Aprils Prachtige Prijzenloop: 'Noeste strijd tegen de tijd'

De voetballende tweeling Ramon en Yannick Hoornenborg hebben laten zien ook grote hardlooptalenten te zijn....

Het zal ergens begin februari zijn geweest, toen Rinke ter Haar een appje stuurde naar zijn favoriete neef Geert Wevers. De hardlopende architect had een hardloopevenement “uitgetekend” en zocht een serieuze compagnon om het plan samen mee verder uit te gaan werken. Het programma van Aprils Prachtige Prijzenloop bestond uit 4 hardloopweekenden, waarin de deelnemers achtereenvolgens 3, 5, 10 en tenslotte 15 kilometer af moesten leggen op een zelf uitgekozen parcours. Coronaproof… dus solo-lopen was de sportieve opdracht met als uiteindelijk doel om een goede tijd te scoren. Alles voor de punten en de ranglijst.

“Ut sol mooi wèzen as d`r un stuk of veertig lopers met gaot doon,” aldus de enthousiaste initiatiefnemer Rinke. Het werden er uiteindelijk bijna 200 (!), die er samen een geweldig hardloopspektakel van maakten…..

Zelden stonden er bij een hardloopevenement  zoveel kleuren sporters aan de start, waarvan maar weinigen de afloop konden voorspellen. Tuurlijk bestond het gros van de deelnemers uit atleten, maar ook  voetballers en voetbalsters, wielrenners, gymnasten, volleyballers, zwemmers en tennissers waagden zich aan de sprong in het duister. De organisatie bleek inmiddels uitgebreid te zijn met een derde kopstuk, namelijk AVA-jaan Bart Wesselink, die alle verstand heeft van cijfers en dus de zware taak kreeg toegewezen om de ranglijst en puntenkoers in goede banen te leiden. De jonge Bredevoorter maak je de kachel niet aan, dus deze aanwinst was bij voorbaat een zekerheidje. Het trio had een mooi reglement opgesteld, waarbij niets te voorspellen was en niemand zich te vroeg rijk kon rekenen. Pas op zondag 25 april om 20.01 uur kon het talrijke en gevarieerde prijzenpakket toegewezen worden aan de gelukkigen, die het lukte om te finishen op plek 3, 5, 10, 15, 21, 42, 50, 75 100, 125, 150, 175, voorlaatste en laatste.   

Begin april vond de eerste etappe van het vierluik plaats en dit was ook gelijk de kortste. Slechts 3000 meter hoefde er maar afgelegd te worden, maar menigeen verzuurde tijdens deze lange sprint tot in elke spiervezel. Veel slimmeriken hadden zich een lekker parcours uitgezet, waarbij er voornamelijk bult af werd gelopen. Zo bleek de Haartseweg een favoriet traject en menig aanwonende verbaasde zich over de atleten die speersnel voorbij flitsten. Het openingsweekend van Aprils Prachtige Prijzenloop leverde direct al een skitterende tussenstand op, waarbij liefst 173 deelnemers zich het schompes liepen. De toon was direct gezet…..

De tijd om fijn na te genieten was kort, want een week later moest er al weer gepiekt worden. Of het lichaam voldoende hersteld zou zijn, moest gaan blijken bij de tweede run, waarbij de afstand 5 kilometer bedroeg. Ook een lastige afstand, dus maakte een aantal sportievelingen zich toch wel wat zorgen. Een parcours uitzetten op bekend terrein is dan een goede tactiek, met als het kan de wind achter en een finish bult af. Onervaren lopers en loopsters zullen hebben ervaren, dat de afstand hierdoor niet korter wordt, maar toch werd er weer kiezelhard gelopen. Het aantal keren dat er werd ingelogd op de site van Geert steeg explosief. Sta ik er al tussen, want heeft de concurrentie gedaan en hoe hard heeft mijn ploeggenoot gelopen. Ja… er ontstond een prachtige kompetitie in de kompetitie tussen atleten, maar ook de voetballers en voetbalsters maakten er onderling een prachtige strijd van. Precies het scenario waarop de organisatie stiekem hoopte.

In het derde weekend zou het kaf van het koren gescheiden worden, zo was min of meer de algehele verwachting. De afstand werd immers verdubbeld naar 10 kilometer en dan wordt het toch echt “serious business.” Geen afstand voor voetballers en de minder geoefende trimmers zouden het duftig zwaar te verduren krijgen. Een lekkere looproute uitzetten van 10.000 meter is best lastig en er was geen ontkomen aan, dat er tegen de wind in gedraafd zou moeten worden. Een extra hindernis dus bij dit avontuur. Toen de eerste tijden binnenrolden was het eigenlijk best wel schrikken geblazen voor de organisatie, want allemachtig snelle Garmin-overzichten, Strava-beelden en Polar-views  werden per mail gestuurd. Bartje uut Brevoort moest zich het schompes werken om alle tijden raps te verwerken en kwam aan poepen zelfs niet eens meer toe. Als de score immers niet snel genoeg in de uitslagenlijst te zien was, volgde er al een herinneringsbericht. Kortom, het hardloopspel brandde nu echt volledig los. Uiteindelijk lukte het maar liefst 20 atleten om binnen de 40 minuten te finishen. Maar ook achter deze topdravers werden er prachtige prestaties neergezet en persoonlijke records aan diggelen gelopen. En eerlijk is eerlijk… de veelal jeugdige voetballers en voetbalsters toonden een enorme dosis karakter door hele vlotte tijden te noteren. Hulde ook aan de deelnemers, die voor het eerst deze afstand hardlopend aflegden, want dan is het best wel een pokkeneind.

Het laatste weekend, stond de deelnemers een nog fiksere kluif te wachten, want de te overbruggen afstand werd opgekrikt naar 15 kilometer. Een helse tippel en helemaal als je het alleen moet gaan doen. Alhoewel, de organisatie toonde zich coulant en bood de dravers de mogelijkheid om een maatje te strikken. Ondanks dit cadeautje zag het er naar uit dat de nodige deelnemers, die al 3 keer in actie waren gekomen, een snipperdag zouden gaan nemen. Bang voor de duizenden meters asfalt, die afgelegd moesten gaan worden. Daarnaast ontkom je niet aan wind in de snuffert, een vervelende ondergrond of misschien zelfs wel een ontmoeting met de man met de hamer….. En toen kwam de organisatie ineens met een meesterlijke zet, door 25 bonuspunten te schenken aan alle lopers die 4 keer van start zouden gaan. Dit werkte zeker bijzonder stimulerend en werden er ineens her en der toch routes uitgezet en de kicks tevoorschijn gehaald. Deze kans wilde menigeen zeker niet laten lopen. Maar 15 kilometer afleggen, dat is natuurlijk ook wel een dingetje. Toch gingen maar liefst 136 dappere sporters deze uitdaging aan en het ging eigenlijk verbluffend goed, al zal menigeen hier zeker anders over gedacht hebben. Tuurlijk, de Driehondermeterweg is bijvoorbeeld beduidend langer dan de naam doet vermoeden, zeker met windkracht 4 tegen en als de brandstoftank na een kilometertje of 11 ook nog eens leeg is, dan wordt de finish halen een martelgang. Zo zal elke loper zijn of haar eigen verhaal hebben, na afloop van de grand finale.

Op zondagavond 25 april om 19.00 uur kon het rekenprogramma erbij gepakt en na enig telwerk kon de eindrangschikking aan de meute getoond worden. Er waren nog tal van verschuivingen in het klassement te zien en bijna zekere prijswinnaars, bleken vrijwel allemaal toch naast de pot te pissen. Maar wat is er gedurende de maand april een geweldig sportieve strijd gestreden en zijn er prachtige prestaties geleverd met tal van persoonlijke records. Volkomen terecht besloot de 3-koppige directie om er effen flink op te proosten. Het verhaal gaat, dat de avondklok vreselijk werd overtreden, maar deze zonde is ze vergeven. Het mag rustig gezien worden als een terechte beloning voor de organisatie van een sportief hardloopevenement, waar de komende periode nog regelmatig over nagepraat zal gaan worden. Voor velen was de deelname aan Aprils Prachtige Prijzenloop immers meer dan een lichtpuntje in deze tijd. Lekker sporten, maar vooral…..eindelijk weer een wedstrijd! (FR)