 |
| Uitwaaien op het Zeeuwse strand Regelmatig spreken
trainingsgroepen van AVA`70 af om te gaan trainen op een andere locatie. Niet
vertrekken vanaf het vertrouwde eigen clubhuis, maar wat verder weg in de
regio. Nieuwe omgeving, andere paadjes en weggetjes zorgen vaak voor mooie
verhalen en fijne inspiratie. Dit keer een episode over een
training op locatie, die ongepland was en in ieder geval wat verder van de
thuishaven dan normaal. Daarnaast was het trainingsgroepje ook een redelijk bij
elkaar geraapt zooitje….. Het is donderdagmorgen, 27
juni om even voor 09.00 uur, toen een zevental sportievelingen zich meldde op
vakantiepark de Zeeuwse Kust in Renesse voor een mooie duurloop. Normaliter
wordt er uiteraard op dit tijdstip volop gewerkt of gestudeerd, maar nu even
niet. De gezichten stonden dan ook op standje ”vrolijk” en dat is ook wel
logisch, want het was immers al meer dan aangenaam warm en de koperen ploert
deed duftig zijn best. Aangenaam naar 7 maanden volop regenval en een chronisch
gebrek aan Vitamine D. De trainer van de dag was dit
keer de Heurnse survivalkoning Maarten Hengeveld, die een route had uitgezet,
inclusief een mooie verrassing. Omdat hij dit laatste een paar keer herhaalde,
werd er door een enkeling wel getwijfeld aan deze laatste opmerking. De
goedlachse vrachtwagenchauffeur combineert het hardlopen met gesjouw met balken
en gehang in touwen, dus helemaal betrouwbaar is zo`n programmamaker bij
voorbaat zeker niet. Daarnaast is hij geen lid van de Aaltense club en dan weet
je natuurlijk ook niet hoe hij zich als vreemde eend in de bijt gaat gedragen? Het gemêleerde gezelschap
dravers kende opvallend veel jeugdigen met een mooie doelstelling voor dit
jaar. Zo richt Tim Mengerink zijn pijlen op de marathon van Berlijn, die op de
laatste zondag van september op de kalender staat. De voorbereidingen worden
binnenkort gestart voor deze grote uitdaging, maar elke kilometer extra is vast
meegenomen, zeker als het een graadje of 25 is. Norah Rusink heeft ook een
nieuwe hardloopuitdaging gezocht en gevonden, want zij loopt begin oktober de
halve van Breda, haar studiestad. Dit betekent dat er voldoende fans langs de
kant zullen staan en met behulp van een mooi schema van de trainert Jan, gaat
dit helemaal goedkomen. Aan de Zeeuwse kust liep ze gemakkelijk de dik 11
kilometer mee en dus gaat haar missie vast en zeker slagen. Lieke, dochter van
de parcoursdirecteur van deze dag, had net een mooi baancompetitie-avontuur
achter de rug en wilde het goede gevoel graag doortrekken in het voor haar zo
vertrouwde Renesse. Maar ja, vader Maarten is de trainer en dan weet je het
natuurlijk nooit. Spaart hij dochterlief of sloopt hij haar? Joppe Roos zijn
uitdaging ligt in het najaar, wanneer de Zevenheuvelenloop weer op de kalender
staat. Hij heeft dan ook nog tijd genoeg om zich goed voor te bereiden, al kun
je er natuurlijk nooit vroeg genoeg mee beginnen. Zus Julia had de schoenen net
weer zo goed als droog van het hachelijke regenloopavontuur in het Zwillbrockse
flamingogebied. Vol zelfvertrouwen liep ze op de eerste rij mee en stond op
deze warme ochtend gelijk haar vrouwtje. Achteraan het kleine pelotonnetje was
Frank ingehuurd voor de algemene controle en zijn rol was feitelijk heel
simpel: hobbel lekker mee en zorg dat iedereen ook weer heelhuids aan de finish
komt. Vanaf de start ging het in een
rustig tempo vanaf strandpark de Zeeuwse Kust in de richting van de prachtige
haven van Scharendijke met regelmatig een trap op en af, al was het de grote
vraag of dit de verrassing was, waarover Maarten het voor de training had. Dit
was niet het geval, zo bleek later, toen er aan de voet van een viaduct op een
fijn grasveldje wat core-oefeningen werden gedaan. Het zweet gutste werkelijk
van de gezichten en dit hield helemaal aan toen deze sessie werd afgesloten met
planken in verschillende variaties. Best leuk natuurlijk en ook zeker zinvol,
maar een applausje bleef zeker uit, want een enkeling stond inmiddels in de
overlevingsstand. Geloof het of niet, de duurloop werd vervolgd met de
verrassing… Drie keer volle bak het viaduct opdraven. Ja, de trainer spaarde
zijn manschappen zeker niet, maar de teamgeest en de onderlinge support hield
de club bij elkaar. Een enkeling stond op het punt van “spugen” en deze dappere
leerling gaf rustig aan dat hij gewoon een fractie met rust gelaten wilde
worden. Zo gezegd, zo gedaan en de groep vervolgde, min 1 voor even, de route
richting de Horizon. Blöf zong er al over en het vooruitzicht was veelbelovend,
al weet je niet wat erachter zit. Het bleek de finish te zijn van de prachtige
duurloop langs de Zeeuwse Kust van het Aaltense loopclubje. Monique van Maarten
bleek ook nog een belangrijke rol te hebben, want zij zorgde voor verfrissend
water, haverkoeken en teamfoto`s. Een sportief avontuur op een gewone donderdagmorgen, leverde naast veel zweetdruppels en rode gezichten zeker ook de nodige voldoening op. En ook niet geheel onbelangrijk…. de wetenschap dat iedereen in goede conditie was voor 3 dagen Concert at Sea!!! Frank Roos  |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten