de inzet van een grote groep vrijwilligers van onschatbare waarde. Dit is dan ook een van de belangrijkste redenen geweest om de donatie aan deze organisatie te gunnen.

Op dinsdag 28 juli a.s. waren voorzitter van Hospicegroep de Lelie, dhr. Frits Schmidt en coördinator mevr. Janny Stronks bij AVA`70 uitgenodigd om uit handen van de organisatie van de Gerard Tebroke Memorialloop de cheque van €650,00 in ontvangst te nemen. Het duo was erg blij met de donatie en bedankte AVA`70 in het algemeen en  de deelnemende bedrijven aan de Businessloop in het bijzonder, voor deze bijdrage.

Wassink klaar voor NK Atletiek 2 augustus

NK Atletiek 30-31 juli en 1-2 augustus in Amsterdam

Varsseveldse atleet maakt zich op voor confrontatie met Nederlandse toppers van wereldklasse

30 juli t/m 2 augustus 2015 staat bij Gert-Jan Wassink al tijden met rood omcirkeld in zijn agenda. De atleet van AV Argo uit Doetinchem gaat zich meten met de toppers op nationaal niveau tijdens de Nederlandse Kampioenschappen Atletiek in het Olympisch Stadion. Het belooft een spektakel te worden in Amsterdam.

Dat de Nederlandse Atletiek in de lift zit, mag duidelijk zijn. Recent werd dit bevestigd door de knappe promotie van Nederland naar de Europese Super League. De Europese toppers die in Griekenland deze promotie afdwongen, komen nu naar Amsterdam om te strijden om de nationale titels.

Wassink is er klaar voor om deze toppers het vuur na aan de schenen te leggen. De uit Varsseveld afkomstige atleet heeft respect, maar geen ontzag voor reputaties van toppers als Licht. “Op dit moment ben ik erg fit, één week terug liep ik 13.56 op de 5000 meter wat 8 seconden boven mijn persoonlijk record is. De snelheid na de marathon is dus weer terug en dat geeft mij vertrouwen. Ik sta als 2e op de lijst bij de 5000 meter op zondag 2 augustus. Een medaille ligt dus binnen de mogelijkheden” vervolgt hij zijn verhaal.

De afgelopen tijd is Wassink veel bezig geweest met het kampioenschap. “Zowel voor de KBC nacht in Heusden als het NK ben ik op trainingsstage in Zwitserland geweest. Ik heb hier uitermate goed kunnen trainen. Voor de genen die het filmpje hiervan nog niet gezien hebben. Klik hieronder op de video om deze te bekijken”. De NK zal het moment zijn om alle trainingen om te zetten in een mooie prestatie.

De ASICS Nederlandse Kampioenschappen  Atletiek worden dit jaar georganiseerd in Amsterdam. Op www.nkatletiek.nl kunnen kaarten besteld worden en is het evenement te volgen.

19e Zwarte Cross in Lichtenvoorde

De groep van AVA'70

Dit jaar trok Zwarte Cross een record van 197.450 bezoekers. Door het slechte weer van zaterdag vertrokken veel mensen van de camping. Toen het weer opklaarde, besloot de organisatie geen entree te rekenen, waardoor de zaterdag van het festival vrij toegankelijk was. Verder was er voor bezoekers wiens tent het niet overleefd had, de optie om op locatie te overnachten.

Zaterdagavond hebben we met een ploeg van 16 personen (AVA'70) bardienst gedraaid in de discotent. De hele tent was de hele avond tot de nok toe gevuld en er konden pas mensen weer in als enkele anderen de tent verlaten hadden. Wat een drukte en wat een omzet hebben we gedraaid. We zijn met zijn allen om 18.00 uur in de regen per fiets naar Lichtenvoorde vertrokken en klokslag 4.30 uur waren we weer terug in Aalten en hebben een prachtige avond gehad. Voor de zondag kregen we een vrijkaart en konden we alle festiviteiten zelf eens rustig bekijken.

De twintige editie van Zwarte Cross volgend jaar is van 22 tot en met 24 juli, met als motto 'Say Yes to apartigheid'. De kaartverkoop voor 2016 start op 21 november. Bezoekers die op de camping overnachten kunnen een dag eerder op het terrein terecht. 

site Zwarte Cross

Hardloopkanjer van de Haart (12)

Jan Wevers

Soms zijn er van die dagen waarbij je bij dageraad al weet dat het een bijzondere dag gaat worden. Zondag 12 Juli 2015 was zo'n dag, een memorabele dag. Gerdy kwam me om 07.30 uur ophalen en samen renden we naar de Haart, voor onze afspraak met een bijzondere hardloper. Onze stemming was een beetje, hoe zal ik het zeggen, devoot. Het miezerde een beetje. Iets voor achten kwamen we aan op de zorgboerderij "De Ontmoeting". Lang geleden dat we hier geweest waren!

We werden allerhartelijkst ontvangen door Ria, en ons gemoed werd wat lichter. In de keuken zat Jan Wevers, onze meeloopgast van deze ochtend. Nou ja, meelopen, helaas zat dit er niet in. Jan is erg ziek, voldoende energie om met ons mee te rennen is er niet. En dat terwijl Jan in november de marathon van Athene heeft uitgelopen en in maart de halve marathon in Venlo afgeraffeld heeft in 1.35. Maar een klein uurtje met ons meefietsen moest nog lukken, en daar waren we blij mee.

Kort nadat we hoorden dat Jan ziek was, in mei dit jaar, opperde Gerdy het idee of het misschien een mooi plan was om een hardloopportret te schrijven over Jan. Dit vond ik een inderdaad een erg mooi plan, dus een telefoontje was gauw gepleegd. Jan klonk monter en nuchter aan de telefoon en een uurtje praten over hardlopen zag hij wel zitten.

Toen we hem ophaalden op zijn boerderij waren we natuurlijk wat afwachtend. Wat zijn de juiste woorden? Hoe gaan Jan en zijn dierbaren om met deze tijding? Gelukkig voelde Jan onze worsteling goed aan, hij herkende het. Natuurlijk is er verdriet, maar Ria had, zo vertelde Jan, wel eens de behoefte om een briefje op de deur te plakken met de boodschap "Doe maar gewoon gezellig hoor!" Met een positieve kijk op het leven proberen Jan, Ria en de kinderen een manier te vinden om met deze situatie om te gaan. Mooi om te horen vonden we, en een pak van ons hart. We vroegen ons hardop af wie wie nu aan het uitlaten was!

We weten niet anders of Jan loopt hard. Gerdy kent Jan via z'n zusje Heidi - ze speelde er vroeger veel mee - en via de jongere broers van Jan, bevriend met de broers van Gerdy. Broer Bert is helaas niet meer onder ons, in 2008 is hij ons onverwacht ontvallen. Ik heb jaren met Bert gevoetbald. Als ik Jan zo hoorde praten en lachen dan was het net of ik Bert hoorde. Dat deed me goed. Net als Bert heeft Jan een nuchtere kijk op de dingen, geen borstklopperij, een mooie boerenwijsheid. Bescheiden ook, want na veel getrek kregen we uit Jan zijn PR op de 5 km: 16.55! Man, daar kun je mee thuiskomen! We liepen dus naast een regionale topper!

Net zoals Dick en Bert voetbalde Jan bij AZSV. Hardlopen vond hij altijd al mooi werk, met de trainingen liep hij veel al voorop. In de winterdag deed hij zo nu en dan mee met een hardloopwedstrijd, zoals de Loohuiscross. Liep hij de 10 km eventjes in 37, 38 minuten, en dook vervolgens weer de stal in om de varkens te voeren. Voetballen en een boerderij is niet altijd een gelukkige combinatie dus de voetbalschoenen moesten in de wilgen gehangen worden. Jan liep 2, 3 keer in de week voor zich zelf en deed zo nu en dan mee met de Keiloop, de 10 mijlenloop, dat soort wedstrijden. Toen Jan op een cursus Frans (een moderne boer heeft natuurlijk kennis van de Franse taal...) Lia Assink trof, liet hij zich overhalen om bij AVA te gaan, in 2001. Bij AVA trof hij een gezellige groep atleten waarmee het fijn hardlopen was. Trainingen van Johan Assink, Gerard Demkes en Bert Klutman; ging er vaak pittig aan toe.

Het hardlopen ging niet altijd vanzelf. Vanaf de midden jaren 90 had Jan vaak last van hoofdpijn, vooral in de vroege ochtend. Achteraf bleek dat zijn nieren niet goed functioneerden. Begin jaren 2000 kreeg Jan een donornier van vader Henk, en deze deed het goed de eerste jaren. Jan liep er de eerste marathon mee in Rotterdam, in 2004, in een tijd van 3.03,49. Een klasse prestatie, en dat met een nieuwe nier! De nier van vader Henk had nog nooit zo hard gelopen! Later dat jaar heeft Jan de marathon van Amsterdam gelopen, in 3.00,42. Net niet onder de 3 uur dus. Jan doet hier nu redelijk laconiek onder, maar we zien op zijn gezicht een glimp van een oude frustratie. Na deze klasse prestaties heeft Jan nog enkele trail-marathons gelopen en natuurlijk de moeder de marathons, Athene, in 2014. Stiekem was er nog wel de hoop om ooit nog eens een poging te doen de magische grens te doorbreken.

In 2007 kreeg Jan problemen met de donornier. Jan moest weer aan het dialyse-apparaat, voor een periode van 8 maanden. 2008 was dus een heftig jaar: dialyseren, op zoek naar een nieuwe nier, het overlijden van Bert.  In 2008 komt de genezing uit vertrouwde hoek: Ria doneert een nier aan Jan, en deze blijkt goed aan te slaan. Het hardlopen wordt weer opgepakt, er moet weer vanaf nul begonnen worden. Gedisciplineerd maakt Jan zijn kilometers en het oude niveau komt weer terug. Jan loopt diverse 15 km wedstrijden binnen het uur, loopt zich op het podium van de Kramprun, loopt enkele lange afstandswedstrijden en knalt natuurlijk jaarlijks bij hem in de achtertuin, op de Boekeldercross. De boerderij en zijn gestel hebben niet optimaal meegewerkt met zijn hardloopcarrière,  maar desondanks heeft Jan toch een prachtig palmares! Jan, bescheiden dat hij is, kan niet echt een hoogtepunt noemen dat hij bereikt heeft in zijn carrière,  maar kijkt met voldoening terug dat hij met 2 nieuwe nieren dit bereikt heeft. Zekers iets om trots op te zijn Jan!

Als we op de Driehonderdmeterweg lopen, vliegt er een majestueuze buizerd van ons weg. Dit geeft inspiratie voor een nieuwe vraag: heeft Jan wel eens avonturen beleefd met valse buizerds, tijdens al die kilometers over de Haart? Als vogelspotter wil ik dit wel eens weten. Wel nu, Jan had natuurlijk ook gehoord dat op de Ringkamp een buizerd op nogal agressieve wijze zijn territorium verdedigde. Dat wou Jan wel eens meemaken! Hij is dus moedwillig het territorium in gerend om de confrontatie met deze fanatieke vogel aan te gaan. Waar een normaal mens met een grote boog om dit onheilsgebied heen loopt, loopt Jan doodgemoedereerd er juist dwars doorheen. De buizerd kwam inderdaad op hem af, maar Jan had hem in de smiezen. De stootvogel brak zijn aanval af en koos wijselijk het luchtruim, de lafaard.

Deze anekdote vond ik natuurlijk erg tekenend voor Jan. Met een open vizier de strijd aan gaan met tegenslagen en met zijn ziekte. Jan vond dit wat "groot" gezegd, maar ik denk dat er wel wat in zit. Jan heeft op medisch vlak heel wat voor zijn kiezen gekregen en deze laatste klap is een beste. In de put zitten, kniesoren, miepen, het bijltje er bij neer leggen is er echter niet bij; met een nuchtere positiviteit probeert Jan er wat moois van te maken. Ook dit vind ik een prestatie van formaat.

Als we weer terug zijn de boerderij hebben we voldaan gevoel. We kenden eigenlijk alleen de achterkant van Jan goed - in zijn karakteristiek huppelpas rende hij meestal een heel end voor ons uit - en we hebben nu de andere kant een beetje leren kennen. We hebben afgesproken dat we vaker nog eens een eindje gaan oplopen met Jan. Samen rennen door de pastorale velden van de Haart, praten over hardlopen, over het leven, over boeken, over valse buizerds en andere zaken.  We zien er naar uit Jan!

Als Gerdy en ik terugrennen naar Aalten zijn we onder de indruk. We zijn onder indruk hoe Jan en Ria omgaan met deze situatie. We hopen op kracht voor deze mooie mensen. Jan is een duursporter pur sang en is strijd gewend om de laatste kilometers ook goed af te leggen. Hopelijk helpt dit je in deze strijd Jan! In mijn achterhoofd speelt het lied "Fix You" van Coldplay: We hopen het van harte!

Column: Erwin’s zin en onzin - deel 91

Op verkenning in Europa

Het slijm hangt onder zijn kin. Met zijn kenmerkende gehark gaat die de laatste bocht in. De sluwe Gerard van Velde doet nog een wanhoopspoging maar het is wederom Erben Wennemars die alle eer opstrijkt. Met veel bewondering kijk ik, dan 11 jaren jong, toe vanaf de tribune. Het schaatsstadion van Berlijn is alleen van de Hollanders.

Nu, ruim 12 jaar later, ga ik voor het eerst terug naar deze miljoenenstad. Een stad die destijds veel indruk heeft gemaakt. De oude gebouwen, de hectiek van de wereldstad en de gruwel verhalen over de oorlog en de 45 jaren die daarop volgden fascineerden mij als klein mannetje al.  Ik ben benieuwd of de bijzondere, maar inmiddels ook wat vage, herinneringen aan deze stad een beetje overeen komen met de werkelijkheid van 2015.

Samen met een goede vriend toer ik 15 dagen met de trein door Europa. Het plan is om ook Tsjechië, Italië, Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk te bezoeken maar tot dusver houden we alle opties open. Eerst een paar dagen genieten van de grootsheid van de Duitse hoofdstad.

De hardloopschoenen liggen onder in mijn tas en of deze de komende twee weken daglicht zien maat zeer de vraag. Volgende week praat ik jullie bij over mijn belevenissen. Ongetwijfeld wordt het een prachtig avontuur.

Auf wiedersehen!

Groetjes Erwin

Schoorl Bosloop 8 km - 39,54 min - plaats in de middenmoot

Net voor de finish

Iedere vakantieweek schijnen er meer atleten aan de bosloop in Schoorl mee te doen. Waren het er vorige week ruim 100, nu deden er al 135 atleten mee en volgens de berichten loopt dit aantal in de komende weken nog tot boven de 200 op. Voor vanavond heb ik mij twee doelen gesteld. Niet wandelen zoals vorige week en mijn tijd proberen te verbeteren en ik kan al verklappen dat beide is gelukt. De voorbereiding voor deze wedstrijd heb ik vanmiddag gedaan onder een stralende zon aan het strand van Bergen aan Zee. 

Vanaf het park loop ik weer naar de start en zie dat het aantal vrijwilligers deze week ongeveer verdubbeld is. Ik kom aan de praat met een man uit het Twentse en samen lopen we een stukje van het parcours. Hij geeft aan dat hij in Julianadorp op vakantie is en ook zin heeft om aan de wedstrijd mee te doen. Hij loopt 4 kilometer en komt net voordat ik aan mijn tweede ronde begin over de finish. Mijn tijd van 19,37 minuten is bijna een halve minuut sneller dan een week eerder.

De tweede ronde kan ik het tempo aardig vasthouden en bij de beklimmingen haal ik zelfs enkele mensen in. In een tijd van 39.54 minuten kom ik onder het finishdoek door, bijna anderhalve minuut sneller dan een week eerder. Het podium bestaat op de 8 kilometer uit een internationaal gezelschap van een Nederlander, een Spanjaard en een Duitser. Ik ben heel benieuwd wat Jan te Brake hier enkele weken terug voor een tijd heeft gelopen? Het zal wel aardig bij elkaar in de buurt liggen!

Klimduin Schoorl

Klimduin in Schoorl

Midden in het centrum van Schoorl ligt het bekende Klimduin. Met 51 meter hoogte mag het zich het hoogste duin van Nederland noemen en eenmaal boven gekomen loop je rechtstreeks het bos- en duingebied van Schoorl in. Aan de voet van het ongeveer 50 meter hoge duin ligt een plein met wat restaurants en cafés. Samen met Bram beklim ik het Klimduin twee keer en lopen we daarna een mooi rondje door de bossen rond Schoorl.

Video van de Walfortloop in Aalten

De beelden zijn gemaakt door Joppe Roos (JR Productions)

Verslag van de Walfortloop in Aalten - deel 2

Eline de Jong

Prachtige Walfortloop AVA'70

Evi uit Alblasserdam was er en Julynn uit Nijverdal, Klaus uit Ellewick, Sabine uit Gronau, Ilvia uit Barendrecht en natuurlijk niet te vergeten de honderden atleten en atletes uit de regio. Er stond een zeer gemêleerd en kwalitatief ijzersterk deelnemers aan de start bij de Walfortloop. De doordeweekse zomerwedstrijd vond dinsdag 21 juli jl. plaats onder uitstekende omstandigheden en er werden dan ook uitstekende prestaties geleverd.

Om 19.00 uur loste Gerben Driessen, directeur van de sponsor FIAT Winkelhorst, het startschot voor de deelnemers aan de 1 kilometerwedstrijd. De jongste talenten liepen ruim 3 rondjes op de atletiekbaan van AVA`70 en vanaf het begin ging het direct al erg hard. Bij de meisjes was er een fraaie 2^e plaats voor Mirthe Luiten van de geel-blauwen. Bij de jongens op deze afstand kwam Tim Weijers een fractie tekort en finishte met 1 seconde achterstand op een prachtige tweede plaats. Clubgenoot Tim Houwers pakte de derde podiumplek.

Om 19.15 uur ging de jeugd op pad voor hun race over 2 kilometer. Na een halve ronde op de baan ging het in de richting van de Walfortlaan, waar een draaipunt in het parcours was gemaakt. De Aaltense Rosa ter Hedde blijkt over veel talent te beschikken, want de voetbalster pakte de tweede plaats. Marit Kleinbussink kwam net naast het podium terecht, maar een 4^e plek is zeker een prima resultaat te noemen. Daan Winkelhorst uit Bredevoort deed het uitstekend bij de jongens over de 2 kilometer en finishte als tweede. AVA`70-lid Michiel Wellink eiste knap de derde plaats voor zich op.

Maar liefst 200 atleten en atletes stonden aan de start bij de wedstrijd over 6 kilometer en daar zaten grote namen bij. Het beloofde dan ook op voorhand al een prachtige race te worden. Om 19.45 uur viel het startschot en het lint van lopers en loopsters ging snel richting het prachtige buitengebied. Aan de kop van de wedstrijd werd enorm hard gelopen en het hoge tempo was slechts voor een handjevol deelnemers te volgen. De overige atleten liepen in hun eigen race, waarbij menigeen al snel bemerkte dan de drukkende weersomstandigheden een extra tegenstander bleek te vormen. Edwin Wissema  liep een ijzersterke wedstrijd en kwam na 19,20 minuten als eerste over de finishlijn. Hij werd gevolgd door Koen Vossers, die tweede werd, terwijl Remi Rondeel de derde plek voor zich opeiste. AVA`70-troef Björn Demkes had het zwaar onderweg, maar pakte desondanks een prima 6<sup>e</sup> plaats in 20,58 minuten. Bij de Dames was Eline de Jong de sterkste en finishte in een mooie tijd van 23,01. Lisa te Molder van AVA`70 liep een goede race en kwam als tweede dame over de streep, op gepaste afstand gevolgd door Wendy Sasse.

Bij de finish bleek dat de deelnemers het onderweg in het prachtige buitengebied van `t Walfort niet gemakkelijk hadden gehad. Na het nodige vocht te hebben genomen en met een medaille om de nek of in de tas, vertrok iedereen tevreden huiswaarts. De organisatie kijkt zeer tevreden terug op deze editie van de FIAT Winkelhorst Walfortloop. De ruim 250 atleten en atletes maakten er een prachtige wedstrijd van en daar was het talrijke publiek getuige van. Meer dan 40 vrijwilligers kwamen in actie om de wedstrijd zo goed mogelijk te laten verlopen en een compliment aan deze groep is zeker op zijn plek!

Verslag van de Walfortloop in Aalten - deel 1

Edwin Wissema

Edwin Wissema pareert aanval Koen Vossers in Fiat Winkelhorst Walfortloop Aalten

Door Benno Stevering

AALTEN – Edwin Wissema van de Liemers, woonachtig in Didam, controleerde de Walfortloop nagenoeg volledig. Hij voelde zich sterk en trok de zege naar zich toe in de slotfase na een flinke tweestrijd met opponent Koen Vossers van Hanzesport uit het Gelderse Hengelo. Dertiger Wissema won de zes kilometer in een mooie tijd van 19.20 minuten maar moest tot op het randje gaan. De buitengewoon sterke triatleet Vossers eindigde daar een negental seconden achter. Edwin over zijn zege: ‘’Het was vandaag alles uit de kast voor mij! Ik heb de afgelopen weken wat scherpe wedstrijden gelopen, terwijl ik in april nog kampte met vocht in mijn knie. Ik wist dat ik het zwaar kreeg toen ik Koen aan de start zag verschijnen. Ik weet dat hij normaliter rapper is dan ik ben. Toch was ik blij dat hij er was. Dan gaat het meestal lekker snel.  Op de tien kilometer is hij met zijn besttijd namelijk nog dertig tellen sneller. In de Montferlandrun hebben we voor het laatst samen tegen elkaar gelopen. We openden rap in 3.05 minuten na 1 kilometer. Het was hard werken hier in de warmte van de Walfortloop tegen Koen. Mijn benen voelden echt niet super aan. Ook onder de achtervolgers zaten snelle lopers. Na twee kilometer dacht ik even dat hij er overheen zou gaan. Maar ik wist zijn aanval te pareren. Uiteindelijk ontstond er in de slotfase een gaatje op Koen, waarna ik kon profiteren om meer afstand te nemen! Maar die fase was duidelijk het moeilijkst!’’ Wissema verbeterde onlangs zijn pr op de drie kilometer in Utrecht en evenaarde afgelopen vrijdagavond zijn vijf kilometer besttijd bij een trackmeeting in Wageningen. Hiermee liet de atleet van de Liemers duidelijk zien weer een stijgende lijn te vertonen. 

De 26-jarige Koen uit Hengelo gaf aan: ‘’Ik miste duidelijk de tempohardheid om mee te gaan aan kop. Een paar jaar geleden liep ik 14.59 minuten op de vijf kilometer als persoonlijk record. Dat heb ik al een tijd niet meer gelopen. Ik kon het tempo van Edwin dan uiteindelijk ook niet meer volgen. Toch mag ik tevreden zijn. Ik heb een klusperiode in huis achter de rug en heb nu drie weken vakantie. In augustus wachten me nog vijf triatlons in de eredivisie. Vorig jaar werden we eerste en promoveerden we als team. Nu staan we elfde, maar er komen nog veel wedstrijden.’’ Remi Rondeel van Argo uit Zelhem die na een kilometer moest lossen van de koplopers werd derde in 20.14 minuten. Rondeel gaf aan dat hij niet verzwakte, maar mooi constant kon lopen samen met Bjorn Demkes van de organiserende vereniging AVA’70 uit Lievelde. Rondeel opperde tevens dat hij deze eindtijd niet had verwacht. Voor zijn gevoel ging het immers niet zo hard, maar toch lag het tempo aan kop hoog. Demkes liep een redelijk tempo, maar ontbrak het aan motivatie naar zijn zeggen en zakte nog verder terug na vier kilometer naar een zesde plek in 20.58 minuten. 

De omstandigheden waren zwaar voor de lopers aan de Walfortloop dinsdagavond in Aalten. Bij de vrouwen sleurde Lisa te Molder gedurende een kilometer aan kop, waarna Eline de Jong uit Didam van de Liemers de koppositie overnam en uiteindelijk won in 23.01 minuten. Ze zette hiermee Te Molder op 17 tellen achterstand. De reactie van de Jong: ‘’Gezien de warmte was er geen tijd om te herstellen. Het was vrij benauwd, met name in het Walfortbos. Onbevangen gingen we vrij rap van start. Twee jaar geleden won Lisa nog van mij. Nu liggen de kaarten anders. En als je op kop loopt, wil je ook graag winnen! Het was een goede test voor mijn vakantie straks in Zweden hoe ik er voorsta. Natuurlijk zal ik daar gaan trainen, maar het zal wellicht ontspannen zijn!’’ Lisa verbeterde onlangs nog haar pr op de 800 meter naar 2.26 minuten. De derde plek ging naar Wendy Sasse uit Harreveld in 24.20 minuten. 

In totaal kreeg AVA’70 270 deelnemers aan de start. De sfeer was opperbest! De organisatie met haar nieuwe sponsor Fiat Winkelhorst kreeg volop complimenten van de deelnemers over het keurige verloop van de wedstrijd. Een compliment ook voor de uitslagenverwerking van het evenement. Er werd goed samengewerkt, waarna de prijsuitreiking vlot kon plaatsvinden. Lof hiervoor.

Uitslagen en foto's van de Walfortloop in Aalten

Jan te Brake 

Klik op de link voor de foto's van Dick Lubbers

fotoalbum

uitslagen

site organisatie

Ziekte van Lyme nog onvoldoende opgemerkt

Een teek

Wanneer heb je de ziekte van Lyme en wanneer niet? En wat moet je doen als je denkt dat je het hebt? Jaarlijks worden in Nederland 1,5 miljoen mensen gebeten door een teek. 

Hiervan krijgen ongeveer 25.000 mensen de ziekte van Lyme. De meeste mensen genezen en krijgen geen klachten maar enkel duizenden mensen worden ernstig ziek en krijgen te maken met langdurige klachten. Lyme kan, wanneer het niet tijdig onderkend wordt, onder andere leiden tot verlammingsverschijnselen.

De ziekte van Lyme krijg je door een tekenbeet. De Borrelia-bacterie is de echte veroorzaker van de ziekte van Lyme. Die bacterie komt via de teek ons lichaam binnen. Het probleem is dat de ziekte van Lyme niet altijd herkent wordt. Bloedbeelden kunnen aangeven dat je helemaal gezond bent, terwijl wel degelijk de bacterie in je lichaam zit.

De kans dat je een teek tegenkomt wordt steeds groter want we krijgen steeds meer teken in Nederland. Ze zitten verstopt in het lage groen in bossen of parken.

Het risico op tekenbeten is ook voor hardlopers een serieus risico. Dat ondervond ook Gerard de Bruin in een documentaire van Nieuwsuur. Hij vertelt wat voor verregaande gevolgen die beet heeft gehad. Klik hier om de docu te bekijken. 

Het programma ‘De Kennis van Nu’ deed uitgebreid onderzoek en maakte een interessante vervolgreportage over tekenbeten en de ziekte van Lyme en de tot nu toe vaak lastige diagnose: Bekijk hier de reportage.

Alkmaar-Noord

Strijkmolens in het prachtige landschap van Oudorp

Op deze morgen breng ik Floor om even na half acht 's morgens naar station en heb ik daarna mooi de tijd voor een korte duurloop door Alkmaar-Noord, wat ooit een prachtig polderlandschap was. Het bestond uit laag gelegen klei- en veengebieden waar een paar zandheuvels bovenuit staken. Op deze zandheuvels of strandwallen woonde men hoog en droog. Het oude Alkmaar is gebouwd op de strandwal die van Limmen via Heiloo naar Alkmaar loopt. Het gebied bestond uit een geest en een drassige polder. Een geest is een zandrug die vooral als akker werd gebruikt. Het lage- en natte deel werd gebruikt als gras en hooiland voor vee en voor het verbouwen van riet.

De eerste kilometer fietspad langs een drukke weg is wat saai, daarna wordt het snel anders en volgt een opvallend groene tocht door en langs de rand van Alkmaar Noord. Na de kinderboerderij met theehuis en kruidentuin loop ik door de Rekerhout, een enorm wandel- en natuurpark. Ik loop daar over romantische slingerpaden met menig bruggetje en idyllisch gelegen bankjes en middels vlonderpaden steek je zelfs een meertje en een moerasje over. Daarna ga ik over de Rekerdijk dwars door een woonwijk, waar je vanwege het vele groen nauwelijks iets van ziet, naar de polders aan de rand van Oudorp. Hier heb ik regelmatig zicht op vier prachtige strijkmolens en kom zelfs over een fietspad rakelings langs de molens, een leuk gebied om door te lopen.

Klik op de links voor de route en enkele foto's

route

fotoalbum

500.000 Nederlanders lopen met Evy

Evy Gruyart

In november 2013 werd de 'Hardlopen met Evy' app gelanceerd in Nederland en nu 1,5 jaar verder is de app al meer dan 500.000 keer gedownload. Kortom, heel Nederland loopt weg met Evy!

Evy is trots op sportief Nederland: tot op heden werden 522.475 gelopen uren geregistreerd, wat neerkomt op 4.304.278 afgelegde kilometers met een gemiddelde snelheid van ongeveer 8 km/u.

'Hardlopen met Evy' voorziet met plezier hardlopers van elke niveau van de juiste trainingsinstructies op het juiste moment. Door de trainingen heen, die vol staan met Evy's wereldberoemde aanmoedigingen, geeft ze ook de nodige tips. Door het GPS signaal op te vangen en te verwerken, kan Evy je tijdens jouw training vertellen over je gelopen afstand, gemiddelde snelheid en verbrande kilocalorieën. Om nog gerichter te kunnen trainen, kan je ervoor kiezen om je optimale hartslagzones in de app te laten berekenen, zodat Evy jou tijdens de training kan vertellen op welke hartslag je het beste kan trainen.

'Hardlopen met Evy': Eenvoudig, overzichtelijk en bijzonder effectief!

2e Baanwedstrijd AVA'70 2015 - 800 meter

Maikel Toebes, Lisa te Molder en Erwin Wamelink

Vandaag zondag 19 Juli werd de 2e baanwedstrijd 2015 bij AVA'70 gehouden. De deelname met. de eerste keer was met 11 deelnemers verdubbeld. Zelfs enkele gastlopers van andere verenigingen namen deel aan de 800 meter. Het werden 2 mooie series waarin wederom goede tijden werden gelopen. Voor sommigen zelfs een P.R.

Uitslagen : 

1ste serie: 1. Bjorn Rossel 2,28,63 min, 2 .Mart Slotboom  2,32,04 min, 3.Mees Prinsen 2,33,89 min, 4.Sander Wikkerink 2,52,70 min, 5.Yvonne Roes (LG Zandloper) 3,27,68 min.

2de serie: 1.Roel Verwer (AV Haaksbergen) 2,08.70 min, 2.Erwin Wamelink  2,14.20 min, 3. Stan Prinsen 2,17,89 min, 4.Maikel Toebes (RKZVC) 2,23,25 min, 5.Jerrel Balke 2,25.89 min,  6.Lisa te Molder  2,26,57 min (PR)

De volgende baanwedstrijd (400 meter) zal worden gehouden op zondag 23 augustus om 14.00 uur.  

Wedstrijdinformatie FIAT Winkelhorst Walfortloop 2015

Groenlose deelnemers aan de Walfort;oop  van 2013

Dinsdag 21 juli vindt de FIAT Winkelhorst Walfortloop. Enkele belangrijke wetenswaardigheden over deze Zomeravondloop.

Organisatie:

Atletiekvereniging AVA`70

Start- en finishlocatie:

De start en finish van alle wedstrijdonderdelen vindt plaats op de atletiekaccomodatie van AVA`70, Bredevoortsestraatweg 110-A, 7121 MH Aalten

Programma:

19.00 uur: Start 1 kilometer (kinderen tot en met 9 jaar)

19.15 uur: Start 2 kilometer (kinderen 10 tot en met 15 jaar)

19.45 uur: Start 6 kilometer, 1 ronde

Parcours:

De wedstrijd van de jeugd (1 kilometer) vindt plaats op de atletiekbaan, waarbij de jongste talenten ruim 3 ronden lopen. De deelnemers aan de 2 kilometer gaan van de baan af in de richting van de Walfortlaan, waar een draaipunt in het parcours zit. Het parcours van de 6 kilometer gaat over verharde wegen en zandpaden in het prachtige buitengebied rondom kasteel `t Walfort.  

Kleedgelegenheid:

Er is een mogelijkheid om te kleden in het clubhuis van AVA`70

Parkeergelegenheid:

Parkeren kan op het complex van AVA`70 en bij zwembad `t Walfort. Volg zo mogelijk de aanwijzingen van de verkeersregelaars. De afstand van het zwembad is gelegen op ongeveer 500 meter van de start- en finishlocatie.

Inschrijving:

De voorinschrijving sluit op maandag 20 juli om 23.59 uur. Op de wedstrijddag kan er vanaf 18.00 uur worden ingeschreven bij het wedstrijdsecretariaat in het clubhuis.   

Afhalen startnummers:

Het afhalen van de startnummers is mogelijk op dinsdag bij het wedstrijdsecretariaat. Kom op tijd, want er wordt NIET van het tijdsschema afgeweken!

Medische verzorging:

EHBO Aalten

Herinnering:

Alle deelnemers ontvangen bij de finish een medaille. De kinderen ontvangen bij de finish tevens een ijscobonnetje, aangeboden door de sponsor, FIAT Winkelhorst. Op alle afstanden zijn er tevens bekers voor de snelste 3 deelnemers en deelneemsters.

Uitslagen:

De uitslagen zullen z.s.m. na de wedstrijd worden vermeldt op de site: www.ava70.nl

Algemene voorwaarden:

Deelname aan dit evenement geschiedt op eigen verantwoordelijkheid en risico. De organisatie vrijwaart zich van iedere aansprakelijkheid.

Henrie Drenthel loopt Eiger Ultratrail in Grindelwald(Z)

Prachtige omgeving om in te lopen

Summertrail, Summertrail, Sumsumsummertrail….

Deel 1 : 18 juli 2015: Eiger Ultratrail

Een zittend gat bedenkt zich wat. Zo ook ondergetekende. Na bestudering van de Trailrunkalender en de geplande bouwvakvakantie besloot ik twee wedstrijden op te nemen in mijn jaarschema, aan het begin en aan het eind van de vakantie, zodat we het aangename met het noodzakelijke konden combineren. Na een redelijk voorspoedige voorbereiding trokken we op 16 juli zuidwaarts richting Zwitserland naar de camping in Grindelwald waar we naar een voorspoedige reis ’s middags aankomen. Dit is de plaats waar die zaterdag de Eiger Ultratrail wordt georganiseerd. De keuze is eigenlijk mede hierop gevallen omdat mijn allereerste bergloop (Jungfraumarathon) aan de andere kant van de Eiger heb gelopen en mij dit derhalve wel een leuk weerzien zou lijken. Back-to-the-roots!

Ik ben zo verstandig (!) geweest om met in te schrijven voor de middenafstand, 52 km, in plaats van de ultralange van 101 km. Dat leek met toch iets te veel van het goede en uit ervaring weet ik dat de Alpen me niet altijd even weersvriendelijk gezind zijn. De vrijdag zitten we natuurlijk niet stil en verkennen we de noordelijke bergtop, First, waarbij we natuurlijk ook even de abseilbahn van 800 meter lengte uitproberen, kicken! Die dag krijgen we ook een SMS dat de start een uur vervroegd is naar 5.45 uur i.v.m. de plaatselijke hitte en het verwachte onweer de nacht er op. Na het ophalen van het startnummer en het laten controleren van de uitrusting sla ik de briefing over en kruip rond 21.30 uur onder de wol.

04.00 uur loopt de wekker af en ik sta redelijk fris op en begin mijn trail-ontbijt-ritueel. Bananen, krentenbollen-fruitontbijt en muesli met een paar bakken koffie. De weersvoorspelling is zo’n 25 graden dus dat voelt lekker fris aan vergeleken met de 35 graden van de dag ervoor. Half zes ben ik in het startvak en wacht geduldig en enigszins gespannen op de start. Ik heb mij voorgenomen behouden te starten. Er wordt gestart in twee groepen; 5.45 uur voor lopers die denken onder de 10 uur te lopen en 6.00 uur voor lopers die denken daar langer over te doen. Dit schept dus verplichtingen, ofwel ongemerkte druk ligt er op.

Niks is minder waar; vanaf het begin gaat het lekker met de handrem er op en loop ik vanuit Grindelwald via Grosse Scheidegg naar First en langs de Bussalpsee. Daar bij 21 km is een verzorgingspost waarbij we horen dat de volgende verzorgingspost 3 km verder is. Dat lijkt mee te vallen maar de hoogte meters zijn bijna 750. Oftewel gemiddeld 25% (!). ik kan je vertellen dat was geen prettig uurtje klimmen. Maar bovengekomen op de Faulhorn op zo’n 2700 meter hoogte maakt het uitzicht weer alles goed. Na de inwendige mens verzorgd te hebben kan ik beginnen aan een lange afdaling. Qua tijd halverwege lig ik globaal op de 5.15 uur. Het dalen valt niet mee. Het eerste stuk grote rotslawines waar we overheen moeten dus snelheid maken zit er niet in. Loop een tijdje voor een groep mede-landers mee die steeds harder en sneller willen afdalen dus ik laat ze er maar even langs want het dalen is niet echt mijn ding en volgens mij staan de borden met ‘DANGER” er ook niet voor niets. 

Vlak voor het einde van de rotspartijen gebeurd het dan ook. Eén van de Nederlanders stapt verkeerd o.i.d. en verdwijnt met een dubbele salto het ravijn in. Arnaudje (want zo heette hij volgens mij) heeft geluk dat we bijna bij een berghut waren en het terplekke niet al te diep was. Medelopers en berghutbezoekers ontfermen zich over hem maar de groep gaat gewoon door. De schrik zit er goed in want Arnaudje zag er niet lekker uit met bebloed gezicht e.d.. via een waterpost komen we bij Schynige Platte, de één na laatste verzorgingspost. Vanaf hier nog een technische afdaling en een stuk vals plat naar de finish.

Technische afdaling!!??, een ramp was het. Door een modderig bos met een belachelijk dalingspercentage en veel rotsen en wortels kom ik redelijk gesloopt aan in Burglaunen. De post waar de 101 en 51 km zich scheidt. De 101 gaat rechtsaf omhoog naar Wengen en wij mogen vlas plat omhoog naar Grindelwald. De laatste 8 km. Tegen de verwachting in gaat dit laatste uurtje vloeiend en met nog een kleine, gemene klim in het dorp van ruim 20% kom ik kapot maar voldaan ruim binnen de 10 uur aan bij de finish. Het was weer een onvergetelijk avontuur.

Bij de E51 is een inschrijflimiet van 700 deelnemers (deze is vol) en uiteindelijk zijn er 641 deelnemers gefinisht. Mijn eindtijd was 9.42 uur en dat was goed voor een 373^ste plaats overall. Tevreden strompel ik de kilometer naar de camping en laat mij de rest van de dag heerlijk vertroetelen. Morgen staat nog een klein bergwandelingetje op het programma om de spieren een beetje soepel te maken/houden en daarna reizen we verder. Op naar het volgende avontuur. Wordt vervolg in deel 2.

Groeten,  Henrie