Katja Demkes |
Halve marathon Doetinchem 25 oktober
2015
De laatste 2 weken hadden we een zwaar
trainingsprogramma met veel kilometers. Afgelopen week stond er een rustige
week met weinig kilometers op het schema. Dit omdat we zondag de halve marathon
van Doetinchem zouden gaan lopen. Bjorn heeft de laatste 4 weken niet voluit
kunnen trainen, vanwege een paar lichte blessures. Na overleg met de trainer
besloten om de halve ook maar niet te gaan lopen. Wel vervelend, maar wel
verstandig. Bjorn besluit om met mij mee te gaan fietsen.
Zondagmorgen 25 oktober 2015
Ik voel me niet zo sterk en in vorm als
bij de Singelloop Utrecht en de Kaakkanonsloop, maar ik weet dat ik het kan en
dat ik ervoor getraind heb. Ik wil graag richting de 1:30:00 uur en het liefst
eronder lopen natuurlijk. In Doetinchem gaan Lisa en ik een stukje inlopen. Dit
voelt goed. Het is prachtig loopweer. De benen voelen goed, dit moet goed gaan.
Bjorn heeft me geïnstrueerd wat ik per kilometer moet lopen. 6x een 4:20 en 15x
een 4:15 de kilometer.
Bij de start zie ik Erwin Wamelink,
Andre Balke, Dave Posthumus, Peter Kroezen en Martin Hengevelt ook nog. Jerrel
Balke loopt later de 7,5 kilometer. Erwin en ik staan wat te ouwehoeren in het
startvak. Erwin praat weer honderduit over hoe goed hij wel niet is. Wat fijn
voor die jongen dat hij zo zeker van zichzelf is. Hij heeft niet voor de halve
getraind en gisteravond heeft hij aardig wat biertjes gehad. Meestal presteert
Erwin dan ook optimaal. Ik wens mijn
grote vriend veel succes.
11:00 uur, het startschot klinkt en
Bjorn zijn schema ben ik alweer vergeten. Ik loop zoals gewoonlijk weer veel te
hard weg en het hele programma is verstoord. Geen enkele kilometer loop ik wat
ik moet lopen. De eerste 10 loop ik te hard en bij kilometer 13 voel ik dat
mijn benen al vol lopen. Ik moet er nog 8, als dat maar goed gaat. Bjorn zegt vaak, kom op kleine pasjes en
doorstampen. Ik merk dat ik geïrriteerd raak, vooral omdat Bjorn weer eens
gelijk heeft. Ik ben weer te hard gestart en moet nu al inleveren. Bij
kilometer 19 hoor ik Bjorn roepen kom op nog een klein stukje. Kleine pasjes en
doorstampen. Ja nu weet ik het wel, je ziet toch dat ik niet meer kan. Ik
schreeuw naar Bjorn dat hij moet ophouden. Ik heb er geen zin meer in.
Ook
fietst er in 1 keer iemand van de organisatie voor mij. Die blijft ook maar
voor mij fietsen. Wat een onzin denk ik. Ik hoor Bjorn roepen:" kom op je
kunt nog onder de 1:30 lopen." Moet je nu doorstampen , (weer dat woord)
anders krijg je hetzelfde als Butter bij de Amsterdam marathon. Ik ben nu echt
pissig en probeer te versnellen. Mij boos maken werkt als een rode doek bij een
stier. Als we de baan van Argo opkomen hoor ik mijn voorfietser zeggen: "
jammer ga je niet meer redden." Meneertje heeft even ons gesprek
afgeluisterd. Ik probeer nog te
versnellen, maar kom binnen in een prachtige mooie tijd van 1:30:14.
3 Minuten van mijn PR van vorig jaar
eraf gelopen. Dik tevreden. Toch baal ik wel een beetje dat ik niet naar Bjorn
heb geluisterd. Hij heeft namelijk altijd gelijk als het over indelen van een
wedstrijd gaat. Maar ik ben verder een tevreden mens. Mooi pittig parcours en
een mooi PR. Ik lig op schema. Nu hopen dat Bjorn het schema ook weer op kan pakken.
Dat traint toch fijner. Moet ik nog wel even vermelden dat die Wamelink ook
echt een toptijd heeft gelopen. Gefeliciteerd Erwin respect.
Tot de volgende keer,
Groeten Katja Demkes
Potdikke Katja, unmundig knap! Een fijn verslag!
BeantwoordenVerwijderenGoed hoor Katja. Als je zo blijft doorstampen... gaat het lukken. Alles op kracht en snelheid!
BeantwoordenVerwijderenDus blijven stampen, gefeliciteerd
BeantwoordenVerwijderenMet al dat gestampt buj wal alderjeekes snel !
BeantwoordenVerwijderenSterk staaltje Katja.
BeantwoordenVerwijderen