Column: Erwin’s zin en onzin - deel 137

Nog even geeft Björn mij het gevoel dat ik een kans maak, maar halverwege sta ik geparkeerd. Volgend jaar gaat die er aan, koste wat het kost….

Volgend jaar pak ik de kroon, koste wat het kost!

Er gaat een lichte siddering door de zaal als Rinke aankondigt dat de loting aanstaande is. Die middag heb ik de deelnemerslijst doorgespit en dat is niet mis. In de eerste ronde hoop ik op een makkie. Types als Marco van Rijs of Geert Wevers. Tegen die gasten durf ik met een gecompliceerde beenbreuk de strijd nog wel aan. De hoop wordt keihard de kop ingedrukt. Ik tref in mijn vuurdoop twee kanonnen. Sam ter Haar en Teun Houwers. Wat een deceptie. Mag ik na één keer lopen al douchen?

Als we arriveren op de Beeklaan slaat mijn hart drie keer over. Het volk staat rijen dik langs de kant van de weg. Bocht 7 van de Alpe d’Huez is er niks bij. De adrenaline komt zo ongeveer mijn neus uit. Zonder warming-up ga ik het avontuur aan. Tot mijn verbazing heeft Teun zijn goede benen op stal gelaten en huppel ik vrij gemakkelijk door naar ronde twee. Alle topfavorieten bereiken de achtste finale, behalve Kylian Klein Hesselink, die werd vernederd door Patrick Ikink (47 jaar). In ronde twee tref ik Tim Mengerink. Vanaf drie kilometer maak ik geen schijn van kans meer tegen dat loopwonder, maar op zo’n sprintje toon ik die kleine mijn hielen. Zo geschiedde.

Als ik onderaan de ‘berg’ kom voor de kwartfinale zie ik die andere Tim – Te Brake – al staan. Het zal toch niet he, denk ik bij mezelf. En ja hoor.. “Daar gaan we Wamelink.” De Te Brakes hebben de eigenaardige gewoonte om iedereen met de achternaam aan te spreken, dit terzijde. Tim werkt voor mij als een rode lap op een stier. Koste wat het kost wil ik van hem winnen. Het is niet dat ik hem niet aardig vind, in tegendeel, ik ben dol op die jongen, maar op zo’n sprintje moet hij gewoon opsodemieteren. Direct na de start sla ik een gaatje, achteraf zei Tim dat die was weggegleden, maar dat kon niemand bevestigen. Ik geef alles. Mijn armen gebruik ik als een soort sloophamers, ik zie zwart voor ogen en ik ben zo misselijk als een kat, maar ik moet door. Rammen, rammen, rammen! Het is gelukt, dat stuk ellende heb ik van het lijf gehouden. Ik sta te trillen op mijn benen. Gevoelsmatig word ik door iedereen uitgelachen. Was dat ook het geval? Ik zwalk naar beneden want daar wacht een halve finale tegen Björn Demkes. Kansloos verhaal, dat is wel duidelijk.

Nog even geeft Björn mij het gevoel dat ik een kans maak, maar halverwege sta ik geparkeerd – spreekwoordelijk wel te verstaan. Roemloos ga ik ten onder, maar dat kon iedereen voorspellen, daar hoef je geen helderziende voor te zijn. Björn won drie minuten later ook de finale, dus ik schaam me nergens voor. 

De afterparty was indrukwekkend gezellig. Wie het daar tot de finale heeft volgehouden weet ik niet, want ik lag, uiteraard, op tijd onder de wol. Volgend jaar doen we dit over en dan ga ik voor de kroon. Björn (volgend jaar 40) is mijn nieuwe rode lap, dus die gaat er volgend jaar aan, koste wat het kost…. 

Direct na de start sla ik een gaatje, achteraf zei Tim dat die was weggegleden, maar dat kon niemand bevestigen.

Route 26: Henxel - Dottinkrade (Döttekrö)

In de afgelopen jaren heb ik veel routes door het prachtige Achterhoekse landschap gelopen en een aantal hiervan wil ik graag met jullie delen. Ik probeer de komende tijd iedere maand een route hieraan toe te voegen, uiteraard ook geschikt om te wandelen. Opmerkingen of aanvullingen hoor ik graag.

Vandaag de 26e route uit deze serie: Dottinkrade (of Döttenkrö) is een loofbos aan de Ratumse Beek. Het is een typisch Achterhoeks natuurgebied, vol fraaie loofbossen en beekjes. Ontdek onder het loof prachtige planten en struiken, zoals de zoete kers en mispel. In het vogelrijke eikenbos op de hogere zandgrond groeien bovendien echte guldenroede en adelaarsvaren. 

Route 26: Een route door Henxel, een buurtschap ten noordoosten van Winterswijk
Afstand: 4,8 kilometer
Start: Emmaschool, Vredenseweg 170 - 7113 AE Winterswijk
Gemarkeerd: Nee
Afkortingen: LA Linksaf, RA rechtsaf, RD rechtdoor
Foto's van de route: fotoalbum
GPX bestand van de route
Laatst aangepast: 26 juni 2016
Klik hier voor alle wandel- en hardlooproute's in de omgeving van Aalten

01.Vanaf de parkeerplaats bij de Emmaschool LA het fietspad op (Vredenseweg)
02.Na 250 meter, net na huisnummer 158, LA zandpad in
03.Op T-splitsing LA, een onverhard pad
04.Dit pad blijven volgen tot zandweg en ga LA de brug over
*Aan de rechterkant zie je Natuurkampeerterrein en vakantiehuis "Lutje Kössink", wat een unieke plek is.Bij deze hof, die al in 1324 vermeld werden vroeger eigendom was van het Stift Vreden (D), staat één van de twee nog overgebleven vakwerkspiekers in Nederland. Ook de andere staat in Winterswijk, bij de voormalige havezathe de Ravenhorst. Spiekers werden gebruikt voor opslag van goederen (hoofdzakelijk graan), die door de pachters moesten worden opgebracht als een soort belasting. Soms bedroeg die een tiende, vaak ook de derde garve, dat wil zeggen één derde van de opbrengst.
05.Op verharde weg LA (Kremerweg)
06.Op voorrangsweg RA (Vredenseweg)
07.Eerste weg LA (Gribbroekweg)
08.Na 650 meter bij een bankje en bordje Dottinkrade LA het bos in
09.Na 50 meter op kruising met een fietspad RD
10.Even later op Y-splitsing rechts aanhouden
11.Ongeveer 200 meter het ruiterpad blijven volgen en sla dan LA het bruggetje over
12.Na 75 meter op de splitsing rechts aanhouden
13.Dit pad, dat na 50 meter parallel aan de Ratumse beek loopt, blijven volgen tot T-splitsing en ga hier RA
*De Ratumse Beek verbindt het bos van Dottinkrade met het aangrenzende natuurgebied Bönnink. In samenwerking met het waterschap is de oorspronkelijke loop van de Ratumse Beek hersteld. Ten gunste van de landbouw was de beek rechtgetrokken om water versneld af te voeren. Het vochtige beekdal droogde uit en bijzondere planten verdwenen. Nu de beek weer rustig door het natuurgebied kabbelt, is het beekdal natter geworden en keert de oorspronkelijke natuur langzaam terug. Langs de beek zie je klein heksenkruid, slanke sleutelbloem en ruig klokje weer staan.
14.Bijna op het einde van het bos, voor een groen bankje LA, zandweg/bospad in
15.Loop dit pad door tot het weiland voor een huis en ga hier RA, bordje TOP route volgen
16.Op T-splitsing RA, halfverhard pad
17.Voor verharde weg (Vredenseweg) LA, fietspad volgen
18.Even later kom je weer bij het startpunt uit

Verslag van de GUV Zomeravondloop in Aalten - deel 2

De 11-koppige selectie nam na de wedstrijd de loungebanken in het clubhuis volledig in beslag en liet vervolgens een kratje Radler aanrukken

Dinsdag vond de GUV Zomeravondloop plaats bij AVA`70 en de organisatie had een nieuwe prijs in het leven geroepen. De snelste buitenlandse deelnemer en deelneemster bij de 5- en 10-kilometer, wachtte een bijzondere huldiging, zo werd duidelijk gemaakt. Dit idee was ontstaan toen een peloton AVA-janen bij de Schützenfestlauf in Ellewick, net over de grens bij Eibergen, aan de haal ging met de Vereinspreis, bestaande uit 6 fusten met 5 liter bier elk.

De 4 winnaars bij de GUV Zomeravondloop kwamen toevallig allemaal uit….. Ellewick. Achtereenvolgend werden Theresa, Klaus, Moni und Jens door Dave Posthumus naar voren geroepen en werden in huis-, tuin- en keukendeutsch toegesproken. Het ging daarbij over Käseplänkchen, trockener Metwurst, Wilhelmina Pfeffermüntz, klaxonieren in Bocholt, Dröpfchen, die Mannschaft und mehr geschwatz. Kortom, de AVA`70-voorzitter was weer eens ouderwets in bloedvorm en haalde zijn schoolduits weer eens even uit de kast. 

Het publiek vond het allemaal prachtig en dat gold zeker ook voor onze Lauffreunde aus Ellewick. Ze voelen zich intussen al behoorlijk thuis bij de Aaltense club. Dat bleek dinsdag bij de GUV Zomeravondloop dan ook wel. De 11-koppige selectie nam na de wedstrijd de loungebanken in het clubhuis volledig in beslag en liet vervolgens een kratje Radler aanrukken. Er is over en weer een mooie vriendschappelijke band ontstaan en er is veel waardering voor de wijze waarop zowel AVA`70 als ook ASV Ellewick zich presenteren!

Frank Roos

Foto's en uitslagen van de GUV Zomeravondloop in Aalten

Joop Robbe aan kop van de groep

Klik op de link voor de foto's van Herman Vreeman

fotoalbum

foto's Nathan Posthumus

uitslagen

site organisatie

Prachtige editie GUV Zomeravondloop in Aalten - deel 1

Iris Evers, Lisa te Molder en Renske Harmelink, het podium van de 5 kilometer

Dinsdag 28 juni vond de GUV Zomeravondloop plaats. De doordeweekse hardloopwedstrijd vormde de 2^e etappe in een serie van 4, die AVA`70 deze zomer organiseert. Uit de hele regio waren de atleten afgekomen op de run, met start en finish op het complex van AVA`70. Om klokslag 19.00 uur ging de wedstrijd van start met de 1 kilometerloop voor de kids tot en met 9 jaar. Ze lopen ruim 3 rondjes op de atletiekbaan en passeren daarmee ook 3 keer het talrijke publiek, dat de kleine talenten volop aanmoedigde. Tim Houwers van AVA`70 is al weken in prima vorm en liet dat ook dit keer zien. Met een prachtige tijd van 3,52 minuten, won hij de wedstrijd. Clubgenootje Lars Meinen pakte een derde plaats. Bij de meisjes kleurde het podium helemaal geel. Amber ter Horst stond op de hoogste trede van het podium, Flore Posthumus werd tweede, terwijl Evi Scholten geweldig blij was met haar beker, die hoorde bij de derde plaats.

Een kwartier later viel het startschot voor de jeugd tot en met 15 jaar, die 2000 meter aflegden. Vanaf de baan ging het in galop naar de Walfortlaan, waar een draaipunt in het parcours was aangebracht. Bij de jongens was Tijn Baumann van Ciko`66 uit Arnhem de snelste. De jonge loper uit Driel komt jaarlijks met regelmaat de wedstrijden van AVA`70 bezoeken en met succes. Michiel Wellink pakte een mooie 3^e plek. Noa Luimes moest vol sprinten voor de zege en deed dit met succes. Ook Marit Kleinbussink viel in de prijzen met een derde plaats.

Een groot peloton van ruim 200 atleten verscheen aan de start bij de wedstrijd over 5- en 10 kilometer. Na de start zette het veelkleurige gezelschap zich in beweging en trok het lange lint in de richting van het prachtige buitengebied. AVA`70-talent verkeert in grootse vorm en liet dat ook nu zien. Hij liet de concurrentie gelijk achter zich en richtte zich op een snelle tijd. Na een prima race liet Mengerink de klok stilstaan op 17,03 minuten. Bij de Dames toonde Lisa te Molder haar klasse. Vergezeld van enkele mannelijke clubgenoten, snelde ze naar een prachtige eindtijd van 18,36 minuten. Iris Evers werd knap 2^e, terwijl Renske Harmelink de derde plaats voor zich opeiste.

De deelnemers aan de 10 kilometer mochten nog langer van de schitterende omgeving genieten. Mark te Brake leverde een voortreffelijke prestatie. Vanaf het begin ging hij op pad, maar dit belemmerde hem niet om een uitstekende wedstrijd te lopen. De stijlvolle atleet kwam ontspannen en lachend over de eindstreep in een snelle tijd van 34, 11 minuten. Bij de Dames liep Mireille Theissen een goede wedstrijd en eindigde in de subtop.

Bij de finish en in het clubhuis kwamen de deelnemers weer op verhaal en er heerste een gezellige sfeer. De organisatie van de GUV Zomeravondloop toonde zich zeer tevreden met het verloop van de wedstrijd. Een groep van ruim 40 vrijwilligers werden er door AVA`70 ingezet om alles in goede banen te leiden en dat lukte uitstekend!

De derde etappe van de serie Zomeravondlopen, de Fiat Winkelhorst Walfortloop vindt plaats op dinsdag 19 juli a.s.      

Zomeravondloop Aalten - 6 neue persönliche bestzeiten

ASV Ellewick

Am Dienstagabend ging es mit 12 Läuferinnen und Läufern der Aktivabteilung zu unseren niederländischen Freunden nach Aalten. Zomeravondloop war angesagt. Angeboten wurden 5 und 10km. Ein Großteil der ASVler entschied sich dazu einen „schnellen“ Fünfer zu laufen, um die Grundschnelligkeit mal wieder in Gang zu bringen. Lediglich ein Quartett ging über die 10km an den Start. Los ging`s, bei optimalem Laufwetter, für beide Distanzen um 19:45 Uhr. Insgesamt gingen 227 Teilnehmer über die Strecken (137 über 5km und 90 über 10km). Als erster ASVler kehrte Klaus Schlüter zurück ins Stadion. Mit 18,02 Min. verfehlte er als Vierter das Podest denkbar knapp (16 Sekunden)…..Holzmedaille…..davon sollten aber für den ASV noch weitere folgen! Mit Bernd Depenbrock in 18,57 Min. (Platz 8) und Benedikt Bockwinkel in 19,02 Min. (Platz 9) erreichten zwei weitere ASVler eine Top-Ten-Platzierung. Udo Depenbrock schrammte in 20,16 Min. wieder knapp an der 20 Minuten-Grenze vorbei….aber es wird nicht mehr lange dauern und es steht eine 19 vorne! 21,28 Min. benötigte an diesem Abend Hansi Verwohlt. Einen starken Lauf absolvierte Gregor Wissing. Mit 22,39 Min. verbesserte er seine PB um mehr als eine Minute….SPITZE! Sehr gute Beine hatte an diesem Tag Theresa Becking. Mit einem TOP-Rennen und einer Zeit von 25,44 Min. lief sie ebenfalls eine neue PB und wurde mit Platz 16 im Damenfeld belohnt. Auch einen tollen Lauf absolvierte Lisa Baumeister. In 28,41 Min. erlief sie sich eine neue PB….Applaus! 

Soooo, die Fünfer waren durch und nun wartete man gespannt auf unsere 10km Teilnehmer. Ganz hervorragend waren hier die Leistungen von Jens Wüst und unserem „Neuling“ Monika Brillert. Beide liefen in neuen PB`s auf einen super vierten Gesamtrang….da waren sie, die weiteren Holzmedaillen! Genau wie Klaus fehlten auch Jens in 36,45 Min. läppische 16 Sekunden aufs Podest. Moni lief mit 46,47 Min. über den Zielstrich. Am Tag der neuen persönlichen Bestzeiten ließ sich auch Hermann Lösing von der Euphorie anstecken. Gemeinsam finishte er mit Thomas Winkelhaus nach 51,25 Min…..neue PB! Tja….was soll man da sagen…..GRATULATION an ALLE….das war echt Spitze!!! 

Die Krönung des Abends folgte aber noch, denn unsere niederländischen Freunde, welche bei unserem Schützenfestlauf 30 Liter Bier gewonnen haben, hatten sich was Besonderes ausgedacht, da man anscheinend mit uns gerechnet hatte. Es gab für die schnellsten ausländischen Läuferinnen und Läufer einen Sonderpreis (je einen Fresskorb mit niederländischen Spezialitäten). Natürlich gingen die vier Sonderpreise alle an den ASV. Auf dem Podest feiern lassen durften sich über 5km Theresa und Klaus, sowie über 10km Moni und Jens. Super Geste und VIELEN DANK an AVA`70! Es macht uns immer einen riesen Spaß bei euren Veranstaltungen zu laufen und nicht nur durch unseren gemeinsamen Freundschaftslauf hat sich mittlerweile ein tolles Verhältnis zwischen Aalten und Ellewick aufgebaut. So soll es sein im Sport! (bron)

Prachtige editie GUV Zomeravondloop AVA`70

Mark te Brake soleert naar de overwinning op de 10 km (foto Herman Vreeman)

Dinsdag 28 juni vond de GUV Zomeravondloop plaats. De doordeweekse hardloopwedstrijd vormde de tweede etappe in een serie van vier, die AVA`70 deze zomer organiseert. Uit de hele regio waren de atleten afgekomen op de run, met start en finish op het complex van AVA`70.

Om klokslag 19.00 uur ging de wedstrijd van start met de 1 kilometerloop voor de kids tot en met 9 jaar. Ze lopen ruim drie rondjes op de atletiekbaan en passeren daarmee ook drie keer het talrijke publiek, dat de kleine talenten volop aanmoedigde. Tim Houwers van AVA`70 is al weken in prima vorm en liet dat ook dit keer zien. Met een prachtige tijd van 3,52 minuten, won hij de wedstrijd. Clubgenootje Lars Meinen pakte een derde plaats. Bij de meisjes kleurde het podium helemaal geel. Amber ter Horst stond op de hoogste trede van het podium, Flore Posthumus werd tweede, terwijl Evi Scholten geweldig blij was met haar beker, die hoorde bij de derde plaats.

Een kwartier later viel het startschot voor de jeugd tot en met 15 jaar, die 2000 meter aflegden. Vanaf de baan ging het in galop naar de Walfortlaan, waar een draaipunt in het parcours was aangebracht. Bij de jongens was Tijn Baumann van Ciko`66 uit Arnhem de snelste. De jonge loper uit Driel komt jaarlijks met regelmaat de wedstrijden van AVA`70 bezoeken en met succes. Michiel Wellink pakte een mooie derde plek. Noa Luimes moest vol sprinten voor de zege en deed dit met succes. Ook Marit Kleinbussink viel in de prijzen met een derde plaats.

Een groot peloton van ruim 200 atleten verscheen aan de start bij de wedstrijd over 5- en 10 kilometer. Na de start zette het veelkleurige gezelschap zich in beweging en trok het lange lint in de richting van het prachtige buitengebied. AVA`70-talent Mengerink verkeert in grootse vorm en liet dat ook nu zien. Hij liet de concurrentie gelijk achter zich en richtte zich op een snelle tijd. Na een prima race liet Mengerink de klok stilstaan op 17,03 minuten. Bij de Dames toonde Lisa te Molder haar klasse. Vergezeld van enkele mannelijke clubgenoten, snelde ze naar een prachtige eindtijd van 18,36 minuten. Iris Evers werd knap tweede, terwijl Renske Harmelink de derde plaats voor zich opeiste.

De deelnemers aan de 10 kilometer mochten nog langer van de schitterende omgeving genieten. Mark te Brake leverde een voortreffelijke prestatie. Vanaf het begin ging hij alleen op pad, maar dit belemmerde hem niet om een uitstekende wedstrijd te lopen. De stijlvolle atleet kwam ontspannen en lachend over de eindstreep in een snelle tijd van 34, 11 minuten. Bij de Dames liep Mireille Theissen een goede wedstrijd en eindigde in de subtop.

Bij de finish en in het clubhuis kwamen de deelnemers weer op verhaal en er heerste een gezellige sfeer. De prijsuitreiking mocht zich verheugen in een grote belangstelling en veel applaus voor de winnaars en winnaressen. Behalve prijzen voor de drie snelsten per onderdeel, had de organisatie ook een noviteit, namelijk een prijs voor de snelste buitenlandse dame en heer op de 5- en 10- kilometer. De vier prijzen, een bonte verzameling streekproducten, kwamen allemaal terecht bij atleten en atletes van ASV Ellewick, de Duitse vereniging waar AVA`70 hele goede banden mee heeft.

De organisatie van de GUV Zomeravondloop toonde zich zeer tevreden met het verloop van de wedstrijd. Een groep van ruim 40 vrijwilligers werden er door AVA`70 ingezet om alles in goede banen te leiden en dat lukte uitstekend. De derde etappe van de serie Zomeravondlopen, de Fiat Winkelhorst Walfortloop, vindt plaats op dinsdag 19 juli (bron)

Wetenswaardigheden GUV Zomeravondloop 2016 in Aalten

Zomeravondloop 2015

Dinsdag 28 juni vindt de GUV Zomeravondloop plaats. Enkele belangrijke wetenswaardigheden over deze Zomeravondloop:

Organisatie:

Atletiekvereniging AVA`70

Wedstrijdsponsor:

GUV Aalten

Start- en finishlocatie:

De start en finish van alle wedstrijdonderdelen vindt plaats op de atletiekaccomodatie van AVA`70. Adres: Bredevoortsestraatweg 110-A, 7121 MH Aalten

Programma:

19.00 uur: Start 1 kilometer (kinderen tot en met 9 jaar)

19.15 uur: Start 2 kilometer (kinderen 10 tot en met 15 jaar)

19.45 uur: Start 5 en 10 kilometer, 1 ronde

Parcours:

De wedstrijd van de jeugd (1 kilometer) vindt plaats op de atletiekbaan, waarbij de jongste talenten ruim 3 ronden lopen. De deelnemers aan de 2 kilometer gaan van de baan af in de richting van de Walfortlaan, waar een draaipunt in het parcours zit. Het parcours van de 5  en de 10 kilometer gaat over verharde wegen en zandpaden in het prachtige buitengebied rondom kasteel `t Walfort.  

Kleedgelegenheid:

Er is een mogelijkheid om te kleden en te douchen in het clubhuis van AVA`70

Parkeergelegenheid:

Parkeren kan op het complex van AVA`70 en bij zwembad `t Walfort. Volg zo mogelijk de aanwijzingen van de verkeersregelaars. De afstand van het zwembad is gelegen op ongeveer 500 meter van de start- en finishlocatie.

Inschrijving:

De voorinschrijving sluit op maandag 27 juni om 23.59 uur. Op de wedstrijddag kan er vanaf 18.00 uur worden ingeschreven bij het wedstrijdsecretariaat in het clubhuis.   

Afhalen startnummers:

Het afhalen van de startnummers is mogelijk op dinsdag 28 juni bij het wedstrijdsecretariaat. Kom op tijd, want er wordt NIET van het tijdsschema afgeweken!

Medische verzorging:

EHBO Aalten

Prijzen:

Voor de nummers 1, 2 en 3 bij de jeugdlopen zijn bekers beschikbaar. Voor de 3 snelsten bij de Heren en Dames 5 en 10 kilometer zijn waardebonnen beschikbaar. De snelste buitenlander en buitenlandse op de 5 en 10 kilometer ontvangt tevens een smaakvolle prijs. Voor alle prijswinnaars geldt, dat men bij de prijsuitreiking aanwezig moet zijn.

Herinnering:

Alle deelnemers ontvangen bij de finish een medaille.

Uitslagen:

De uitslagen zullen z.s.m. na de wedstrijd worden vermeldt op de site: www.ava70.nl

Algemene voorwaarden:

Deelname aan dit evenement geschiedt op eigen verantwoordelijkheid en risico. De organisatie vrijwaart zich van iedere aansprakelijkheid.

Wateroverlast Slingeplas Bredevoort

En toen hield het pad op....

Er is de afgelopen dagen extreem veel regen gevallen in het oostelijk deel van de Achterhoek. In de gemeente Aalten viel de afgelopen dagen lokaal ruim 85 millimeter neerslag, een hoeveelheid die normaal in 1,5 maand valt. 

Door de hoge waterstand in de Boven-Slinge is het reductiereservoir bij de Slingeplas Bredevoort ingezet. Dit is een weide die men zonder problemen onder kan laten lopen om het overtollige regenwater op te vangen. Men voorkomt hiermee wateroverlast in de kern van Aalten. Het is de eerste keer dat het Waterschap Rijn en IJssel dit speciaal hiervoor ingerichte terrein in de zomerperiode inzet.

Foto's van de 5e Survival in Loil

Marieke, Karin en Janneke Prinsen

LOIL - Liefst 893 mensen hebben zondag karakter getoond door mee te doen aan de survivalrun in Loil. Onder ideale weersomstandigheden – het was noch te koud, noch te warm – werkten zij een parcours met 32 hindernissen af. De survivalrun begon vijf jaar geleden en trok toen ruim tweehonderd deelnemers.

Met de bijna negenhonderd van zondag zegt de organisatie dat het plafond is bereikt. ,,Want voor het parcours in het buitengebied kun je gerust meer inschrijvingen accepteren, maar bij bepaalde onderdelen zoals het klimmen wordt het wachten, en dat is niet fijn", verklaart medeorganisator Ap Dieker.

Onne Heesen, die net als Dieker in Loil woont, heeft het parcours uitgezet. Zoals altijd testte hij als eerste de hindernissen op veiligheid. ,,Het mooie is dat alles hier kan", vertelt Heesen. ,,Het hele dorp stroopt de mouwen op. Ook agrariërs doen niet moeilijk. Ze vinden het goed als we een stuk van hun land gebruiken. Zo belde ik eens bij een man aan terwijl ik mijn survivaloutfit aan had. Hij zei al 'Ja, dat is goed' nog voordat ik de vraag 'Mogen we ons parcours ook over uw land uitstippelen?' had gesteld." (bron)

Klik op de link voor de uitslagen en de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief

uitslagen

deel 1

deel 2

deel 3

deel 4

deel 5

deel 6

deel 7

deel 8

deel 9

deel 10

site organisatie

Foto's en uitslagen van de 5e Dochterense Volkscross in Laren (G)

Henk Mengers (rechts) in actie op de 12 kilometerOndanks de vele buien, was er een grote enthousiaste opkomst tijdens de 5e editie van de Volkscross in Groot Dochteren.

Klik op de link voor de uitslagen en de foto's van Johan Braakman

fotoalbum

uitslagen

site organisatie

Tom en Henk Mengers 

Foto's en uitslagen van de 3e competitie wedstrijd in Almelo

Roel Schreurs

Klik op de link voor de foto's van Bart Wesselink

fotoalbum

uitslagen AVA'70

site organisatie

Kris Demkes

10e Cortinatrail in Cortina d'Ampezzo (Italie)

Forza Ollanda! Cortinatrail 2016

Ieder jaar proberen Henrie Drenthel en ik wel een wedstrijd uit te zoeken die het hoogtepunt van het jaar moet worden. Dit jaar kozen we voor een letterlijk hoogtepunt: de Cortinatrail in Cortina d’Ampezzo, Italië. Met bijna 48 km lengte slechts de ‘kids-distance’ van de Lavaredo Ultra trail (118 km)… Maar met 2650 meter D+ en vijf toppen boven de 2250 meter en het hoogste punt zelfs boven 2400 meter voor ons een flinke uitdaging. Een goede reden om er een gedenkwaardig weekend van te maken, des te meer omdat onze beide vrouwen en mijn dochter ook meegingen. Henrie en ik vlogen apart van elkaar, maar nadat wij een dagje sightseeing in Venetië hadden gedaan zouden we Henrie en Claudia  treffen in Cortina d’Ampezzo, een luxe skiresort in de Dolomieten. De overgang qua weer was vrij heftig, van slecht weer in Nederland naar ruim over de 30 graden in Venetië. Mooie stad overigens, met prachtige gebouwen en geweldige sfeer. Ik kwam meteen in vakantiestemming, maar ik kon natuurlijk niet teveel rondsjouwen door de pittoreske straatjes en dergelijke. Er stond de volgende dag nog een hele tocht op me te wachten, maar een rondtoer met een busboot lukte nog net.

Nadat we de auto (met airco gelukkig) opgehaald hadden reden we richting de Dolomieten. Venetië ligt in een vrij vlak gebied, maar ineens doemden er stevige bergen op in de verte. En naarmate we dichterbij kwamen leken ze alleen nog maar groter te worden. Dat was even slikken, de spanning nam meteen toe bij het idee dat ik zulke bergen ging bedwingen de volgende dag. Maar wat een geweldige omgeving, ontzettend ruige bergen met schilderachtige bergdorpjes. Bij aankomst checkten we in bij hotel Ambra, die we tot Achterhoekse enclave hadden benoemd. Ik had nog maar een half uurtje om mijn rugzak met verplichte materialen te laten checken en mijn startnummer op te halen in het Ice Stadium. Dat ging gelukkig zonder problemen en daarna kon ik aanschuiven op het terras waar Henrie en Claudia al een plekje vrij hielden voor ons. Het gezamelijke weekendje werd goed ingeluid met een lekkere Italiaanse maaltijd en een paar biertjes. Ondertussen keken we naar de vele lopers op straat die ook hun nummer ophaalden of hun dropbag wegbrachten voor de lange afstand. De Italiaanse lopers haalde je er zo uit, piekfijn in de kleren, alles op elkaar afgestemd qua kleur, de haartjes perfect in orde etc. Maar verder hoorde je van allerlei talen, een echte internationale wedstrijd dus.

De start van de lange afstand om elf uur ’s avonds zou nog bijna uitgesteld moeten worden vanwege een heftig onweer, maar dat dreef net op tijd weer over. Wij hoefden pas om acht uur de volgende ochtend te starten. Gelukkig was de hotelier zo vriendelijk om het ontbijt wat eerder laten te beginnen dan normaal. Zo konden wij met nog een aantal lopers uit het hotel al om zeven uur ’s ochtends genieten van een lekker ontbijtje. Een goede bodem voor de dag die zo ging beginnen. Even voor achten liepen we naar de start, op zo’n honderd meter van het hotel. Het was een drukte van belang met zo’n 1500 man/vrouw aan de start. Het oude stadsplein bij de kerk stond echt bomvol met lopers in de meest flitsende outfits. Een super kleurrijk schouwspel dus, dat omlijst werd door een omroeper die continu dingen aan het vertellen was in rap Italiaans. Geen idee dus wat de beste man te vertellen had, maar precies op tijd werd er afgeteld van tien naar nul (in het Italiaans dan natuurlijk) en zette de menigte zich in beweging.

