Zo ongeveer op de plek waar Femke Bol acht dagen eerder was gevallen en het stokje uit haar handen vloog, haalde zij nu Jamaica bij. Zo ging het goud op de 4x 400 meter naar de Nederlandse vrouwen met voor Bol, Eveline Saalberg, Lieke Klaver en Cathelijn Peeters in de baan. In een nieuw nationaal record bovendien.
Ook de mannen vierden het feestje mee
Het laatste rondje, de laatste meters om precies te zijn, op de baan van het Nemzeti Atlétikai Központ had veel in zich om een nationaal atletiektrauma te vormen door de bizarre twintig minuten op de openingsdag. Maar waar Sifan Hassan en Femke Bol toen vielen, in een gevecht om de titel op respectievelijk de 10.000 meter en de 4x 400 gemengde estafette, spoelde uitgerekend Bol die kater weg.
Na geweldig voorwerk van Saalberg, Klaver en Peeters kreeg zij het stokje bij het ingaan van de slotronde als derde. Lang leek het gat richting de slotloopsters uit Groot-Brittannië en Jamaica op kop hetzelfde te blijven. Maar met een fenomenaal recht stuk, en de oplopende vermoeidheid bij de vrouwen voor haar, raapte Bol met een uiterste krachtsinspanning eerst Nicole Yeargin op en in de laatste meters ook de Jamaicaanse Stacey Ann Williams. Een fenomenale sprint, eindigend in de armen van de andere drie vrouwen.
Uiteraard was Bol de hoofdrolspeler. De meeste aandacht gaat nu eenmaal uit naar de slotloopster. Bovendien maakte zij haar feest compleet na de wereldtitel op de 400 meter horden van donderdag. En toonde ze opnieuw veerkracht. Haar dramatisch verlopen slotronde op dag één was in haar hoofd gaan zitten, maar heeft haar dankzij een goede aanpak geen parten gespeeld in het verloop van het toernooi. Van het belletje met de psycholoog, de steun van haar teamgenoten en de duidelijke afspraken met haar coach - het bleek de juiste aanpak.
Toch was dit goud natuurlijk van het gehele viertal. Tekenend voor de kracht van alle vier de lopers: de verbetering van het nationale record. Met een tijd van 3.20,72 werd Jamaica met 0,12 seconde verslagen en de Britse dames met 0,32 seconden. Lisanne de Witte keek blij en geëmotioneerd toe. Met haar in het team werd de finale behaald, waarna ze werd vervangen voor Klaver. Al gauw werd het gouden viertal ook door de Nederlandse mannen geknuffeld. Zij waren vlak voor de Nederlandse vrouwen op de zevende plaats geëindigd in de door de Verenigde Staten gewonnen finale.
Van die grootmacht hadden de vrouwen niets te duchten. Omdat Alexis Holmes het stokje in de heat buiten het vak had ontvangen, werden de Verenigde Staten gediskwalificeerd. Daarmee ontbrak de grote favoriet. De Amerikaanse 4x 400 meter-vrouwenteams hadden goud behaald bij zeven van de laatste acht wereldkampioenschappen en de laatste zeven olympische titels.
Maar dat is het risico van het vak. En het Nederlandse team kan het die ploeg ook steeds lastiger gaan maken. Er zit nog duidelijk rek in, met een gemiddelde leeftijd van nog geen 25 jaar. Vorig jaar ging het nog mis met een foute wissel op de WK in Eugene, maar werd wel goud gewonnen op de EK in München. Die prestatie leverde het team de door oud-zwemster Ranomi Kromowidjojo uitgereikte Sportploeg van het Jaar-prijs op.
Maar dit nieuwe hoogtepunt was toen nog niet voorzien. Met een kort ingestudeerd dansje betraden ze vrolijk het stadion. En het bleef ook na de finish nog lang onrustig. Een gouden viertal als zinderende ontknoping, passend bij een toernooi vol verassingen. ((bron)) (foto Reuters)
.jpg)
