 |
| Theo, Luuk en Geert Luuk te Brake kwam, zag en
overwon Het (uit)lopen van een
marathon is natuurlijk een flinke kluif en verdient alle respect, want je moet
er best wat voor doen en laten. Om de magische afstand van 42 kilometer en 195
meter in minder dan 3 uur af te raffelen heb je toch ook zeker een portie
talent nodig. AVA-jaan Luuk te Brake vond zichzelf kanshebber om dit
kunststukje uit te gaan halen. In zijn twee vorige edities boekte hij telkens al
flinke progressie en toonde aan dat het er misschien ook werkelijk wel in zat.
Maar… dan moest zijn P.R. wel met dik 9 minuten verbetert worden en kenners
weten, dat dit zeker geen makkie is. Toch was zijn omgeving positief gestemd en
zagen zeker mogelijkheden. De vrolijkste hovenier van Aalten e.o. besloot om
maar eens te rade te gaan bij zijn jongere broer Mark, die gemiddeld toch wel
zeker zo`n 32 seconden per kilometer sneller is, dus daar moet toch goede tips
te halen zijn. Er werd een pittig trainingsprogramma opgesteld en Luky kon aan
de bak, serieus als hij is. Daarnaast ging te Brake ook
nog op zoek naar clubgenoten, die hem aan wat leefstijltips zouden kunnen
helpen en die ook een sub-3 uur tijd hadden gelopen op de marathon. Hij kwam
daarbij terecht bij Theo Stronks en Geert Wevers, die ooit in 1995 hand in hand
de Coolsingel opliepen en de klok stil lieten staan op de onwaarschijnlijk
mooie tijd van 2 uur, 57 minuten en 36 seconden. Ja….. ik zie menigeen
denken….die twee? Ja het is echt waar en er zijn zelfs bewegende beelden van,
maar dit terzijde. Samen met dit duo heeft Luuk in ieder geval gemeen, dat ze
alle drie waarschijnlijk never nooit in aanmerking zullen komen voor de
hardloopstijlprijs. Maar wat ze ook delen is het feit dat ze wel een flinke
portie karakter in de bliksem dragen en dit er op het gewenste moment uit weten
te persen. Het trio belegde in het geheim half januari jl. een gezellige avond
om eens wat ideeën uit te wisselen en dit werd voor te Brake dan ook gelijk de
laatste voor de marathon. De Bourgondiër moest zijn passie voor bier en lekker
eten acuut opgeven van zijn adviseurs en een flink aantal kilo`s af gaan vallen
voor het beste resultaat. Daarnaast moest hij het aantal uren slaap opschroeven
en de handen boven de lakens houden. Ook dat nog, moet Luuk ongetwijfeld
gedacht hebben. Maar de stoere A-loper ging de
strijd tegen de kilometers ambitieus aan en de vorm groeide met de week,
evenals het zelfvertrouwen en de bravoure. De uitstekende voorbereiding moest
hem een tijd opleveren van net effen onder de 3 uur, al besefte de sympathieke
marathonloper wel, dat de lat best hoog was gelegd, vooral door hemzelf. Toch
oogde hij zo scherp als een mes en maakte op de heenreis naar de marathon van
Rotterdam toch wel akelig ontspannen. Paar witte bolletjes met Nutella-pasta en
Venz hagelslag, een thermoskannetje koffie…. Nee, geen bijzondere fratsen zo
vlak voor de wedstrijd van het jaar. Vlak voordat Lee Towers zijn megahit het
startvak in knalde, stond het bekkie goed strak, maar ook weer niet overdreven
gespannen. Zijn beide mentoren en persoonlijke coach stonden op de Erasmusbrug
en zagen, dat het wel goed zat. Ook bij de passage op dik 26 kilometer liep
Luuk nog als de gesmeerde bliksem en zo constant als een Zwitsers uurwerk. De rekenmeesters lieten weten
dat een sub 3-uur er zeker in zat, maar dan moest de man met de hamer niet te
hard toe gaan slaan. Met enige grimas op zijn gezicht, maar met de wetenschap
dat de missie ging slagen, draafde te Brake de Coolsingel op, deelde wat
handkusjes uit en klokte de schitterende eindtijd van 2 uur, 58 minuten en 50
tellen. Het duurde maar even of Luuk kon zijn adviseurs in de armen sluiten en
samen vierden ze hartstochtelijk het feit dat het ook hem was gelukt om de
magische grens van 3 uur te slechten. Terug in de bus nam de stoere
marathonloper om te herstellen nog zijn laatste broodje chocopasta en een beker
lauwe koffie. O, ja… en een lekker koud biertje! (FR) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten