Verslag van de Kustmarathon in Zeeland

De zwoagers Jan te Brake en Frank Roos

AVA`70-Leden strijden tegen de elementen bij Kustmarathon Zeeland

Het strand, de duinen, hoge trappen, mul zand en vooral de wind zijn jaarlijks weer de elementen waar duizenden sportievelingen het tegen opnemen bij de Kustmarathon in Zeeland. De grote vraag, die de deelnemers elke keer bezighouden is vooral windrichting. Zit dit tegen, dan wordt het zwaar, heel zwaar. In het eerste weekend van oktober stonden er weer diverse AVA-janen aan de start bij één van de programma-onderdelen van het evenement, waar jaarlijks duizenden sporters op af komen.

Op vrijdagmiddag, even na half 6 ging de eerste trailrun over een afstand van 15,8 kilometer van start. Honderden deelnemers stonden te trappelen om de strijd aan te gaan, waaronder Frank Roos. Het parcours zou wel eens behoorlijk pittig kunnen zijn en dat bleek ook zeker het geval. Talloze traptreden voerden de deelnemers door de duinen en eenmaal op het strand aangekomen, bleek het hoogtij te zijn, dus ploeterden de deelnemers kilometerslang door een smalle strook rul zand. De felle tegenwind vrat ook nog eens extra energie, dus bij velen ging het lampje langzaam, maar zeker uit. Frank, die wekelijks draaft met zijn clupje langs sloten en door bossen wist er nog een 24e plek uit te slepen, maar de bovenbenen protesteerden heftig na de geleverde inspanning. 

De zon zakte deze avond langzaam in de zee weg en was het tijd voor de Lightrun, waar een trio jongelingen aan de start verschenen. De bijzonder sfeervolle route in het donker van ruim 11 kilometer voerde de verlichte en versierde deelnemers in de richting van Zoutelande. Zonder het zich bewust te zijn, fungeerde Joppe als haas voor zus Julia, die tot haar eigen verrassing de winst opeiste. Lieke Hengeveld maakte haar debuut en verbaasde iedereen en ook zichzelf, door glimlachend vlak achter dit duo te finishen.

Tim te Brake had zaterdag 7 oktober 2023 al enige maanden in zijn agenda omcirkeld. Hij wilde gaan deelnemen aan de 20e editie van de kustmarathon en voerde de druk wat verder op, door te verkondigen dat hij in ieder geval het record van vader Jan (3 uur en 47 minuten) wilde gaan kraken. Ook broer Mark had wel oren naar deelname en besloot op het laatste moment toch een startnummer te scoren. Inzet was van Mark was om er een mooie trainingsloop van te maken en misschien meer…. Het duo stond derhalve om 12.00 uur gebroederlijk naast elkaar in het startvak in Burgh-Haamstede met het doel om te gaan finishen in Zoutelande. 

De kustmarathon wordt dikwijls de zwaarste marathon van Nederland genoemd en dat werd het op deze dag zeker. De wind stond vol op de kop en dat betekent dus dat het afschuwelijk afzien zou gaan worden. Met die wetenschap in het achterhoofd, vormden zich al snel groepen en op de stormvloedkering liepen de lopers dicht bij elkaar of in waaiers om niet teveel energie te verspelen. Bij de strandopgang waren de groepjes al aardig uitgedund. Het geploeter door het rulle zand en de woeste tegenwind vormde nog weer een extra aanslag op het gestel van de atleten. Mark had wijselijk besloten om niet te forceren en staakte de duurloop na dik 31 kilometer. Opvallend was overigens wel zijn grote gevoel voor broederliefde, toen hij 4 kilometer ineens weer op het parcours verscheen om Tim te ondersteunen. De jongste telg had het zichtbaar zwaar maar opgeven was geen optie en zo knokte hij zich door de duinen naar de Zoutelande. Tim hield het tempo vast en finishte in de razendknappe eindtijd van 3 uur en 26 minuten. De missie was geslaagd, maar het afzien droop van het gezicht.

Op zondag stond de kustmarathon wederom op de kalender, maar dit keer voor de wandelaars. Even na zeven uur viel het startschot en onder de deelnemers een kwartet AVA-janen. De zwoagers Jan te Brake en Frank Roos en Ans en Hans Assink vertrokken vol goede moed vanuit het vertrekpunt richting het 42,2 kilometer verderop liggende Zoutelande. De stappers kregen te maken met een unicum, want het was windkracht 0 en dat komt in Zeeland ongeveer eens in de drie jaar voor. Echter, de koperen ploert was wel aanwezig en hoe! Al heel snel konden de jasjes uit en begon het geguts van zweetdruppels flinke vormen aan te nemen. De organisatie raadde de deelnemers aan om goed te blijven drinken en de geheelonthouders werden in de loop van de dag zwaar gestraft. In de loop van de middag arriveerde het gros van de wandelaars in de geweldig sfeervolle finish-arena. Het AVA`70- kwartet bereikte vrijwel gelijktijdig de eindstreep en de roodgekleurde gezichten verraadden zichtbare sporen van inspanning. Maar de ervaring was prachtig en maakte alles weer helemaal goed. Tenminste bijna…

Het Aaltense gezelschap heeft tijdens het sportieve weekend bij de Kustmarathon in Zeeland uitstekend vermaakt en prima gepresteerd. De strijd tegen de elementen van wind, zon en zand werd met glans doorstaan, al kregen de AVA-janen de medaille zeker niet voor niets! (FR)

Mark en Tim te Brake