vrijdag 1 januari 2021

Voor 'snoekduikende' Frank Futselaar was 2020 een superjaar

Frank Futselaar in training in Sonsbeek Park (foto Omroep Gelderland)

Voor Frank Futselaar was 2020 een topjaar. Lange tijd wachtte de atleet op zijn kans om de Olympische limiet op de marathon te lopen en op 6 december lukte hem dat in Valencia. In een interview kijkt de 29-jarige Arnhemmer terug op een memorabel jaar.

Frank, mensen zien jou nu als de man van de duik. Merk jij dat zelf ook?

"Ja, in Valencia kwam ik duikend over de finish om de Olympische limiet te halen. Ik heb aanvragen uit allerlei landen voor interviews in magazines, zelfs uit Zuid-Amerika."

Het heeft ook wel iets heroïsch, om het zo te halen.

"Ja, om snoekduikend de Olympische limiet te halen, dat is fantastisch. Maar er zijn genoeg verhalen bekend van atleten die het net niet hebben gehaald. Als ik het op één seconde niet zou hebben gehaald, was dat een enorme deceptie geweest. Maar ik heb het gehaald, met een snoekduik en dat maakt het extra mooi."

Jouw ontwikkeling is heel snel gegaan. Want hoe lang loop je nu marathons?

"Ik heb anderhalf jaar geleden mijn eerste marathon gelopen in Düsseldorf. Dat was in 2.16.58, en dat is de basis geweest om door te ontwikkelen richting een Olympische limietpoging. In Amsterdam liep ik vorig jaar al 2.14.06. Toen voelde ik dat ik wel richting de 2.11 kon gaan. Nu is het gelukt in Valencia, dat is een hele mooie prestatie waar ik heel blij mee ben. Een plan van drie jaar is daarmee samengekomen."

Je liep al heel veel andere afstanden, met behoorlijk wat succes. Wanneer heb je die overstap echt gemaakt richting marathon?

"In 2014 stopte ik met voetballen bij AVW in Westervoort. Toen begon ik met hardlopen. Ik heb tegen mijn coach Titus Fierkens gezegd dat ik eruit wilde halen wat erin zit. Het is logisch dat je niet gelijk hele lange afstanden gaat lopen. Op de korte afstanden had ik heel veel plezier: de 1500 meter, 3000 meter en 5000 meter. Ik vind dat nog steeds leuke afstanden en die doe ik ook nog steeds. Maar nadat ik in 2017 Nederlands kampioen werd op de 10.000 meter, ben ik samen gaan zitten met Hans Frieling van Sports Planet uit Westervoort en mijn coach. Hans vroeg mij toen of ik dacht dat ik naar de Olympische Spelen zou kunnen. Dat is natuurlijk een droom die als jonge sporter al in mij leefde. De meest realistische kans zou toch op de marathon zijn, al zou ik de 5000 meter en 10.000 meter ook heel graag willen en heel mooi vinden. Maar de marathon gaf ik meer kans. Toen heb ik een plan opgestart, samen met mijn coach. Met sponsoren uit de regio hebben we een project opgestart, waardoor ik voor de sport kon gaan. En dat ik het nu heb gehaald, is nog steeds een beetje onwerkelijk."

Toch is Olympische deelname nog niet zeker. Want Nederland heeft drie plekken en inmiddels hebben vier atleten de limiet gelopen. Op basis waarvan wordt er nu geselecteerd?

"We hebben onlangs een meeting gehad met de Atletiekunie over de selectieprocedure. Er zijn drie plekken. De snelste plek is voor Abdi Nageeye. Waarschijnlijk gaat er niemand meer onder zijn tijd van twee uur en zes minuten komen. De tweede en de derde plek zijn aanwijsplekken. Een commissie van de Atletiek Unie bepaalt wie er gaan. Daarin telt de tijd, dat is een belangrijke factor. Maar ook een prestatiepaspoort en onderlinge resultaten. Er wordt naar een iets groter plaatje gekeken, maar omdat er zo weinig marathons zijn gelopen, zal er waarschijnlijk toch voornamelijk worden gekeken naar de tijd."

Dat is dan slecht nieuws voor jou, want jij hebt de vierde tijd staan

"Ja, dan moeten we in het voorjaar maar laten zien waarvoor we staan. Björn Koreman en Bart van Nunen zijn nu in de strijd, en Khalid Chakhoud en Mohamed Ali en zelfs Benjamin De Haan zijn nog kapers op de kust. De strijd is nog niet gestreden, maar dat maakt het alleen maar interessant."

Aan de andere kant mag je ook wel vertrouwen hebben, want je boekt iedere marathon nog flinke progressie qua tijd. En je weet inmiddels wat het lopen van een marathon inhoudt. Is die ervaring belangrijk?

"Ja, ik ben nu in drie marathons gefinisht en in Londen moest ik uitstappen, maar dat is wel een ervaring die je meeneemt. Dat merkte ik ook in Valencia. Daardoor kon ik in die race goede keuzes maken. Ik ga de strijd daarom vol vertrouwen aan in het voorjaar. Daar heb ik ook veel zin in, want dat maakt de sport ook mooi. Daarmee zetten we ook het marathonlopen van Nederland op de kaart. Dat is wel cool."

Hoe kijk jij terug op 2020?

"Het was echt een topjaar voor mij. Het begon met de halve marathon van Egmond, in de tijd dat de wereld nog normaal was. Ik liep een hele goede race daar over het strand. Maar de eerste grote wedstrijd werd in februari al afgelast door een storm, het NK 10 kilometer. Dat was wel heel erg balen. Toen ben ik naar Kenia gegaan voor een trainingsstage. De marathon van Rotterdam werd een paar weken van tevoren afgelast. Dat was een enorme domper. Maar ik heb de kans aangegrepen om hard en lang door te trainen en mijn niveau echt een stukje omhoog te krikken. Er kwamen weer wedstrijden in de zomer. Ik heb het NK meegedaan met een zilveren en een bronzen plak op de 5 en 10 kilometer. En toen kwam Londen en uiteindelijk was Valencia de kerst op de taart met de Olympische limiet."

Van taart nog even naar brood, want hoe zit dat precies?

"Ja, de Futselaar Fitkorn. Het is een gezond brood, met vitamine D. Het is veganistisch met veel vezels. Die heeft Arjan Koenen van Bakkerij Koenen omgedoopt tot Futselaar Fitkorn. Die kunnen de mensen bestellen en eten. Daar ga je gewoon sneller van rennen." (bron) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten