maandag 27 december 2021

Verslag van de 14e Late Kerst, te vroege Nieuwjaarsloop

Andre, Theo, Frank en Julia

Tradities moet je in ere houden en dat geldt zeker voor activiteiten waar je mooie herinneringen aan bewaard. De Late Kerst, Vroege Nieuwjaarsloop is zo`n evenement. Jaarlijks vindt deze hardlooptrainingsronde plaats, waarbij het vaak dient als mooie jaarafsluiter met je trainingsmaatjes. Eerdere edities trokken vaak tientallen hardlopers en het mooie was, dat er altijd vanaf een verschillende locatie werd vertrokken, dus nieuwe omgeving en fijne inspiratie. De trainingsloop werd vaak gezamenlijk afgesloten met het drinken van een kop koffie, aangevuld met een lekkernij. Nog even een uitwisseling van de laatste roddels en tenslotte alvast een vroegtijdige nieuwjaarsgroet.

Maar ja…. anno 2021 is dit allemaal niet zo vanzelfsprekend meer, want corona bepaalt tegenwoordig de huisregels en die liegen er momenteel niet om. Je mag al blij zijn dat je überhaupt nog mag rennen, maar de groepsgrootte is door Mark en Hugo teruggebracht tot minimale aantallen. De oplossing moet creatief zijn en daarbij denken aan mogelijkheden….

Zo stond er op 27 december jl een viertal dravertjes en een begeleider op een stalen ros klaar voor hun Late Kerst, Vroege Nieuwjaarsloop 2021. Geert Wevers, de initiatiefnemer van dit jaarlijkse hardloopspektakel, bleek deze keer een rol als coach voor zich op te eisen. Hij had de avond ervoor een vreselijk bedrijfsongeval ondergaan en hardlopen was schier onmogelijk. Een beetje navraag maakte duidelijk, dat de sympathieke zestiger op werkelijk hilarische wijze een vage blessure had opgelopen en geen enkel risico wilde nemen. Hij besloot het kwartet dat overbleef de weg te wijzen, zittend op een ATB, die dateerde uit de jaren negentig van de vorige eeuw. Afijn, in goed overleg was besloten om als traktatie het redelijk bedroevende jaar 2021 af te gaan sluiten in een van de mooiste plekjes van ons land, namelijk de Bekkendelle. 

Vanaf de watermolen Berenschot loop je zo een fabelachtig fijn stukkie natuur in. Andre Bruil is na zijn succesvol verlopen marathonavontuur al een tijdje op zoek naar wat meer stabiliteit in zijn kilometertijd en dan is zo`n redelijk lazy-achtig tempo op de maandag natuurlijk ideaal om hieraan gericht te werken. De fris en fruitige youngster Julia Roos had haar vader gesmeekt om ook deel te mogen maken van de Late Kerst, Vroege Nieuwjaarsselectie en omdat de samenstelling van het gezelschap de nodige leermomenten op zou kunnen leveren, werd hiermee ingestemd. Met name van de man in vorm, Theo Stronks werd de nodige positieve spirit verwacht. De pensionado had zich de mouwen al gelijk opgestroopt en had duidelijk snode plannen. Bescheiden als hij is, startte de goedlachse diesel in de achterhoede, maar het ging hem al na een paar kilometer te langzaam en voorzichtig drukte hij de neus aan het venster. De voorfietser slingerde links en rechts langs de bagger en liet af en toe een “van der Poeltje” zien. 

Na een kilometertje of 4,8 bleek de Benjamin van het gezelschap toch wat problemen te hebben. Het tempo lag zeker voor haar niet te hoog, maar ze opperde het voorstel of het een probleem zou kunnen zijn, als ze bij de eerstvolgende boerderij aan zou bellen met de vraag of ze zou kunnen stroesen. Theo, die in het geheel niet begreep wat de bedoeling was, gaf aan dat dit volkomen belachelijk was, dus zat er voor het jonge Roosje niets anders op, dan dat ze haar grenzen zou moeten gaan verleggen. Een kleine 3 minuten later, bleek de missie geslaagd en werd het tempo weer flink opgeschroefd. Slingerend door Wooldse dreven werd er genoten van de prachtige omgeving. 

Geert bleek naast een voortreffelijk gids ook nog een prima historicus en had zijn huiswerk goed gedaan. Hij somde het ene na het andere historische feit op en met name Frank Roos, inderdaad de vader van, die bekend staat als een enorm cultureel barbaar, zoog alle informatie gretig op. Het venijn van de prachtige tocht zat duidelijk in de staart en het had er alle schijn van dat het laatste lusje zeker niet op de vooral geplande route voorkwam. Ineens had het gekozen pad heel erg veel weg van een verhabbezakt mountainbike parcours en dat bleek ook daadwerkelijk het geval te zijn. Bruil zag zijn doelstelling van deze morgen geheel in het water vallen en trok zijn eigen plan, om zo niets aan tempo te verliezen. 

Theo toonde zich onvermoeibaar en liep keurig in de pas. Het was overigens wel glibberen geblazen voor het viertal AVA-janen en dat werd alleen maar meer toen de beklimming van de col de Vreehorst werd genaderd. Het tweetal bulten zorgde voor werkelijk prachtige sfeervolle momenten, die bij de deelnemers tranen in de ogen en de slip opleverde. Als eerste gleed de veteraan Stronks op zijn snuffert en toen duidelijk was dat hij louter emotionele schade had opgelopen, tuimelde Bruil en wie hem kent weet dan wel dat er echt wat ter aarde stort. Buiten het oog van de camera kuste inmiddels ook Frenkieboy de klei hardhandig, maar de lafaard stond razendsnel weer op, bang om uitgelachen te worden. Dit gebeurde wel in de achterhoede, waar Mental Theo voor de tweede keer zijn evenwicht verloor en onder de bagger naar beneden gleed. 

Gelukkig was de finish nabij, want na een kort lusje stonden we weer bij het beginpunt. Master Stronks zag er werkelijk niet uit en hij kwam pas echt in de problemen toen duidelijk werd, dat hij zo niet bij Geert in de auto kwam. Rustig zijn stalen ros op de auto knuppend, deed hij zijn loopmaatje een voorstel. Of hij ging lopend naar huis, of hij liet zich in de plomp zakken, zodat de drek er af zou spoelen of hij ging in zijn blote kont op de bijrijdersstoel zitten. Van enig gevoel van schaamte was bij Theo geen sprake, want hij liet pardoes zijn broek zakken en vleide naast de verbouwereerde chauffeur neer. Bruil liet het zover helemaal niet komen en stapte gewoon met zijn vuile tenue bij taxi Roos in de auto, waardoor de chauffeur van dienst een uurtje of twee aan het poetsen kon.

Al met al was het natuurlijk weer een hachelijk avontuur, dat zeker veel meer deelnemers had verdiend. We gaan er vanuit dat de Late Kerst, Vroege Nieuwjaarsloop van 2022 er weer eentje van het ouderwetse soort gaat worden, al was dit mini-gebeuren er zeker ook ééntje was om bij te schrijven! (FR)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten