 |
| Gin mense wug zich nog buuten of zee ik toch nog hardlopers van AVA? |
bast het zweet ow uut en woj
in de schaduw nog rood.
De grote vuurbal brent
genadeloos bovven de aarde, het is onbewolkt de zonne is verblindend wit,
onze aarde dreijt machteloos
ziene rundjes in de ruumte, verbrend ooit nog is as ne kippe an het
spit.
De zonne volgt ons oaveral
verstoppen kuj ow neet,
Het is warm warm warm heter
dan heet.
De schaduw was ooit een vriend moar grip ow now gemeen um het lief.
Het hete asfalt lik wal gesmolten tut een soort dikke lava,
I-j zolt wal gek wen no gin
mense wug zich nog buuten,
of zee ik toch nog hardlopers van Ava?
Ernst Jan Luiten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten