![]() |
Aaltenaar Tom Broeze in actie Tom Broeze uit Aalten omarmde
als jochie twintig jaar geleden de survivalsport. De survival-atleet, in het
dagelijks leven dierenarts, liep al eens de survival van Beltrum op klompen en
heeft met zijn broertje Laurens een onderlinge strijd van wie die dag de beste
is. Zijn mooiste ervaring op survivalgebied is het oprichten van een eigen
vereniging. Door Remko Alberink We spreken Tom Broeze (35) net
na de finish van de survival in Bathmen, waar deze zondag het Open Nederlands
Kampioenschap (ONK) wordt gehouden op de middellange survival run (MSR). “Het
was een mooi loopparcours, niet heel zwaar. De hindernissen, die maakten het
zwaar, dat waren er ongeveer 45 à 50, ik weet niet precies hoeveel. Ik ben niet
ontevreden”, kijkt de Aaltenaar terug. Normaliter loopt Broeze voornamelijk
lange runs, de zogenaamde LSR in survivalland. “Vergeleken daarmee was deze
wedstrijd goed te doen. Deze wedstrijd was ongeveer 12 kilometer. Ik startte in
dezelfde groep als mijn broertje Laurens, we lopen ook vaak wel in een vast
groepje. Er is altijd ook wel een strijd tussen ons wie die dag het beste is.
Vandaag was hij dat. Over het algemeen is het bij ons hoe langer de run, hoe
beter.” Vergelijking Wie de beide survivallende
broers naast elkaar zet, ziet wel degelijk verschillen. “Laurens is sneller in
de apenhangen, terwijl ik het goed doe bij touwen die je moet overpakken”, weet
Tom Broeze te vertellen. Hij vervolgt over de survivalverschillen tussen zijn
in Vierakker woonachtige broertje en zichzelf. “Laurens heeft een enorm
duurvermogen. Ik heb me voorgenomen om ook wat meer op het hardlopen te gaan
trainen, want daar kan ik volgens mij nog wel wat winst pakken. Dat ik de
snelheid die ik heb, dan ook langere tijd kan volhouden.” Jochie Broeze weet nog goed hoe hij
als jonge tiener gegrepen door de survivalsport. “Op school hadden we eens een
sportdag, en ik ging daar kennismaken met survival. Dat vond ik hartstikke leuk
en ben meteen lid geworden. Ik deed toen nog aan atletiek bij Archeus in
Winterswijk, dat heb ik ook even gecombineerd.” Student Toen Broeze ging studeren in
Utrecht, kwam hij erachter dat er geen studentenvereniging voor de survivalaars
was. “Toen hebben we er zelf maar eentje opgericht. Dat is naast de runs denk
ik wel een van mijn mooiste ervaringen op survivalgebied geweest. Qua run staat
de survival van Neede me nog heel goed bij. Dat was mijn eerste run en die had
ik een beetje onderschat. Het was een halve run die ik als 15-jarige echt op
mijn tandvlees heb uitgelopen.” Jaren later kroop het bloed
waar het niet gaan kan. “Ruim vier jaar geleden zijn we terug naar de
Achterhoek verhuisd. We wonen nu in Aalten en ik train bij Try-out in
Dinxperlo.” Trainen De afgelopen periode had
Broeze wat minder tijd om te trainen, de aanleiding is heugelijk. “We zijn een
maand geleden ouders geworden van Mees. Dat betekent dus wat kortere nachten en
ook wat minder trainen. Ik train nu twee à drie keer per week, dat zou ik graag
weer opvoeren naar vier à vijf keer per week. Dat zijn ambities, maar daar komt
vaak de klad in, haha.” Zijn werk als dierenarts is
volgens Broeze goed met zijn sport te combineren. “Ik werk twee dagen buiten
met paarden en twee dagen ben ik werkzaam in een dierenartsenpraktijk.” Beltrum De survival van Beltrum is de
bakermat van de survivalsport. “Dat is wel grappig, die hebben mijn broer en ik
ooit eens op klompen gelopen”, haalt Broeze een herinnering op aan de wedstrijd
over ongeveer 22 kilometer. “Na afloop hadden we er ook
niet echt last van. Met de hindernissen hadden we niet eens zo veel problemen,
je kon nog steeds een voetklem zetten. Grootste probleem was die dag dat je met
die klompen ging schuiven in de natte weilanden, dat kwam simpelweg omdat er
geen profiel aan de onderkant zat.” Top Zondag eindigde Broeze als
44ste in Bathmen. “Ik ben er tevreden mee. Er is een aardig gat met de toppers,
ik heb ook niet de illusie dat ik dat kan dichten, al moet je dat streven
natuurlijk altijd hebben.” Wat zijn volgende
survivalwedstrijd wordt? ,,Dat is niet zo moeilijk, het ONK lange survival run
in de Knipe. Dat is ergens in mei. Jaarlijks loop ik zes of zeven wedstrijden
lange afstand. Zo’n wedstrijd als vandaag is vooral leuk.” (bron) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten