De start van de 12 kilometer |
Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen
De VO2Max is een goede graadmeter voor je conditie Sinds mei van dit jaar train
ik met een vermogensmeter. Een heel nuttige toevoeging voor wanneer je serieus
met hardlopen bezig wil zijn. Alleen had ik in de twee jaar die ik hardloop nog
nooit de noodzaak van een horloge gezien. Ik nam altijd mijn telefoon mee, die
me keurig om de kilometer mijn pace doorgaf. Dat was voor mij toen voldoende.
Maar omdat je bij vermogen toch bijna continue in de gaten moet houden of je
wel het juiste vermogen loopt moest er toch zo’n horloge komen. Na alles op een
rijtje te hebben gezet koos ik voor een Apple Watch. In combinatie met een
Stryd vermogensmeter was dat voor mij de meest flexibele oplossing. Maar dit stukje gaat niet over
het lopen op vermogen. Zo’n horloge meet ook je VO2Max en dat is een heel goede
graadmeter voor je conditie. Nu moet je die getallen die uit zo’n horloge
rollen niet heel serieus nemen. Het is een benadering en de manier waarop zo’n
horloge je VO2Max berekent verschilt tussen merken en modellen. Een officiële
meting doe je in het lab maar desalniettemin geven veranderingen in de gemeten
VO2Max wel aan waar je conditie naar toe gaat en is daarmee een goede
trainingsindicator. De eerste maand steeg na
regelmatige training mijn VO2Max elke paar dagen met een procentpunt (0,1). De
getallen kwamen overeen met de manier hoe mijn training en mijn algemene
gesteldheid voelde. Tot vier weken geleden mijn VO2Max opeens behoorlijk hard begon
te dalen. Ik was een weekje ziek geweest maar ondanks dat ik mijn training weer
op het oude niveau had opgepakt bleef mijn VO2Max maar dalen terwijl de
trainingsintensiteit net zo hoog was als voorheen. De afgelopen week begon dan
eindelijk mijn VO2Max weer te stijgen. In een week tijd ongeveer met een
procentpunt per dag. Ik was er van overtuigd dat het niet door mijn training
kwam en ben gaan zoeken welke factor nou de bepalende was. Ik had het idee dat
het de weersomstandigheden waren. De temperaturen en de luchtvochtigheid waren
de afgelopen twee maand hoog. Vanaf afgelopen weekend daalde de temperatuur
beduidend en ook de luchtvochtigheid was lager. Met enig Google werk vond ik dit artikel: Bij dit onderzoek bleek dat
onder hoge luchtvochtigheid en temperaturen je VO2Max inderdaad daalt. Je kan
dus onder gelijke trainingsinspanning een dalende VO2Max hebben terwijl dat
volledig wordt bepaald door externe factoren. Overigens laten andere
onderzoeken zien dat ook onder koude omstandigheden je VO2Max daalt. Dus ook
onder winterse omstandigheden kan het zijn dat je straks een dalende VO2Max
waarde ziet. Het is dus niet altijd je conditie die omlaag of omhoog gaat, het
kunnen ook externe factoren zijn. Hans Monasso |
Voor meer informatie Henk Mengers: Tel. 06-12152304 of henk@lg-zandloper.nl |
zat. 3 september Gemen(D)-Burglauf - www.westfalia-gemen.de zat. 3 september Kleef (D)-Citylauf - site zon. 4 september Ubbergen-N70 Trail - www.n70trail.nl zon. 4 september Bocholt(D)-Halve Marathon - www.bocholter-halbmarathon.de zon. 4 september -Duiven-Bert Timmer Memorialloop (afgelast) - www.btml.nl zat. 10 september Varsseveld-Kramp Run - www.kramprunvarsseveld.nl zat. 10 september Nijmegen-Zevenheuvelentrail - site zon. 11 september Enschede-Singelloop - www.singelloop-enschede.nl vr. 16 september Xanten(D)-Citylauf - www.tus-xanten.de zat. 17 september Beckum-Lus van Beckum - www.lusvanbeckum.nl zat. 17 september De Steeg-Posbanktrail - https://deposbankloop.trailfestival.nl/ vr. 23 september Aalten-Baan 3000 meter - www.ava70.nl zon. 25 september Velp-Posbankloop - www.deposbankloop.nl Aanvullingen hoor ik graag! |
Gert-Jan Wassink Gert-Jan Wassink zal op zaterdag 10 september aan de start staan van de 10e editie van de Kramp Run in Varsseveld. De geboren Varssevelder, die mede-initiatiefnemer van het hardloopevenement is, zal opnieuw een gooi doen naar het podium tijdens de Ducona TopRun Heren, het slotstuk van de avond. In 2016 was Wassink de allerbeste van de Kramp Run, toen hij in de eindsprint de Belg Kim Ruell van de overwinning hield. Wassink, specialist op de cross en Nederlands kampioen in 2010, zal het thuispubliek mee hebben, maar heeft niet de snelste tijd staan. Tijdens de jubileumeditie van de Kramp Run zal hij de strijd aangaan met Frank Futselaar (winnaar 2017 en 2018) en Yorben Ruiter (winnaar 2019). De man met de beste papieren voor de winst is Filmon Tesfu, die dit jaar zilver won op het NK 10 kilometer en twee bronzen medailles behaalde op de baan. Tesfu liep dit jaar al onder de 14 minuten op de 5 kilometer en zorgt er mede voor dat het parcoursrecord van 14:17 in zicht blijft. Verder staan de Belgen Sander Vercauteren, winnaar van de Zandvoort Circuit Run, en Clément Deflandre, tweevoudig nationaal kampioen, aan de start. Landgenoot Yannick Michiels ging al vaker de strijd aan met Wassink en is er ook dit jaar weer bij. Bij de vrouwen heeft Vera de Vries met 16:10 minuten het snelste persoonlijk record staan. De talentvolle 20-jarige heeft al diverse NK-medailles bij de junioren op zak en zal voor niets minder dan het ereschavot gaan. Geduchte concurrentie is er van Famke Heinst uit Arnhem, die dit jaar beslag legde op NK-zilver tijdens de 3000 meter steeplechase. Vrouwen die de 5 kilometer onder de 21 minuten lopen en mannen die een tijd onder de 17 minuten hebben staan kunnen zich via toprun@kramprunvarsseveld.nl nog steeds aanmelden voor de TopRun Dames (18:20 uur) of TopRun Heren (18:50 uur). Het wedstrijdprogramma van de Kramp Run start om 16:15 uur met de KidsRun en JeugdRun, waarna de RaceRun (Framerunning) op het programma staat. Net als voor de RecreantenRun (17:20 uur) kun je je nog inschrijven t/m 4 september. Let op! Inschrijven voor de BusinessRun, waarvan een groot deel van het inschrijfgeld ten goede komt aan Kanjers voor Kanjers, kan nog tot en met woensdag 31 augustus. Er is geen na-inschrijving. De Kramp Run bestaat uit een samenwerking van Kramp, de atletiekverenigingen Argo Atletiek, AVA ’70 en Atletico ’73 en Kanjers voor Kanjers. Inschrijven en informatie vind je via www.kramprunvarsseveld.nl |
De junioren van 'Team Happy Code' van AVA'70 |
Daarnaast was er de mogelijkheid om te kayakken en te raften en daar werd natuurlijk gretig gebruik van gemaakt. Als je zo dicht bij zee bent moet er in ieder geval ook gezwommen worden, waarbij enkelen meerdere keren het zoute water trotseerden. Het fantastische weer maakt de grootse barbecue extra gezellig en kon er tot diep in de avond worden genoten van barstens veel gezelligheid. Kortom… het was weer volop genieten bij AVA`70 meets Texel!!! (FR)
Voor alle deelnemers is er een fraaie medaille en zijn er prijzen voor de nummers 1,
2 en 3 per categorie 1 kilometer 2 kilometer 6 kilometer 6 kilometer op leeftijdsklasse 10 kilometer 10 kilometer op leeftijdsklasse site organisatie |
Paul Tebroke in actie tijdens de Twee Bruggenloop in 2017 Dinsdag 23 augustus vindt de 9e editie plaats van de Twee Bruggenloop, bij het gelijknamige vakantiepark. Enkele belangrijke wetenswaardigheden over de Twee Bruggenloop. Organisatie: Atletiekvereniging AVA`70 i.s.m. vakantiepark de Twee Bruggen Start- en finishlocatie: De start en finish van alle wedstrijdonderdelen vindt plaats op het vakantiepark in de nabijheid van horecagelegenheid de Schoppe. Programma: 18.00 uur: Start van de wandeltocht (10,2 kilometer) 19.00 uur: Start 1 kilometer (kinderen tot en met 9 jaar), 2 ronden 19.15 uur: Start 2 kilometer (kinderen 10 tot en met 15 jaar), 4 ronden 19.45 uur: Start 6 en 10 kilometer, 1 ronde Parcours: De wedstrijdonderdelen bij de jeugd (1 en 2 kilometer) vinden plaats op het vakantiepark. Het parcours van de 6 en 10 kilometer gaat over verharde wegen en zandpaden in het prachtige buitengebied rond de Slingeplas en het Klooster. De wandelroute gaat door de fraaie omgeving van Miste en Corle. Kleedgelegenheid: Er is een mogelijkheid om te kleden bij “de Buitenplaats”, die is gesitueerd vlakbij start en finish. Parkeergelegenheid: Parkeren kan op het parkeerterrein van de Schoppe of evt. bij de hoofdingang van de Twee Bruggen. Volg zo mogelijk de aanwijzingen van de verkeersregelaars. Inschrijving: De voorinschrijving sluit op dinsdagmiddag 23 augustus om 14.00 uur. Op de wedstrijddag kan er vanaf 18.00 uur worden ingeschreven bij het wedstrijdsecretariaat, dat is gevestigd nabij start en finish. Afhalen startnummers: Het afhalen van de startnummers is mogelijk op de wedstrijddag, dinsdag 23 augustus, bij het wedstrijdsecretariaat. Kom op tijd, want er wordt NIET van het tijdsschema afgeweken! Medische verzorging: EHBO Aalten Weersverwachting: Op dit moment zijn de weersvoorspellingen voor dinsdagavond uitstekend. Het zal waarschijnlijk erg zonnig en warm zijn. Zorg dat je voldoende drinkt voorafgaand aan de wedstrijd. Onderweg is en een waterpost! Herinnering: Alle deelnemers ontvangen bij de finish een fraaie medaille. Uitslagen: De uitslagen zullen z.s.m. na de wedstrijd worden vermeldt op de site: www.ava70.nl Algemene voorwaarden: Deelname aan dit evenement geschiedt op eigen verantwoordelijkheid en risico. De organisatie vrijwaart zich van iedere aansprakelijkheid. Overige bijzonderheden: # Bekers voor de nummers 1, 2, 3 per afstand # Diverse aanmoedigingsprijzen # Deelnemers uit Nederland, België en Duitsland # Mogelijkheid om persoonlijk certificaat te downloaden # Meer dan 40 vrijwilligers in touw # Sfeervolle start- en finishlocatie met gezellig buitenterras # Speaker: Harry Striekwold # De tijdsregistratie vindt plaats via een chip, die in het startnummer zit verwerkt. |
Eric voor de stoomtrein Afgelopen zaterdag, Steamtrail dag! Dit evenement georganiseerd door Viking outdoor met als boegbeeld Peter Taai, en gesteund door een team van geweldige en enthousiaste vrijwilligers heb ik nu zelf ook eindelijk kunnen lopen. Na een aantal jaren van niet kunnen meedoen ivm andere evenementen, afspraken en blessure-gedoe had ik me opgegeven voor een “veilige” 15km. Maarrrrrr, Eric zou Eric niet zijn als dat verstandige en veilige (je moet je reputatie tenslotte wel hoog houden….) twee weken voor de start niet overboord zou worden gegooid en ik toch maar een mailtje naar de organisatie heb gestuurd of ik nog kon switchen naar de 25km. Dit was geen enkel probleem, dus zaterdagochtend om 8:15 uur in de auto op weg naar Dieren om dit evenement te gaan ervaren. De ontvangst was zoals gewend bij deze organisatie weer enthousiast en goed georganiseerd. Klokslag 10:00 uur zou de trein vertrekken en iedereen ging ruim op tijd richting de stoomtrein van de “Veluwsche Stoomtrein Maatschappij” om daar nog de nodige foto’s te maken van deze indrukwekkende locomotief. Nadat iedereen een plekje in de rijtuigen had gevonden ging het op weg. Van het geluid van de loc kreeg je binnen niet veel mee door het kletsen van de passagiers, iedereen kletst met elkaar ook al heb je elkaar nog nooit gezien. Heerlijk ongedwongen zoals het er bij trailruns eigenlijk altijd wel aan toe gaat. Ook was ik door een paar mede lopers weer gespot op de foto op de bus van de organisatie. Na 25 minuten was het de beurt aan de lopers van de 15 kilometer om de trein te verlaten en hun weg terug naar Dieren aan te gaan vangen. Na nog eens 25 minuten mochten de lopers van de 25 en 35 km de trein in Beekbergen verlaten om na de toespraak van Peter op weg te gaan. Na een onontkoombaar stukje asfalt mochten we het bos in. Opvallend was dat tot een kilometer of 10 het deelnemersveld nog redelijk bij elkaar bleef. Daarna werden er door de diverse groepjes een eet/drink/plas pauze ingelast of foto momenten gepakt. Er was ook genoeg te zien onderweg. De hei was prachtig van kleur, mooie doorkijkjes tussen de bomen en zelfs een schaapskudde waar je tussendoor liep. Het landschap wisselde continu af en het ging over van asfalt paadjes naar mul zand, bosgrond, keien paden en (zand)heuvels. Wat wel opviel was dat je soms het idee had dat het al herfst was doordat de bomen al hun blad laten vallen door de droogte. Dit alles onder een (in het begin heerlijk, maar later “bolleheite”) warme zon. Uiteraard was ik weer iets te voortvarend van start gegaan. Maar ja, het gaat zo lekker…. En rond de 14km begon de twijfel toe te slaan of ik wel de goede keus had gemaakt voor de 25km. Mijn benen wilden voor geen meter meer, maar toen iemand mij inhaalde en zei dat het “vals plat” wel lang aanhield kwam het besef dat het waarschijnlijk daar aan lag. Dus onderweg een paar keer rustig gewandeld en genoten van de omgeving. En na bij de verzorgingspost even rustig de tijd te hebben genomen ging het een stuk beter. Tot kort voor de finish mijn hamstrings en kuiten het eigenlijk wel mooi geweest vonden en ik zelfs 500 meter voor de finish nog even moest wandelen om kramp te voorkomen. Na de finish werd je ontvangen door een ehbo’er met een gigantische koe-bel en Peter die de lopers feliciteerde met een high five en compliment met je prestatie. Daarna nog even gerelaxed in het gras naast de finish met een Radler en weer moe maar voldaan terug naar de achterhoek. Moet wel zeggen dat ik erg blij was met de cruise control in de auto en kramp dreigde elke keer als ik de koppeling in moest trappen. Al met al weer een vinkje bij een trail die nog op de verlanglijst stond en weer een stap dichterbij de Taunus Trail in januari. (bron) Eric Hoogerbrug |
In een groepje lopen geeft voordelen Als je in een groepje hardloopt, dan kunnen jij en je loopmaatjes elkaar omstebeurt uit de wind houden. Maar hoeveel tijdswinst boek je eigenlijk als je in een groep loopt? We leggen uit hoeveel sneller je kunt lopen door te laten zien hoeveel voordeel je behaalt op de marathon. De zogenaamde hazen zijn een vertrouwd gezicht bij veel grote marathons. Zo’n haas zorgt ervoor dat het tempo tijdens een groot deel van de wedstrijd constant hoog blijft, waardoor jij een betere kans hebt om de tijd te lopen die je in je hoofd hebt. Een ander voordeel van hardlopen in een groep is dat anderen je uit de wind kunnen houden, waardoor je minder windweerstand hoeft te overwinnen. Hoeveel voordeel levert het op? Als je de formule gebruikt die deze windweerstand kan berekenen, dan kan je ook de tijdswinst tijdens het lopen van een marathon in een groep uitrekenen. En die kan zelfs oplopen tot boven de minuut. Loop je bijvoorbeeld een marathon in 3,5 uur, dan loop je de eerste 5 kilometer in een groep 7 seconden sneller dan in je eentje. Na 10 kilometer is de winst van het lopen in een groep al opgelopen naar 14 seconden en na 20 kilometer tot 27 seconden. Kom je over de finish, dan is je tijd 47 seconden sneller dan wanneer je de kilometers alleen zou afleggen. Bij de echte wereldtoppers, die een marathon kunnen afleggen in een tijd die dicht bij de twee uren ligt, is de winst van lopen in een groep (met hazen) zelfs nog groter. Dat komt omdat de luchtweerstand hoger is bij een harder tempo. Zij kunnen halverwege, op het 21,1 kilometerpunt, al 42 seconden sneller zijn dan in hun eentje, en op de finish zelfs 1 minuut en 24 seconden. Iedereen profiteert In een groepje profiteert in principe iedereen, zelfs de lopers op kop. Ook zij hebben een windweerstand die (iets) lager ligt dan wanneer ze in hun eentje zouden lopen. Je zou zelfs nog wat meer tijdswinst kunnen boeken, als het je lukt om echt perfect in het kielzog van je voorganger te lopen, al is dat bij hardlopen wat lastiger dan bij wielrennen. In de praktijk bepalen ook allerlei andere factoren natuurlijk hoeveel tijdswinst je precies boekt door in een groep te lopen: bijvoorbeeld of je door een bebouwde wijk of een bos loopt of door een open gebied, of er al dan niet bochten in je trainingsparcours zitten, of de windrichting tijdens je loop verandert et cetera. De ervaren wedstrijdlopers zijn hier zo alert op dat zij bij tegenwind altijd zo veel mogelijk schuilen en bij meewind zo veel mogelijk gebruikmaken van wind in de rug. Meer voordelen Naast de trainingstechnische voordelen van lopen in een groep, profiteer je ook van mentale voordelen. Met loopmaatjes om je heen vliegen de kilometers voorbij; het is nu eenmaal gezelliger en meer motiverend om samen te lopen. (bron) |
Marieke Prinsen en Marco van Rijs in actie op de Halve Marathon van Doetinchem Als je voor de eerste keer een halve marathon gaat lopen, hoe pak je dat dan aan? Na een tien (of zestien) kilometer is de halve marathon voor veel lopers een volgend doel. Hieronder volgen zeven tips om het op de juiste manier aan te pakken. 1. Zorg voor een goede basis 2.Kies het juiste schema 3.Kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit De langeafstandsloop (maximaal 18-19 kilometer) moet je lopen in een gemiddelde snelheid die een minuut onder je racetempo ligt. Daarbij is het goed om de laatste kilometers in racetempo of nog net iets sneller te lopen. 4.Zwemmen, fietsen of roeien 5. Zoek een trainingsgroep 6. Oefen wedstrijden 7. Rust |
De start van de Twee Bruggenloop bij één van de vorige edities Na een afwezigheid van 2 jaar, vindt op dinsdag 23 augustus a.s. de negende editie van de Twee Bruggenloop plaats. De wedstrijd wordt georganiseerd door AVA`70 i.s.m. Vakantiepark De Twee Bruggen en vormt de laatste etappe in de serie van 3 zomeravondlopen. De vorige afleveringen mochten zich verheugen in een groot deelnemersveld, bestaande uit regionale atleten en atletes, maar daarnaast ook een aantal vakantiegangers. Het
sportieve evenement start 23 augustus met een wandeltocht van ruim 10 kilometer
door het prachtige buitengebied van Miste en Corle. Tussen 18.00 uur en 18.30
uur kunnen de deelnemers starten bij Restaurant “de Schoppe” van Vakantiepark De
Twee Bruggen. Om
19.00 uur begint het hardloopprogramma met de 1 kilometerloop voor jongens en
meisjes tot en met 9 jaar. Het parcours voor deze allerjongste talenten gaat
over het vakantiepark, dus zal er onderweg veel publiek langs de weg staan om
de deelnemertjes aan te moedigen. Om
19.15 uur is het de beurt aan de oudere jeugd tot en met 15 jaar, voor hun
wedstrijd over 2 kilometer. Ook zij zullen over het terrein hun meters afleggen
en de vorige edities hebben duidelijk gemaakt, dat deze groep al een flink
tempo aan de dag kan leggen. Het
startschot voor het peloton deelnemers aan de wedstrijd over 6 en 10 kilometer
zal om 19.45 uur klinken. Gelijk na het startschot
trekt het lange lint atleten en atletes over het vakantiepark en via zand- en
bospaden loopt het peloton in de richting van Bredevoort. Het parcours gaat
vervolgens om recreatiegebied de Slingeplas heen en daarna weer op weg naar de
Twee Bruggen. De deelnemers aan de 10 kilometer lopen een extra lus door het
fraaie Klooster. De finishstreep is getrokken in de nabijheid van Restaurant de Schoppe, waar de atleten het applaus en de
laatste aanmoedigingen van het publiek in ontvangst kunnen nemen. Voor alle deelnemers is er bij binnenkomst een fraaie medaille en daarnaast zijn er prijzen voor de nummers 1, 2 en 3 per categorie. Tevens zijn er enkele aanmoedigingsprijzen. Voorinschrijving
voor de Twee Bruggenloop is vanaf heden mogelijk via de site: www.ava70.nl Speciaal voor deze wedstrijd is er
een eigen blok gemaakt op de site met allerlei informatie over het evenement. In
verband met de te verwachten drukte en de tijdige verwerking van de gegevens,
verzoekt de organisatie deelnemers, om gebruik te maken van de mogelijkheid van
voorinschrijving. Op
de wedstrijddag is inschrijving ter plekke mogelijk vanaf 18.00 uur, tot een
kwartier voor aanvang van de wedstrijd. De inschrijfkosten bedragen voor wandelaars en deelnemers aan de 1 en 2 kilometer € 3,50. De lopers en loopsters aan de 6 en 10 kilometer betalen € 5,00. Klik op de links voor meer informatie |
De lange duurloop is voor sommige atleten een gevreesd onderdeel van het langeafstandslopen Vind jij de lange duurloop
saai of vind je het juist heerlijk om lekker lang onderweg te zijn? Als je bij
die eerste groep hoort, kun je zo af en toe die duurloop eens even wat
spannender maken. De lange duurloop is een door
sommigen geliefd, maar door velen gevreesd onderdeel van het
langeafstandslopen. ‘Saai!’, vindt die tweede groep. Duurt lang, hoe kom je in
godsnaam de tijd door. En dan die afstanden! “Dat je één keer zo’n
monsterafstand loopt met een startnummer op en mensen langs de kant, okay, maar
als training? Pfff.” Lekker lang Sommige mensen vinden het heerlijk om er twee, drie uur op uit te gaan. Dan kun je
tenminste echt ergens heen lopen, lekker de stad uit, de paden op, de lanen in.
Toen ik voor mijn eerste marathon trainde, had ik nog steevast muziek in mijn
oren, maar hoe langer ik liep, hoe minder ik zin en behoefte aan muziek had. En
saai? Tja, volgens mij alleen als je lijdt aan geestelijke armoede. Maar, dat
is mijn mening. Vind je het wel lastig om
jezelf door die tientallen kilometers heen te slepen, dan kun je ook nog eens
overwegen om die lange duurloop wat ‘up te spicen’. Dat houdt in dat je het
tweede deel van je run niet rustig, steady je kilometers blijft maken, maar er
wat meer afwisseling in gooit. Je zorgt ervoor dat het tweede deel sneller is
dan het eerste. Progressief Een variant is de progressieve
lange duurloop. Je loopt de eerste helft van je duurloop op een rustig tempo,
dertig tot zestig seconden langzamer dan je beoogd wedstrijdtempo. In de tweede
helft ga je versnellen; bijvoorbeeld twee kilometer op wedstrijdtempo, een
kilometer rustig, dan weer twee op wedstrijdtempo en zo verder. Of je probeert
vanaf de helft iedere kilometer iets te versnellen totdat je in de laatste
drie, vier kilometers op wedstrijdtempo loopt. Ook een hele leuke en vooral
hele pittig variant, is dat je van het tweede deel van je run een
intervaltraining maakt. Die eerste helft loop je weer braaf en op een easy
pace, die tweede helft ga je rammen. Je loopt bijvoorbeeld 800 meter flink
hard, dan drie minuten herstellen en weer 800 meter beuken. Dat herhaal je zes
keer. De laatste kilometers loop je vervolgens net een seconde of 10 sneller
per kilometer sneller dan je eerste helft van de run. Heerlijk! Niet te gek Dit soort lange duurlopen kun
je als recreatieve loper beter niet wekelijks doen, ze hakken er nogal in. Een
keer in de drie weken is mooi genoeg. Als deze progressieve duurlopen elkaar te
snel opvolgen krijgt je lichaam niet voldoende tijd om te herstellen van het
pak slaag dat je het hebt gegeven. Het heftige aan deze trainingen is dat je
kwantiteit en kwaliteit combineert: je bent lang op je benen én je werkt een
snelheidstraining af. Tenslotte is het een
voorwaarde dat je al hardloopervaring hebt. Je lichaam moet al de nodige
kilometers hebben gemaakt en gewend zijn aan de stevige belasting die deze vorm
van training met zich meebrengt. Je moet dus eerst netjes de nodige lange,
langzame duurlopen hebben gedaan. Net als racen Met een progressieve duurloop
boots je min of meer een wedstrijd na, omdat het zwaarste gedeelte net als in
een race in de tweede helft komt. Je traint je lichaam om, als de vermoeidheid
komt, er juist nog een schep bovenop te doen. Daar word je een betere hardloper
van en het sterkt je mentaal. (bron) |
De deelnemers van de voorjaarsclinic |
Fitter richting het
najaar? Dat kan..
De afgelopen coronaperiode
zijn veel mensen gaan hardlopen en hebben het plezier van deze sportieve vorm
van ontspanning ervaren. Hier kan binnenkort in verenigingsverband een vervolg
aan worden gegeven, want dan gaat men bij AVA`70 wederom starten met een cursus
“Hardlopen voor beginners.” Tientallen lopers en loopsters hebben in het
verleden reeds deelgenomen aan de cursus en velen hebben de smaak inmiddels
flink te pakken. Onder deskundige leiding wordt er gedurende 10 weken gewerkt
aan de grondbeginselen van het hardlopen. Daarnaast wordt er ook aandacht
besteedt aan de warming-up, de lichaamshouding, het schoeisel e.d.
De eerste trainingsavond vindt
plaats op maandag 29 augustus a.s. om 19.30 uur op het geheel vernieuwde
atletiekbaan van AVA`70, Bredevoortsestraatweg 110-a in Aalten. Het
inschrijfgeld bedraagt € 50,00 voor de gehele cursus van 12 trainingen,
inclusief koffie en thee na afloop. Voor nadere informatie en aanmelding kunt u
mailen naar: clinic@ava70.nl
Aan deze clinic “lopen voor
beginners” kunnen maximaal 20 startende
lopers en loopsters deelnemen. Voor dit aantal is bewust gekozen om alle
deelnemers voldoende aandacht te kunnen geven tijdens de trainingen.
“Sportief Wandelen” vormt binnen AVA`70
eveneens een onderdeel van de verenigingsactiviteiten
en mag zich verheugen in een steeds groeiende belangstelling. Voor verdere
inlichtingen kunnen geïnteresseerden contact opnemen met: Dirk ter Maat: dirktermaat@hetnet.nl
Neem de stap en kom in bewegingbij AVA'70!
Hoe weet je of jouw relatie met sport nog wel gezond is? Als je dit leest is er een
grote kans dat je helemaal verslingerd bent aan hardlopen. Waar het misschien
begon met één of twee keer per week trainen, is vier, vijf of misschien wel zes
of zeven keer nu eerder regel dan uitzondering. Je hebt van je omgeving vast
wel eens de vraag gekregen ‘of het niet wat minder kan’ en ‘of zo veel sporten
wel gezond is’. En ja, de scheidslijn tussen lekker sportief bezig zijn en
obsessie is soms dunner dan je misschien denkt. Hoe weet je of jouw sportgedrag
dwangmatig is? En hoe kun je vervolgens het beste handelen? Wij interviewden er
ervaringsdeskundige Lianne Blacquière over. Eetstoornis en dwangmatig
sporten Lianne is tegenwoordig coach
op het gebied van intuïtief eten, eetstoornis herstel en traumatherapeut. Ook
is zij schrijfster van het boek ‘Een nieuw begin’, waarin zij haar reis naar
het helen van haar relatie met eten en uiteindelijk haarzelf beschrijft.
Daarnaast heeft ze haar eigen podcast. Kortom: ze is lekker bezig. Helaas ging
het haar echter niet altijd voor de wind. Rond haar vijftiende ontwikkelde zij
een eetstoornis. ‘Bij mij was sporten een
leidende factor om eten te compenseren. Wanneer ik iets had gegeten, geloofde
ik altijd dat ik dit ook weer moest verbranden. Je las zo vaak dat de
gemiddelde Nederlander te weinig bewoog. Hierdoor was ik altijd bang dat ik te
weinig deed en een dag stilzitten was geen optie. Op een gegeven moment deed ik
oefeningen in mijn kamer, zocht ik workouts op YouTube en werd ik bang om te
rusten. Ik voelde een continue drang om te bewegen en te sporten en dacht dat
ik kilo’s zou aankomen als ik dit niet zou doen. Dit werd verslavend.’ Tekenen dat je doorschiet -Angst voor rust ‘Vraag jezelf eens af of je
moeite hebt met niks doen en rusten. Elke dag 10.000 stappen halen en wekelijks
je sportschema afwerken; is het ook mogelijk om dit niet te doen? Als deze
gedachte je stress, angst, paniek, irritatie, spanning of frustratie geeft en
je jezelf altijd pusht om te trainen, ook als je vermoeid bent, of zelfs
geblesseerd of ziek, dan is er sprake van een verstoorde relatie met sporten.’ -Trainen is een 'moetje' ‘Als je jezelf altijd maar
moet pushen, je naar de sportschool gaat omdat het hoort terwijl je het niet
leuk vindt, dan gaat er iets niet helemaal lekker. Iets waar je ook op kunt
letten, is hoe jij tegen jezelf en je lichaam spreekt wanneer je aan het
sporten bent. Is het ooit goed genoeg? Ben je ooit tevreden met wat je doet?’ Hoe kun je als omgeving het
best handelen? Wanneer je merkt dat iemand de
laatste tijd wel erg fanatiek is met sporten en bijvoorbeeld veel gewicht heeft
verloren, kun je je hier best zorgen over maken. Maar hoe kun je zo iemand
benaderen, zonder direct aanvallend te zijn of de situatie te escaleren? ‘Communiceer altijd vanuit
jezelf en begin met te vragen hoe iemand zich voelt. Uit je zorgen en vraag hoe
dat vele sporten voor de persoon voelt. Iemand kan weerstand geven en het
ontkennen of proberen het goed te praten. Dit hoort erbij, aangezien we onszelf
vaak verdedigen en saboteren om maar niet de waarheid onder ogen te zien. Het
is heel belangrijk om de persoon in kwestie te benaderen vanuit compassie en
omarming. Laat weten dat het helemaal oké is als de persoon er op dit moment
niet over wil praten, maar dat diegene altijd bij je kan aankloppen als hij of
zij hulp nodig heeft. Blijf de persoon confronteren als het patroon door blijft
gaan of erger wordt. Zoek externe hulp als je merkt dat het extremer wordt.’ Kun je ooit weer 'gewoon
lekker sporten'? ‘Vrij en heel fijn. Ik ben
zelf fan van powerliften en yoga. Ik ga naar de sportschool als ik er zin in
heb en als mijn lichaam aangeeft dat het genoeg energie en ruimte heeft om te
bewegen. Maar als ik kapot ben en rust nodig heb, dan luister ik hiernaar. Ik
heb een balans gevonden tussen lekker bewegen en rusten. Ik gebruik sporten nu
juist om te verbinden met mijn lichaam en het te voelen, in plaats van ervan
weg te rennen en uit mijn lichaam te treden. Ik moet niks en mag alles.' (bron) |
Frank en Geert op het prachtig geel met blauwe geverfde bankje |
Scholtenpad 2e etappe Woold: woensdag 10 augustus 2022 (23.0 km)
Woold en zo…..
De
voorbereidingen op de 2e etappe van het Scholtenpad was op veel
punten wel wat beter, in ieder geval anders, dan bij de proloog van dit
wandelavontuur. In de aanloop had nestor Theo zich het schompes getraind om nog
beter en frisser aan de start te verschijnen. Hij oogde niet alleen topfit, hij
was het ook, want de golden oldie zette er gelijk fors de pas in. Frank had
zijn lering getrokken na de afschuwelijke hongerklop bij de primeur en had zijn
rugzak tot de nok toe gevuld met broodjes, mueslirepen, Engels drop en doppers
met water. Geert had het parcours op zijn mobieleken gezet en in laten spreken
door een lieftallige dame met een zwoele stem. Helaas had hij het geluid niet
aan staan, dus volgde er bij elke splitsing een twijfel, werd het tempo
teruggeschroefd naar stapvoets en ontstond er discussie. Iets wat deze ochtend
droevig vaak plaats vond, tot grote ergernis van Frank die wil scoren met een
fijn gemiddelde. Strava hé…. Wat moeten de volgers wel niet denken van zo`n
Pronsweide-tempo!
Afijn, om 06.18 uur werden de eerste schreden gezet van route nummer 2, waarbij het Woold centraal stond. Dik 22 kilometer moest, nee mocht er gesloft worden, maar dat is in dit (bijna) mooiste stukje Nederland in het geheel geen straf. Op sommige passages lijkt de tijd even stil te hebben gestaan met prachtige nostalgische plaatjes van oude boerderijen en machines uit grootmoederstijd. Voor vragen kun je dan altijd bij Theo terecht, die overal verstand van lijkt te hebben en zo`n informatiebron is natuurlijk best handig. De koperen ploert begon na een stijf uurtje tippelen al aardig zijn best te doen en goed soigneren is dan absolute noodzaak. De hazen huppelden af en toe vrolijk met ons mee en hier en daar stond ook een ree te gluren naar het vrolijk keuvelende trio. Geert blijkt een grote dier-spotter te zijn en zag veel meer dan de rest van het gezelschap. Hij verloor echter zijn geloofwaardigheid helemaal toen hij een struik aan zag voor zeker 2, maar mogelijk wel 3 ree-kalfjes. Gedesillusioneerd hield hij de rest van de tocht wijselijk veelal zijn mond en deelde al helemaal geen natuurkennis meer over.
Op een bankje waar 27 verschillende wandel- en fietsroutes bij elkaar kwamen, heerste een opvallende serene rust en om daar maximaal van te profiteren, werd er nog maar eens een extra pauze ingelast. Geert sloeg in no-time een fles bulkwater achterover om zijn omstanders te laten zien, dat het flink dorstig weer bleek te zijn. Theo toverde een lichtgebruind Panini-broodje met ruim 2 ons gerookte achterham en volledig bedekt met vogelzaad uit zijn rugzak. Allemachtig, wat zat die Stronks te genieten van dit mooie moment aan de grüne Grenze van Rhede. De tocht werd vervolgd, maar niet voordat Geert zijn 4e shirt had aan gehesen. De vakantie had zijn sporen nagelaten, want de extra kilo`s werden direct verbrand en daarbij kwam heel erg veel vocht vrij, zo was duidelijk te zien. Frank had inmiddels weer heel andere zorgen, maar wist dit aanvankelijk angstvallig verborgen te houden voor zijn kompanen. Het bleek dat hij finaal door zijn proviand heen was en zou het in de finale moeten doen met de giften van de natuur, zoals bramen en wildzure appeltjes. Niet te vreten natuurlijk, dus geen prettig vooruitzicht.
Vakantiepark “de Italiaanse Meertjes”
werd al pratend gepasseerd en de vroege kampeergasten overdreven uitvoerig
begroet. Een totale misrekening, want het bleek, dat de route hier helemaal
niet liep. De grens werd zelfs gepasseerd en snel werd de mobiele routeplanner
er bij gepakt en was al snel duidelijk dat het zeker een 22-plusser zou gaan
worden. Gelukkig werd er via een licht omtrekkende beweging weer koers in de
juiste richting gezet. Met de finish in zicht, werden de AVA-janen totaal, maar
dan ook totaal verrast door een werkelijk prachtig geel met blauw geverfd
bankje. Dit kon natuurlijk geen toeval zijn en nadat de emoties wat ingedaald
waren en de tranen gedroogd, werden de fototoestelletjes tevoorschijn getoverd
om talloze plaatjes te schieten. Het vertrekpunt was ook het eindpunt en na
23,56 kilometer werden de Garmins stilgezet bij watermolen Berenschot. Een meer
dan prachtig wandelavontuur in, om en door het Woold werd uitvoerig geëvalueerd
op het terras aan het water. Heel veel plussen en maar verdraaid weinig minnen
bij de 2e etappe van het Scholtenpad. Op naar deel 3…….
Klik op de link voor de foto's