Organisatie HuntingRUN overdonderd

De opbrengst van de HuntingRUN komt ten goede aan onderzoek naar de ziekte van Huntington 

Lichtenvoorde - Ze zijn compleet overdonderd door de gigantische hoeveelheid inschrijvingen voor hun eerste Huntingrun die ze organiseerden ten bate van onderzoek naar de ziekte van Huntington. "We hadden een klein draaiboek gemaakt waar in stond dat we om 13.00 uur zouden stoppen met inschrijven en het laatste half uur voorafgaande aan de run rustig naar de start van 13.30 uur konden toeleven", vertelt Stef Dusseldorp, die samen met zijn vriendin Manouk te Hennepe de run organiseerde. De ziekte staat dichtbij hen, aangezien Manouk's vader, Bernard te Hennepe, lijdt aan de vreselijke ziekte.

"Er stonden om één uur nog een ontzettend veel mensen in de rij om zich nog in te schrijven. We hebben dit succes absoluut niet verwacht. Iedereen had er begrip voor dat we vanwege de vele late inschrijvingen nog iets later van start gingen", vertelt Manouk blij en aangedaan tegelijk. Liefst 183 deelnemers gingen van start, hardlopers en wandelaars, voor de run van 5 kilometer, terwijl de teller 's morgens nog op 113 deelnemers stond die zich online ingeschreven hadden.

Bernard te Hennepe kreeg zelf startnummer 184 toebedeeld en werd door verzorgers in zijn rolstoel voortgeduwd voor een rondje van twee en een halve kilometer. Groot applaus was er voor hem bij zijn start. Zo ook voor de organisatie enkele seconden voor de start door alle deelnemers, staand achter het startlint. Een kippenvelmomentje.

Na afloop worden prijzen uitgereikt aan de deelnemers en een herinneringsmedaille. Althans dat was de bedoeling. "We hadden er echter maar honderdvijftig. Niemand deed er - gezien het goede doel - echter moeilijk over dat er niet voor iedereen een medaille was om de gedachte die achter de run zit. Vooral familie en vrienden zagen er van af", vertelt Stef. "Het was ook leuk dat de mensen die zich vanmiddag nog inschreven vaak geen wisselgeld terug hoefden bij het afrekenen. Laat maar zitten, hoorden we veel. Daarnaast is er goed gedoneerd, ondermeer in de vrije-gift-bussen die op het terrein van Dusseldorp aan de Gallileistraat staan, waar start en finish zijn."

"Onder de deelnemers ook twee teams van verzorgers van Huntington-patiënten, uit Den Haag en Amersfoort, die ook nog eens doneerden. Hoeveel de eerste run uiteindelijk heeft opgebracht weten we nog niet precies", durft Stef een dag later nog geen voorspelling te doen. "We moeten nog een paar dingen in kaart brengen maar we hebben een mooi bedrag bij elkaar gehaald", is Stef blij. "We waren al van plan om het een jaarlijks terugkerend evenement te laten worden maar dit geeft nog weer extra stimulans. We hebben ontzettend veel positieve reacties gehad. Ook voor hulp volgend jaar."

Een prachtig initiatief, voor een prachtig doel. Bernard te Hennepe kan zelf niet vertellen hoe hij de run en de actie heeft ervaren, weet Stef. "We konden aan hem wel zien dat hij genoot, blij en trots was. Ook om oude bekenden weet te zien." Hoewel de wedstrijd niet perse een wedstrijdkarakter had meende de organiserende Stichting Huntingrun toch de top 3 te moeten belonen met een beker (1. Roel Scheurs, 2. Leon Hulzink, 3. Frank Buesink)

Klik op de link voor de foto's van Jurgen Pillen

fotoalbum

Uitslagen van de 1e Hunting Run in Lichtenvoorde

1e Hunting Run in Lichtenvoorde

Klik op de link voor de uitslagen

uitslagen

site organisatie

Foto's en uitslagen van de 3e Running Winterswijk

Eric Hoogerbrug (links) en Ronnie Boekelder

Klik op de link voor de foto's van Anouk Kots

fotoalbum

uitslagen

site organisatie

Sandra Wassink

Route 13: Varsseveld Idink- en Nibbelinkbos

In de afgelopen jaren heb ik veel routes door het prachtige Achterhoekse landschap gelopen en een aantal hiervan wil ik graag met jullie delen. Ik probeer de komende tijd iedere maand een route hieraan toe te voegen, uiteraard ook geschikt om te wandelen. Opmerkingen of aanvullingen hoor ik graag. 

Vandaag de 13e route uit deze serie: Het Idink- en Nibbelinkbos in Varsseveld. De namen van deze twee bosgebieden komen al in de middeleeuwen voor. Het gebied kent een mooie afwisseling van bos, landbouwgronden, struikgewas en kleinschalige landschapselementen, zoals houtwallen en een kikkerpoel. De totale oppervlakte is ongeveer 110 ha. Het bos is grotendeels aangeplant. De dennen waren nodig als stutpalen in de mijnbouw en loofbomen dienden als hout voor de meubelindustrie. Kenmerkend in dit gebied zijn ook de kampen met hier en daar een steilrand. Een kamp is een hoger gelegen stuk land dat in vroeger tijden als akkerland werd gebruikt.

Route 13: Een route door het Idink- en Nibbelinkbos in Varsseveld
Afstand: 5,5 kilometer
Start: Toeristische Overstap Plaats Koffieboerderij Groot Nibbelink, Nibbelinklaan 12 - 7065 AH Sinderen
Gemarkeerd: Ja (blauwe markeringen op bomen en paaltjes)
Afkortingen: LA Linksaf, RA rechtsaf, RD rechtdoor
Foto's van de route: fotoalbum

GPX bestand van de route

Laatst aangepast: 31 mei 2015
Klik hier voor alle wandel- en hardlooproute's in de omgeving van Aalten

01.Ga vanaf de TOP na 20 meter RA (Idinkweg)
02.Na 600 meter RA Idinkbos (fietspad)
*Het Idinkbos ligt ten zuidwesten van Varsseveld en is 110 ha. groot. Het bos is in de 19e eeuw voor de houtteelt aangelegd. Het bestaat uit afwisselend naald- en loofbomen. Door het gebied stroomt de Seesinkbeek. Het is het leefgebied van veel zangvogels en kleine zoogdieren.
03.1e zandpad RA (bij ANWB paddestoel)
04.1e zandpad LA
05.Zandweg rechts negeren ga RD
06.Op kruising van zandwegen RD, volg smal paadje langs weiland/maisveld
07.Op driesprong LA, kleine paadje blijven volgen
08.Einde pad LA zandweg (niet de P volgen)
09.1e zandpad RA, knooppunt 98 volgen
10.1e graspad RA, voor het bos, nemen
11.Graspad met de bocht naar links langs de sloot blijven volgen
12.Einde graspad LA (zandpaadje)
13.1e zandpad RA
14.1e zandpad RA
15.Graspad links negeren, ga RD
16.1e pad LA, voor sloot aan linkerhand
17.Pad met de bocht naar links meelopen
18.Pad naar rechts negeren, loop RD
19.Einde pad RA en gelijk LA
20.Einde pad RA
21.Einde pad LA, op T-splitsing met bankje
22.Einde pad LA, graspaadje tussen twee weilanden door volgen (Pannekoekenpad)
22.Loop tussen het hekje door en ga LA, grintpad wordt later verharde weg (Nibbelinklaan)
23.Loop door naar het eindpunt, koffieboerderij Nibbelink
*In het voorjaar van 1723 is boerderij Nibbelink totaal afgebrand. Met de spontane hulp van buren en inwoners van Varsseveld is het weer opgebouwd. Uit dank gaf de boer op 14 september een feest. Dit werd 'het stenenbier' genoemd. Alleen de smid was niet uitgenodigd, omdat hij alle hulp geweigerd had vanwege zijn gierige aard. Hij stookte het smidsvuur zo hoog op dat de vonken uit de schoorsteen vlogen en op de rieten daken van de omliggende huizen terecht kwamen. Het feest werd wreed verstoord doordat deze avond het dorp Varsseveld afbrandde.

AVA'70 organiseert de 15e Gerard Tebroke Memorialloop - Nieuwsflits 2

Businessrun deelnemers

Zaterdag 6 juni a.s. wordt het centrum van Aalten weer omgetoverd tot een heuse atletiek-arena. Dan vindt namelijk de 15^e editie van de Gerard Tebroke Memorialloop plaats. Het hardloopspektakel van AVA`70 trekt jaarlijks honderden deelnemers naar het dorp en zij kunnen rekenen op de aanmoedigingen van het talrijke publiek. De finish vindt plaats op de sfeervol ingerichte Markt!

GUV 5 KILOMETERLOOP EN BUSINESSRUN

“EEN PRACHTIGE UITDAGING VOOR ELKE RECREANT”

Het sluitstuk van het programma van de 15^e editie van de GTM-loop vormt de GUV 5 kilometerloop. Ook de Businessrun valt hieronder, dus het is een groot peloton, dat hierbij in actie komt. Het startschot wordt gegeven om 19.15 uur, ter hoogte van bakkerij Dobbelsteen onderaan de Kerkstraat en er wordt eerst een kleine ronde gelopen van 1 kilometer, gevolgd door 2 rondes  van 2 kilometer.

De lopers en loopsters kunnen een pittig en afwisselend parcours verwachten, met korte klimmetjes, asfalt en klinkerwegen. Onderweg is het echter ook zeker genieten geblazen. De sfeervolle doorkomsten in de nabijheid van de Markt zorgen dikwijls voor een extra stoot adrenaline. Dat doet zeker ook de passage door café Leuven. Dit gedeelte is deze editie wederom opgenomen in het parcours en er zal maar liefst 3 keer door de horecagelegenheid worden gerent. Binnenkomst via de achterzijde, vervolgens door de zaal, het café en dan via de voorzijde weer de weg op.  

De finish is na 3 ronden op de sfeervolle Markt, waar de deelnemers naast de aanmoedigingen van het publiek ook nog eens de op zwepende woorden van speaker Henk Borgmeijer kunnen verwachten. De GUV 5 kilometerloop en Businessrun is in alle opzichten een prachtige krachtmeting om een mooie prestatie neer te zetten!

Inschrijving is mogelijk via de site:

www.gerardtebrokeloop.nl of www.ava70.nl

LAAT JE UITDAGEN… EN SCHRIJF JE NU IN!!!

Uitslagen van de 8e Stuwwalloop in Oosterbeek

De start van de 15 kilometer

Gerrit Dijkslag loopt naar een mooie 7e plaats op de 15 kilometer in een tijd van 59,01 minuten

Klik op de link voor alle uitslagen (rechts categorie aanklikken)

alle uitslagen

site organisatie

Melchior van de Pol, Coen de Wit en Lars Meesters het podium van de 15 kilometer

Coen de Wit en Sandra de Jonge, de winnaars van de Klim Op Prijs (bergklassement)

Primeur in Dinxperlo, eerste editie Enveloop

De flyer van de Enveloop

Wat in Varsseveld kan, kan ook in Dinxperlo. En de Zwarte Cross is toch ook klein begonnen. Enkele kreten die, onder het genot van een drankje, over de tafel gingen. Een paar weken later was de projectgroep Enveloop een feit. Na twee brainstormsessies ging de kogel door de kerk. We gaan het doen, in samenwerking met Herbert Luimes van Try Out Sport. Dinxperlo en omgeving kan zich verheugen op een jaarlijks terugkerend hardloopevenement. De Enveloop vindt zaterdag 13 juni 2015 voor de eerste keer plaats. Sportiviteit en gezelligheid zullen tijdens deze dag hand in hand gaan. Centraal georganiseerd vanaf het fraaie Sportcomplex van Try Out Sport, aan de Bargerdijk in Dinxperlo. Beschikbaar gesteld door eigenaar Herbert Luimes, die eveneens deel uitmaakt van de organisatie.

Twee jaar geleden hebben medewerkers van Enveloprint voor de eerste keer deelgenomen aan de Kramprun in Varsseveld. Met pijn en moeite werden zes personen gestrikt om de vijf kilometer te volbrengen. Een jaar later was het aanstekelijke enthousiasme overgewaaid naar overige collega’s binnen ons bedrijf en gingen er maar liefst 22 hardlopers vanuit Enveloprint naar de Kramprun. Onder één voorwaarde, dat na afloop wel in de plaatselijke horeca met elkaar wordt geëvalueerd. De basis voor de geboorte van de Enveloop. Al snel was duidelijk dat het als een groot evenement aangepakt moest worden. Er is vanuit verschillende invalshoeken naar de opzet gekeken. Zowel de geoefende loper, de beginnende hardloper, maar vooral ook mensen die er al lang mee rondlopen maar het laatste zetje nog nodig hebben om te beginnen met de hardloopsport.

Iedereen mag en kan deelnemen aan de Enveloop. En natuurlijk denken we ook aan de jeugd. De meeste competities van de sportverenigingen liggen eind mei stil. Half juni zijn de scholen al bezig met de afsluiting van het jaar. Daarom hopen we met deze datum, ook de jeugd als doelgroep, in grote getale bij dit evenement te betrekken. Er zijn twee afstanden voor de jeugd. Kinderen t/m 9 jaar rennen 1 km, kinderen t/m 13 jaar 2 km. Daarnaast voor iedereen, 5 kilometer individueel en in teamverband, en natuurlijk de grote uitdaging, de 10 kilometer individueel. Deelnemers kunnen zich individueel aanmelden of met een team van 4 personen.

Behalve dat je sportief bezig bent, steun je ook het goede doel en ga je een gezellige dag beleven, met hopelijk fantastisch weer. Medewerking is al toegezegd door ensemble/dweilorkest de Götekapel. Lokale omroep Dinxper FM zal live uitzenden op de locatie van Try Out Sport, met veel muziek en interviews. De verslaggeving tijdens de Enveloop is in handen van ervaren commentator, waarvan we op dit moment de naam nog niet kunnen prijsgeven. Ook zullen er diverse prijzen beschikbaar worden gesteld en foto’s worden gemaakt die direct op de website gepresenteerd worden.

De Enveloop is een initiatief van zes medewerkers van Enveloprint, maar staat verder los van het bedrijf. Uiteraard zal een deel van de kosten gesponsord worden door Enveloprint. De opbrengst van de Enveloop gaat naar een goed doel, zoals beschreven in de notariële akte bij oprichting. Voor de eerste editie is gekozen om de opbrengst te doneren aan Kulturhus Dinxperlo. Wilt u ook een bijdrage leveren aan de opbrengst van de Enveloop, neem dan contact op met een van de bestuursleden (info@enveloop.nl).

Klik voor meer informatie op onderstaande links

programma

voorinschrijving tot en met 7 juni

site organisatie

Het organisatiecomité van de Enveloop

AVA'70 organiseert de 15e Gerard Tebroke Memorialloop - Nieuwsflits 1

De start van de Intertoys Kidsrun in 2014

Zaterdag 6 juni a.s. wordt het centrum van Aalten weer omgetoverd tot een heuse atletiek-arena. Dan vindt namelijk de 15^e editie van de Gerard Tebroke Memorialloop plaats. Het hardloopspektakel van AVA`70 trekt jaarlijks honderden deelnemers naar het dorp en zij kunnen rekenen op de aanmoedigingen van het talrijke publiek. De finish vindt plaats op de sfeervol ingerichte Markt! De eerste 2 onderdelen van het wedstrijdprogramma zijn bestemd voor de jeugd. AVA`70 heeft een bijzonder grote afdeling pupillen en junioren en zij kunnen als eerste aan de bak…….. 

DE INTERTOYS KIDSRUN

Wat is er voor kinderen nu mooier dan hardlopen door een prachtige speelgoedwinkel???

Voor de vierde keer op rij opent Marcel Geling van Intertoys de deuren van zijn zaak, om de kids een bijzondere belevenis te gunnen. Veel oog hebben de jongste talenten overigens vaak niet voor het speelgoed, zo is de ervaring van de afgelopen jaren, maar ze vinden het wel prachtig door de winkel te rennen.

De korte Intertoys Kidsrun is een wedstrijd voor kinderen tot en met 9 jaar. De jongens en meisjes gaan tegelijk van start om 17.15 uur. Na het vertrek slingeren de jongste talenten in een ronde met een lengte van ruim 850 meter door het dorp. Dat is in Aalten niet overal even gemakkelijk met de heuveltjes en klinkers, maar wel afwisselend. Hoogtepunt is natuurlijk de passage door de Intertoys, waarna het richting de Markt gaat, waar het publiek de kids naar de finishlijn klapt. Daar staat overigens ook de speaker, Henk Borgmeijer, die de jongens en meisjes de laatste aanmoedigingen toeroept. Na de binnenkomst is er natuurlijk een prachtige medaille voor de geleverde prestatie!

Om 17.30 uur wordt het startschot gelost voor de deelnemers aan de lange Intertoys Kidsrun. Jongens en meisjes van 10 tot en met 15 jaar gaan deze uitdaging aan in de wedstrijd over 1700 meter. Het parcours is gelijk aan de korte Intertoys Kisrun, maar wordt dan wel 2 keer afgelegd. Dat betekent dus, dat de deelnemers aan deze wedstrijd twee passages door de mooiste speelgoedwinkel van Aalten maken en dus ook de Markt twee keer aandoen. Eerst voor de doorkomst en dan nog om te finishen. Een mooie belevenis om mee te maken, dat is zeker……

Wanneer je het leuk vindt aan de korte of lange Intertoys Kidsrun , dan kun je je nu al opgeven. Op de site www.gerardtebrokeloop.nl klik op het balkje “inschrijven” en je kunt je aanmelden. Ook op de site van AVA`70, www.ava70.nl  kun je terecht voor alle informatie en klik hiervoor op de button van de GTM-loop.  Voorinschrijven is mogelijk tot en met 3 juni a.s. Na-inschrijving is mogelijk op de wedstrijddag bij het secretariaat, dat is gevestigd in de hal van het nieuwe gemeentekantoor van Aalten in de Hofstraat (naast de Rabobank). Hier kan op zaterdag ook het startnummer opgehaald worden.

Kom wel op tijd, want soms is het voor de wedstrijd erg druk en we willen graag op tijd van start gaan! 

JIJ DOET TOCH OOK MEE?????

12e Uitstapje herengroep AVA'70 naar de Domme Aanleg

Een heerlijk buffetje stond er klaar

Voor het 12e jaar op rij gingen de heren van AVA'70 op stap naar een horecavoorziening in de buurt van Aalten. De organisatoren, Theo Stronks en Gerrit Ormel, hadden dit jaar café de Domme Aanleg als locatie uitgekozen. Na een fietstochtje van een half uurtje stond er een heerlijk buffetje en een drankje voor ons klaar, dat de atleten zich goed lieten smaken.

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

Op de fiets er naar toe

Column: Erwin’s zin en onzin - deel 83

Luuk te Brake ontroerd door recorddeelname! 

Het is 2e Pinksterdag, 06.45 uur in de morgen. Met kleine oogjes strompelt Luuk te Brake van de trap. Slaapdronken pakt de vrolijke hovenier de koffiepot, een pak met filters en negen thermoskannen uit de voorraadkast. Hij zet de radio aan – 100% NL. Hij heeft mazzel, zijn lievelingsnummer wordt gedraaid. ‘Manuela’ van Jacques Herb. Swingend staat hij achter de druppelaar. Tot zijn genoegen loopt de koffie er lekker vlot door. Het is een belangrijke dag voor Luuk. Hij heeft van Geert Wevers, zijn mentor binnen Ava’70,  de opdracht gekregen om de jaarlijkse Pinksterloop te organiseren. Luuk vindt het erg spannend.

Om 07:15 uur, komt vader Jan even poolshoogte nemen in de keuken. Hij kijkt tevreden naar zijn oudste zoon, terwijl hij gulzig een krentenbol naar binnen stouwt. Jan moet al vroeg de deur uit om het parcours van de Gerard Tebroke Memorialloop op te meten. Om 09.25 uur zet Luuk de laatste thermoskan achter in zijn busje – een Citroën Berlingo 1.9 D. en rijdt naar huize Wamelink. Erwin staat al ongeduldig onder de carport te wachten. Samen vertrekken ze richting de Hamelandbaan. Als ze bij het moderne sportcomplex aankomen, kunnen ze direct aansluiten in de lange stoet met auto’s, het is een drukte van belang. ‘De karavaan’ spoedt zich richting het Duitse Dingden voor Luuk’s Pinksterloop.

De organisator spreekt de 74 deelnemers als een echte poëet toe. Hij vertelt op geheel eigen wijze het Pinksterverhaal en in een emotioneel relaas geeft hij aan hoe belangrijk deze dag voor hem is. Na deze mooie woorden worden de atleten in twee groepen verdeeld. Één groep loopt vijftien kilometer, onder leiding van Björn Weier. De andere groep loopt onder aanvoering van Jan-Hendrik Ingenfeld ruim tien kilometer. Luuk houdt in grote lijnen het overzicht. Hij pendelt heen en weer tussen de groepen. Het wachten is nog even op Jan te Brake en zijn kompanen. De parcoursmeting is uitgelopen en helaas voor hen, ‘de tour wacht op niemand’.

In Weiers groep drukt Sabine Ikink het gaspedaal steeds dieper in. Als Luuk er iets van zegt is Sabine zichtbaar op haar teentjes getrapt. Als de blonde snelheidsduivel zelf het eerste ‘slachtoffer’ wordt van haar eigen tempo, neemt Martin Hengevelt het stokje over. Martin staat erom bekend dat hij zich nooit aan de snelheid houdt. Slechts een enkeling, waaronder Jerrel Balke en Yvonne Reusen, kunnen het tempo van de afgetrainde Dinxperloër volgen. Ankie te Brake, moeder van, is degene die het tempo in de andere groep strak houdt. Zij heeft van zoonlief de opdacht gekregen om na afloop de broodjes te smeren en hier wil ze ruim de tijd voor nemen. Marco van Rijs kan, vooral op de heuvels, het tempo amper volgen.

Alle deelnemers, sommigen met de tong op de schoenen, bereiken de finish. Zelfs Jan te Brake is met zijn metgezellen bij start/finish gearriveerd. Hij, Frank Roos en André Balke, hebben ruim 13 kilometer gelopen op het prachtige, geaccidenteerde en afwisselende parcours. Luuk komt zo trots als een pauw bij het eindpunt. ‘Zijn’ loop is meer dan geslaagd. Het internationale gezelschap geniet met volle teugen van de broodjes, de koffie en de chips. Het is een groot feest. Zoals het hoort, verlaat de kapitein als laatste het schip. Luuk vouwt eigenhandig de statafels in elkaar. Met een glimlach van oor tot oor stapt hij in zijn Citroën Berlingo 1.9 D. en rijdt fluitend huiswaarts 

Landgoed Sandenburg in Langbroek (Doorn)

Kasteel Sandenburg in Langbroek

Een prachtige tocht op de rand van de Utrechtse Heuvelrug en het Langbroekerweteringgebied, ook wel bekend als de Stichtse Lustwarande. We lopen grotendeels over brede bomenlanen en over smalle, drassige weiland paden. Aan het begin van de route komen we over een stukje van de historische Postweg, waar vroeger de tram tussen Utrecht en Rhenen reed. Nu is het een fraaie bomenlaan met enkele stokoude beuken. Na een aantal kilometers gaan we het land van de natte rivierklei in, maar wel over paden, die steeds omzoomd zijn door bomen of langs de bosranden. 

Halverwege de route doemt het sprookjeskasteel Sandenburg op. Tegen het eind van de 18e eeuw werd het oorspronkelijke middeleeuwse kasteel teruggebracht tot een enkele toren. Nadat de familie Van Lynden eigenaar werd in 1853, kreeg het kasteel zijn huidige aanzien. In handen van de familie is het landgoed uitgegroeid tot het grootste binnen de voormalige gemeente Langbroek. Op de terugweg lopen we over smalle en vaak wat nattere paadjes langs knotwilgen over de langgerekte, smallere percelen die zo typerend zijn voor dit gebied.

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

Verslag van de 16e Kroon Ooyse Landlloop in Oud Zevenaar - deel 2

De Sint Martinuskerk in oud Zevenaar, het baken en thuishaven van de Kroon Ooyse landloop (foto Michiel Verbeek)

En toen werd het stil

2e pinksterdag, de vaste prik in de agenda voor de Kroon Ooyse landloop die elk jaar veel lopers uit de regio trekt. Deze editie stond in het teken van een zeldzame en agressieve vorm van "K" de stichting die hier aandacht voor vraagt: HDKT (honderdduizend keer een tientje) was zichtbaar aanwezig. Het is tegenwoordig een goede gewoonte dat de organisaties van hardloopwedstrijden aandacht besteden dan wel een deel van de inleg schenken aan een goed doel. Dat de stichting HDKT vooral hier aanwezig was, is dat in dit kleine buurtschap de Ooy in 2011 twee jonge mensen getroffen werden door deze zeldzame vorm.

Ook aanwezig was oud marathon legende Gerard Nijboer die de starter zou zijn van de wedstrijd en ik was verrast. In mijn beleving was dit een hele lange vent, onbereikbaar en een kilometervreter van het eerste uur maar het bleek een hele gewone "kleine" bescheiden man te zijn met nog steeds een grote passie voor de loopsport ondanks het enorme blessure leed waar hij mee te maken heeft gehad. "Wijs een plek aan op mijn benen en ik zal je vertellen welke blessure ik daar heb gehad" zei hij ooit in een interview.

Gerard vroeg op zijn beurt aandacht voor de stichting "IRun2BFit" en in dit geval een school waar een biologie docent de kinderen duidelijk wilde maken wat voor een positieve invloed sport en juiste voeding heeft op je gezondheid en hoe je lichaam daarop reageert. Ik had direct medelijden met deze kinderen, leuk zo'n initiatief maar of je vindt hardlopen heel erg leuk of je haat het. Meegesleurd door klasgenoten en goed herkenbaar voor ons aan de gele shirts begonnen een aantal waarschijnlijk aan een martelgang van 5km. Maar wie weet... voor hetzelfde geld zit er een nieuwe Jip Vastenburg tussen die nog nooit aan hardlopen had gedacht, ik geef hem het voordeel van de twijfel.

Vlak voor de start van de 5km vroeg de organisatie de aandacht voor een overlijdensbericht dat hun had bereikt. Eén dag voor deze wedstrijd had deze ziekte het leven genomen van een jongen uit de Ooy en de organisatie vroeg uit respect voor de familie om 1 minuut stilte dat vanzelfsprekend werd ingewilligd. Een deken van stilte viel over het parcours het enige wat je nog hoorde was het gefluit van vogels en het zacht ruisen van de wind in de bomen. Midden in deze stilte sloeg de klok van de Martinus kerk ingetogen 10 slagen. Het was natuurlijk gewoon 10 uur maar ik kan niet ontkennen dat het haar op mijn armen loodrecht omhoog stond en vergeef mij de vergelijking, maar het maakte net zo'n indruk op mij als de slagen van de zware Bourdonklok op de Waalsdorpervlakte die de twee minuten stilte op 4 Mei respectvol omarmen.

Na het applaus van het publiek (dit klinkt misschien wat vreemd maar was volledig op zijn plaats) moest er dan toch nog maar gelopen worden. Je zag het aan sommige gezichten in het startvak... de focus was eraf, het leek totaal niet belangrijk meer. Langzaam maar onherroepelijk ging dan toch de arm van Gerard Nijboer omhoog en loste het startschot van de 5km. Justin van der Steen ging er als waanzinnige vandoor en na zo'n 1,5 km had hij een gat geslagen van meer dan 100 meter, hij was of in een bloedvorm of een tikkeltje te enthousiast van start gegaan. Het laatste bleek het geval en bij 2km stond een man met een enorme hamer en vervolgens denderde er een kleine achtervolgende groep aangevoerd door Edwin Wissema over hem heen.

In deze groep zat ook Tom van Beusekom meestal ook wel goed voor een tijd van 17 laag en net terug van een buitenlandse stage kon hij ondanks wat gemiste trainings kiliometers toch goed van voren meekomen. Maar ook daar ging ineens het licht uit, misschien kramp of iets dergelijks het was in ieder geval van dien aard dat hij een stukje moest gaan wandelen. Het te snel starten is ook de klassieke valkuil van Tom staat op zijn profiel van Run2day en misschien was hij ook deze dag er weer in eentje terecht gekomen. Ondertussen had Edwin de wedstrijd stevig in handen maar er ontstond nog wel een fanatieke strijd voor de 2e plaats tussen Luuk Siemes en Arie Owen die tot op de laatste 50 meter zou worden uitgevochten.

De winst kon Edwin niet meer ontgaan maar het parcours record bleef ondanks de uitstekende omstandigheden ver buiten bereik. De 10 km werd gedomineerd door Frank Reinjes die een echte thuiswedstrijd liep. De oude vos was menig broekie te snel af en met een gemiddelde snelheid van bijna 18km per uur een meer dan respectabele snelheid waar velen zich nog op stuk kunnen en zullen bijten. Maar als je mij zou vragen is dit wat je zal bijblijven van de Kroon Ooyse landloop 2015 dan moet ik zeggen: nee, dit zijn feitjes die snel zullen vervagen. Wat wel zal blijven is die ene minuut van serene stilte waar de ziekte "K" weer een gezicht kreeg: Luuk... hij werd slechts 22 jaar. 

Marinus van der Woerd

Verslag van de 16e Ooyse Landloop in Oud-Zevenaar - deel 1

Lisa te Molder op de hoogste trede van het podium bij de 5 kilometer

Frank Reintjes pakt overtuigende zege in thuiswedstrijd 16^e Ooyse landloop

Door Benno Stevering

OUD-ZEVENAAR – De jaarlijkse, zestiende sfeervolle Ooyse Landloop werd zondagmiddag een prooi voor Frank Reintjes uit Oud-Zevenaar die voor eigen publiek op de tien kilometer in een prachtige omgeving een snelle tijd neerzette van 33.21 minuten. In 2015 geen verbetering van parcoursrecords, maar wel sterke winnaars. De winnaar, Frank Reintjes van de Liemers takes it all: ‘’In 2008 heb ik hier ook als eens gewonnen, maar toen in 32.40 minuten. Maar nu ben ik ook erg tevreden met mijn tijd en eerste plek. Ik ben ondertussen wat ouder, maar nog weinig ingeboet aan snelheid. Ik sla deze loop nooit over. Als ik fit ben loop ik mee. Ik woon vlakbij de kerk hier. Mijn belastbaarheid is nu goed in balans. Sinds een jaar loop ik op schema’s van Titus Fierkens. De tweede ronde heb ik puur op wilskracht gelopen en constant op mijn klok gekeken. Deze Ooyse Landloop is een goede prikkel voor het NK masters vijf kilometer in Zierikzee op 13 juni  Als ik daar die vijf kan lopen rond de zestien minuten verwacht ik een podiumplek. Je moet je lichaam goed kennen en een beetje geluk speelt soms mee in de race naar een goede tijd! Dat is heel belangrijk. Ik heb nog wat tijd om extra aan mijn snelheid te werken.’’ 

Jeroen Guru uit Nijmegen werd tweede in 36.37 minuten voor Jorik Huizinga uit Doetinchem die 36.57 minuten realiseerde en derde werd.  ‘’Ondanks de pittige klimmetjes richting dijk ben ik content met mijn eerste plek. Vrijdag liep ik in Wageningen nog een 17.56 minuten over vijf kilometer. In de slotfase heb ik bij de landloop voor mijn gevoel ingeleverd. Wel liep ik nu ruim dertig tellen sneller dan vorig jaar met 39.30 minuten. Voor mijn gevoel zat het goed, maar een parcoursrecord zat er niet in.’’ Aldus de winnares bij de vrouwen Eline de Jong uit Didam voor wie het NK vijf kilometer in Breda gelijk valt met de diploma uitreiking voor het VWO. De Jong pakte een ruime voorsprong op de rest van het damesveld. 

Edwin Wissema uit Didam pakte op zijn 37^e verjaardag de winst bij de mannen in 16.19 minuten. ‘’Als je wint mag je tevreden zijn. Ik had ook een flinke voorsprong. In Turkije liep ik een ontsteking op in mijn knie met veel vocht. Dat euvel verhinderde me om te trainen. Na een viertal weken rust is dit weer mijn eerste wedstrijd na een week goed trainen. Op de baan heb ik ook nog geen wedstrijd gepakt en dan mis je de scherpte! Gelukkig kon ik consolideren richting finish zonder tegenstand’’.  Luuk Siemes van Atletico’73 werd tweede in 16.33 minuten. 

Lisa te Molder uit Zieuwent klokte de winnende tijd van 18.19 minuten bij de vrouwen. ‘’Ik kwam snel door in 3.45 uur, waarna de tweede kilometer ging in 7.30. In een flow ging het vervolgens rap richting finish. Een verbetering van het parcoursrecord zat er niet in. Dit seizoen stel ik nog de Kramprun en de halve van Doetinchem centraal. Schema’s van Greg van Hest kunnen me helpen voor een opstap naar langere afstanden.’’ Kerstin van Emden uit Elten stelde zich met 18.57 minuten content  met een tweede plek achter Lisa te Molder. Kerstin: ‘’Ik liep nu dezelfde tijd als twee jaar terug. Tussendoor stonden de politiekampioenschappen Nordrhein Westfalen centraal op de 800 en de 5000 meter. Vrijdag wacht me nog een 1500 meter in Utrecht.’’  In totaal kwamen er maar liefst 874 deelnemers aan de start van de Ooyse Landloop, waaronder bijzonder veel jeugdlopers. 

Veel lopers lieten zich sponsoren voor de Stichting HDKT (Honder Duizend Keer een Tientje) voor voorlichting over en onderzoek naar Sarcomen, zeer agressieve kwaadaardige tumoren.d-Duizend-Keer-een-Tientje voor voorlichting over & onderzoek naar Sarcomen. Omdat ze zeldzaam zijn is er geen geld om onderzoek te financieren. HDKT neemt hierin initiatief en werkt samen met het Radboud Oncologie Fonds. De HDKT Topper polsbandjes waren dan ook duidelijk te onderscheiden. Mensen worden geïnspireerd en komen in actie en streven hiermee naar een groot bedrag. Marathoniccoon Gerard Nijboer was zelf aanwezig om deze actie te ondersteunen. 

Klik op de links voor meer informatie

uitslagen

foto's 5 kilometer

foto's 10 kilometer

fotoalbum Rob Jansen

site organisatie

Certificering parcours Gerard Tebroke Memorialloop

Geert Kip en Jan te Brake op de Aaltense Markt met het echtpaar Scholten uit Borne

Maandagochtend 25 mei jl. heeft er een officiële meting van het parcours van de Gerard Tebroke Memorialloop plaatsgevonden, geheel volgens de regels van de Atletiekunie. Al om 07.30 uur werd er begonnen met deze klus, die veel precisie en uiteindelijk ook de nodige tijd in beslag nam. Nadat het ijken van de meetapparatuur had plaatsgevonden, ging het echtpaar Scholten uit Borne, dat de meting verrichtte, samen met een aantal organisatoren van de GTM-loop naar het officiële parcours en kon het meetwerk daadwerkelijk beginnen. 

De sloop van een gedeelte van het Gemeentehuis heeft de organisatie doen besluiten om het parcours aan te passen en nadat dit nieuwe loopgedeelte was opgemeten, kwam men uiteindelijk 88 meter te kort op de totale afstand van 10 kilometer. Met het iets terugleggen van de startstreep en het vergroten van de bochten, kwam men uiteindelijk uit op exact 10 kilometer. Een wens van de organisatie en vooral belangrijk voor de atleten, die snelle tijden willen scoren of een P.R.

Foto's van de trainingsloop op Tweede Pinksterdag in Dingden (D)

Meer dan 70 atleten bij trainingsloop op de Dingdener Heide (D)

Klik op de link voor de foto's

fotoalbum

foto's Sandra Wassink

800.000 bezoekers

800.000 bezoekers

Vandaag, op 25 mei 2015 (2e Pinksterdag), heeft de 800.000 ste bezoeker deze site bezocht. In de laatste twee maanden hebben er meer dan 50.000 mensen een kijkje genomen. Bedankt allemaal!

Henrie Drenthel loopt Keufelskopf Ultra Trail in Reichweiler (D)

“Ganz normalen Wahnsinn“

Zaterdag 23 mei 2015

Nou, nou zult u zeggen wat een taal. De K-UT staat voor de Keufelskopf Ultra Trail. Deze wordt dit jaar voor de 7^de maal gehouden in Duitsland te weten in Reichweiler op de grens van de deelstaten Rheinland-Pfalz en Saarland. De organisatie is in handen van een Nederlandse trailrunner, Eric Teurlings, die ook het woordgrapje van de loop bedacht heeft.

Als voorbereiding op het driedaagse trailweekend in Vaals op 5-6-7 juni en de Eigertrail in Zwitserland op 18 juli wilde ik het Hemelvaart- of Pinksterweekend gebruiken om nog één testwedstrijd te lopen als training. Nu was ik nog nooit in die omgeving wezen hardlopen dus mijn keuze viel op de Keufelskopftrail op zaterdag 23 mei. Op deze website is ook een leuk filmpje te zien van de trail. Omdat de start al om 6.00 uur was, besloot ik vrijdagmiddag al bijtijds die richting op te gaan. Achteraf een sterk plan want heel Duitsland was uitgelopen voor een lang Wochenende. Met een tweetal uren vertraging kwam ik aan op het sportterrein van de SV Reichweiler alwaar diegene die dat zou willen kon overnachten in tentjes, caravans en campers. Lekker basic allemaal en heel gemütlich.

Vanaf 19.00 uur was het secretariaat in het Gemeinschaftshaus geopend waar je de startunterlagen af kon halen en tevens kon daar ook voor een paar euri een heerlijke pastamaaltijd genuttigd worden met diverse soorten pils. Al gauw raak je daar in gesprek met allerlei lopers met allemaal dezelfde afwijking. Schept een band moet ik zeggen. Van mijn Duitse tafelgenoot probeerde ik zoveel mogelijk over de loop te weten te komen. Hij had vorig jaar ook de 45 km gelopen maar was behoorlijk kapot gegaan omdat het toen een stuk warmer was en de wedstrijd gebaseerd is op autonomie; d.w.z. geen verzorging onderweg, je moet zelf je natje en je droogje meenemen in je rugzak. Hier was het semie-autonoom; er was op de 45 km afstand één verzorgingspost op 24 km met alleen water. Wel kon je vooraf je eigen smaakje/drankje/shakeje afgeven en die werd dan door de organisatie naar die post gebracht (was ongeveer 100 meter vanaf start/finish. M’n tafelgenoot was vorig jaar dus behoorlijk opgedroogd en had er ruim 8 uur over gedaan. We spraken nog verder over diverse trails die we allebei al eens gelopen hadden en er waren er heel wat die we ongeveer in dezelfde tijd hebben afgelegd dus op mijn vraag wat hij voor morgen in gedachten had gaf hij aan richting de 7 uur. Dat was ook ongeveer wat ik in gedachten had. Er moesten tenslotte wel ruim 1900 hoogtemeters overwonnen worden zowel omhoog als omlaag dus echt tempo maken zal er niet in zitten. Om 22.00 uur onder de wol want de wekker loopt 4.15 weer af.

Raceday: nog even lekker blijven liggen tot 4.30 uur begin ik de dag met een sterke pot koffie te maken, een Hero-Fruitontbijtje om drie krentebollen mee weg te spoelen en een banaan als toetje. Even een sanitaire ontspanning vooraf en we kunnen beginnen. Het is prima loopweer. Met de start is het bewolkt maar de voorspelling is dat het droog blijft en niet te warm. Om 6.00 uur is het zo’n 10 graden en dit loopt op naar 16 graden. Dus de hele tijd in shirtje en korte broek kunnen lopen. Als pakezel neem ik mijn kleinere Salomon-racevest mee met een drietal flesjes drinken (2x water en 1x cola). Voor bij de verzorgingspost geef ik een shake en een flesje cola af. Na wat bemoedigende woorden van organisator Eric vertrekken we samen met de echte Ultra-bikkels van de 85 km en beginnen we met de zuidelijke lus.

Vanaf het begin is het parkoers prachtige. Veel single-tracks, bospaden, oude spoorbaan, echt een prachtomgeving om te trailen. Ik begin heel bewust niet te hard. Valt tegen zonder loopmaatje die me nog wel eens afremt maar het gaat toch boven verwachting. Onderweg veel tijd om bij te kletsen met allerlei sympathieke Duitsers (ja, die zijn er ook J) en de kilometers en tijd vliegen voorbij. Halverwege de ronde kom ik mijn tafelgenoot achterop. Hij loopt met stokken en is blijkbaar toch iets te hard gestart. Ik wens hem Hals-und-Beinbruch. Net iets onder de drie uur ben ik weer terug in Reichweiler bij de verzorgingspost. Neem m’n shake en vul mijn flesje bij voor de tweede lus. Neem ze alle vier mee want ik zie dat we nog maar ruim 600 van de 1900 hoogtemeters hebben gehad en we zijn qua afstand al over de helft. Dat beloofd nog wat.

Inderdaad, dat deed het. Ik was nog maar net goed en wel weer op weg en de hele horde van de short-trail (22 km) komt mij achterop en wil er aan alle kanten langs. Zij blijken dus zojuist om 9.00 uur gestart te zijn en zijn nog okselfris. Na een paar kilometer is de brand er wel af en keert de rust terug. Een prachtige lus is het. Loeizwaar met supersteile beklimmingen en dus ook afdalingen. We lopen onder langs een oude Steinbruch (rotsafgraving) en iemand vertelt me dat we er omheen lopen en aan de andere zullen moeten aufseilen (uit eerdere verslagen weet u dat dit omgekeerd abseilen is. Dus langs het touwtje omhoog i.p.v. omlaag). Geweldig leuk om te doen maar kost giga veel kracht en de snelheid is er nu wel helemaal uit. Deze ronde is echt veel zwaarder dan de eerste maar o zo mooi. Onbeschrijvelijk. Het lopen blijft alleraardigst te gaan en vanaf een uurtje of vier haalt ook niemand mij meer in en kan ik zelf steeds vaker lopers op stofzuigen. Geeft wel een fijn gevoel. Bij de 35 km staat een opbeurend bordje dat je je niet aan moet stellen, nog maar 50 km te gaan… Moet er niet aan denken dat ik vandaag 85 km zou moeten lopen. Was te veel van het goeie geweest. Even later is daar ook de splitsing van de Ultra en de Marathon afstand. Kijk niet veel meer op m’n Garmin maar zie wel dat een eindtijd onder de 7 uur er wel in moet zitten. Stemt tot tevredenheid want ik heb nog een etentje vanavond in Winterswijk en dat wil eigenlijk niet missen. Doorlopen dus.

We komen door het laatste bos richting Reichweiler maar moeten de laatste 5 kilometer nog wel drie keer middels touwen weer de berg op. Dat is onderhand wel onmenselijk geworden. Kan toch blijven lopen en haal de laatste kilometers nog een paar lopers in totdat bijna de kramp in beide benen schiet. Loop even quasi nonchalant mee met eentje die het nog moeilijker heeft en voel de kramp weer wegtrekken. Dan lopen we ineens via de Hauptstrasse het sportterrein weer op en is het nog maar een paar honderd meter. Klein eindsprintje nog (haha) en finish in 6.19.51.

Achteraf nog dik binnen de 7 uur, al is dat onbelangrijk. Ben voor in de middenmoot geëindigd (39^e  van de 100 gestarte deelnemers) en dat stemt tot tevredenheid. Goede voorbereidingstraining dus. Complimenten aan Eric en z’n team. Het is een perfecte mix van beroemde trails als de Trails des Fantomes, Rheinsteig Extremlauf, Zugspitze Trail maar in een veel relaxter en non-commercieel decor. Voor mij de mooiste trail die ik in Duitsland gelopen heb. Chapeau!

Nu een paar dagen later is de pijn in de benen nog steeds niet weg en moet ik die uitsloverij nog wel een beetje bekopen. Hopen dat die volgende week weer weg is want dan gaan we met Linda, Yvonne, André, Christian, Eric en ondergetekende naar de X-Trails in Vaals. Een driedaagse etappeloop rondom Vaals (Drielandenpunt). Er zijn nog startbewijzen te verkrijgen via de X-Trails en overnachten kan eventueel ook nog bij ons op de camping.

Uiteraard volgen hier ook de verslagen weer van.

Groeten,  Henrie

Route Keufelskopf 45 km                  

Uitslagen                

Filmpje KUT-2015 (aanrader!)         

Laufticker                              

Fotos DUV                                          

Verslag Ultraned

Foto's en verslag van de 1e tocht van het Safari Joggen op de Veluwe

Staand Andre Bruil, Denis Woeltjes, Frank Roos, Geert Wevers en Patrick Ikink. Zittend Sabine Ikink, Ankie Bruil en Anita Roos

Vanmorgen om 4.15 uur zijn we vertrokken voor een schitterende safari tocht van ruim 16 kilometer met 8 atleten en een gids over de Veluwe. Wat een mooi gebied en wat een wild, meer dan 200 reeën, edelherten, wilde zwijnen en runderen hebben we gezien. Daar ga ik in de toekomst nog eens vaker 's morgens heen, prachtig. Na afloop van de tocht hebben we genoten van een heerlijk ontbijt bij de familie Roos.

PUUR GENIETEN VOOR AVA`70- ATLETEN BIJ  SAFARI-JOGGEN

Het is zaterdagochtend 04.12 uur, als een 8-tal atleten zich bij het clubhuis van AVA`70 meldden voor een bijzonder avontuur, namelijk safari-joggen. Tijdens een duurloop op de Veluwe is het de bedoeling om wild te spotten en het groepje vroege vogels durfde deze uitdaging wel aan. Er werd koers gezet richting Arnhem om te verzamelen op een parkeerplaats, waar de gids van de organisatie zich bij de Avianen zou gaan voegen. Tijdens dit rustmomentje werden er in korte tijd toch een paar taferelen waargenomen, die geheel andere hobby`s verraden dan hardlopen. Mocht u benieuwd zijn naar meer details…. Andre Bruil kan er van alles over vertellen. Afijn, nadat Erik Hesselink zich aan de groep had voorgesteld als wildkenner, ging het naar de startplek van de route, die zich aan de rechterflank van de Veluwezoon bleek te bevinden. Even snel omkleden, de beentjes oprekken en bepakt met twee verrekijkers ging de club op pad.

Na exact 219 meter ging het al gruwelijk mis. Geert Wevers was een beetje aan het pielen met zijn cameraatje, zag een stronkje van een kleine 7 centimeter hoog over het hoofd en klapte voor de grond. Anita Roos, die kort achter hem liep, had niet eens de tijd om zich te bedenken en lazerde in volle vaart over onze huisfotograaf heen. Toen beide nog bleken te bewegen, was het natuurlijk lachen geblazen. De gids schudde buiten het oog van de camera even zijn hoofd en vroeg zich ongetwijfeld af, met welk zooitje ongeregeld hij deze ochtend op pad was gestuurd. Een Schotse Hooglander, die 25 meter verderop stond te grazen had zich het voorval bekeken en kon zijn ogen ook al bijna niet geloven bij het zien van deze onbenulligheid. De route werd echter toch maar vervolgd en het was de bedoeling om even stil te zijn, zodat het wild al niet bij voorbaat de hoeven zou nemen. Een onmogelijke opdracht voor Patrick Ikink zo bleek. De Barloer keek zich de ogen uit bij het zien van al dit natuurschoon en dacht dat het de bedoeling was om elke Hooglander persoonlijk een goede morgen te wensen.  

Na 650 meter hield de lopende karavaan halt op de plaats. Aan de rechterzijde lag een zeer uitgestrekte vlakte en het was net of al het wild zich hier verzameld had, om de club atleten te komen bekijken. Naast tientallen Schotse koeien, huppelde er ook een kudde wilde zwijnen rond. De gids gaf ons de verrekijkers en noemde ons waar we vooral moesten kijken. Hij gebruikte daarbij de stand van de wijzers van de klok en dat was voor menigeen al bijna teveel gevraagd. Omdat het verder rustig was, gunden de dieren ons de tijd om te spotten. Roedels edel- en damherten  en omgekeerd graasden er, jogden over het veld en trokken zich van onze aanwezigheid erg weinig aan, gelukkig maar. Erik Hesselink gaf aan, dat het maar zelden voorkomt, dat er zoveel wild op korte afstand waarneembaar is. Hij wist natuurlijk niet welke staat van dienst de lopers en loopsters hadden, want dan had hij dit vast niet gezegd.

De route werd vervolgd, maar de grote stroom herten en zwijnen zorgde ervoor dat het tempo niet omhoog ging, sterker nog, de rustmomenten hadden de overhand. De vlakte werd afgebogen en een mooi glooiend pad doemde voor ons op. Na 3789 meter volgde het volgende spotmoment, waarvoor de hele meute overigens wel op de knieën moest. Op het pad was een hagedisje druk doende zich lekker te nestelen in een zelf gegraven kuiltje. De zon scheen precies op dit fijne plekje en het kronkelende diertje wilde net beginnen met een zonnig momentje rust. Een paar fotootjes en weg was het gezelschap weer. Smalle paden en akelig smalle grindstrookjes wisselden elkaar regelmatig af en het was natuurlijk best spannend wie de volgende zou zijn die met de neus over de grond zou schuiven. Een prachtig mooi zandspoor was er tussen de groene bomen getrokken, waarop we rustig onze route konden vervolgen en het tempo werd iets opgeschroefd. Het was immers al 06.15 uur, dus alle aanleiding voor wat snelle kilometers. De volgende kolonie dieren kondigde zich aan, al was stoppen geen optie. Het bleek immers om een groot aantal kuddes muggen te gaan en die zorgden er automatisch voor dat de groep niet of nauwelijks stil viel. Slechts voor een kleine sanitaire stop werd er lichtjes ingehouden. Het vogelgehalte nam in dit tussenstuk enorm toe. Spechten, eksters, merels, vinken en een enkele koekoek… je zag ze soms niet eens, maar horen deed je ze des te beter.

Het hoogste punt van ons traject op ruim 100 meter werd bereikt via een langzaam omhooglopend pad en de afdaling kon beginnen. Bijna tenminste, want ineens kregen we een nieuw natuurverschijnsel, tenminste voor ons. Langs de schors van de boom groeiden gipskleurige paddenstoelen omhoog en  een enkele onnozele ziel riep, dat dit waarschijnlijk bedoeld is voor kabouters om naar de top te laten klimmen. Even werd gekeken of onze gids dit domme geklets had opgevangen, maar dit bleek gelukkig niet het geval. De weg naar beneden was er eentje waarbij vooral onze trail-deskundige Dennis Woeltjes zich geheel kon uitleven. Hij twijfelde nog even om zijn shirt uit te doen, want deze pure natuurliefhebber loopt graag in zijn blote bast, maar dit keer kon hij zich uitstekend inhouden. Het zou onze reputatie natuurlijk een enorme deuk hebben opgeleverd. Zelfs in de slotfase gebeurden er nog een aantal opmerkelijke gebeurtenissen. Opeens dook er zomaar een kudde damherten voor ons op en de verrekijkers werden weer ingesteld. De lopende groep naderde de kijkende groep en het was wachten op het moment dat er zich een splitsing zou voordoen. De kleine en waarschijnlijk jonge herten namen een wijs besluit en staken over. Het schouwspel was voorbij toen er nog een hele grote volgde, die het spul op het juiste pad moest houden. Sabine Ikink stopte abrupt, sloeg haar hand voor de mond en riep in pure extase: “Oh, wat een joekel!”  Goed, het was een groot exemplaar, maar deze reactie leek lichtelijk overdreven. 

De gids werd een beetje stiller en achterin de groep ging het praatje rond, dat de beste man de route kwijt was. Er volgde wat geslinger door kleine bosjes, een groot pad werd linksaf genomen en later weer rechtsaf, maar verderop was de eindstreep echt wel in zicht. Nog een laatste natuurschoon reptiel dook op, namelijk een slang van een dikke 28 centimeter. Het bleek te gaan om een hagelworm, die speciaal voor deze gelegenheid gerekend mag worden tot de slangachtige soort. Anky Bruil haastte zich met gezwinde spoed naar de vondstplek, maar toen ze hijgend en zwetend aankwam, bleek het beestje te zijn verdwenen tussen takken, bladeren en gras. Wat een pech…. De eindstreep was getrokken na 16,39 kilometer en werd door het achttal met gemak gehaald in een tijd van net boven de 2 uur. Voor 1 keer werd het sleurende tempo ingeruild voor het pure genieten. Het verblijf in de grootste dierentuin van Nederland op de Veluwezoom op dit vroege tijdstip was de moeite dubbel en dwars waard. Er werd op hartelijke wijze afscheid genomen van onze gids, Erik Hesselink,  die ons via een prachtige route door de natuur leidde, waarvoor onze warme dank.

Het feit dat het 8-tal leden van AVA`70 op deze schitterende ochtend een enorm aantal dam- en edelherten, Schotse Hooglanders en wilde zwijnen kon spotten is puur geluk en biedt dan ook geen enkele garantie voor een volgende keer. Of zou het gezien de samenstelling niet helemaal op toeval berusten…….De safari-trip werd afgesloten met een gezellig ontbijt om de verloren calorieën weer aan te vullen en na te kletsen. Ook dat was overigens puur genieten.   

Deelnemers: 1.Andre Bruil, 2.Dennis Woeltjes, 3.Anita Roos, 4.Sabine Ikink, 5.Anky Bruil, 6.Patrick Ikink, 7.Frank Roos, 8.Geert Wevers       

Klik op de link voor de foto's

fotoalbum

Frank

Wild spotten

Even uitrusten

Erik Hesselink, onze gids