Meteen na de start ging het al vlot omhoog waardoor het tempo flink gedrukt werd en de nordic walking stokken meteen in actie kwamen. Toen de asfaltweg ophield en we naar een klein gravelpad overgingen ontstond er een echte trailfile. Honderden lopers stonden geduldig te wachten tot  er weer beweging in kwam. Dat is wel een nadeel als je aan een hele grote wedstrijd meedoet, maar aan de andere kant had het ook wel wat gezelligs. En haast hadden we niet, we wilden immers ook nog rond kunnen kijken en genieten van de grandioze uitzichten. Die drukte bleef eigenlijk de hele eerste helft van de wedstrijd wel aanwezig. Het was een kilometers lang lint van lopers die door de bergen trok. Een mooi gezicht! Af en toe stond het ineens weer stil, de eerste keer vroegen we ons nog af waarom. Het bleek dat er een klein stroompje overgestoken moest worden, voor Italianen een teken om massaal schoenen en sokken uit te doen. Je zult immers je mooie trailkloffie maar eens nat en vies krijgen. Uiteraard stampten wij vrolijk die paar passen door het water, lekker beetje spetteren, heerlijk fris. Dat verschijnsel deed zich een aantal keren voor tot het lopersveld zo ver verspreid was dat het wat rustiger op de paden werd.

Heel vaak weet ik na een wedstrijd een heleboel details niet meer, alleen hoe mooi het was. Ook deze keer weet ik me vooral te herinneren dat ik heel vaak gezegd heb dat het echt geweldig mooi was. De zon scheen op de rotsen zodat alle kleuren er uit spatten. De waterstroompjes die naar beneden kletterden en waar je even snel je waterfles bij kon vullen met heerlijk koel water. Na de verzorgingspost op de helft voelde ik me nog goed en sterk in de benen. Alle heuvel- en krachttraining was niet voor niets geweest voor mijn gevoel. Eten en drinken ging nog prima, hoewel ik wel behoorlijk dorstig was. De hele dag lopen zweten in Venetië zal daar ook aan bijgedragen hebben. Het zwaarste gedeelte moest echter nog komen…

De klim naar de hoogste piek was een flinke killer voor de benen. De hoogte begon je goed te merken aan de ademhaling. Hijgend als een postpaard rustig doorstappen en goed je stokken gebruiken was de beste methode om boven te komen. Ik durfde bijna niet meer omhoog te kijken hoe ver het nog was, het leek wel of er geen eind aan kwam. En eenmaal over de top was het ook weer steil naar beneden. Dat is bijna nog lastiger dan steil omhoog, in ieder geval voor je beenspieren. En dat soort pieken hadden we dus meerdere keren. Er waren ook een aantal passages die meer leken op een maanlandschap dan wat anders. Klauterend over grote en kleine stenen en smalle paden langs afgronden moest je echt goed opletten wat je deed. Gelukkig waren er een aantal posten waar je even kon zitten en wat te eten pakken. Lekker wat rozijnen voor de energie of chips om het zout weer aan te vullen, en ondertussen even een kletspraatje met de vrijwilligers of medelopers. Zelfs een aantal Nederlandse lopers hebben we nog gesproken onderweg.

De laatste tien kilometer kreeg ik het echt wel moeilijk. Hoewel ik wel energie had voor mijn gevoel, was het net of ik over iedere steen of boomwortels struikelde. Vlot afdalen was er niet meer bij, gewoon voorzichtig blijven doorgaan. Henrie had een hele goede dag en bleef me pushen tot de finish. Maar goed ook, anders had ik het tempo nog veel meer laten zakken. Nu kwamen we nog net binnen de negen uur over de streep, luidkeels aangemoedigd door hordes publiek langs de kant. En daaronder waren ook onze dames. Helemaal op was ik, maar gelukkig met de goede afloop. Die avond en de volgende dag stonden in het teken van rust en herstel. Lekker eten en drinken in de Italiaanse etablissementjes en wat sightseeing, met een lift de berg op op wat rond te kijken etc. Een geweldig weekend was het. De terugreis bracht ons meteen weer  terug in de werkelijkheid. Van bijna dertig graden en zon in Venetië weer naar 17 graden en een heleboel regen op vliegveld Düsseldorf. En dan de volgende dag gewoon weer aan het werk… Gelukkig hebben we de foto’s nog

André Bleumink

Henrie Drenthel

Andre Bleumink

Hoogteprofiel

Zondagochtend training C-groep AVA'70

C-groep AVA'70 op zondagmorgen 7.00 uur

App-gesprek tussen Dick Lubbers en Heidi Scholten;

Dick; 'Heidi, zin om a.s. zondag mee te doen met een loopje van circa 14km?

Heidi; Uiteraard Dick! I'm all for it!

Dick; Nu wil ik eigenlijk starten vanuit IJzerlo dus ik zat ik te denken... :)

Heidi; Of je met de clan bij mij koffie kan komen drinken? Haha.

'Uiteraard Dick, geen probleem, vind ik leuk!'

Nadat ik in de C-Plus-Minus-groepsapp las dat Dick om 7 uur al wilde starten, krapte ik even achter mijn oren.. Ik dacht nog; 'Dat had hij er niet bijgezegd..' Hij weet wel hoe hij iets moet aanpakken. Heidi; 'Dick waarom zo vroeg jongen?' Dick; 'Das mooi, lekker vroeg beginnen, vroeg klaar, dan heb je nog wat aan de dag enzo' Na een (gefaalde) poging te doen of het ook iets later mocht dacht ik. 'Nou, dan maar even geen alcohol op zaterdagavond..'

Zondagochtend 6:30; Na een energiereep en een kop koffie kwam onze Linda al aan gefietst en al snel volgde de rest van de club. Het was zowaar warm en zonnig!! Voor wie het niet geleufd, kiek moar noar de foto! Dit moet ik Dick nageven, zo vroeg was ook wel moooi. Wat mij nog meer verbaasde is dat Dick en Nico om half 1 snachts nog met elkaar zitten te appen en dan nu alweer paraat staan om te gaan buffelen... 

Na natte voeten, een aanval van een teek op Linda's been en iets verkeerd gelopen te hebben (tis je vergeven Dick) waren we op weg richting Duitsland waar we langs prachtige watertjes, akkers en bossen liepen en de Duitse roofvogels ons gelukkig met rust lieten was het een fijne route om gelopen te hebben. Iedereen was ook op zondagochtend al lekker aan de praat en dat is waar ik zo van hou. Samen met je hardloopmaatjes lekker lopen, rond kieken en een beetje bijpraten. Heerlijk. Na het lopen een bakkie koffie en een koek want dat hadden we wel verdiend. Zo, nu kan de dag weer beginnen. Nu eerst een bord Brinta! :)

Liefs Heidi

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

Beeklaan, een mooi strijdtoneel!

The King and the Queen van 2016

De Beeklaan, de roemruchte kuitenbijter te Aalten: de meeste 18+’ers kennen de Beeklaan van de hellingproef, tijdens autorijles. Nergens is het heuvelachtige karakter van Aalten zo merkbaar als op de Beeklaan: 8 meter hoogteverschil over een lengte van 200 m. De Beeklaan is een verwijzing – zo heb ik me laten vertellen – naar de Slingebeek. Na de oorlog, in de Wederopbouwperiode, is deze beek verlegd. De beek liep eerst door ’t Dal en is, in het kader van de werkverschaffing, verlegd langs de Slingelaan. Op de landkaart kun je goed zien dat er nu een fikse knik in zit ter plaatse van de rooms-katholieke kerk. De Beeklaan is toen aangelegd als short cut tussen de Hogestraat en de Varsseveldsestraatweg. In die zelfde periode, ook als Wederopbouw-project, is het zwembad het Walfort uitgegraven. Met de schuppe! Het zou me niet verbazen als men het uitkomende zand bovenop de Beeklaan hebben gegooid!

Vanwaar het etaleren van al deze kennis? Wel nu, ik wil er maar mee zeggen dat er rondom de Beeklaan er heel wat gezweet is! Ik verwacht dat het grondwater op de locatie een stuk zouter is dan elders in Aalten. En er werd niet alleen vroeger gezweet: op zaterdagavond 25 juni is er wederom duftig gezweet op deze bult: de Beeklaan was het strijdtoneel van legendarische titanenstrijd!

De titanenstrijd, in de volksmond beter bekend als de Beeklaan straatrace, is eigenlijk ontstaan als een soort sprookje. Er was eens een arme prins, die graag mocht hardlopen. Hij had nog nooit wat gewonnen. Tijdens een zware storm lukte het hem om de Beeklaan in recordtijd te beklimmen. De boze stiefmoeder Erwin werd jaloers. Ondanks een overvolle prijzenkast kon hij het niet aanzien dat de arme prins, al enigszins op leeftijd, deze puike prestatie presteerde en trok de integriteit van de goudeerlijke prins publiekelijk in twijfel. Tovenaar Geert, die een neusje heeft voor sensatieverhalen, stelde voor om een man tegen man strijd aan te gaan. Goede fee Gerdy, tevens een begenadigd procesbegeleider, bood aan om de titanenstrijd in goede banen te leiden.

De rest is geschiedenis. Voor de prins, de eerste King of the Beeklaan, liep het sprookje niet goed af. Hij moest de titel laten aan Bjorn, een dappere prins uit een ander koninkrijk. Bjorn trouwde met Linde, de nieuwe Queen van de Beeklaan. En ze leefden nog lang en gelukkig…

En zo kan het leven soms een sprookje zijn. We zijn getuige geweest van een prachtig festijn, op de helling van de Beeklaan. Uiteraard wordt hier weer een vervolg aan gegeven. De prins, de stiefmoeder, de tovenaar en goede fee zullen ook volgend jaar weer in goede harmonie een mooie straatrace organiseren! De datum is al geprikt: zaterdag 1 juli 2017! Schrijf het op de kalender! Volgend jaar gaan we voor een regionaal deelnemersveld van 64 mannen en 32 vrouwen!

Zoals ik al eerder geschreven heb, spelen er allerlei ideeën door onze hoofden. Zo zoeken we nog een als rode duivel verklede gek die met een drietand in de hand een gedeelte mee naar boven rent, á la een touretappe van Alpe d’Huez. We zijn nog aan het brainstormen hoe we de King en Queen op gepaste wijze kunnen eren: een rondrit in koets, een rondvaart over de Slingebeek? We zijn aan het onderzoeken of we op het pleintje onder aan de Beeklaan het festijn af kunnen sluiten met een gezamenlijke spaghettimaaltijd, klaar gemaakt en geserveerd door Grande Mamma Ingrid…

Afijn, ideeën genoeg! 

De Beeklaan, een prachtig strijdtoneel! Of ik er nu wel of niet tegen op ren: mijn hartslag zit op minstens 180 als ik aan je denk!