Wedstrijdagenda mei 2024

Meer informatie kun je vinden op onze website www.loopgroep-zandloper.nl Wil je reageren dan ontvangen we graag jouw reactie die je kunt sturen naar: info@loopgroep-zandloper.nl

woe. 1 mei Wesel(D)-Halve Marathon - www.gw-wesel-flueren.de

zat. 4 mei Bocholt(D)-Citylauf - www.bocholter-citylauf.de

zon. 5 mei Schermbeck(D)-Volkslauf - www.svs-leichtathletik.de

woe. 8 mei Sonsbeck(D)-Brunnenlauf - www.sv-sonsbeck.de

vr. 10 mei Stadtlohn(D)-Citylauf - www.stadtlohner-citylauf.de

vr. 17 mei Wesel(D)-Moonlight Lauf - www.moonlight-lauf.de

vr. 17 mei Vreden(D)-Firmenlauf - www.firmenlaufvreden.de

zat. 25 mei Oosterbeek-Stuwwalloop - www.stuwwalloop.nl

zon. 26 mei Hengelo-Quintusloop - www.quintusloop.nl

zon. 26 mei Zevenaar-Liemerse Landloop - www.liemerselandloop.nl

woe. 29 mei Alpen(D)-Stadtlauf - www.lg-alpen.net

vr. 31 mei Raesfeld(D)-Volkslauf - www.sportverein-raesfeld.de

Aanvullingen hoor ik graag!

Verslag, foto's en uitslagen van de 2e Seven Hills Record Run in Nijmegen

Winnaar Mike Foppen, met 4 achtervolgers binnen 2 seconden

Mike Foppen heeft in zijn thuisstad de Seven Hills Record Run gewonnen. Hij deed dit in een persoonlijk record van 13:28. In een spannende eindsprint wist hij vier andere atleten nipt voor te blijven. Nils Voigt liep in het kielzog van Foppen naar een nieuw Duits record (13:30). Merlijn van der Velden liep een nieuw Nederlands record U23 (14:35). Bij de vrouwen was de Keniaanse Maureen Chepkoech overtuigend de snelste in 15:16. Jasmijn Lau was met 15:52 de beste Nederlandse.

Persoonlijk record

Na een spannende race met een omvangrijke kopgroep wist Mike Foppen de wedstrijd in de laatste ronde naar zijn hand te zetten. In de eindsprint bleef hij Worku Bayissa en Weyifen Dejene uit Ethiopië net voor. Nils Voigt volgde op de vierde plaats in 13:30 en verbeterde daarmee zijn eigen Duitse record met één seconde. Met de winnende tijd van 13:28 was Foppen drie seconden sneller dan vier jaar geleden op hetzelfde parcours. Het Nederlands record van Niels Laros (13:26) bleef net buiten bereik. De 27-jarige Nijmegenaar neemt volgende week deel aan de Diamond League in Shanghai. Hier gaat hij op jacht naar de Olympische limiet op de 5.000 meter. Op deze afstand is Foppen Nederlands recordhouder met 13:05.66.

Veel persoonlijke records

212 deelnemers aan de 5 kilometer wedstrijd in het Goffertpark liepen een persoonlijk record. De Seven Hills Record Run was opgezet door de Stichting Zevenheuvelenloop om lopers een snelle race over 5 kilometer te bieden waarin ze hun persoonlijk record konden verbreken. Meer dan de helft van de deelnemers slaagde hierin. De lopers werden ingedeeld in series op basis van verwachte eindtijd, zodat ze zich aan deelnemers van vergelijkbaar niveau konden optrekken richting een persoonlijke toptijd. De elite mannen en elite vrouwen hadden een aparte race met haas. (bron)

Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen

fotoalbum

uitslagen

site organisatie

Aankondiging van de 23e Liemerse Landloop in Oud-Zevenaar

De flyer van de Liemerse Landloop

Goed nieuws voor alle hardloopliefhebbers en toeschouwers: de 23e Liemerse Landloop wordt gehouden op zondag 26 mei 2024 a.s. De Liemerse Landloop heeft al meer dan 20 jaren een vaste plek op de regionale hardloopagenda. Vorig jaar namen zo’n 400 deelnemers deel aan deze hardloopwedstrijd en genoten van het unieke parcours, de accommodatie en wedstrijd. Voor de komende jaren heeft de organisatie wederom een vergunning van de gemeente Zevenaar ontvangen.

Zondag 26 mei start de 23ste editie van de Liemerse Landloop om 11:00 uur met de 10 kilometer, gevolgd om 12:30 uur met de 5 kilometer. De loop eindigt met de Kidsrun vanaf 13:15 uur. De startlocatie is Lokaal Thoen & Thans aan de Kerkweg in Oud-Zevenaar.  De afgelopen 2 jaren hebben deelnemers aan de Liemerse Landloop ervaren hoe het is om te lopen in warme omstandigheden in juni. Tevens zijn er talloze activiteiten van verenigingen en instellingen in de maand juni die onbedoeld met elkaar concurreren. Daarnaast is er een overvolle hardloopkalender in de regio. Dat zijn de redenen dat de organisatie gezocht heeft naar een passend eerder moment in de maand mei van het jaar. 

“De organisatie van de Liemerse Landloop is in 2023 uitgebreid en versterkt. We hebben daardoor nog meer slagkracht. Zo’n 70 vrijwilligers zullen op zondag 26 mei a.s. hun beste beentje voortzetten en daar zijn we heel blij mee. Zowel de snellere loper als de recreant willen we een warm welkom geven”, aldus voorzitter Bert Cornelese. “ Als stichting vinden we het belangrijk om  de jeugd aan het bewegen te krijgen en om dit te stimuleren blijft de deelname voor de jeugd van 4 tot en met 12 jaar gratis. Bewegen blijft één van de belangrijkste manieren om vitaal te blijven en het is ook zeker leuk om dit met het gehele gezin of met een vriendengroep te doen”.

Afgelopen jaar verpulverde nationaal top-marathonloper Luuk Maas van Running Team Liemers het parcours record op de 5 km kilometer en zette dit op 14 minuten en 42 seconden. Saskia Weinans liep in de hitte naar de 2e plek op de 10 km vrouwen achter winnares Fanos Tekle. De 5 km vrouwen werd gewonnen door Nederlands topatleet op de middenafstanden Famke Heinst. De 10 km voor de mannen was vorig jaar een mooie strijd tussen de 2 marathon-kanonnen Bart van Nunen en Daan Reintjes uit Zevenaar. 

Voor de laatste informatie en de inschrijving, kijk op www.liemerselandloop.nl

Met sportieve groet,

Organisatie Liemerse Landloop

Foto's van de 9e Koningsloop in Aalten - deel 2

De start van de 5 kilometer

Klik op de link voor de foto's van Tim Mengerink

fotoalbum

Een drukte van belang op de Aaltense Markt

Verslag van de 9e Koningsloop in Aalten

Tijn Piest

Schitterende editie 9e Koningsloop

Een recordaantal deelnemers, rijen dik publiek en uitstekende prestaties vormden de ingrediënten van de Koningsloop 2024. De weersomstandigheden droegen zeker ook positief bij aan deze sfeervolle, sportieve happening in het centrum van Aalten.

Een startvak bomvol kids ging even na 10.00 uur van start voor het hardloop rondje door het feestelijk versierde dorp. Bij de jongens was het gelijk al een Aaltens podium, waarbij de eerste plek voor Hugo Jansen was, terwijl Cas Tolkamp tweede werd en Bram Wisselink de derde plaats opeiste. Bij de meisjes was Evy Aalders van Atletico `70 de snelste. Aafke te Kempel van AVA`70 knokte zich naar een prachtige tweede plaats en Daantje ter Heurne uit Huissen mocht ook op het podium klimmen, want zijn werd derde.

Het publiek genoot met volle teugen van de binnenkomst van de jonge hardlopertjes, die vrijwel allemaal glimmend van trots de finishlijn passeerden om een mooie medaille in ontvangst te nemen.

Een grote groep oudere jeugdige dravers ging van start op de 1600 meter. Vanaf de start was het Lars Meinen van AVA`70, die liet zien veruit de sterkste te zijn. In een soepele stijl snelde hij naar een prachtige winst in 4,40 minuten. Clubgenoot Twan Schreurs eiste de tweede plaats op, terwijl Floris ter Haar met een ferme eindsprint de bronzen plek veroverde. Bij de meisjes op deze afstand snelde Fiep Meinen solo naar de overwinning. Achter haar was een mooie strijd tussen Minke Dost van Archeus, die Kyra Lampio nipt voorbleef.

Een groot peloton verscheen aan de start bij de wedstrijd over 5 kilometer op het zeer selectieve parcours, dat naast wat heuveltjes bestond uit veel klinkerwegen en scherpe bochten. Toch werd er kiezelhard gelopen en aan de kop van het veld ontspon zich een prachtige strijd om de overwinning. AVA`70-talent Tijn Piest bleek uiteindelijk de snelste en passeerde dolblij als winnaar de finishlijn in de uitstekende tijd van 15, 40 minuten. Mark te Brake eiste de tweede plek op, terwijl Erwin Nieuwboer derde werd. Lisa Bielevelt van AV Haaksbergen liet er bij de Dames geen gras over groeien en liep ronde na ronde verder uit van de concurrentie. In een prachtige eindtijd van 18,19 minuten trok ze de winst naar zich toe. AVA`70-youngster Lobke Hendriksen liep tevens een sterke wedstrijd en finishte als tweede, terwijl Lisa te Molder derde werd. Dat er voortreffelijk werd gepresteerd bleek na afloop wel, want maar liefst 44 atleten doken onder de grens van 20 minuten.

Organiserende vereniging AVA`70 was na afloop van de Koningsloop uiteraard bijzonder blij met het succesvolle verloop van de wedstrijd, waarbij de club weer een beroep kon doen op tientallen vrijwilligers, die alles in goede banen hebben geleid.

Op zaterdag 1 juni vormt het centrum van Aalten wederom het decor van een schitterend hardloopspektakel tijdens de Gerard Tebroke Memorialloop. Opgave is vanaf heden mogelijk via: www.ava`70.nl  (FR)

Foto's van de 9e Koningsloop in Aalten - deel 1

Jerrel Balke, Erwin Wamelink en Gerrit-Jan Jansen

Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen

800 meter

1600 meter

5 kilometer

Dick Hilbelink

Uitslagen van de 9e Koningsloop in Aalten

Ruim 400 deelnemers!

Klik op de link voor de uitslagen 

800 meter meisjes

800 meter jongens

1600 meter

5000 meter

site organisatie

AVA'70 op Vlieland - Maandag (dag 4)

De vuurtoren van Vlieland

Maandag the day after

De Ava groep, vrijdag avond 33 man/vrouw sterk is op de maandag ochtend aanzienlijk gereduceerd. Helaas moesten er een groot aantal ava-janen op zondag avond weer vertrekken, de maandag plicht roept. Nadat een aantal blijvers, iedereen op de boot heeft gezet en met vochtige ogen heeft uitgezwaaid. Blijft voor de overblijvers de ondankbare taak over om alle restjes van de, “natte” boodschappen uit de koelkast kabouter te maken. Dit is dan ook een verplichting, waar weinig van ons echt problemen van maken. Resultaat, we lagen op tijd in bed.

08:30 stipt aan het ontbijt, ook hier weer een restjes en kliekjes ontbijt. Alles moest op, brood in alle kleuren beleg in alle smaken. De krenten broden, het suikerbrood, alles op wens en verzoek, vakkundig in fijne plakken gesneden door Ingrid v Z, onze regelneef en een van de organisatie kanjers. Wie trouwens op de zondag nog ff met twee vingers in de neus een halve marathon afwerkte. Zorgvuldig werden de laatste bakken eiwitten met creusli en een fijne klodder jam verorberd.

Na dit ontbijt, (waarom ontbijt/ eet je zo onwaarschijnlijk veel als je ergens anders bent) blijft er nog een laatste activiteit over. Niet de aller leukste activiteit, maar gewoon het terugverdienen van de borg. Dus handen uit de mouwen en kneiter hard werken. Poetsen die hut. Uiteraard beginnen we met de slaapkamers van de zondag avond vertrekkers. Dat zijn de makkelijkste klusjes, denk je dan. Sommige (jonge) mannen denken echt, dat thuis de kaboutertjes hun bed afhalen, opruimen etc. Dus Bart W moest ff flink aan de bak om de slaapkamer van zijn hardloop maten op te ruimen en te boenen. Maar dat doe je voor je weekend maten.

Gerrit D met de bezem en Denis W met de huelbezem, in een zucht en een sche…., op alle verdiepingen de vloer weer zand en stofvrij. Met z’n allen het servies en bestek op het aanrecht plaatsen, en onze loop-goeroe Henk L pakt al dit servies zorgvuldig in de vaatwasser.

Nog even de beheerder erbij halen, Linda S, mede organisator en onze financiële manager, laten we ff een goed woordje over de accommodatie doen. En hopsa de borg weer snel terug verdiend. Gewoon een organisatie topper onze Linda, en ”by the way” een strakke 1/2 marathon afgewerkt.

Stipt 09:30 verlaten we opgewekt, vrolijk maar toch een beetje verdrietig onze geweldige weekend accommodatie. Met de belofte dat we over een X aantal jaren zeker terug komen. We wandelen weer zoals we gekomen zijn, de hele dorpsstraat van Vlieland West of was het Oost door, met onze ratelende koffers. Wat een herrie. Voor de boot, word er door een groot aantal ava-janen nog even bij de lokale bakker een suikerbrood meegenomen voor het thuisfront. Nog even een bakkie koffie bij de lokale horeca, uiteraard van de borg :-) en toen aan boord. De hele complete reis,  heen en retour is uitgestippeld en perfect verzorgd door Evelien H, ook een topper van de organisatie van dit AVA uitje. En wie ook ff tussendoor een halve marathon afwerkt.   

Hebben we net op de boot een fijn plek opgezocht en worden al herinneringen opgehaald. Laat onze Ghop brouwer, ook op de boot aanwezig zijn voor de oversteek. Waarbij een aantal van onze AVA dames weer in lichte euforie raken. Dit enthousiasme wordt snel getemperd, het is toch een Ghomo. Vanaf de boot een aantal treinen in en overstappen en we landen weer gezond in ons Aalten.

Helaas moesten ook een aantal dames van de organisatie op zondag avond naar huis. Maar zonder de geweldige bijdrage van de volgende toppers, Julia R wie de noodzakelijke communicatie en PR verzorgde, Katja D wie de corvee lijsten verzorgde, en het zo wist te plannen. Dat haar geliefde Björn ingepland stond voor de maandag morgen? En niet vergeten Gerdy H, wie verantwoordelijk was voor de gehele hygiëne, ook van de toiletten. En op de zaterdag avond de verantwoording nam om onze jonge garde te begeleiden bij het onveilig maken van down town Vlieland Oost. Trouwens we hebben ze nooit kunnen spotten, bij of boven de pot voor een grondige inspectie. 

Zonder de geweldige inzet van deze 6 dames was dit weekend nooit zo perfect geweest. Ik wil dan ook namens alle Vlieland gangers (mag ik dit zeggen, jazeker mag ik dit zeggen) geweldig bedankt 🙏 voor dit super gezellige en ontzettend goed georganiseerd weekend!

“Vlieland meets AVA”. (SvS)

Genieten op de boot

Aankondiging van de 9e Koningsloop in Aalten

Deelnemers aan de editie van 2022

Het feestelijk versierde centrum van Aalten vormt op 27 april a.s. wederom het decor van de OWM-Koningsloop. De organisatie is in handen van AVA`70 . De wedstrijd is populair bij de plaatselijke jeugd, maar ook Aaltense- en regionale lopers en loopsters nemen graag deel aan de run op Koningsdag.

Het parcours van de Koningsloop slingert door de dorpskern van Aalten, met start en finish op de vernieuwde Markt. De deelnemers treffen onderweg heuveltjes, klinkers, vals plat en het nodige bochtenwerk, alvorens ze de prachtig ingerichte Markt bereiken. Het talrijke publiek bij de finish zorgt voor een geweldige ontvangst van de moegestreden atleten.

Het programma luidt als volgt:

10.00 uur: Prestatieloop jongens 800 meter, 4 t/m 9 jaar (1 ronde)

10.10 uur: Prestatieloop meisjes 800 meter, 4 t/m 9 jaar ( 1 ronde)

10.20 uur: Prestatieloop jongens en meisjes 1600 meter, 10 t/m/ 15 jaar (2 ronden)

10.30 uur: Prestatieloop 5 kilometer (6 rondjes)

Klik op de links voor meer informatie

informatie

inschrijven

deelnemers

site organisatie

Wat is een sporthart en wat betekent dat?

Heb jij een sporthart?

De laatste jaren hoor je steeds vaker de term ‘sporthart’ voorbij komen. Mensen die een duursport beoefenen zoals wielrenners, triatleten en natuurlijk hardlopers hebben een grotere kans om een sporthart te hebben, maar wat is het eigenlijk? En hoe weet je of je een sporthart hebt? En nog wel belangrijker misschien; kan het kwaad en zijn er risico’s aan verbonden? Wij vroegen het aan sportarts Bernard te Boekhorst.

Wat is een sporthart?

Een sporthart is een fysiologische aanpassing van het hart als reactie op langdurige en intensieve training. Het is dus een aanpassing van het hart en geen aandoening waarmee je naar de dokter moet. 'Het 'sporthart' kan een verwarrende term zijn' vertelt sportarts Bernard te Boekhorst, 'Onder dit containerbegrip werden in het verleden alle vermeende pathologische (ziekmakende) veranderingen aan het hart geschaard. Deze veranderingen blijken voor het overgrote deel gezonde en dus fysiologische veranderingen met een zeker nut voor het lichaam. Nu zou ik de term 'sporthart' alleen voor de fysiologische veranderingen reserveren.'

Hoe weet ik of ik een sporthart heb?

Een 'sporthart' komt meestal voor bij goed getrainde duursporters zoals bijvoorbeeld marahtonlopers. Het gaat om een verwijding van de linker hartkamer en een verdikking van de hartkamerwand, waardoor er per hartslag meer bloed uitgepompt wordt. Je hart hoeft dus minder vaak te slaan en daardoor kan de hartslag in rust lager worden.

Wat wij een sporthart noemen kun je dus vooral merken aan een lagere hartslag in rust. 'Daarnaast gaat het autonome zenuwstelsel vaker op de rem staan, omdat in het dagelijks leven het sportlijf het leven als zeer rustig gaat ervaren en de rust-hartfrequentie nog extra kan dalen,' aldus Te Boekhorst. De hartslag kan in rust dalen tot 30-60 slagen per minuut.

Is een sporthart goed?

Een sporthart wordt over het algemeen als gezond beschouwd, maar volgens Te Boekhorst zegt een lage rusthartslag eigenlijk niet zo heel veel. 'Dit effect vindt lang niet bij iedereen in dezelfde mate plaats en soms ook helemaal niet. Het is dus niet per se goed of. Sporten is gezond maar of het effect wel of niet optreedt zegt niets over de gezondheid van het hart.' Zo zijn de hartslagzones in training natuurlijk ook anders verdeeld bij iedereen.

Zijn er ook risico’s verbonden aan een sporthart?

In principe is een 'sporthart' volgens deze definitie van Te Boekhorst gewoon een fysiologische aanpassing van het hart en hoef je dus niet naar de dokter. 'Er zijn enkele uitzonderingen zoals bij mannelijke duuratleten die vele jaren meer dan 15 uur per week hebben gesport. Rond middelbare leeftijd kunnen zij vaker last krijgen van atriumfibrilleren of bindweefsel in de wand van de rechter hartkamer en daardoor ritmestoornissen afkomstig uit deze rechter hartkamer kunnen krijgen.' Als recreatieve loper hoef je je in ieder geval geen zorgen te maken en is er in principe geen enkele verwijzing nodig met een 'sporthart'.

Moet je je als hardloper zorgen maken om plotselinge hartproblemen?

Er zijn natuurlijk wel gevallen bekend van sporters die ineens hartproblemen blijken te hebben, maar daarin is sport niet de schuldige. 'De afwijkingen, die optreden door sport, betreffen vaak al aanwezige afwijkingen in het hart die door het sporten pas tot uiting komen en waardoor het verstandig kan zijn om met die afwijkingen niet te sporten,' verduidelijkt Te Boekhorst. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor sporters als voetballer Christian Eriksen en Nathan van Hooijdonk die gedurende hun carrière plots te maken kregen met hartproblemen. Er was al een onderliggende ziekte, die zich tot dan toe niet had geuit en die plotse uiting kan allerlei oorzaken hebben. 'Door het sporten uit zich de ritmestoornis, maar dat had ook bij rennen om de bus te halen of trap oplopen kunnen gebeuren.'

Concluderend is een sporthart dus geen enge ziekte, maar slechts een aanpassing aan de inspanningen en in principe is dat gezond. Het hart past zich aan en daardoor merk je bijvoorbeeld dat je hartslag in rust lager is. Waarschijnlijk is je hartslag bij dezelfde inspanning ook lager dan een aantal maanden training geleden. Daarvoor hoef je niet naar de dokter. Mocht je echt klachten ondervinden van bijvoorbeeld een te lage hartslag, dan is het natuurlijk wel raadzaam om contact te zoeken met een medisch professional. (bron)

Geen tijd voor 82 deelnemers aan de halve marathon van Enschede, wel gratis deelname in 2025

Ze worden niet gediskwalificeerd, maar krijgen ook geen eindtijd

742 meter liepen 82 deelnemers aan de halve marathon van Enschede zondag te weinig. Hoewel niet hun schuld, zouden ze volgens de regels eigenlijk gediskwalificeerd moeten worden. Dat worden ze niet, maar ze krijgen ook geen eindtijd.

Directeur Sandra Melief gaat diep door het stof in een bericht dat ze dinsdag naar de 82 onfortuinlijke deelnemers stuurde. ‘Tot onze grote spijt is er tijdens het evenement een uitvoeringsfout opgetreden in het parcours waardoor jij te weinig meters hebt gelopen’, schrijft ze. ‘Wij willen benadrukken dat wij deze kwestie zeer serieus nemen en dat wij de gang van zaken enorm betreuren’.

De ‘uitvoeringsfout’ is op video vastgelegd. Lopers komen van de Lonnekerspoorlaan en steken de Lasondersingel over, om via de busbaan rechtdoor te lopen naar de Hengelosestraat. Helemaal fout. Ze hadden rechtsaf moeten slaan om, tegen de gebruikelijke verkeersrichting in, over de Lasondersingel verder te lopen. Dat de eerste – Martijn Oonk - wél goed loopt, is omdat hij voorafgegaan wordt door twee motorrijders en fietser van de organisatie.

Wat daarna gebeurt is vastgelegd op diverse video’s. Tientallen deelnemers lopen verkeerd. Na enige tijd staan er wel dranghekken, die de lopers de Lasondersingel opsturen. Maar ze lopen in tegenstelling tot wat de bedoeling is de ‘noordbaan’ op.

Oplettende toeschouwer

Een oplettende touwschouwer ziet het misgaan en sjouwt met wat dranghekken, waardoor na 82 deelnemers iedereen weer de juist route volgt. Maar ja, voor die 82 kan nu geen eindtijd worden vastgesteld. Sterker: ze zouden volgens de regels van de Atletiekunie eigenlijk gediskwalificeerd moeten worden, omdat ze te weinig meters hebben gelopen, meldt Melief.

Dat gebeurt dus niet, want het valt die deelnemers niet aan te rekenen dat ze verkeerd liepen. Maar een officiële einduitslag zit er ook niet in. „Theoretisch is dat mogelijk met een rekenkundige formule”, zegt Melief. Die 742 meter schelen de lopers zo’n 2,5 minuut. „Maar het is onmogelijk om te voorspellen hoe de fysieke en mentale gesteldheid van de deelnemer zou zijn geweest vanaf het laatste meetpunt bij de 15 kilometer tot en met de finish”, zegt Melief.

Halve nacht doorgewerkt

Geen eindtijd is een hard gelag voor de lopers van trainer Huub van Langen „Ik heb een halve nacht en dag doorgewerkt om de juiste tijden te reconstrueren”, zegt Van Langen. „Die heb ik vervolgens doorgezet naar de wedstrijdleider.” Officiële tijden gaan het niet worden, zo heeft Van Langen inmiddels begrepen. Wel officieuze. „Ik heb de jongens erover gesproken en zij zijn wel teleurgesteld, maar hebben zich erbij neergelegd”, zegt Van Langen. Volgens Melief kreeg ook zij diverse reacties. „Daar waren ook sympathieke bij”, zegt ze. „Zoals: ‘Ik dacht ook al, wat was ik snel’.”

Knetterhard oordeel

Het oordeel van Van Langen over de organisatie is echter knetterhard. „Het is gebruikelijk dat voorafgaand aan de wedstrijd een parcours eerst helemaal wordt nagereden. En het parcours pas wordt vrijgegeven wanneer geconstateerd wordt dat alles in orde is. Maar dat doen ze in Enschede niet. Dat hebben ze nog nooit gedaan”, zegt hij.

Toch sluit hij af met: „Ik vind dit geen fout.” Geen fout? Van Langen: „Nee, een blunder.” Directeur Melief: „We vinden het vreselijk dat dit is gebeurd. We realiseren ons dat de dag zeer teleurstellend voor je is afgelopen.” De genoegdoening die Melief de 82 lopers biedt, is dat ze volgend jaar gratis mogen deelnemen. (bron)

AVA'70 op Vlieland - Zondag (dag 3)

Voor de start van de Vuurtorenloop

We zijn met 33 clubgenoten een lang weekend op Vlieland met als hoogtepunt de deelname aan de Vuurtorenloop met afstanden van 5, 10 en 21.1 km. De route gaat door de duinen, bos en over het strand. De klim naar de vuurtoren zit zelfs 2 keer in de halve marathon.

Raceday: 8:30 uur ontbijten we met z’n allen, niet iedereen is even fit, maar iedereen heeft een doel voor deze dag. Van een pr tot overleven en van finishen of begeleiden tot foto’s maken, maar genieten gaat iedereen. Tijdens het ontbijt wordt er flink gestapeld, de vezels, koolhydraten en suikers gaan er in als koek en het vocht wordt ook op peil gehouden. Eindelijk gaan we dan wandelend op pad naar de startlocatie bij de sporthal. Een warming-up is niet nodig want het hele weekend is er volop gewandeld, de stappentellers komen al over de 30.000 per dag. Nadat we de startnummers opgehaald hebben is het tijd voor Dirk die spontaan het podium pakt en iedereen welkom heet namens AVA’70. Even later wordt de groepsfoto gemaakt, maar deze moet nog eens over omdat Ingrid er niet is. Dan naar buiten waar we opvallen als een gele vlek in het startveld, nog een laatste selfie en elkaar succes wensen. 

We gaan van start op de 21,1 km en de deelnemers van de andere afstanden staan ons luidkeels aan te moedigen. We slaan het eerste schelpenpad in en het is lopen in kolonne, tot opeens iedereen stilstaat, voor een plasje water. Tja het is dus geen trailrun, maar hier kon ik mooi wat langzamere lopers passeren. Even later komen we bij de brouwerij waar we de vorige dag al het één en ander hebben geproeft, linksaf naar boven, over de duin en het strand op. In tegenstelling tot de vorige dagen viel de wind mee, was het droog en scheen de zon, dus korte broek en t-shirt is genoeg. Het strand viel mee, een beetje het hardere zand opzoeken en wat stenen vermijden. Wat een geweldig stuk is dit, zo langs de zee met een zonnetje erbij. Daarna draaiden we langs de haven en lopen we de Dorpsstraat door, waar we dit weekend al diverse keren door zijn gekomen. 

De eerste drankpost staat bij 5 km, even snel een slokje water en weer door. We komen dan langs onze groeps- accommodatie en gaan op weg naar de vuurtoren. We hebben een groepje gevormd met Peter, Ingrid en Henk. Op de steile klim naar de vuurtoren wordt het eerste verschil al gemaakt en in de afdaling raken we Peter al kwijt, die is niet te houden. Ik zelf moet al mijn best doen om bij de andere te blijven en besluit een paar kilometer verder om mijn eigen tempo te gaan lopen om zo zeker te zijn dat ik het ga halen. Ik heb een slechte voorbereiding gehad met weinig kilometers en al maanden geen 20 km gelopen. Maar het weer was geweldig en het parcours door de duinen prachtig. Mooie vergezichten met een slingerend veld deelnemers, die je kilometers in de verte kunt zien. De gele stipjes zijn waarschijnlijk de overige AVA ’70 deelnemers. 

Bij de 10 km drankpost drink ik weer even een slokje water. We draaien de harde weg op, dat is een tegenvaller, ik loop liever onverhard. Bij de 12 km beginnen mijn sokken mijn voorvoeten een beetje gevoelloos te maken dus even stoppen en de schoenen opnieuw aandoen, een gelletje nemen en weer verder. Bij de 15 km weer een slokje water en daar kan ik mooi aansluiten bij een groepje. Op naar de vuurtoren, zo langs het water in de zon en wat heerlijk om zo te lopen. Het groepje gaat me toch te langzaam en ik ga maar weer alleen op pad. Bij de 18 km begint de klim naar de vuurtoren, hier moet ik even wandelen totdat ik Lienke zie staan die mij filmt, dus hup weer het tempo oppakken naar boven. In de afdaling nog een paar deelnemers inhalen en komt de visboer in zicht die we op de zaterdag al een weekomzet bezorgd hebben. Nu moeten we nog een lus maken en door het bos op weg naar de finish. 

Die laatste kilometers gaan zwaar, maar ik kan nog een redelijk tempo aanhouden, de laatste afslag en het geluid van de speaker en publiek hoor je al goed. Lienke is al snel op de fiets naar de finish gesneld om mij nog te fotograferen. Onder luid gejuich word ik binnengehaald. Wat een genieten, het koste wel moeite maar toch volbracht. Denise is 3e geworden bij de dames op de 10 km, dus wachten we met een grote groep op de prijsuitreiking, ook daar lieten we ons luidkeels horen. Toen werd het tijd om naar ons huis te wandelen om te douchen en van een biertje te gaan genieten op het terras of voor de tv wielrennen kijken. Iedereen is tevreden met het behaalde resultaat en de medaille. De helft van de groep gaat helaas nu terug naar huis, vanwege werk of andere reden, dus bleven we achter met 17 personen.

Maar het einde van het actieve weekend is nog niet in zicht want we gaan wandelend weer naar de Bolder, naar ons vaste restaurant op de camping voor de daghap. Vandaag staat er nasi op het menu, dat gaat er best in, met een lekker biertje erbij. Als toetje nog een magnum om de calorieën weer aan te vullen. Daarna weer wandelend een alternatieve route terug naar het huis. Een paar mensen wilden nog een fotosessie op het strand doen met de ondergaande zon, maar de meerderheid kiest voor de koffie. Daarna gezellig na borrelen tot al het bier en de wijn op is. Na een geweldig mooie dag liggen we redelijk op tijd in bed met een vermoeid maar voldaan gevoel.

Rik Delsing

Vlieland Vuurtorenloop 10 km - 57,29 - 9e plaats M60

De groepsfoto

We zijn met 33 clubgenoten een lang weekend op Vlieland met als hoogtepunt de deelname aan de Vuurtorenloop met afstanden van 5, 10 en 21.1 km. De route gaat door de duinen, bos en over het strand. De klim naar de vuurtoren zit zelfs 2 keer in de halve marathon.

Raceday: 8:30 uur ontbijten we met z’n allen, niet iedereen is even fit, maar iedereen heeft een doel voor deze dag. Van een pr tot overleven en van finishen of begeleiden tot foto’s maken, maar genieten gaat iedereen. Tijdens het ontbijt wordt er flink gestapeld, de vezels, koolhydraten en suikers gaan er in als koek en het vocht wordt ook op peil gehouden. Eindelijk gaan we dan wandelend op pad naar de startlocatie bij de sporthal. Een warming-up is niet nodig want het hele weekend is er volop gewandeld, de stappentellers komen al over de 30.000 per dag. Nadat we de startnummers opgehaald hebben is het tijd voor Dirk die spontaan het podium pakt en iedereen welkom heet namens AVA’70. Even later wordt de groepsfoto gemaakt, maar deze moet nog eens over omdat Ingrid er niet is. Dan naar buiten waar we opvallen als een gele vlek in het startveld, nog een laatste selfie en elkaar succes wensen.

We gaan van start op de 21,1 km en de deelnemers van de andere afstanden staan ons luidkeels aan te moedigen. We slaan het eerste schelpenpad in en het is lopen in kolonne, tot opeens iedereen stilstaat, voor een plasje water. Tja het is dus geen trailrun, maar hier kon ik mooi wat langzamere lopers passeren. Even later komen we bij de brouwerij waar we de vorige dag al het één en ander hebben geproeft, linksaf naar boven, over de duin en het strand op. In tegenstelling tot de vorige dagen viel de wind mee, was het droog en scheen de zon, dus korte broek en t-shirt is genoeg. Het strand viel mee, een beetje het hardere zand opzoeken en wat stenen vermijden. Wat een geweldig stuk is dit, zo langs de zee met een zonnetje erbij. Daarna draaiden we langs de haven en lopen we de Dorpsstraat door, waar we dit weekend al diverse keren door zijn gekomen.

De eerste drankpost staat bij 5 km, even snel een slokje water en weer door. We komen dan langs onze groeps- accommodatie en gaan op weg naar de vuurtoren. We hebben een groepje gevormd met Peter, Ingrid en Henk. Op de steile klim naar de vuurtoren wordt het eerste verschil al gemaakt en in de afdaling raken we Peter al kwijt, die is niet te houden. Ik zelf moet al mijn best doen om bij de andere te blijven en besluit een paar kilometer verder om mijn eigen tempo te gaan lopen om zo zeker te zijn dat ik het ga halen. Ik heb een slechte voorbereiding gehad met weinig kilometers en al maanden geen 20 km gelopen. Maar het weer was geweldig en het parcours door de duinen prachtig. Mooie vergezichten met een slingerend veld deelnemers, die je kilometers in de verte kunt zien. De gele stipjes zijn waarschijnlijk de overige AVA ’70 deelnemers.

Bij de 10 km drankpost drink ik weer even een slokje water. We draaien de harde weg op, dat is een tegenvaller, ik loop liever onverhard. Bij de 12 km beginnen mijn sokken mijn voorvoeten een beetje gevoelloos te maken dus even stoppen en de schoenen opnieuw aandoen, een gelletje nemen en weer verder. Bij de 15 km weer een slokje water en daar kan ik mooi aansluiten bij een groepje. Op naar de vuurtoren, zo langs het water in de zon en wat heerlijk om zo te lopen. Het groepje gaat me toch te langzaam en ik ga maar weer alleen op pad. Bij de 18 km begint de klim naar de vuurtoren, hier moet ik even wandelen totdat ik Lienke zie staan die mij filmt, dus hup weer het tempo oppakken naar boven. In de afdaling nog een paar deelnemers inhalen en komt de visboer in zicht die we op de zaterdag al een weekomzet bezorgd hebben. Nu moeten we nog een lus maken en door het bos op weg naar de finish.

Die laatste kilometers gaan zwaar, maar ik kan nog een redelijk tempo aanhouden, de laatste afslag en het geluid van de speaker en publiek hoor je al goed. Lienke is al snel op de fiets naar de finish gesneld om mij nog te fotograferen. Onder luid gejuich word ik binnengehaald. Wat een genieten, het koste wel moeite maar toch volbracht. Denise is 3e geworden bij de dames op de 10 km, dus wachten we met een grote groep op de prijsuitreiking, ook daar lieten we ons luidkeels horen. Toen werd het tijd om naar ons huis te wandelen om te douchen en van een biertje te gaan genieten op het terras of voor de tv wielrennen kijken. Iedereen is tevreden met het behaalde resultaat en de medaille. De helft van de groep gaat helaas nu terug naar huis, vanwege werk of andere reden, dus bleven we achter met 17 personen.

Maar het einde van het actieve weekend is nog niet in zicht want we gaan wandelend weer naar de Bolder, naar ons vaste restaurant op de camping voor de daghap. Vandaag staat er nasi op het menu, dat gaat er best in, met een lekker biertje erbij. Als toetje nog een magnum om de calorieën weer aan te vullen. Daarna weer wandelend een alternatieve route terug naar het huis. Een paar mensen wilden nog een fotosessie op het strand doen met de ondergaande zon, maar de meerderheid kiest voor de koffie. Daarna gezellig na borrelen tot al het bier en de wijn op is. Na een geweldig mooie dag liggen we redelijk op tijd in bed met een vermoeid maar voldaan gevoel.

Rik Delsing

Zelf loop ik vandaag, samen met Siep van Schepen, Peter Ligterink, Romy van Rijs en Dirk Vreman de 10 kilometer. Na een mooi rondje kom ik samen met Siep in 57.29 minuten over de finish. Peter en Romy klokken iets eerder, Dirk iets later.

Met Romy, Peter, Siep en Dirk op het Vlielandse strand

AVA'70 aan de start bij de Vuurtorenloop op Vlieland

De route van de halve marathon 

AVA’70 is sinds afgelopen vrijdag met 33 senioren leden een weekend op het eiland Vlieland. Vandaag staan ze allemaal aan de start bij de Vuurtorenloop, waar ze een schitterende en zeer afwisselende route van 10 of 21.1 kilometer lopen.

De halve marathon is mooi zwaar te noemen doordat hij een stuk pittig strand en twee keer de beklimming van het Vuurboetsduin bevat. Beide routes brengen je een keer langs de vuurtoren. De start van de halve marathon is om 12.15 uur en de 10 kilometer start om 13.00 uur.

Klik voor meer informatie op de site van de Vuurtorenloop

AVA'70 op Vlieland - Zaterdag (dag 2)

De Vliehors-Express

“Ik laad mijn hart vol Waddenzee,

Stiekem zonder vragen

Ik neem een beetje Vlieland mee

Zoveel als ik kan dragen!"

Het is zaterdagmorgen, dag 2 van het toen al razend geslaagde verblijf van 33 AVA-janen op Vlieland. Het is net 06.00 uur in de ochtend als Katja begint met het bakken van 62 eieren voor het ontbijt. Hoewel ze niet op de corveelijst staat, heeft ze toch besloten om maar even flink aan het werk te gaan. Het blijkt dat ze de slaap heeft afgebroken omdat ze met Björn het bed moest delen in een twijfelaar. Het wettelijk geregistreerde stelletje kon maar moeilijk wennen aan de zeer beperkte ruimte, dus besloot Katja giftig om zich dan maar nuttig te gaan maken. De hele meute moest overigens al akelig vlot uit de veren, want om klokslag 07.30 uur klonk het beginsignaal van het 5*-sterrenontbijt. Werkelijk aan alles was gedacht om de hongerige magen te vullen en de talloze ingrediënten gingen grif van hand tot hand. Na drie kwartier begon de opruimronde en was direct duidelijk op wie je kunt bouwen en wie tot de categorie drukkers behoort. Uiteraard zijn de namen van de laatste groep gelijk door de organisatie op papier gezet, dus zullen er nog passende maatregelen volgen. Voordat het officiële programma van start ging werd er eerst tijd gemaakt om onze voorzitter Arja in het zonnetje te zetten. Ze bleek jarig te zijn en hier was verder de gehele dag aandacht voor. Meermalen moest ze emotioneel een traantje wegpinken. Hoe mooi is dat?

Er werd om half 9 koers gezet naar de kustrand, waar de Vliehors Expres al lichtelijk stond te ronken. De groep werd welkom geheten door de gids van deze avontuurlijke activiteit, Volkert. Nee, niet de landelijke bekende, maar een meer dan geweldige entertainer, die gelijk een band creëerde met de hardlopers uit Aalten en er was dan ook direct sprake van een fijne band. Het peloton ging aan boord en er werd koers gezet over het rulle en natte strand in de richting van het natuurgebied de Hors. Honderden plaatjes werden er geschoten en de sfeer was buitengewoon. De eerste stop werd gemaakt bij het Juttersmuseum, dat op palen was gebouwd en waar alle 33 AVA-janen een intiem plekje zochten in de ruimte van dik 6,5 vierkante meter. Onze scheepsmakker begon te vertellen over de geschiedenis van het jutten, de vreselijke scheepsverhalen en bijzonder smeuïge anekdotes. Prachtige kunststukken zijn in de loop van de eeuwen aangespoeld en alles met een eigen waar gebeurt verhaal. Het was werkelijk lachen geblazen en Volkert was ook in de vorm van zijn leven. Hoogtepunt was zeker het moment dat hij hoorde dat onze voorzitter jarig was. De beste en schitterend bebaarde kabouter bedacht zich geen moment en kuste Arja eens even flink. De 1,5 halve turvenhoge kerel wist dat de camera`s volop draaiden, maar gaf gelijk aan, dat hij aanvoelde dat hij deze kans mocht en kon grijpen, zonder vervelende gevolgen. Uiteraard had hij alle lachers op zijn hand. De tour werd vervolgd en we gingen op zoek naar Joris. Het opgelapte zeehondje liet zich vaak zien en ook de geelhemden was dit voorrecht gegund. De windkracht 7 zorgde voor enorme zandverstuivingen maar de zeehondenfamilie liet zich maar al te graag spotten. De AVA`70-clan was zodoende op deze mooie zaterdag getuige van een meer dan schitterend stukje Nederland. Bij terugkomst werd Volkert gruwelijk bedankt voor zijn heerlijke bijdrage aan deze activiteit.

De hele club ging naar binnen om zich op te warmen en deed zich in het luxueuze Badhuys tegoed aan koffie, thee en appeltaart. Toen er werd afgerekend ontstond er even wat verwarring omdat de prijs dusdanig was, dat het er alle schijn van had, dat het servies meegenomen mocht worden. Dit bleek echter toch niet het geval.

Terug op de accommodatie had de groep een kleine 42 minuten om iets voor zichzelf te doen, waarna het in colonne weer vertrok richting de haven. Er werd een bezoek gebracht aan Fortvna Vlieland. (Nee lieve lezers, het is niet Fortuna Vlieland, zoals jullie misschien mochten denken, dus er is van een zetfout dit keer geen sprake….) De lokale bierbrouwerij heette ons van harte welkom en een rondleiding en proeverij volgde. Het was een indrukwekkend verhaal en de locatie was bijzonder fraai, maar over smaak valt te twisten en de meningen over de bieren liepen redelijk uiteen. Dirkie, de spraakwaterval uut de Heelweg, viel wèl erg in de smaak. Hij besloot zich op te werpen als gastheer en de klasse droop er vanaf. De hilariteit overigens ook, want de ene onzin, volgde op de andere, zodat de atleten met een vreselijke big smile het pand verlieten. Op naar de inmiddels bekende eetgelegenheid, waar de groep weer met gejuich werd ontvangen. Eerst een aperitiefje en daarna de warme maaltijd, die dit keer een ruime 8 scoorde. Zelfs Erwin was enthousiast en dat was een dag daarvoor wel heel anders. Gelukkig kon hij in bedwang worden gehouden, maar even leek het erop, dat hij de keuken in wou draven om de kok ter verantwoording te roepen. Goh, wat was het kereltje bliksems, maar dit terzijde.

Na het eten nam de sfeer in razend tempo toe en kwamen alle aanwezige kwaliteiten op het gebied van entertainment volledig tot wasdom. Van tafeldansen tot drummen, van polonaise tot hoogleven en van koorzang tot droog-roeien. Het was een onvergetelijke avond, waar de klasse, maar vooral het plezier vanaf droop. Het wachten is nog even op de bewegende beelden van de bedrijfscamera, want er zouden zomaar eens contracten, dan wel claims kunnen volgen.

En als je dan denkt dat je alles wel zo`n beetje hebt gedaan op een dag, dan bleek dit zeker niet het geval. Om half negen ging immers alweer het alarm voor de georganiseerde avondwandeling. Een dikke 6 kilometer struinen over het eiland, waarbij de route ietsje werd bij geschenen. Er moest verzameld worden bij een dorpshuis en weer nam Dirkie de kans waar om zijn talenten te tonen. Hij deed zich voor als gids van de tour in het donker en had uiteraard de lachers alweer snel op zijn hand. Sommigen herkenden hem inmiddels al en de eerste handtekeningen werden al uitgedeeld. De wandeling ging door het fraaie duingebied rondom het dorp en de vuurtoren en het was ook nog niet eens een makkie. Hier en daar fors hoogteverschil, smalle paadjes, weinig licht en talloze uitstekende boomwortels. Maar zoals de hele tijd al, bleef de sfeer geweldig en behalve hier en daar een vloek bij een misstap. Zonder noemenswaardige kwetsuren maar wel een hele fijne ervaring rijker kwamen we na een kleine anderhalf uur weer terug bij de plaats van vertrek. In een knusse verblijf gingen de doppen weer van de fles, knalden de kurken en gingen de tomaatjes en komkommers van hand tot hand. De jeugd werd nog even op pad gestuurd om de lokale bevolking en horeca enthousiast te maken voor de wedstrijd van de volgende dag en de geelhemden toch maar vooral aan te moedigen bij het passeren van de Dorpsstraat. Om de goede naam niet te grabbel te gooien werden er twee vrouwelijke buddy’s meegestuurd om het gedrag te bewaken. Zonder noemenswaardige klachten keerde het gezelschap huiswaarts. Hier was overigens net voor het sluiten van de dag de pleuris uitgebroken. Dennis de Kit, die vooral bekend staat om zijn opruimerige karakter, had dit keer de koelkast onderhanden genomen. Naast 4 snee brood, drukte hij ook nog eens anderhalf pond jonge Beemster achterover, waardoor 32 clubgenoten ineens zonder zaten. De herrie werd in de kiem gesmoord en wijselijk werd besloten, om er een nachtje over te gaan slapen. Zondag is het immers “raceday”

Frank Roos

Bij het Juttersmuseum

De echte kenners bij de Vlielandse bierbrouwerij

Vincent te Brake: “Ik droom van betere tijden”

Winterswijkse atleet Vincent te Brake snelt naar regiotop

Aan hardlopen deed hij al wel, maar op halve kracht, want voor reizen en feesten bleef volop ruimte in de agenda van Winterswijker Vincent te Brake. Tot hij anderhalf jaar geleden het roer drastisch omgooide, naar een regime van gedisciplineerd trainen en sober leven. Het bracht hem naar de regionale top, met een tiental overwinningen en een reeks clubrecords bij zijn atletiekvereniging Archeus. “Maar tevreden ben ik nog niet, ik droom van betere tijden.”

Zijn programma voor komende week staat al tijdenlang vast: tien keer trainen, met een totale omvang van 120 tot 140 kilometer. Met vier sessies op hoge intensiteit en zes wat ‘rustiger’ op een lagere hartslag. Met een baan als clubmanager (bedrijfsleider) bij een sportschool blijft er dan niet veel tijd voor andere hobby’s over, want Vincent te Brake (29) uit Winterswijk moet elke dag ook nog eens zes maaltijden zien te bereiden en verstouwen. “Mensen zeggen weleens wat kun jij eten, man, maar ik verbruik zoveel calorieën dat dat gewoon moet.”

Droom

Vincent heeft het er graag voor over, want hij heeft een droom en wil er alles uithalen.”Ik wil me later zelf niet hoeven te verwijten dat ik er niet alles aan gedaan heb. Ik heb daarom een plan geschreven met mijn doelen voor de komende twee, drie jaar. Daar staat in welke tijden ik op welke afstanden wil lopen en wat ik daarvoor moet trainen. Ik ben voorzichtig om daar veel over te zeggen, want ik wil niet dat ik voor de buitenwereld een verwachtingspatroon creëer. Je weet namelijk nooit waar uiteindelijk je grenzen liggen en of je niet teruggeworpen wordt door blessures of zo.”

Vincent heeft zijn trainingsprogramma zelf geschreven want de Archeus-atleet heeft de CIOS-sportopleiding gevolgd met het specialisme ‘periodisering’, het inplannen van trainingen in specifieke fasen. “Maar ik heb ook nog niet de trainer gevonden die bij mijn streven past om beter te worden.”

Zijn gedisciplineerde aanpak heeft hem sinds begin vorig jaar al clubrecords opgeleverd op de 3, 5, 10, 15 en 20 kilometer en de halve marathon, plus minstens tien overwinningen in prestatielopen en wegwedstrijden in de regio en daarbuiten. “Die overwinningen zijn mooi, maar daar gaat het mij niet direct om. Als ik in een kleine wedstrijd geen tegenstand hoef te verwachten, dan mijd ik die of ik loop ‘m als training. Als snellere lopers uit de regio zoeken we elkaar juist op om uitgedaagd te worden. Want ik droom van betere tijden.”

Intussen zoekt Vincent ook de nationale top af en toe op. Op het NK 10 kilometer in Schoorl bijvoorbeeld. “Daar werd ik 82e, haha, maar ik was hartstikke blij want ik liep daar 32.47 minuten, een minuut sneller dan mijn persoonlijk record en goed voor een nieuw clubrecord.”

Afgelopen maand volgde nog een clubrecord van 1.13.51 op de halve marathon, “ondanks alle pech die ik daar had met pijn aan de hamstring.”

Heel blijven

Hij besefte daarmee tegelijk dat periodisering essentieel is om heel te blijven. “Daarom schroef ik in de week voor een wedstrijd mijn trainingsomvang tot tweederde terug. Ik wil ook barsten van de energie als ik aan de startstreep sta.”

Waar Winterswijks snelste atleet niet bang voor is, is verveling en opzien tegen weer een training in de regen of kou. “Ik heb echt veel plezier in trainen. Lopers vragen zich ook nooit af of ze wel zin hebben, die gaan gewoon. Wat mij heel erg helpt, is de prachtige omgeving van Winterswijk, die verveelt nooit. Ik loop daarbij veel over zandpaden, dat belast je spieren minder. Ik train daarnaast geregeld met anderen samen en mijn clubgenoten Anouk Schreurs en Twan Berg fietsen vaak mee op een lange duurloop, ook om me onderweg drank of een gelletje aan te reiken.”

Vincent wordt verder omringd door een sponsorteam van vijf partijen. Zuivra Schoonmaak Groenlo en zijn eigen werkgever Anytime Fitness Groenlo (kleding, schoeisel), Achterhoek Fysio (preventief behandelen), Run Enschede (advies) en Ron Rensink (fotografie). “Ben ik hartstikke blij mee, want mijn project kost veel tijd en deskundige begeleiding”.

Knallen in najaar

Voor de komende tijd heeft Vincent, zo wil hij wel verklappen, een paar stippen op de horizon gezet. “Onder de 32 minuten op de 10 km en onder de 50 op de 15 km. Verder wil ik dit voorjaar onder meer de halve marathon in Leiden doen, de Gerard Tebroke Memorial in Aalten en misschien als training nog de Koningsloop in Aalten en de Obbinkrun van mijn club Archeus.”

Dat alles staat dan weer in het teken van het najaar waarin hij echt wil knallen, op de sterk bezette Kramprun in Varsseveld, de bekende Dam tot Damloop, de NK halve marathon in Breda en de marathon van Eindhoven waar hij clubgenoot Lars Duistermaat gaat hazen. Een mooi goedmakertje voor de clubrecords die Vincent van hem heeft afgesnoept… (bron)

AVA'70 op Vlieland - Vrijdag (dag 1)

De groep op het strand

Om 09:00 uur wordt Denise door Rob bij ons afgezet. Om 09:30 staan we met ons drietjes te wachten op de trein afkomstig uit Aalten met daarin de vele leden van Ava .

Als de trein langsrijdt zien we ze al. Wat zien ze er blij en gelukkig uit. Een weekendje weg met 33 mensen van Ava. Dat gaat een heftig weekend worden. Wat een gemêleerd gezelschap.

Na ongeveer 3 uur stappen we uit bij Harlingen Haven. Ietwat geirriteerd door het geschreeuw van een klein verwend kind dat 3 uur lang zijn zin niet kreeg.

Gelukkig op de boot zal het wel beter worden. Het is windkracht 7 Noordwesterstorm. Voor de zekerheid een tabletje tegen zeeziekte gekregen van Denise. Samen met Gerdy, Romy en Dirk.

De boot vertrekt en opeens hoor ik datzelfde geschreeuw weer . Het kind zit ook weer dichtbij ons en is nog steeds niet tevreden.

Als we ruim 1,5 uur gevaren hebben en genoeg hebben van Siep zijn sterke verhalen, voel ik me misselijk worden. Ja hoor de storm gaat het bijna winnen van mijn opkomende zeeziekte. Later hoor ik dat het geen tabletje tegen zeeziekte was, maar ritalin . Ik heb het verkeerde tabletje ontvangen.

We gaan van de boot af en buiten staat Ingrid iedereen te tellen. We zijn er allemaal  Op naar ons verblijf voor het weekend. Iedereen heeft een buddy voor het weekend waar je mee op de kamer verblijft. Dit zijn bijzondere combinaties.

Erwin en Michiel in een twijfelaar.

Paula, Denise, Denis op 1 kamer.

Rond 16:00 uur arriveren we bij onze accommodatie . Echt tijd van bijkomen hebben we niet, want Ingrid van de organisatie geeft aan dat we om 17:30 uur een uurtje gaan hardlopen/joggen. Het enthousiasme spat ervan af.

Bij terugkomst douchen en door. Alles wordt lopend afgelegd. Dit moet ik er wel bij vertellen, want zoveel stappen maken de meesten van ons nooit op 1 dag. Na ruim 2 uur wandelen komen we bij een strandtent aan genaamd de Bolder. Heerlijk gegeten en bediend worden door de dochter van Ingrid. Julie. Hartstikke leuk. Het bier vloeit rijkelijk. We moeten ook nog weer terug wandelen richting de accommodatie .

De jeugd, na ja jeugd, Erwin, Luuk, Bart vallen niet echt meer onder de jeugd. Maar ja ze zijn samen met Jerrel, Michiel, Romy en Julia de jongsten van het gezelschap. Zij moeten nog door naar het cafe, terwijl de rest zich te ruste legt voor een vol programma op dag 2.

Gr. Katja