 |
| Om de spreekstalmeester toch enigszins tegemoet te komen ontving de sympathieke entertainer een heel fijn bierpakket van de organisatie |
'De Dirk voor mekaar show'
Hij vormt een uitzondering bij AVA`70, want bij het
gros van de vrijwilligers is bescheidenheid troef. Echter niet bij Dirk Vreman.
De vrolijkste Arriva-buschauffeur van Nederland laat zich graag horen en zijn
omgeving geniet met volle teugen van zijn aanwezigheid. Elke zaterdag van de
Boekeldercrosscompetitie kwam hij exact om 12 minuten voor 12 aanfietsen,
vanuit Heelweg-Oost, maar het kan ook best West zijn. Met een karakteristiek
geruite petje op en een brede grijns op het gezicht, parkeerde hij zijn stalen
ros tegen een dikke eik, gevolgd door een amicale begroeting. Meestal
verhalend, soms in dichtvorm, af en toe zelfs zingend. De toon was dikwijls
letterlijk en figuurlijk gezet en de Dirk voor mekaar-show gestart. De
spreekstalmeester meldde zich vervolgens keurig aan bij het hoofd van de
organisatie van de Boekeldercrosscompetitie, kuste nog hier en daar een
toevallige passant en ging vervolgens aan het werk. Het bijzondere is, dat
iedereen dit ook pikt van Vreman, waar een ander allang een beuk had ontvangen.
Effen deed hij nog een bakje koffie en slenterde vervolgens naar zijn
werkterrein, dat hij als een heus territorium behoorlijk af liet bakenen met
dranghekken en linten. De enige die er in en uit kon, was de speaker zelf.
Op een heel mooi wit sta-tafeltje werd de tas secuur
uitgepakt en de paperassen klaargelegd. Daarna was het wachten op de
startlijsten, die aangeleverd moesten worden door Bassie en Adriaan, die vanuit
een sleurhut opereerden op het veldje naast Dirk. Om niets aan het toeval over
te laten, beschikte de praatjesmaker over een privé-geluidsman. Pas als de warme klanken van de hit “Una
Paloma Blanca” , vertolkt door zijn verre achterneef George Baker over het
terrein schalden, stond voor hem het sein op groen en startte hij vrijwel
direct met zijn verhaal. Op poëtische wijze kletste Vreman urenlang de ene
wetenswaardigheid aan de andere vast. Smeuïg, lachwekkend, mogelijk iets
aangedikt, maar nooit, nee nooit was hij op een leugen te betrappen. Vreeman is
3-talig opgevoed en dat spreekt enorm in zijn voordeel. Naast zijn moedertaal,
het Achterhoeks dialect, lukt het hem soms ook om bijna vlekkeloos Nederlands
te praten, al zal hij nooit een diploma voor ABN ontvangen. Maar ook in het
Deutsch redt de Heelwegenaar zich meer dan uitstekend en zijn er zelfs een
aantal nieuwe woorden aan deze taal toegevoegd. Hoe fijn is dat….
Het mooie van Dirkie is dat hij praat met handen en
voeten. De beelden zijn er nog eens op nagekeken, maar een hele lichte vorm van
ADHD lijkt toch wel een zekerheidje. Het is echter wel zijn kracht, dus ook
daarmee is hij sowieso een voorbeeld voor velen. Zelden viel de spreker tijdens
de wedstrijden stil en feitelijk gebeurde dit alleen om effen een slok koffie
naar binnen te gieten. Extra aandacht was er wekelijks voor de laatste loper
die de finishlijn passeerde. Wie goed oplette zag, dat Vreman naast een
geweldig slotwoord ook altijd een traantje liet. Er was immers weer een etappe
van de Boekeldercrosscompetitie voorbij en dan kom je steeds dichter bij het
moment dat het einde in zicht is. Wat een passie! Nadat de papieren waren opgeruimd en de
handtekeningen aan fans uitgedeeld, ging Dirk snel naar binnen om nog een
overheerlijk Romienendaals kommetje erwtensoep naar binnen te werken.
Natuurlijk nam hij ook de complimenten gaarne in ontvangst, alvorens hij weer
naar huis peddelde.
Net als alle andere vrijwilligers bij de
Boekeldercrosscompetitie, stelt Dirk Vreman zijn torenhoge kwaliteiten gratis
beschikbaar. Eigenlijk kan dat helemaal niet, want de prestatie is
jaloersmakend en je zou er in het theater volle zalen mee trekken. Vreman doet
het echter graag en AVA`70 is dan ook dolblij met deze clubheld. Om de
spreekstalmeester toch enigszins tegemoet te komen ontving de sympathieke
entertainer een heel fijn bierpakket van de organisatie. Daarnaast scoorde
Vreman nog een flink aantal entreekaarten van Thermen Berendonck, die
deelnemers aan de Zevenheuvelenloop bij hun startnummer ontvingen. Tijdens de
treinreis naar deze wedstrijd, zette Dirk een flinke lobby op touw en hij kan
nu al minimaal 19 keer lekker poedelen, zweten of scrubben. Mocht er nog iemand
in het bezit zijn van een ticket, dan houd held van de Boekeldercross zich
aanbevolen…. Heerlijk, dat iemand met dergelijke grootse
prestaties, zo gewoon kan blijven. Nog 11 maandjes wachten en dan gaat de
nieuwe Dirk voor mekaar-show weer van start!
Frank Roos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten