zaterdag 30 juni 2018

Cindy Brusse wint de Olympische afstand bij de triatlon van Holten

Prachtige 1e plaats voor Cindy Brusse in Holten
Zaterdag stond de Olympische afstand van Triatlon Holten op het programma. Het beloofde een mooie zomerse dag te worden met een temperatuur van 26 gr en met wind, die dan als warme fohn aanvoelt. Om 15.35 was de start de de 1e van 3 series olympische afstand. In totaal 388 deelnemers. 2 uren ervoor konden de startspullen afgehaald worden. Er stond een rij van ongeveer 60-80 mensen bij de inschrijving. Gelukkig tijd zat, dus geen stress. Vervolgens schoenen in parc fermee 2 zetten en terug naar de inschrijving waarin elk kwartier een kolonne met fietsers door een motor naar het zwemmeer van de Domelaar werd begeleid. Dat was wel 20 minuten fietsen! Bij aankomst was er nog 45 min voor de start. Ook nu weer een lange rij van zeker 50 mensen voor de bike incheck. Gelukkig nog steeds geen stress. Alleen fiets ophangen en helm + nummerband neerleggen, dus zo gepiept. Oh ja, en natuurlijk een laatste Dixie-bezoek.

De watertemperatuur was boven de 20 gr en dus waren wetsuits verboden. In 1 lange rij lagen we opgesteld langs het startponton. Het startschot ging en er kon begonnen worden aan 2 rondes van 750m zwemmen. De golfslag was door de flinke wind duidelijk aanwezig. De heenweg van de driehoek bleek stroom tegen en de terugweg golven en stroom mee! Vanaf de start lag ik op kop van het hele peloton en had ik een tempo te pakken dat goed voelde. De kunst is zo te zwemmen dat het kruid niet al in de eerste ronde verschoten is. Dat gebeurd me nogal eens door te hard van start te gaan. Natuurlijk wel je ook niet in een te laag tempo zwemmen en daarom kan een juist tempo zoeken best moeilijk zijn. Na 1 ronde hadden we een landgang. Ik rende het strand op, hoorde de speaker mijn naam omroepen, hoorde mensen aanmoedigden en klappen. Hartstikke leuk! Vervolgens rende ik over het ponton en maakte een zweefduik om aan de 2e ronde te beginnen. Deze ging steady goed en na 1500m en in een tijd van 22.30 snelde ik me door het parc fermee om mijn fiets te pakken. Snel was ik vertrokken en 50 a 100m voor mij reed een motor om me naar de voet van de holterberg te begeleiden. Dat is gaaf zeg, zo als 1e achter de motor aanrijden! Tot aan de voet werd ik niet ingehaald door een man. En toen kon het meest pittige deel van de race beginnen: 2 x de Holterberg heen en terug. Een paar weken geleden tijdens familieweekend had ik het parcours verkend. Poeh, 1x was al zwaar genoeg! Vanwege deze gedachte had ik besloten en verder maar niet meer over na te denken, maar het gewoon maar te gaan doen. Na er 1 x over te zijn geweest volgde het keerpunt. Op de weg terug kwam ik heel snel de 2e dame tegen. Veel sneller dan gehoopt! 

Het verschil leek me hooguit 30 sec. Wetende dat fietsen niet mijn sterkste kant is, calculeerde ik in dat ze me voor het 20km punt voorbij zou komen. Daarna zou ik het gat zo klein mogelijk proberen te houden om vervolgens te kijken of er met het lopen nog wat goed te maken zou zijn. Ik bleef lekker heuvel op en af trappen. Per ronde waren en 2 pittige segmenten waar de snelheid naar vast ongeveer 10 a 12km/ u daalde. Daarentegen ging de terugweg hierover natuurlijk pijlsnel. Mijn maximale snelheid bleek 62.1 km/u. Ik durfde hierbij niet om mijn stuur te liggen! Ik werd maar niet ingehaald door de 2e dame en toen na 3/4 van het parcours hetzelfde keerpunt weer genomen moest worden zag ik dat mijn voorsprong was gegroeid, huh? Achteraf hoorde ik dat ze met zwemmen vlak achter me had gelegen en niet zoals ik dacht op meer dan 1 minuut achterstand. Na ongeveer 42km mochten we joepie de poepie van de fiets! Met een 6e plek op de strava klassering vanaf 2014 en een gemiddelde van 33km/u over zo’n parcours ben ik dik tevreden! Tevens nu een beter gemiddelde dan 2 jaar geleden op de halve afstand.

Na een goede wissel kon het lopen beginnen. Eerst een aanloopstuk van 2.5 minuten en toen 4 rondes van 2.5km. Hierbij speelt de warmte wel parten. Gelukkig waren er elke ronde 2 plaatsen met water en natte sponsen. Het lopen ging 40 sec per ronde langzamer dan 2 jaar geleden toen ik de helft van de afstand deed. Met deze omstandigheden wel een logisch gevolg. Wel bleven de rondetijden stabiel en ontwikkelde ik weer geen krampen. De voorsprong op nr 2 werd gestaag uitgebreid en na 2.28.22 kwam ik als 1e dame overall heel erg blij over de finish! Het was een mooie dag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten