Drenthel en Bleumink rennen 260 km door het Bergische Land - deel 3

1e Platz Staffel Panoramasteig Ultralauf

In de middag was hittebeheersing letterlijk van levensbelang. Ik had een buff om mijn nek die ik bij ieder beek, watertje en andere gelegenheid nat maakte om te koelen. Zoveel mogelijk in de schaduw lopen en indien nodig even stoppen om de temperatuur te laten zakken. Gelukkig was er een klein windje om iets te helpen koelen, maar als je die achter had en je liep vol in de zon was het bloedheet. Het trok alle energie uit je lichaam, een beetje als de Dementors in Harry Potter….

De combinatie van hitte en vermoeidheid maakte dat het denkvermogen met sprongen naar beneden ging. Af en toe kwam je op een plek waar je het gewoon even niet meer zag. De route op het horloge gaf rechts aan, maar daar was geen pad. Stukje rechtdoor proberen om te zien of dat meteen zou afbuigen naar de goede richting, maar nee. Teruglopen maar en weer opnieuw proberen. Deze keer zag ik tot mijn verbazing een paadje waarvan ik zeker wist dat die er net niet was… heel vreemd. Wel een goed plan om na de wissel eerst even een beetje bij te trekken met eten drinken en wat rust voor we de camper verder reden naar de volgende wissel.

De officiële wisselposten waren ook als een soort van oase in de woestijn. Je kon er even heerlijk bijkomen, soepje, watermeloen, koud water, van alles te eten en te drinken. Even een praatje maken en als je echt geluk had kreeg je zelfs een koude Erdinger alcoholfrei, zo uit de koelkast… die smaakte dan als een ware godendrank. De mensen die de individuele loop deden konden even gaan liggen op een veldbedje en de ogen dichtdoen als dat nodig was. Werkelijk niets was de vrijwilligers te veel om iedereen naar de finish te krijgen.

Het ritme van wisselen zat er goed in, Henrie en ik hadden er nog steeds alle vertrouwen in. Maar toen de avond aanbrak werd al wel duidelijk dat ons doel van zondag 0:00 uur nooit meer gehaald kon worden. De zon en de afstand hadden hun tol geëist en het gemiddelde tempo doorrekenend zou het een finish rond 06:00 zondagmorgen worden. Het is wat het is, we maakten er geen punt van maar namen het aan als een feit. Gewoon wat langer doorgaan, maar die finish gingen we halen, dat stond voor ons vast.

Zoetjes aan werd het weer later en mocht ik weer een zonsondergang bewonderen terwijl ik aan het lopen was. Dat leverde mooie beelden op over een stuwmeer. Overigens was mijn denkvermogen misschien wel teruggelopen, maar ik kon nog steeds enorm genieten van mooie uitzichten, koeien in de wei, buizerds die hun rondjes in de lucht maakten etcetera. Helemaal in het hier en nu, zo zen als wat. Soort van dan, want er moest natuurlijk wel gewoon doorgelopen worden. Die finish kwam niet vanzelf dichterbij natuurlijk.

Ik mocht maar weer een wissel doen waarna Henrie een wat langer blokje liep. Kon ik mooi even een uur slapen voor ik de camper verder reed. Dat was misschien ook maar beter, want we reden met de camper puur op navigatie door de binnenlanden. En daar was het enorm donker, geen lantarenpalen, niks, helemaal donker. De smalle weggetjes slingerden door de heuvels en ik hoopte steeds maar dat er verder niets aan kwam. Gelukkig ging alles goed en ik kwam heelhuids bij het wisselpunt aan. Op de trackingsite zag ik dat het nog wel een klein uurtje kon duren voor Henrie er was, dus ik pakte mooi nog een half uurtje extra slaap.

Uiteindelijk kon ik aan mijn laatste etappe beginnen. Nog zo’n 15 kilometer door het donker, daarna had Henrie nog een acht kilometer en dan waren we er. Zoetjes aan begon ik aan het idee te wennen dat we het echt zouden gaan redden. Maar de laatste etappe gaf zich niet zomaar gewonnen. De route was niet overal helemaal duidelijk en er zaten nog een aantal flinke bergen in die nog even beklommen moesten worden. En toen liepen er dus ook nog wilde zwijnen rond…

Met nog een kilometer of tien te gaan kwam ik nog een loper van de 125 km achterop. Die had een flinke inzinking, maar kon bij mij aanhaken. Samen liepen we door het donker, dat scheelde enorm in het zoeken naar de juiste route. Ik zag het voor de tweede keer in twee dagen licht worden en hoorde de hanen kraaien. Henrie stond met de camper langs het parcours om het voor de laatste etappe van me over te nemen. Het einde van mijn gedeelte van de wedstrijd zat er op! High five met Henrie, tracker doorgeven en weg was hij voor zijn allerlaatste stukje.

Ik was natuurlijk blij dat het er voor mij op zat, maar het was nog niet klaar en ik was zo moe als een hond. Dus maar weer dutje doen, auto naar de parkeerplaats bij de finish rijden. Nog maar dutje… vervolgens naar de finish wandelen om op tijd te zijn voor de finish van het beste estafette team van de PAUL. De organisatoren waren inmiddels ook al uren op de been en dat was ze ook aan te zien. Maar de mensen die zo af en toe over de finish kwamen werden als ware helden onthaald. Dat gold ook voor Henrie.

Ik stond uiteraard bij de finish te wachten toen hij binnenkwam, hij wist er zelfs nog een soort van eindsprintje uit te persen. Na een high five tussen ons tweeën was er ook voor ons een hartelijk ontvangst. Even zitten en wat eten en drinken. Beetje kletsen met de mensen die binnen waren, allemaal lopers van de 130 km. Ineens kwam de organisatie in actie en werd er een prijsuitreiking georganiseerd om half zeven of zo. De top drie heren van de 100 km, en de top twee dames (nummer drie duurde nog wel een uur voor die binnenkwam) en toen kregen ook wij onze bokaal. Keihard voor gewerkt en ik ben nog steeds enorm trots op onze gezamelijke prestatie. Het was een echte teamprestatie in alle opzichten. Uiteindelijk bleken we allebei ongeveer 130 km gelopen te hebben, dus samen 260 km. Daarbij hebben we ook nog eens 6925 hoogtemeters geklommen en weer gedaald.

Klik op de link voor deel 1 en deel 2

Toppers voor toppers - deel 1

Enkele toppers voor B&B de Meiberg

De 23e editie van de Gerard Tebroke Memorialloop ligt al weer een poosje achter ons en de organisatie geniet nog na van deze succesvolle wedstrijd met een recordaantal van meer dan 1000 deelnemers.

Het gros van de lopers bestaat jaarlijks uit amateurlopers, die veel plezier beleven aan het rondje door het centrum van Aalten. Dit geldt voor de jonge talentjes, maar ook voor de deelnemers aan de andere looponderdelen. Finishen in de hardlooparena op de Markt is een ware belevenis en het is voor de deelnemers op dat soort momenten ook genieten geblazen.

Er zijn ook jaarlijks enkele toppers aanwezig bij de GTM-Loop, die professioneel met de hardloopsport bezig zijn en voor deze selecte groep creëert de organisatie altijd wat extra faciliteiten. Iets dat door hen erg wordt gewaardeerd. Om dit te kunnen realiseren, kan er een beroep worden gedaan op enkele enthousiaste sponsoren, die bijvoorbeeld geheel gratis een accommodatie beschikbaar stellen, waar de atleten kunnen overnachten.

Speaker bij de GTM-Loop is al enige jaren Bert Pessink en hij kan gerust gerekend worden tot de TOPPERS in het wereldje van spreekstalmeesters. Bert doet dit kunstje vrijwel bij alle grote wedstrijden in Nederland, zoals de Zevenheuvelenloop, de NN Marathon van Rotterdam en de Halve van Egmond. Vrijwel wekelijks wordt hij door hardlooporganisaties uitgenodigd om de wedstrijden van deskundig commentaar te voorzien en zijn kennis is dan ook onwaarschijnlijk groot.

De Roosendaler besloot vorig jaar om voor het eerst na de GTM-Loop te overnachten met zijn vrouw bij B & K de Goede Wonen en dit is dermate prima bevallen, dat ze ook dit jaar gebruik hebben gemaakt van de accommodatie die Anita de Goede beschikbaar stelde.

Al meerdere jaren stelt ook Vakantiepark te Twee Bruggen een chalet beschikbaar voor een toploper, die een geheel weekend gebruik kan maken van alle faciliteiten die het park te bieden heeft. Verschillende profs hebben inmiddels hiervan met hun familie mogen genieten en dit jaar was het Roy Hoornweg die met zijn vrouw en kids dankbaar gebruik maakte van dit bijzondere aanbod. De sympathieke atleet liet na afloop weten bijzonder genoten te hebben van zijn verblijf op 5 sterren vakantiepark te Twee Bruggen.

Over genieten gesproken….

B & B de Meiberg 1 biedt ook al enkele jaren topatleten de mogelijkheid om hun verblijf in Aalten te verlengen met een nacht. Evert-Jan Westervelt en zijn vrouw Yvonne leggen de profs in de watten en dat blijkt volledig te werken want er logeren telkens weer 1 of meerdere prijswinnaars in hun prachtige en gastvrije onderkomen en daar mogen ze zeker trots op zijn.

Uiteraard is de organisatie van de GTM-Loop ontzettend blij met de uitstekende faciliteiten die de 3 ondernemende TOPPERS  bieden om op deze wijze de beste TOPPERS uit van atletiekwereld naar Aalten te halen! (FR)

Aankondiging van de 9e Zandloop in Lintelo

De flyer van de Zandloop

Op vrijdag 4 juli vindt bij het Kulturhus aan de Schooldijk in Lintelo (Aalten) de recreatieve hardloopwedstrijd De Zandloop Lintelo plaats. De loop start om 19.30 uur en is bedoeld voor hardlopers van elk niveau die op een laagdrempelige en ontspannen manier willen deelnemen aan een sportieve activiteit. Deelnemers kunnen kiezen tussen een afstand van 2,5 kilometer (één ronde) of 5 kilometer (twee rondes).

Het evenement wordt georganiseerd rondom het Kulturhus Lintelo aan de Schooldijk 23 in Aalten. Deelnemers kunnen zich vooraf inschrijven via zandlooplintelo2025.eventgoose.com. De kosten voor online inschrijving bedragen 5 euro per persoon (exclusief servicekosten). Aan de kassa bedraagt de deelname 6 euro per persoon, met betaling mogelijk in contanten of via QR-code. De kassa is geopend van 18.45 tot 19.15 uur.

Na afloop is er gelegenheid om te douchen in het Kulturhus. Meer informatie over de locatie is te vinden op www.kulturhuslintelo.nl

Drenthel en Bleumink rennen 260 km door het Bergische Land - deel 2

Even bijpraten tijdens een welverdiende pauze

De langzamere lopers voor de hele afstand mochten al om 06:00 uur starten, maar aangezien de verwachting was dat de estafette teams sneller zouden zijn mochten wij uitslapen en hoefden we pas om 10:00 te starten. Ik mocht de spits afbijten. In een rustig tempo ging de groep van start, maar eigenlijk zag ik bijna iedereen meteen heuvelop bij me weglopen. Als Flachländer is dat toch lastiger dan voor een inboorling van het Bergische land. Alleen een Belg liep bij mij in de buurt. Als snel raakten we aan de praat, zoals dat bij ultra’s vaak gebeurd.

De route bleek helaas niet overal helemaal zo goed uitgepijld als de organisatie had gehoopt en af en toe was de gpx op mijn horloge dan ook het enige houvast dat ik had, zeker nadat ik mijn Belgische maatje kwijtraakte tijdens een sanitaire stop. De gele bordjes met zwarte ‘Kreis’ waren soms weggeraakt doordat de boom waarop ze bevestigd waren geweest omgezaagd was, op andere plekken waren de bordjes door nieuwe begroeiing bedekt. Je moest dus eigenlijk steeds je hoofd er bij houden.

Ondanks dat was het genieten geblazen van de omgeving. De route voerde van heuvel naar heuvel over allerlei mooie wandelpaden. Mijn eerste etappe zat er na ruim een uur op en Henrie mocht aan de bak. De temperatuur begon al lekker op te lopen en de airco in de camper was welkom. Even droog shirt aan, wat eten en drinken en hup met de camper naar de volgende wisselplek (een kwartiertje rijden). Dit was ook een officiele verorgingspost en die waren prima voorzien van allerlei lekkers qua eten en drinken. Daar dus nog wat eten en drinken, de softflasks vullen en de repen in de rugzak bijvullen. Vervolgens rustig in de schaduw gaan zitten met de vrijwillligers van de verzorgingspost en op de tracking website kijken waar Henrie was op het parcours.

Nadat Henrie bij de post aankwam nam ik de tracker over en vertrok ik voor mijn tweede blok. De warmte begon aardig door te drukken. 28 graden in de schaduw is iets heel anders dan de volle zon op je kop op een prachtig boerenlandweggetje dat tussen de weilanden doorvoert. Ik drukte het tempo nog maar wat verder, de temperatuur werd meer sturend dan vermoeidheid. Het idee van tevoren was altijd al om alles omhoog te hiken en naar beneden te rennen, maar in de volle zon was het af en toe gewoon nodig om even te hiken om de temperatuur niet te hoog te laten oplopen.

Al wisselend op deze manier kwamen Henrie en ik de hete middag door, vooral proberend om heel rustig te doen op hete stukken waar de zon onbarmhartig op je neer scheen. De uitzichten over de heuvels waren geweldig mooi en de stukken in het bos waren een stuk koeler (hoewel het ook daar steeds warmer werd). Bij de posten was het steeds gezellig toeven en voor degene die niet liep was er tijd genoeg voor een kletspraatje. Ook bij de wissel namen Henrie en ik steeds heel even de tijd om bij te praten. Ondanks de moordende hitte was het een prima dag en we vermaakten ons beiden kostelijk. Gelukkig werd het na 18:00 uur snel een stuk aangenamer qua temperatuur en zou het in de nacht zelfs nog best fris kunnen worden. Daar keken we inmiddels echt naar uit.

In de eerste nacht hadden we beiden een dubbele shift gepland, dus een kilometer of 20 in plaats van zo’n 10. Dit om de ander de kans te geven om een aantal uren goed te slapen. Nu kwam het zo uit dat ik dit blok (mijn vijfde etappe) terwijl het nog wat licht was. De zonsondergang kwam vlotter dan gedacht in het donker van het bos en het hoofdlampje moest bijtijds aan. Nu ben ik nooit zo’n fan van nighttrails omdat je dan zo weinig ziet van de omgeving, maar deze keer vond ik het helemaal prima. Ik had ook al een uurtje ‘voorgeslapen’ dus ik was best fris. Net zo fris als de koelte van de nacht die een heerlijke afwisseling van de hete middag voelde.

Het is verbazingwekkend hoe het gevoel van tijd heel anders wordt tijdens zo’n lang evenement. Ik wist dat mijn blok een uurtje of vier zou gaan duren, maar ik keek niet naar de tijd. Heel mindfull? Nou, ik was vooral bezig om niet te struikelen over allerlei stenen en boomwortels. De bossen in Duitsland zijn echt enorm donker ’s nachts, dus meer dan alleen mijn lichtcirkel zag ik niet. Naast op mijn eten en drinken te letten probeerde ik ook nog wat rond te kijken in de hoop nog wild te spotten. Maar niets dan motjes en ongedierte dat in het licht van mijn hoofdlamp vloog. Aan het eind van mijn nachtblok werd het al weer wat licht, de vogels begonnen weer volop te fluiten. Voor het eerst in mijn leven midzomernacht rennend van begin tot eind meegemaakt. Ik genoot volop ondanks het vroege uur en de opkomende vermoeidheid.

Henrie had de tijd nuttig besteed met een lekker dutje en nam het weer over, mijn beurt voor een paar uurtjes rust nadat ik de camper naar de volgende wisselplek gereden had. Helaas lukte het slapen niet meteen, maar toen ik eenmaal sliep was het ook even een hele diepe slaap. Hoewel het wakker worden even een schok was en ik even helemaal gedesoriënteerd was kwam ik al snel weer op toeren. Ontbijten, alles klaar maken om weer over te nemen en wachten tot Henrie kwam en weer door…

We liepen inmiddels al een eindje achter op ons schema, maar we hoorden bij de officiële verzorgingsposten al dat deelnemers van de hele run uitvielen als vliegen. Gelukkig startten op zaterdag ook de lopers van de 125 km, dus kwamen we misschien weer wat lopers tegen. Wel lekker, want we liepen inmiddels al voor het grootste deel helemaal alleen op het parcours. In de nacht hadden veel lopers van de lange run een dutje gedaan terwijl wij gewoon door konden. We begonnen hierdoor nu ook lopers in te halen die 4 uur voor ons gestart waren. Dat leverde in ieder geval iedere keer weer een praatje op.

De tweede dag liep de temperatuur in de ochtend al snel op, het zou minstens 32 graden worden. Gelukkig liep het parcours nu meer via bossen en rond stuwmeren en minder over boerengebied. Dat betekende meer schaduw, maar ook meer hoogtemeters. De heuvels begonnen inmiddels zoetjes aan behoorlijk in te slijten in de benen, zowel steil naar boven als steil naar beneden werd lastiger en pijnlijker. De stokken waren zeker heuvelop onmisbaar.

Deel 1 kun je hier lezen, het laatste deel volgt binnenkort!

Wedstrijdagenda juli 2025

Meer informatie kun je vinden op onze website www.loopgroep-zandloper.nl Wil je reageren dan ontvangen we graag jouw reactie die je kunt sturen naar: info@loopgroep-zandloper.nl

vr. 4 juli Lintelo-Zandloop - www.kulturhuslintelo.nl

vr. 4 juli Drevenack(D)-Abendlauf - www.tusdrevenack.de

za. 5 juli Velen(D)-Tiergartenlauf - www.sf-nordvelen.de/tgl

za. 5 juli Elden-Dorpsloop - www.evenementen-elden.nl

za. 5 juli Goch(D)-Steintorlauf - www.viktoria-leichtathletik.de

za. 5 juli Ommen-Vechtdaltrail - www.vechtdaltrail.nl

vr. 11 juli Dülmen(D)-Abendlauf - www.rorup.net/lauftreff

za. 12 juli Voorthuizen-Voorthuizen loopt - www.voorthuizenloopt.nl

zo. 13 juli Dieren-Veluwezoomtrail - www.cairnadventures.nl

di. 15 juli Aalten-Walfortloop - www.ava70.nl

za. 26 juli Elspeet-Ultratrail - www.trail-events.eu/events

Aanvullingen hoor ik graag!