Jonge bestuurder: ‘Frisse blik die ook past bij deze tijd’

AV de Liemers is met bestuurslid Jouke Dijkstra (25) een schoolvoorbeeld van hoe het ook anders kan

Het tekort aan jonge vrijwilligers is een bekend fenomeen bij atletiekverenigingen. Jeugdige bestuurders zijn al helemaal ver te zoeken. En áls er dan al een jonkie opstaat en tussen die “oude mannen” gaat zitten, dan heb je nog het issue “de generatiekloof”. AV de Liemers is met bestuurslid Jouke Dijkstra (25) een schoolvoorbeeld van hoe het ook anders kan. ‘Ik en de voorzitter werken samen als een geoliede machine. Het maakt niet uit dat ik zo jong ben.’

In 2015 stond Jouke (toen 23 jaar) op om zich aan te sluiten bij het toenmalige bestuur. ‘Ik startte met jeugdzaken en een jaar later nam ik de functie trainerszaken er ook bij. De huidige bestuurder had er door zijn drukke baan te weinig tijd voor, maar zijn taken loslaten zonder opvolger was ook geen optie.’ Nu twee jaar verder zit Jouke nog steeds op deze post.

Doel bereikt

‘Drie jaar geleden, de start van mijn rol als bestuurslid, beschikte ik nog over vrij veel tijd. Ik rondde mijn ALO-studie toen net af. Inmiddels ben ik aan een nieuwe studie begonnen dus mijn tijd is ook schaarser. Ik focus me daarom alleen nog op trainerszaken, een belangrijk onderdeel: zonder trainers immers geen vereniging. Mede door het toch wel grijze trainersbestand zijn we constant op zoek zijn naar nieuwe trainers. Dit is één van de zaken die ik heb opgepakt.’ En dat doet Jouke met succes. Inmiddels zijn er bijvoorbeeld acht jeugdtrainers voor de pupillen bij, en volgden er diverse ouders en leden trainersopleidingen van niveau 2 tot en met zelfstandig trainer.’

‘Ik wil terug naar het echte verenigingsgevoel van vroeger’

Sneltreinvaart

Een ander aandachtspunt waar Jouke zich in vastbeet is stilstand. Hij lacht: ‘Nou dat stilstaan hebben we helemaal losgelaten hoor, we zijn nu eerder een trein die we moeten afremmen. We pakken alles aan wat we kunnen om maar te groeien. Het doel is nu vooral de saamhorigheid binnen de vereniging terug krijgen. We zijn niet meer de vereniging van vroeger waarbij alle leden tot en met het einde van een wedstrijddag blijven om ook de laatste deelnemers te zien strijden en finishen. Maar dat is wél het gevoel dat ik wil hebben bij een vereniging. Dus daar ga ik voorlopig nog even voor.’

‘Leeftijd of mentaliteit zijn totaal geen issue’

Rechterhand

Tot de spijt van Jouke zijn er sinds zijn komst in het bestuur nog geen andere jonge leden opgestaan. Jouke is dus nog steeds veruit het jongste bestuurslid. ‘Maar leeftijd of mentaliteit zijn totaal geen issue binnen ons bestuur. De toenmalige voorzitter (red. ze is recent overgestapt naar voorzitter van een stichting waar de vereniging veel mee samenwerkt) heeft de afgelopen drie jaar zo ontzettend veel voor de vereniging gedaan, en met een hoge snelheid. Ik was hierbij haar rechterhand. Haar kennis van organisatieontwikkeling combineerde perfect met mijn kennis van de vereniging. Ik ben al sinds mijn zevende lid bij AV de Liemers. Daarbij neem ik de kennis van mijn ALO studie mee. Ik weet wat een vereniging wel en niet kan, en of het binnen onze vereniging kan en bij de atletieksport past.

‘Frisse blik die ook past bij deze tijd’

Ophakken en timemanagement

Op wat wisselingen na zitten de meeste bestuurders al vele jaren op hun plek. De frisse blik van Jouke voegt dus zeker iets toe aan het huidige bestuur. Jouke legt dit uit met een voorbeeld: ‘Door het vrijwilligerstekort krijgen we steeds minder zaken voor elkaar. Het tekort aan handjes past helaas bij deze tijd: mensen hebben volle agenda’s. Ik kies daarom voor een andere aanpak: één grote taak, delen we op in heel veel kleine. Zo heb ik een tijd terug de ouders van een jeugdgroep opgetrommeld, door een tekort aan vrijwilligers konden ze afgelopen jaar niet eens meedoen aan wedstrijden. Mijn doel was samen zorgen dat het team volgend seizoen wel weer mee kan doen. Samen ja, want ik vind dat wij er als bestuur niet zitten om alles op te lossen, wij geven richting maar iets realiseren moeten we echt met z’n allen doen. De simpele oplossing bleek te werken: grote, tijdrovende taken opdelen in kleine stukjes. Elke ouder doet nu iets, en dat werkt. Naast taken duidelijk afbakenen moeten we strikt met tijd omgaan. Vroeger maakte het niet uit of mensen om vijf uur of acht uur ‘s avonds naar huis konden. Nu moet het vaak geen tien minuten langer duren, want dan komen ze niet meer. Begrijpelijk wel hoor, iedereen heeft tegenwoordig een druk leven.’

Tips voor andere verenigingen?

Tot slot heeft Jouke nog een tip om nieuwe mensen enthousiast te krijgen voor een bestuursfunctie. ‘Er zijn altijd mensen binnen de verenging, trainers bijvoorbeeld, die van zich laten horen en ideeën hebben. Die moet je er direct bij betrekken. Vraag of ze eens bij een vergadering komen zitten. Ze vinden dan vaak vanzelf wel een plek of functie binnen het bestuur die bij ze past.’

Tekst: Esther Vliege (bron)