Hansi.....

Hans Monasso krijgt de beker uitgereikt door zijn zuster Ingrid

Elke atleet die wel eens heeft deelgenomen aan een hardloopwedstrijd in de regio of ver daarbuiten, zal wel eens bij hem in het startvak hebben gestaan. Hans Monasso is immers inmiddels een redelijk bekende verschijning en slaat geen run in de buurt over. Dat dit betekent dat hij soms tweemaal in het weekend de wedstrijdkicks moet strikken… het zij zo! Misschien nog wel opvallender is het feit, dat de laatbloeier zijn prachtig grijze haardos altijd bedekt met een groen buff van Outdoor Achterhoek. Het kan bijna niet anders of dit levert hem een flinke stuiver op, al is het natuurlijk helemaal geen schande om promotie te maken voor het mooiste stukje Nederland. Als je daar dan toch toevallig ook nog woont en sport, dan is het een simpele optelsom, waarom Hans onafscheidelijk is met het mutsje…….

Hansi loopt eigenlijk nog niet eens zo gek lang, tenminste officieel dan. Dat is natuurlijk best opmerkelijk als je je bedenkt dat zus Ingrid de koningin van het asfalt is. Ze heeft waarschijnlijk tijdens verjaardagspartijtjes continu lopen zeiken tegen haar grote broer, dat het tijd werd dat hij ook eens in beweging zou komen. Uiteindelijk capituleerde Monasso en besloot om het gelijk dan ook maar serieus aan te pakken. Zo richtte hij een eenmansformatie op, genaamd Vloerkleden.nl en liet niets aan het toeval over. Hansje maakte zijn eigen trainingsschema`s, liet de fles per direct staan, ging op zoek naar een paar fijne schoentjes en meldde zich aan bij Strava. De volgers van dit sportieve medium hadden al vlot in de gaten dat de nieuweling aan het hardloopfront een serieuze pion was die als kilometervreter met flinke sprongen vorderingen maakte. Het duurde ook maar even of bij menig wedstrijd noteerde hij een Top 10 notering in zijn leeftijdsklasse. Waarschuwingen over zijn gigantische trainingsethos met het risico op malheur aan spieren of gewrichten sloeg hij in de wind en hij denderde maar door. Zelfs moeder Joke lukte het totaal niet om hem af te remmen in zijn nieuwe draafleventje. Twee wedstrijdjes in het weekend …… Hans draait er zijn hand niet voor om en bezoekt tegenwoordig alles regio`s van het land om te starten en te finishen.

Intussen is het fanatieke hardlopertje al wel achter dat de grote stappen voorwaarts die hij aan het begin maakte, steeds kleiner gaan worden. Sterker nog, hij heeft er een serieus probleem bij, want Hansi lijdt eigenlijk een beetje aan het “net-niet-syndroom”. Tijdens de verschillende wedstrijden blijkt dat de draver telkens net een beetje tekort komt voor het podium. Nu is die Monasso best een slimme rakker, want hij heeft als reactie hierop een waslijst met persoonlijke records opgesteld, waardoor het hem telkens toch wel lukt om een pr`tje aan te scherpen. Dat is natuurlijk goed voor zijn ego en hij voelt er zich lekker bij. Om zijn zelfvertrouwen nog wat verder op te krikken, trakteert hij zichzelf af en toe op een klein prijsje, zeg maar een leuke premie voor de geleverde prestatie. Zo greep hij onlangs ook weer net naast een podiumplek en werd 4e bij een reeks wedstrijdjes met de finale in Gelselaar. Je kunt dan bij de pakken neer gaan zitten, maar Hans bekeek het klassement eens goed en kwam tot de conclusie dat hij winnaar was in de 55+ Klasse bij de mannen, die lopen op HOKA Carbon X2-schoenen. Thuis ging de vlag uit, werd een flinke schaal volle kwark met blauwe bessen en granola klaargemaakt en als extraatje mocht Monasso op de zondag nog een aanvallende duurloop maken van 11,3 kilometer. Lekker, toch?

Nu was de hardlopende veelvraat in de wintermaanden natuurlijk ook deelnemer bij de Achterhoekse Cross Competitie en het moet gezegd, het verliep verdienstelijk. Sterker nog, nadat de uitslagen 18 keer waren doorgerekend, kwam de jury tot de conclusie, dat Hans derde was geworden bij de Masters. Echter…. bij de prijsuitreiking bleek dit nog niet geheel duidelijk. Teleurgesteld droop Monasso af en was weer een illusie armer. Temeer omdat hij een podiumplek dit keer echt verdiend had.

De B-selectie van AVA`70 besloot om Hansi tijdens een trainingsavond bij Het Noorden van Aalten uit te nodigen om hem alsnog een podium te geven dat hem toekwam en hij werd efkes flink in de schijnwerpers gezet. Een skitterende beker werd hem uitgereikt door niemand minder dan zijn eigen zusje Ingrid. De paparazzi verdrongen zich voor het duo dat alle tijd nam voor het vastleggen van dit heugelijke moment. Hans pinkte een emotioneel traantje weg, terwijl Ingrid direct weer het hoogste woord voerde en aangaf, dat dit een best leuk prijsje is, maar dat haar marathontijd nog steeds staat als een huis. Hiermee staat ze in de Top 1000 van Nederland en daar is ze razendtrots op en terecht.

Nou Hansi om je te triggeren…… Het Monasso-record op de marathon is: 3 uur, 49 minuten en 48 tellen! (FR)