IJzevoorde 5e Slangenburgse Trailrun - 20,3 km - 1:59:32 uur, 71e plaats

Nog even een ontspannen momentje voor de wedstrijd

Na mijn laatste wedstrijd op zaterdag 13 januari in Haarlo gaat het niet meer lekker. De trainingen verlopen moeizaam en enkele lichte irritaties spelen mij parten. Blessures kun je het niet eens noemen maar als ik iets meer op snelheid ga lopen krijg ik last van mijn rechterknie. Op een rustig tempo lopen gaat prima en met deze instelling besluit ik vrijdags nog mee te doen aan de 5e Slangenburg trail, die een dag later plaats vind. Ik loop op het startnummer van Eric Hoogerbrug en hij heeft zich ingeschreven voor de 21 kilometer. Ik zie wel hoe het loopt en als het niet meer gaat dan snij ik wel ergens een stuk af.

De trailrun in IJzevoorde (bij Doetinchem) is dit jaar toe aan de vijfde editie. Het is altijd een mooie run door de bossen van het landgoed rondom kasteel Slangenburg. De organisatie is klein, maar zet altijd een perfecte wedstrijd neer. Ruim voor de start loopt de kantine van de Plokkershutte al vol. Een grote groep van AVA’70 uit Aalten neemt ongeveer de helft van de plekken in beslag. Bij aankomst kijken we nog even naar de finales van de Nederlanders op de massastart bij het schaatsen en met twee keer een derde plaats doen zij het goed op deze Olympische Spelen.  

Erg warm is het niet en ik twijfel dan ook wat ik aan moet doen. Net voor de start trek ik nog gauw een shirtje uit en daar heb ik geen spijt van gehad. Het is heerlijk loop weer maar ik heb ook alle respect voor de verkeersregelaars die onderweg staan, die zullen het vast een stuk kouder hebben gehad. De temperatuur is immers fris, net boven het vriespunt en met wat wind erbij voelde het soms gemeen koud aan. De organisatie van de trail kiest niet voor een massastart maar we gaan in groepjes van 20 atleten achter elkaar weg. Met mijn startnummer 20 behoor ik nog net bij de allereerste groep die mag vertrekken. De elektronische tijdwaarneming zorgt er voor dat dit in het klassement weer rechtgetrokken wordt.

Soms moet je uitkijken waar je je voeten neerzet omdat veel moddersporen bevroren zijn. Af en toe moet je over een dikke omgevallen boom klimmen of balanceren op een plank over een bevroren sloot. Een mini-marsje dat ik onderweg van trainer Marco van Rijs krijg gaat er wel in. De eerste drankpost bij het kasteel neem ik nog even tijd voor een slokje en een hapje koek, maar daarna ga ik meteen maar weer door. De paadjes zijn af en toe bezaaid met dennentakjes die nog overgebleven waren van de storm. Gevallen bomen waren voor het grootste gedeelte al afgevoerd, maar de sporen van de bosbouwers op de paden waren nog duidelijk aanwezig. Goed opletten dus om niet te struikelen op de bevroren sporen. 

Net voor de finish krijg ik toch nog natte voeten, al gaan we niet zo diep het water in als twee jaar geleden. We moeten nog ruim een kilometer maar met de natte schoenen en sokken loopt het niet erg lekker meer. Eenmaal over de finish krijgen we een lekkere kom erwtensoep en daarna zitten we nog een tijdje in de kantine na te praten. Als de mensen die de lintjes opruimden na de laatste loper binnen komen, wordt het tijd om naar huis te gaan. Een goede sportieve middag zit er weer op, al heb ik gelukkig geen één keer gedacht om ergens een stuk af te snijden. Hoe het morgen gaat, zien we dan wel weer.