Een hunebed pal naast een 19e eeuwse boerderij |
3e etappe: Groningen-Zuidlaren - vrijdag 13 mei 2022 - 21.5 kilometer
Even na de klok van 6.00 uur vertrekken we uit Aalten en zetten de auto op de Brink in Zuidlaren, het eindpunt van de 3e etappe die ons te wachten staat. Enkele minuten later nemen we de bus naar het station in Groningen. Na een kop koffie in één van de mooiste stationshallen van Nederland beginnen we aan onze etappe.
Over de kronkelende dijk langs het Hoornsediep, dat een eindje verderop overgaat in het Noord-Willemskanaal
verlaten we de stad Groningen. Prachtige oude vrachtschepen liggen rustig op
het water, fanatieke roeiers zijn actief bezig. Doordat het water bijna evenwijdig
loopt aan de A28, hoor je op de achtergrond het geruis van de auto’s. Prachtig
zijn de verblijven aan de andere kant van het water waar een mevrouw met drie
hondjes zich met een privé trekpontje naar de bewoonde wereld begeeft. Een
groot ‘gasvlam-kunstwerk’ van Kurt W. Forster rijst op tussen de bomen.
We lopen in de richting van
het Paterswoldsemeer. Ooit lag hier een zompig veenmoeras waarna turfwinning de
contouren van het meer bepaalde, het wordt steeds stiller op het pad. Molen De
Helper uit 1863, die de gelijknamige polder heeft drooggemalen, staat op de
oostelijk oever. Het dijkje waar je overheen wandelt is schilderachtig en
levert een oer Hollands plaatje op, een mooi moment om even een pauze te
houden. Even verder vertelt een oud houten bord dat de Sint Pietersberg nog
maar 447 kilometer ver is. We hebben mooie uitzichten over bloemrijke velden,
knotwilgen langs slootjes en af en toe doemt in de verte een
monumentale boerenhoeve op.
We wandelen Haren uit langs
enorme villa’s en komen uit op prachtige zandwegen met mooie hoge bomen. Hier
zie je de Hondsrug duidelijk enkele meters hoger liggen dan de zandweg, waarop
je loopt. Bij Haren kruist de route het water en de snelweg en een groep ganzen
vindt hier voedsel bij een grote plas water. Een paadje tussen de velden luistert
naar de naam Tranendal, maar verdrietig wandelen is het hier beslist niet.
Verderop duik je de bossen weer in. De route slingert over zandwegen verder tot
de brug over de spoorlijn. Deze vakwerkbrug biedt een mooi zicht op het
rangeerterrein ernaast. Treinen en goederenwagons staan er geduldig te wachten.
Voorbij de Zuidlaarderweg worden
de zandwegen breder en bij het natuurvriendenhuis De Hondsrug trekken we het
Noordlaarderbos in. Je wandelt hier op de flank van het beekdal van de Drentse
Aa. In een klein kunstatelier houden we pauze. We zijn inmiddels de provinciegrens over en lopen Drenthe- en het dorpje Midlaren in.
Een oud metalen bordje leidt ons via een paadje en tussen heggen door naar de
grafkamers van meer dan vijfduizend jaar oud. Dit hunebed staat pal naast een
19e eeuwse boerderij. De weg leidt ons verder tussen glooiende en erg droge
akkers door naar Zuidlaren, een dorp met zeven brinken. Via de Kerkbrink
eindigt de etappe op de Brink waar al acht eeuwen een jaarlijkse paardenmarkt
wordt gehouden. Van hieruit is het nog geen 3 minuten rijden naar ons Bed and Breakfast
waar we de nacht zullen doorbrengen.
Klik op de link voor de foto's
Het Bed and Breakfast |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten