 |
| Wouter Raben en Henk ter Beest |
Klik op de link voor de foto's van Dick Lubbers
fotoalbum
Mark Geesink
zondag 30 oktober 2022
Foto's van de 37e Halve Marathon van Doetinchem - deel 1
 | ||||
| De start van de 7.5 kilometer Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen fotoalbum
|
Verslag van de 37e Halve Marathon van Doetinchem
 |
| Daan Reintjes |
Daan Reintjes maatje te groot voor Jordy Kloet Door Benno Stevering DOETINCHEM – Daan Reintjes uit Oud-Zevenaar maakt een grote progressie door. ’’Vorige week liep ik nog in Valencia dezelfde afstand in 1.08.14u. Ook de vier mijl van Groningen en de 10 miles van Tilburg verliepen relatief gunstig. Mijn doel is om mee te blijven doen met NK-medailles en er nu ook een te scoren. Na een enigszins rustige start zondagochtend tijdens de 37e halve marathon in Doetinchem begon ik bij 15 km te rekenen en gaf gas. Het zat er niet meer in om 1.05.58 uur, het parcoursrecord van Korir Evans Kipkoech aan te scherpen. Ik ging overigens weg op 1.10u. Vanaf het begin wilde ik er eigenlijk gewoon een mooie, ontspannen training van maken.’’ In een voor Reintjes onbekend parcours liep hij ongekend goed en won in een tijd van 1.08.41 uur. Zijn vader Frank Reintjes begeleidde hem per fiets. Reintjes ging weg op 1.10u. De vijf kilometer verliep goed in 16.40 minuten. Vervolgens liep Reintjes de tien kilometer in 33.10 minuten. Rond de vijftien kilometer liep hij 50 minuten. Om richting parcoursrecord te lopen had hij daar al 1 minuut rapper moeten zijn. Jordy Kloet uit Doetinchem liep in beginsel dezelfde tred als Reintjes. Argonaut Kloet: ‘’Op voorhand wist ik dat Daan veel sneller zou zijn en voor mij geen maat!. Ik heb een snelle eindtijd dan ook helemaal losgelaten. Verder had ik gebrek aan wedstrijdritme omdat er gewoon weinig aanbod aan wedstrijden is, en speelde de warmte ook een grote, zware tegenstander.’’ Wel kende Kloet het om als winnaar over de streep te gaan. In Doetinchem won hij reeds tweemaal. Gert-Jan Wassink zou voor Kloet als haas fungeren bij de halve van Doetinchem, maar Wassink moest helaas vanwege een blessure verstek laten gaan. Voor beiden wordt het komende doel de Zevenheuvelenloop. Reintjes zal daar echter voor een tijd van rond 45 minuten gaan, terwijl Kloet 48 minuten ambieert. Famke Heinst uit Arnhem van team Titus Sport noteerde met 1.25.29 uur de vierde dames tijd ooit gelopen in Doetinchem. Het parcoursrecord staat nog steeds op naam van Nancy Chepkurui met 1.17.07 uur. Famke gaf aan: ‘’Het is voor mij belangrijk vertrouwen op deze afstand op te bouwen. Ik wilde de halve marathon rustig starten en deze als goede duurlooptraining beschouwen. Mijn langste afstand die ik gelopen had was tien kilometer. Toch vond ik het achteraf best leuk. Ik ga me straks deze winter niet op de indoorwedstrijden, maar op het landelijke crosscircuit richten.’’ Ieneke Voets uit Elst werd tweede in 1.31 uur. Nicole Voet uit Wageningen liep met een hoge ambitie en noteerde de derde tijd 1.33.10 uur. Ruben Garretsen was superieur en won de 7,5 kilometer in 24.20 minuten. Ook voor hem was het parcoursrecord van Dennis Weijers die 22.58 minuten destijds liep te ver verwijderd. Garretsen over zijn zege: ‘’Het is altijd erg gezellig om hier te hardlopen. De laatste twee kilometer waren het zwaarst. Gelukkig beschik ik nu over de kracht om mijn tempo goed te kunnen vasthouden. Ik zit nu in mijn vierde jaar geneeskunde in Groningen. Over enige jaren hoop ik uiteindelijk me als sportarts te vestigen. Het gaat erg goed. Mijn besttijden weet ik nog steeds aan te scherpen. De eerste grote wedstrijd die op het programma staat is de Zevenheuvelenloop. Ik ben lid van Vitalis in Groningen, maar ook nog steeds van Argo in Doetinchem, waar ik loop op schema’s van trainer Stephan Scanu. Voor komend seizoen zou een tijd onder de vijftien minuten een loflijk streven zijn.’’ Tijmen Wisselink uit Zelhem noteerde de tweede tijd achter Garretsen met 25.15 minuten. Voor hem was zijn clubgenoot zondag te sterk. Ook het record van Linda Ooms uit Tonden bleef met 27 minuten bij de vrouwen intact. Sophie van der Most uit Arnhem was zondag de rapste vrouw met 27.39 minuten, gevolgd door Eline de Jong uit Eindhoven met haar roots in Didam die 28.33 minuten op de klokken bracht. Van der Most: ‘’Ik heb continue aan kop gelopen in mijn eigen tempo. Dit was een lekker landelijk, mooi rondje. De plotse warmte heeft iedereen last van. Het is niet echt wat je in het najaar verwacht. Ik denk dat je er gewoon niet te veel aan moet denken en accepteren. Wel is het uiteraard belangrijk om goed te blijven drinken onderweg. Net als vele anderen hier komt voor mij ook de Zevenheuvelenloop in het verschiet en zal ik me weer profileren in diverse triatlons. Ik heb geen specifieke richttijd voor handen.’’ In totaal kwamen er meer dan 500 deelnemers aan de start. Het leverde fraaie herfstkiekjes op van lopers over de vele bladeren langs de Boldiek en het kasteel Slangenburg. Door haar vele bochten en onverharde parcours is de halve marathon Doetinchem erg afwisselend, maar geen echt parcours om een pr aan te scherpen. Uitzonderingen daarop echter nagelaten. Harry Striekwold uit Gaanderen, reeds 60 jaar lid van Argo en 50 jaar sprak het evenement aaneen. Uitslagen: 21,1 kilometer: Mannen: 1. Daan Reintjes (Oud-Zevenaar) 1.08.51 uur, 2. Jordy Kloet (Doetinchem) 1.13.30, 3. Maarten Zeegers (Maastricht) 1.18.08. Vrouwen: 1. Famke Heinst (Arnhem) 1.25.29 uur, 2. Ieneke Voets (Elst) 1.31.00, 3. Nicole Voet (Wageningen) 1.33.10. 7,5 kilometer: Mannen: Ruben Garretsen (Argo-Keijenborg) 24.20 minuten, 2. Tijmen Wisselink (Argo-Zelhem) 25.15, 3. Thijs van Aalten (Arnhem) 25.27. Vrouwen: 1. Sophie van der Most (Arnhem) 27.39, 2. Eline de Jong (Eindhoven/Didam) 28.33, 3.Milou de Kleijn 31.18. |
Uitslagen van de 37e Halve Marathon van Doetinchem
 |
| Enkele AVA'70 leden die in Doetinchem hebben mee gelopen |
Klik op de link voor alle uitslagen
 |
| Drie AVA'70 leden op het podium van de 2.5 kilometer vlnr Thom Berkelder, Mats Lievers en Jurre de Jong |
Aankondiging van de 40e Oudejaars Crossloop in Vorden
.jpeg) |
| De flyer van de Oudejaars Crossloop |
Op vrijdag 30 december 2022
organiseert de stichting Oudejaars Crossloop Vorden voor de 40e keer
de Oudejaars Crossloop in Vorden. Hardlopers uit de regio krijgen de kans het
oudejaar sportief af te sluiten en te genieten van de prachtige bossen tussen
Vorden en Lochem. De Oudejaars Crossloop biedt voor iedere loper een uitdaging.
De vrijwel geheel onverharde routes gaan over de mooiste paden van natuurgebied
'Het Grote Veld'. Het is dan ook niet voor niets dat velen zeggen dat het de
mooiste crossloop is van de Achterhoek! Kijk voor een sfeer impressie op: www.oudejaarscrossloop.nl.
Er kan 5, 10 of 15 km gelopen worden, waarbij elke afstand één ronde betreft. Daarnaast is er de 1 km Kidscross voor kinderen van 4 tot en met 12 jaar en de 2,5 km Juniorencross voor 12 tot en met 16 jaar. Alle kinderen starten tegelijk en krijgen een herinnering! Na afloop van de cross kan er door de deelnemers worden nagepraat onder het genot van een gratis kopje koffie of thee (ranja voor de kinderen) en natuurlijk een heerlijke oliebol.
Na afloop van de crossloop zijn er mooie prijzen voor de snelste deelnemers. Ook worden er prijzen uitgereikt in de 45+ categorie en is er voor iedere afstand een prijs voor de snelste man en vrouw uit Vorden. Tevens zal de Ton ten Have wisselbokaal worden uitgereikt aan de snelste loper en loopster uit Vorden op de langste afstand.
Programma
·
12.15 uur; 1 km Kidscross (deelname 4-12 jaar)
·
12.30 uur; 2,5 km Juniorencross (deelname 12-16
jaar)
·
13.30 uur; 15 km
·
13.45 uur; 10 km
· 14:00 uur; 5 km
Alleen voorinschrijving
Inschrijven is mogelijk tot 21 december 18.00 uur. Tevens is er dit jaar ook een inschrijvingslimiet van 850 deelnemers. Na-inschrijving op de dag zelf is niet mogelijk. Verzeker je je van deelname en schrijf je dus op tijd in via www.oudejaarscrossloop.nl. Het startnummer met chip kan op de dag van de crossloop in de kantine worden opgehaald en wordt niet vooraf toegestuurd.
Kosten per afstand
Inschrijfgeld voor de Kidscross en Juniorencross bedraagt € 6,00. Voor alle overige afstanden € 12,50. Dit is inclusief een gratis oliebol en koffie of thee na afloop. Voor de kinderen is er een oliebol en limonade.
Proefloop
Er is op Zondag 18 december om 10.00 uur (5, 10 of 15 km) een proefloop om het parcours te verkennen om tips te krijgen waar je aan moeten denken bij het lopen van een crossloop. De kosten zijn EUR 3,- inclusief een kopje koffie of thee. Zie voor meer info en opgeven www.oudejaarscrossloop.nl.
Zwembad In de Dennen, de
IJsbaan en Runners Vorden
Dit jaar hebben zijn zwembad In de Dennen (www.zwembad-indedennen.nl), IJsbaan Vorden (www.ijsbaan-vorden.nl) en Runners Vorden (www.runnersvorden.nl) als goed doel verbonden aan onze loop. Het zwembad In de Dennen ligt direct naast de start en finish van de Oudejaars Crossloop in Vorden. Het is een prachtig zwembad en veel lopers die meedoen met de Oudejaars Crossloop Vorden maken er graag gebruik van. Het openluchtzwembad wordt grotendeels beheerd door vrijwilligers, moet rondkomen zonder enige vorm van subsidie en dat is niet makkelijk. Dit jaar zal de opbrengst worden gebruikt voor aanschaf van een nieuw speeltoestel voor de kinderen! Tevens zal er een bedrag gaan naar de IJsbaan van Vorden voor renovatie van de Kantine. Runners Vorden kan een bijdrage goed gebruiken voor de aanschaf van materialen voor het geven van looptrainingen. Alle goede doelen leveren tevens vrijwilligers tijdens de Oudejaars Crossloop Vorden. Zonder deze vrijwilligers is de organisatie van een dergelijk evenement niet mogelijk en zo helpen we elkaar! Bij het inschrijven is het tevens mogelijk om extra te doneren!
Start en finish
Op
het complex van Voetbal Vereniging Vorden, Oude Zutphenseweg 11, 7251 JX
Vorden. Douche- en kleedgelegenheid is aanwezig.
Wij zien u graag op zaterdag 30 december 2022 aan de start bij de mooiste crossloop van de Achterhoek!
Met vriendelijke groet,
De stichting Oudejaars
Crossloop Vorden.
vrijdag 28 oktober 2022
Prachtige prestatie Cindy Brusse op Ironman 70.3 St.George (Utah) in Amerika
 | ||
| Cindy Brusse met haar verdiende medaille Op woensdag registreerde ik me
en kreeg daarbij een hele mooie Ironman rugtas! Daarbij ook nog even door
Ironman village gelopen waar je tal van mooie spullies kon kopen. Donderdag
moesten de spullen in de transitie zones gelegd worden. Hierbij lagen T1
(zwemmen en daarna op de fiets stappen) en T2 (van de fiets stappen en beginnen
met lopen) 30 km uit elkaar! Via een tijdschema moest je opgeven hoe laat je
dat kwam doen. Dit ivm met bijna 2400 deelneemsters. De fiets werd gestald en
de blauwe bike-bag met helm, arm stukken en windbody werd 200m verder
opgehangen. Daar mocht je op de wedstrijddag voor het zwemmen niet meer bij. De wedstrijddag begon met 41 F
, lees 5 Celsius, vrij fris. De professionals gingen bij zonsopkomst om 7.30 te
water en ik in de 12e en laatste wave om 9.06. Dat scheelt dan alweer een graad
of 3-4! Ik had heerlijke thermo-merinoswol sokken aangetrokken, want ik moest
voor de start eerst nog 2 uren in de buitenlucht daar overleven. De schoolbus
had ons vanuit het centrum van St George naar Sand Hollow reservoir gebracht.
Ik bedacht me dat sokken op de fiets ook geen overbodige luxe zouden zijn, maar
ja, die had ik niet in de bike-bag gedaan. En daar mocht ik niet meer bij. Ik
had ook niet aan wegwerpslippers bij de voorstart gedacht. Daar stonden we dan
15 minuten op het asfalt te wachten totdat we met heel wave 12 naar
voorstartplaats 2 op de (plas)mat mochten gaan staan. Op het asfalt had ik mijn
heerlijke thermosokken nog aan en vond t zonde om ze weg te werpen en helemaal
jammer dat ik ze niet op de fiets aan kon. Dus bedacht ik het volgende
experiment: het plaatsen van de sokken tussen de 2 badmutsen die ik op had. Na
de (plas)mat te hebben verlaten op weg naar de laatste voorstartplaats werd er
nog even flink gewaved door de enthousiaste groep blauwe badmutsen van wave 12
F45-49 en stonden we te dansen op Dancing Queen van ABBA! Om 9.06 gingen we te water. Het
zwemmen ging wel lekker, maar mijn tempo was niet zo hoog als gebruikelijk. De
gebrekkige zwemvoorbereiding door langdurige verkoudheid en een hele week voor
de wedstrijddag niet zwemmen was niet de juiste taper-methode. Na 1900m zwemmen
stond ik na 31.51 op de kant. Vervolgens rennen naar mijn blauwe bike-bag nr
2253 en daarna zitten op een stoel om de armwarmers, windbody en de hopelijk
nog droge sokken aan te trekken. En ja hoor….ze kwamen droog tussen de 2
badmutsen vandaan!! Vervolgens rennen naar mijn fiets waar ik in het gelletjes
bakje s’ ochtends nog ff survival-fleece-wantjes in had gestopt (die mochten
namelijk ook niet meer in de bike-tas) Goed ingepakt begon ik dus bij 8-9
graden, maar wel met een gezellig zonnetje, aan de 90km fietsen. Ik was tijdens
het zwemmen al deelnemers aan het oprollen van de 9 minuten ervoor gestarte
wave en tijdens het fietsen ging ik ermee verder en begon ze te tellen. Het parcours was mooi glooiend
met af en toe een pittige klim gevolgd door een snelle afdaling. Binnen 30km
had ik inmiddels ruim 100 deelneemsters ingehaald, best leuk fietsen zo! Ik had
t niet koud en na 1.5 uur begon het zowaar lekker van temperatuur te worden en
gingen mijn wantjes weer terug in het gelletjes opbergvakje. Na ruim 60km en 250 inhaalmanoeuvres verder
(voelde me net Sam Long zoals hij iedereen voorbij speert) stonden daar mijn
supporters enthousiast te zwaaien! Ze waren aangesproken door een Amerikaan dat
ze wat “louder’ moesten doen en dat deden ze dan ook even tijdelijk. Na een
stukje heen en weer parcours stonden ze er weer en boog ik af naar het zwaarste
en mooiste stuk van de wedstrijd: klimmen door het natuurreservaat Snow Canyon!
Op de stukken van 11% werd het
denken en bijhouden van hoeveel voorbij gereden deelneemsters lastiger, maar ik
probeerde dat toch zo goed mogelijk te doen. En natuurlijk ook nog even leuk
lachen naar de fotograaf, hopend op straks mooie plaatjes! Op het steilste stuk
stond nog een amerikaanse grappenmaker met een bord: watch out, over 50 meters
you will see a naked man! En inderdaad, daar stond een man, die niet veel aan
had, behalve een bordje voor zijn edele delen, enthousiast te supporten. Eindelijk was daar na 5 km klimmen de top en
kon er 11 km lang over 1 rechte weg naar beneden afgedaald worden. Op bepaalde
stukken hoefde je op het grote verzet niet meer mee te trappen en kon er
gesupertucked (benen stil en aero houding) worden. Dat leek me het beste moment
om de blaas te legen. Na 90 km en +/- 320 ingehaalde medestrijdsters mocht ik
de fiets afgeven aan een “bike-grabber”. Dat scheelt weer zoeken naar
ophang-plek 2253. Dus door naar de rode run-bag 2253 en op een stoel wisselen
naar de hardloop attributen. Ik loop weg en na 100m bedenk
ik me dat ik de windbody ben vergeten uit te doen. Ik zoek tussen de
toeschouwers naar mijn supporters, maar ze staan er niet. Ik besluit de eerste
ronde van 10.5km dat ding dan maar aan te houden,puf puf. Ik wist dat het
parcours veel hoogtemeters had, maar waar die zouden liggen wist ik niet. Het
werd me snel duidelijk: eerst 5 km lang klimmen en daarna 5km lang dalen en dat
2x. Het klimmen viel me heel zwaar en kon absoluut geen tempo houden. Bij de
steilere stukken moest ik zelfs steeds even wandelen. Daar voegde ik wandelen
bij de verzorgingsposten elke 2km aan toe. Dit alles leidde tot de slechtste looptijd
ooit over een halve marathon, namelijk 1.58u. Tussendoor kreeg ik een schrale
neus van het snuiten en bleek de verkoudheid, die ik nu heb daar te beginnen. Uitstappen
vanwege een slechte looptijd is geen optie, de finish bereiken was het enige
doel geworden. Lang lag ik tijdens de
wedstrijd binnen de top 20, maar op finish bleek ik na een bagger-loop
onderdeel 40e van 262 vrouwen F45-49 in 5.35 uur. Zwemmen 19e, fietsen 38e
(heel blij mee), lopen 132e Zoals ze bij de fiets aankomst
bike-grabbers hadden, waren en bij de finish “finishers-grabbers”. De aardige
lady ondersteunde me door de finishstraat, waar ik eerst een mega-grote
medaille kreeg, vervolgens een mooie WK strandhanddoek, een T-shirt en daarna
een dames model finishers petje. Superleuk allemaal. Ze zette me af bij het
buffet! Daarna volgde liggen in het gras en het opzoeken van mijn supporters
Arie, Anneke en Dennis! Het was een bijzonder en echt geweldig evenement. Over
een paar jaar wil ik wel weer aan zo’n WK meedoen als het weer op zo’n mooie
plek plaats vindt. AVA’70 lid Danny Boom kwam in
een schitterende tijd van 4:48:52 over de finish!
|
Wedstrijdagenda november 2022
 |
| Voor meer informatie Henk Mengers: Tel. 06-12152304 of henk@lg-zandloper.nl |
zat. 5 november Lemele-Lemelebergloop - www.lemelerbergloop.nl
zon. 6 november Vorden-Grote Veldloop - www.hanzesport.nl
zon. 6 november Losser-Twentse smokkeltrail - www.twentsesmokkeltrail.nl
zon. 6 november Lintelo-Akkermudterun
zat. 12 november Aalten-Boekeldercross - www.ava70.nl
zat. 12 november Ootmarsum-Springendalloop - www.olc-93.
zat. 12 november Rijssen-Crossloop - site
zon. 13 november Beek-Herfstrun - www.sob-beek.nl
zat. 19 november Aalten-Boekeldercross - www.ava70.nl
zat. 19 november Nijmegen-Zevenheuvelennacht - www.nnzevenheuvelenloop.nl
zon. 20 november Enschede-Bommelasloop - www.bommelasloop.nl
zon. 20 november Nijmegen-Zevenheuvelenloop - www.nnzevenheuvelenloop.nl
zat. 26 november Aalten-Boekeldercross - www.ava70.nl
zon. 27 november Markelo-Hessenheemcross - www.twentsecrosscompetitie.nl
Aanvullingen hoor ik graag!
maandag 24 oktober 2022
Weer hardlopen na ziekte
 |
Zorg ervoor dat je eerst goed hersteld bent, dan heb je de
schade zo weer ingehaald |
Wanneer je verkouden bent of griep hebt, geldt het advies: thuisblijven. Hoewel je met lichte klachten normaal gesproken nog rustig kunt blijven hardlopen, is het in deze coronatijd nodig om binnen te blijven. En die extra rust kan je lichaam goed gebruiken om te herstellen van ziekte. Zodra je klachtenvrij bent, kun je vast niet wachten om je hardloopschoenen weer tevoorschijn te halen. Maar loop niet te hard van stapel!
Bepaal de ernst
Een verkoudheid is over het algemeen minder heftig dan een griep. Ben je snotterig of heb je last van een geïrriteerde keel, dan heeft dit veel minder impact op je lichaam dan wanneer je getroffen bent door een griep. Bij een simpele verkoudheid ben je, zodra je klachten verdwenen zijn, meestal direct weer fit genoeg om te gaan hardlopen. Heb je koorts gehad? Houd er dan rekening mee dat je lichaam meer tijd nodig heeft om te herstellen.
Hersteldagen
Ben je volledig uitgeziekt? Dan kun je het hardlopen weer
rustig oppakken. Hoeveel dagen rust je nodig hebt voordat je weer kunt gaan
hardlopen, hangt af van hoe ziek je bent geweest. Een basisregel die vaak wordt
gebruikt, is dat je voor iedere dag dat je koorts hebt gehad een extra dag rust
neemt. Heb je drie dagen koorts gehad? Dan neem je daarna dus nog drie extra
dagen rust, waardoor je in totaal zes dagen niet loopt. Het is belangrijk dat
je je lichaam de kans geeft om aan te sterken.
Opnieuw opstarten
Wanneer je lekker op schema lag, voelt het onderbreken van je
ritme als een grote tegenslag. Hoe verleidelijk het ook is om zo snel mogelijk
weer je trainingsschema te hervatten, verstandig is het niet. Zeker na ziekte
doe je er goed aan om weer rustig op te bouwen. Het opruimen van een
ziekte-indringer heeft je lichaam tenslotte een hoop energie gekost.
Luister naar je lichaam
Gebruik de eerste training om na te gaan hoe je lichaam reageert op het hardlopen. Loop niet langer dan een half uur in een rustig tempo, eventueel onderbroken met wandelpauzes. Gaat het toch niet? Breek je training dan af en probeer het een paar dagen later nog een keer. Als de vorige training zonder problemen is verlopen, kun je iedere training de afstand wat verder uitbreiden en het tempo rustig opvoeren.
Door te snel weer te gaan hardlopen, breek je je conditie
uiteindelijk alleen maar af. Zorg ervoor dat je eerst goed hersteld bent, dan
heb je de schade zo weer ingehaald. (bron)
zondag 23 oktober 2022
Foto's van de Survivalrun in Neede
 |
| Eén van de deelneemsters, bezig aan een hindernis |
Klik op de link voor de foto's van Han Hilderink
zaterdag 22 oktober 2022
Route 84: Lintelo - Wenninkroute
In de afgelopen jaren heb ik veel routes door het prachtige Achterhoekse landschap gelopen en een aantal hiervan wil ik graag met jullie delen. Ik probeer de komende tijd regelmatig een route hieraan toe te voegen, uiteraard ook geschikt om te wandelen. Opmerkingen of aanvullingen hoor ik graag.
Vandaag de 84e route uit deze serie: De naamgever van deze route is de Wenninkmolen aan de Gendringseweg. Op sommige punten heb je een prachtig zicht op deze mooie, en nog in gebruik zijnde beltmolen. Op deze route domineren de weilanden in de nabije omgeving met verbindingen in de vorm van smalle wandelpaden, zoals het pad in het verlengde van de Wolterinkweg en van de Hengeveldweg. Meestentijds zien we hier het vertrouwde en klassieke landschap met daarin de zwartbonte en roodbonte koeien. Steeds is er in het blikveld een boerderij in beeld met namen als: Bulsink, Wolterink, Hengeveld en de Brassenhutte. In deze wandeling blijven we aan de zuidkant van het spoor.
Route 84: Wenninkroute, om de kern van de buurtschap Lintelo
Afstand: 7,6 kilometer
Start: Kulturhus Lintelo Schooldijk 23 - 7121 LX Aalten
Bewegwijzerd: Ja, rode pijlen
Afkortingen: LA Linksaf, RA rechtsaf, RD rechtdoor
Foto's van de route: fotoalbum
GPX bestand van de route
Laatst aangepast: 20 oktober 2022
Klik hier voor alle wandel- en hardlooproutes in de omgeving van Aalten
Start: Vanaf de parkeerplaats bij het Kulturhus loop je 50 meter verder naar de kruising Halteweg-Schooldijk. Sla hier rechtsaf en 200 meter verder op de volgende kruising ga je weer rechtsaf. Vanaf hier volg je de rode pijlen.
Knooppunten: D14-D23-D16-D82-X61-D65-D20-D44-D35-D86-D14
*Aan het eind van de route is in de Wenninkmolen zichtbaar, zo genoemd naar de eerste eigenaren. Het is een windkorenmolen, type beltmolen uit 1860. De molen heeft een ronde stenen romp en een met dakleer gedekte kap. De vlucht is ongeveer 22,50 meter. De molen is nog in bedrijf en het gehele binnenwerk wordt aangedreven door de wind. In 1986 is de molen gerestaureerd. Bezichtiging is mogelijk op vrijwel iedere zaterdagmiddag (te zien aan de blauwe vlag die dan uithangt) en op afspraak.
woensdag 19 oktober 2022
AVA`70 gaat weer crossen
 |
| Boekeldercross 2021 |
De dagen worden korter, de eikels vallen, de paden drassiger. Reden voor atletiekvereniging AVA’70 om te gaan crossen. Op de zaterdagen 5, 12, 19 en 26 november houdt AVA`70 wederom de populaire Boekeldercrosscompetitie. Gedurende vier zaterdagen zullen honderden atleten en atletes uit Aalten en verre omgeving in actie komen tijdens dit evenement in het Aaltense buitengebied.
Net als in de voorgaande jaren
vindt ook dit jaar de start en finish plaats bij het Romienendal in Dale. De
organisatie heeft hier een ronde uitgezet en de ongedwongen sfeer en grote
publieke belangstelling vormen de succesvolle ingrediënten van dit evenement.
Om 13.00 uur gaan de jongste
talenten tot en met 9 jaar van start voor hun wedstrijd over 1 kilometer. Het
is een afwisselend parcours in de achtertuin van het Romienendal. Na een vlak
begin, volgt er al snel een pittig stuk over het maisland, daarna een zandpad,
een strook langs de sloot, terwijl er voor de finish nog wat kleine
hindernissen zullen moeten worden genomen. Het publiek kan de lopers en
loopsters goed volgen. Hierna is het de beurt voor de kids tot en met 15 jaar,
die dezelfde ronde afleggen, maar dan tweemaal en dit is een flinke kluif.
Tenslotte maken de senioren
hun opwachting en zij moeten een parcours met een lengte van vijf kilometer
afleggen. Vanaf de start gaan de atleten en atletes in een lint in de richting
van de Aladnaweg en dan begint de wedstrijd pas echt. Langs sloten, over
heuvels, via zandpaden en een klein stukje asfalt gaat het in de richting van
de mogelijke scherprechter: de Robert Gesinkbult. Ook daarna blijft het
parcours erg selectief tot aan de finish in de Romienendal-arena. De deelnemers
kunnen kiezen om het rondje 1, 2 of 3 keer af te leggen.
De wedstrijd over 5, 10 en 15 kilometer start om 13.30 uur en dat is een wijziging ten opzichte van de vertrektijden in voorgaande edities. Voorinschrijving voor de Boekeldercrosscompetitie is vanaf heden mogelijk via de site. Maar ook op de wedstrijddag zelf kan er vanaf 12.00 uur worden ingeschreven, bij het Romienendal, Aladnaweg 3 te Aalten.
Bij de jeugd zijn er prijzen voor de nummers 1, 2 en 3 per afstand en daarnaast zijn er ook prijzen per leeftijdscategorie. Bij de Senioren zijn er geldprijzen per afstand. De prijzen worden bepaald aan de hand van het eindklassement. Om voor het eindklassement en een mooie herinnering in aanmerking te komen, moet er aan minimaal 3 wedstrijden worden deelgenomen.
dinsdag 18 oktober 2022
Rabo clubsupport levert AVA`70 dik 1600 euro op
 |
| Namens de Rabobank mocht Susanne Jansen een cheque overhandigen aan penningmeester Gerrit-Jan Jansen Gedurende een aantal weken kon er gestemd worden op een club of vereniging die wel een financieel steuntje in de rug zou kunnen gebruiken. Ook AVA`70 had zich aangemeld voor de RABO ClubSupport en kon rekenen op de volle steun van de aanhang en anderen die de club een warm hart toedragen. Er werd flink op AVA`70 gestemd en dat is natuurlijk altijd prettig om te ervaren. Namens de Rabobank
mocht medewerkster èn AVA`70-lid Susanne Jansen, afgelopen maandag een cheque
overhandigen aan penningmeester Gerrit-Jan Jansen, die deze namens de
vereniging in ontvangst mocht nemen. De cheque vertegenwoordigde een bedrag van
maar liefst € 1687,66 en dat is toch nog weer meer dan vorig jaar. Het bedrag
zal worden besteedt voor de aanschaf van trainingsmateriaal om het plezier in
sporten te vergroten en daarnaast de mogelijkheden van gevarieerd trainen te
vergroten. AVA`70 wil alle stemmers uiteraard van harte bedanken voor de support! (FR) |
zondag 16 oktober 2022
AVA'70 overheerst bij 18e Sorba Berg Run in Winterswijk
 |
| Tim Mengerink |
Er
zijn in de regio maar weinig wedstrijden, waar je kapot kunt gaan door het
hoogteverschil. Uitzondering is echter de Sorba Bergrun, die Archeus
organiseert op de voormalige vuilnisbelt. Zondag 16 oktober jl. was het weer
zover en AVA`70 was in ruime mate vertegenwoordigd bij dit hardloopevenement.
De weersomstandigheden waren uitstekend op deze zonnige herfstmorgen, dus dat
kon zeker geen excuus zijn voor de geleverde prestatie. Het parcours begint met
een afdaling, daarna een lichtglooiend bospad, een gravelstrook en dan…die
vervelende pukkel omhoog. Samen 1500 meter, waarbij het maar weinigen echt lukt
om lekker in het ritme te komen. Sterker nog, de hartslag knalt bij velen alle
kanten op, evenals het tempo en het gevoel in de benen. En toch gingen tientallen
atleten de uitdaging aan om de Winterswijkse berg te bedwingen.
Als eerste was het de beurt aan de jeugd om te dalen, te herstellen op het wat vlakkere gedeelte en tenslotte in de richting van de finish te klimmen. Bij de jongens bleek Glenn Wassink in uitstekende vorm en wurmde zich naar boven om een prachtige 2e plek te veroveren. Daarna was het de beurt aan de deelnemers aan de korte cross over 3,2 kilometer om hun klimkunsten te tonen. AVA`70 was voortreffelijk vertegenwoordigt, want bij de jeugd stonden bijna twintig geelhemden aan de start. Het mooie was dat deze gasten ook nog eens op de fiets was gekomen en na afloop zichzelf trakteerden op een gezellige middag. Hoe mooi is dat? Dan de wedstrijd… De man in vorm, Tijn Piest had nog geen 11 minuten nodig om twee keer te dalen en te klimmen en scoorde de tweede plaats. Ook Stef Grotenhuis deed het meer dan uitstekend en hij werd knap derde. Bij de meisjes was er ook een podiumplek, namelijk voor Kyra Lampio, die hier wel heel, heel erg diep voor moest gaan.
Vijf
afdalingen, maar vervelender nog, 5 beklimmingen voor de atleten op de lange
run over 7,6 kilometer. De absolute favoriet was AVA-jaan Mark te Brake, die
zich gelijk aan kop nestelde en clubgenoot èn trainingsmaatje Tim Mengerink in
het kielzog meetrok. De rest volgde op gepaste afstand, bedeesd en gereserveerd
omdat het klauterwerk vast en zeker pijn ging doen. Dat deed het bij de meesten
ook, maar bij het laatste loodzware stukje, stonden ze daar… de fans van
AVA`70. Schreeuwend, klappend, fotograferend en juichend hielpen ze alle
deelnemers, maar vooral de clubgenoten door de moeilijke momenten heen. Het had
heel veel weg van de beruchte en beroemde bocht 7 bij de beklimming van de Alp
d`Huez. Opgeven is dan natuurlijk geen optie, al werd een glimlach ook bij elke
passage moeilijker. Niet voor Mark te Brake overigens. Tenminste zo leek het,
want hij nam meer en meer afstand van zijn concurrenten en liep zonder
problemen naar de overwinning. Tim Mengerink was duidelijk “the best of de
rest” en werd knap tweede. Naderhand gaf hij aan dat hij deze prestatie vooral
te danken had aan zijn ouders, waarbij vader als coach en stimulator fungeert
en moeder zorgt voor meer dan voortreffelijke sportmaaltijden. Prachtig toch,
zo`n open en eerlijke reactie? Intussen ploeterden de overige atleten moeizaam
voort, gesterkt door het kabaal van de AVA`70-fans.
De Bergrun in Winterswijk is een unieke wedstrijd, die dit keer werd overheerst op diverse fronten door AVA`70. Heel veel Aaltense deelnemers, nog meer fans en prachtige prestaties. En dan moeten we ook natuurlijk nog even vermelden dat de hoofdsponsor van de race,Sorba, onder leiding staat van een heuse AVA`70-atleet. En volgend jaar? Dan zijn de berggeiten van AVA echt weer van de partij, al zal de pukkel niet lager zijn en de pijn in de benen niet minder….. (FR)
Foto's en uitslagen van het 13e Molenhoeks Makkie in Molenhoek
 |
| De start van de 15 kilometer |
Klik op de links voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief
Foto's van de Berg Run in Winterswijk - deel 2
 | ||
| Heidi Schluter met haar vader Klaus Klik op de link voor de foto's van Chantal Oortgiese fotoalbum
|
Verslag van de 18e Sorba Bergrun in Winterswijk - deel 2
 | ||
| Wim Brinkman bezig met de beklimming van de 'Winterswijkse Bult' Zondagmorgen rond de klok van 11.00 uur sta ik te kijken, op de oude vuilnisbelt achter Camping gigant Obelink, naar de 3.1 km wedstrijd van de Sorba Bergrun. Naast mij staat een vader zijn dochter aan te moedigen op de laatste klim naar boven: Nog een klein stukje, je bent er bijna, moedigt deze vader zijn dochter aan. Zijn dochter kijkt boos zijn kant op en antwoord: Hier doe ik nooit meer aan mee. En ik weet weer waar ik aan begonnen ben. Er zijn zo veel dingen die je op een mooie zondagmorgen kunt doen. Bijvoorbeeld de Amsterdam marathon kijken op tv, een eindje wandelen met de hond of gewoon niets doen. Maar nee hoor, ik moet weer zo nodig naar die “grote puist” net voor Winterswijk. AV Archeus had er namelijk weer de jaarlijkse Bergrun op het programma staan, en hoewel ik elke keer weer twijfel, schrijf ik me toch weer in. Waarom toch, denk ik, als ik onder aan de bult sta. Er is altijd wel wat: te warm, te koud, te veel wind, maar vooral 5x die vervelende bult op, en dan weer veel te hard naar beneden gaan. Gelukkig zie ik veel bekenden en clubgenoten, al dan niet in wedstrijd kleding en zou het dan dit jaar toch anders zijn, denk ik hoopvol. Maar bij het inlopen merk ik het al weer, de bult is er echt niet lager op geworden en dus wordt het weer afzien deze zondagmorgen. Over de wedstrijd kan ik kort zijn, na de 3e keer naar boven ging het lichtje langzaam uit en dank zij alle enthousiaste aanmoedigen heb ik de wedstrijd uitgelopen. Mijn eerste gedachten na de finishlijn waren dan ook: Nooit meer deze loop. Maar nog voor ik thuis ben, weet ik het al. Ook volgende jaar sta ik weer aan de start bij deze unieke Bergrun. Gewoon een klassieker voor elke hardloper, die je zeker één keer moet hebben gelopen. Wim Brinkman
|
Foto's van de Berg Run in Winterswijk - deel 1
 | ||
| Sam ter Haar Klik op de link voor de foto's van Jan Ruesink fotoalbum
|
Verslag van de 18e Sorba Berg Run in Winterswijk - deel 1
 | ||
| Mark te Brake leidt de dans op de
'Winterswijkse Berg' Te Brake wint Sorba Bergrun: 'soepel klimmen en snel dalen' WINTERSWIJK - Mark te Brake heeft zijn titel op de Sorba Bergrun van drie jaar geleden met overmacht weten te heroveren. Zondag was de atleet van AVA70 uit Aalten veruit de snelste op de hoofdafstand van 7,6 km over de voormalige vuilnisbelt van Winterswijk. Bij de vrouwen ging de zege naar Nicole Haarman van het organiserende AV Archeus. Ook op de 3,1 km hield Archeus door de winst van Vincent te Brake één van de hoofdprijzen in eigen huis. De omstandigheden voor de pittige uitdaging waren ditmaal ideaal met een droge ondergrond en een aangename temperatuur. Daarmee bewees de organisatie andermaal een goede zet te hebben gedaan door de run van hartje zomer naar de herfst te verplaatsen. Mark te Brake maakte zijn favorietenrol op de hoofdafstand meer dan waar. Bij de eerste klim konden zijn twee naaste belagers, Tim Mengerink en Sander Lubbers, hem nog bijbenen, maar in de afdaling maakte Te Brake het verschil. "Ik ben bewust op souplesse naar boven gerend, zodat ik in de afdaling volop gas kon geven. Mijn concurrenten hebben zich in de klim denk ik geforceerd, waardoor ze heuvel af nog aan het herstellen waren. Daardoor had ik ineens een gat geslagen." Te Brake hoefde daardoor alleen nog maar te consolideren, "maar met je startnummer op en de aanmoedigingen van het publiek werd het toch echt meer dan een trainingsloopje." De AVA-atleet gebruikte de Bergrun vooral als voorbereiding op de Zevenheuvelenloop, eind november in Nijmegen. "Ik ben net een paar weken terug van vakantie in Amerika, dus dit was voor mij een mooie wedstrijd om de vorm op te bouwen." Nicole Haarman uit Winterswijk pakte op de 7,6 km verrassend de winst bij de vrouwen. "Ik had al weleens eerder op het podium gestaan, maar nog nooit als eerste, dus dit was wel heel leuk. Het ging vandaag ook heel gemakkelijk", aldus een tevreden Haarman. Ze had dan ook een ideale voorbereiding voor deze heuvelloop, want begin september bedwong ze nog hardlopend de fameuze Mont Ventoux. Op de 3,1 km
prolongeerde Winterswijker Vincent te Brake (geen familie van Mark) de
titel."Een mooi begin van het crossseizoen", zo omschreef hij de
wedstrijd. "Ik wil in november de Boekeldercrosscompetitie in Aalten lopen
en eind november het NK Veldlopen in Tilburg. Puur voor de ervaring hoor, want
met al die toppers daar hoef je niet op een hoge klassering te rekenen."
De Archeus-atleet verbrak zondag het parcoursrecord op de korte run. "Ik
kreeg bij de tweede klim wel last van verzuurde benen, maar heb alles op alles
gezet. Soms moet je er gewoon doorheen en doorzetten". Bij jeugd kwam de meest opvallende prestatie van Sophie Willems van AV Rijssen. Het 11-jarige talent stoof alle jongens en meisjes voorbij om in een recordtijd van 6.14 minuten de 1,6 kilometer lange ronde te voltooien. Uitslagen 1,6 km jeugd. Jongens: 1. Joep Dingemans, Winterswijk 6.53, 2. Glenn Wassink, Aalten 6.58, 3. Liam Prinsen, Archeus 7.08. Meisjes: 1. Sophie Willems, AV Rijssen, 6.14, 2. Esmee Bulten, AV Rijssen 6.28 3,1 km Mannen: 1. Vincent te Brake, Archeus 10.24, 2. Tijn Piest, AVA70, 10.58, 3. Stef Grotenhuis, AVA70, 11.08. Vrouwen: 1. Heidi Schluter, Vreden, 14.00, 2. Wiebke Uenk, Winterswijk Meddo, 14.26, 3. Kyra Lampio, AVA70, 14.30. 7,6 km Mannen: 1. Mark te Brake, AVA70, 26.48, 2. Tim Mengerink, AVA70, 27.36, 3. Sander Lubbers, Winterswijk Kotten 28.51. Vrouwen: 1. Nicole Haarman, Archeus 40.50, 2.
Luna Gloudemans, Utrecht 45.40, 3. Dian
Schurink, Archeus 48.15.
|
Uitslagen van de 18e Sorba Bergrun in Winterswijk
 |
| De start van de 7.6 kilometer |
| Klik op de link voor alle uitslagen uitslagen site organisatie |
zaterdag 15 oktober 2022
Teutolauf 2022, de jubileumversie
 |
| De eerste kilometers van de 25e Teutolauf De Teutolauf vierde dit jaar
zijn 25-jarige jubileum. Ruim voor trailrunning überhaupt een ding was werd
door de plaatselijke club al een zgn. Naturlauf georganiseerd. Een mooie reden
om weer eens mee te doen. In het verleden heb ik al een aantal keren meegedaan
aan de 29 kilometer loop door het prachtige Teutoburger Wald. In mijn
herinnering bleven vooral het biertje aan de finish en de lekkere zelfgemaakte
Kuchen als positieve punten naar bovenkomen. Carpoolend met een aantal
clubgenoten werd de reis naar Lengerich een stuk gezelliger en zo draaiden we
na een anderhalf uur rijden de auto het weiland op die voor de gelegenheid als
parkeerplaats diende. Henrie was daar de avond van tevoren al aangekomen om er
een extra training te doen. Het weer was nog heel prettig en de stemming bij
het start/finishterrein was dan ook opperbest. De geur van Bratwurst probeerde
te wedijveren met die van Kaffee met Kuchen en overal zaten deelnemers lekker
in het zonnetje te wachten op de start. De organisatie verliep pünktlich en
keurig op tijd stond de hele meute klaar in het startvak om weggeschoten te
worden. Onze clubmaatjes die de kortere afstand liepen waren net op tijd
aanwezig om ons uit te zwaaien. Henrie en ik zouden het wat
kalm aan doen als voorbereiding voor een trail-avontuur eind oktober en Henk en
Ingrid zouden het al mooi vinden om binnen de cutoff tijd te finishen. We
startten dan ook met zijn vieren lekker een beetje achteraan. Niet toevallig
hoorden we links en rechts om ons heen behoorlijk wat Nederlands, voor ons
Flachländer is een plek voorin het peloton meestal niet weggelegd. De eerste
kilometer of vier waren niet heel spannend. We liepen via wat
boerenlandweggetjes die weliswaar niet helemaal vlak waren, maar echt lastig
was het allemaal nog niet. De klimmen in het Teutobürger
Wald zijn een stukje langer dan de gemiddelde klim in Nederland. De eerste
echte klim gingen we dan ook meteen over in hiken op een stevig tempo. Henk en
Ingrid konden het helaas niet bijbenen en wij sloegen de eerste verzorgingspost
ook nog eens over. We zagen onze maatjes daardoor niet meer terug tot na de
finish. Gelukkig werden de klimmen meestal gevolgd door heerlijke lange
afdalingen waar het tempo weer iets omhoog kon en de benen even losgegooid
konden worden. De route liep door prachtige
oude bossen. Helaas is er het laatste jaar erg veel naaldhout gekapt als
gevolgd van de letterzetter kever en ziet het bos er her en der behoorlijk
gehavend uit. Gelukkig was er bij het Waldgipfelpfad nog weinig schade. Hier
was een pad aangelegd dat door de boomtoppen voerde. Erg leuk en leerzaam voor
de jeugd en voor ons een leuk intermezzo met mooie doorkijkjes door het bos.
Niet dat we er erg veel aandacht voor hadden, de natte planken vloer vroeg alle
aandacht om niet onderuit te gaan. In het middelste derde deel
van het parcours zat het mooiste gedeelte in mijn ogen. De route voerde via een
mooie singletrack met heel veel boomwortels over de graat van de heuvelrug.
Aangezien hier wat meer risico was voor de lopers had de organisatie hier nog
meer vrijwilligers in het bos opgesteld. Ongelofelijk veel mensen die hun vrije
zaterdag opgeofferd hadden voor ons lopers. Hulde! Ook de vele
verzorgingsposten onderweg waren super verzorgd. Water, thee, cola en allerlei
lekkers om te knabbelen. Bij één van de laatste posten kon je zelfs bier
krijgen, die heb ik maar overgeslagen. Henrie had het best zwaar in
het middelste gedeelte. Een flinke dip moest overwonnen worden en de cola bij
één van de posten viel ook niet lekker waardoor alles een paar honderd meter
verder weer in de berm belandde. Maar we gingen rustig en gestaag verder, dan
maar iets langer onderweg. Het was toch al de bedoeling om te oefenen op rustig
aan doen, dat lukte best aardig zo. Bij mij liep het eigenlijk best goed, dus
ik probeerde Henrie zoveel mogelijk op te peppen. het teamgevoel zat er in
ieder geval goed in. De laatste derde deel van de
route ging gelukkig weer veel naar beneden, dus op die ‘gratis kilometers’
konden we weer redelijk vooruit komen. De dip was redelijk achter de rug, maar
de energie was nog niet helemaal terug. De stukken omhoog die er nog wel
tussendoor kwamen waren ook best pittig. Dat bleven we dus gewoon hiken. Maar
daarin waren we echt niet de enige, zowat iedereen in onze buurt had hetzelfde
probleem en je zag dan ook hele groepen wandelen. Wel opvallend was dat de
meeste mensen erg positief ingesteld waren en er het beste van maakten. Er werden
veel grappen gemaakt en er klonk ook regelmatig gelach door de heuvels. De laatste kilometers harde
weg naar de finish ging relatief gezien best goed. Het idee dat er een lekker
alcoholvrij biertje stond te wachten was best aanlokkelijk, en dan nog een
lekkere Kuchen er achteraan. Het tempo ging bijna weer omhoog. Bij de finish
deden we een jasje aan gingen we lekker in het zonnetje op een bankje zitten
wachten op Henk en Ingrid. Het duurde even voor ze kwamen dus besloot ik me
toch maar even om te kleden. Ik miste hun finish dus net… Ze hadden het wel
zwaar gehad, maar vonden het beide super mooi. We keken nog even naar de
prijsuitreiking, maar dat duurde nogal. Alle winnaars in de diverse categorieën
kregen een prijs en een cyclaam. En in Duitsland hebben ze nogal wat
categorieën, dus duurde dat nog al. Zelf een prijs in de categorie 80+ zagen we
uitgereikt worden en de oudste deelnemer werd ook nog even in het zonnetje
gezet. Dat is toch wel heel mooi eigenlijk, in Nederland is er alleen aandacht
voor de nummers 1, 2 en drie en worden de leeftijdscategorieën over het
algemeen overgeslagen. Niet dat dat voor mij uitmaakte overigens, ik was dacht
ik 48ste in mijn categorie. Maar als ik maar lang genoeg blijf doorlopen val ik
in Duitsland vanzelf een keer in de prijzen…. Henk, Ingrid en ik besloten op
de terugreis nog even een eetgelegenheid te zoeken voor een lekker hapje. De
eerste de beste gelegenheid stuurden we Ingrid als horeca specialist naar
binnen om even poolshoogte te nemen. Ze kwam al heel snel weer naar buiten en
bleek binnen aangevallen te zijn door een hond. Daar gingen we dus niet eten…
De tweede gelegenheid die we vonden bleek een pittoreske Italiaans restaurantje
annex ijssalon. Daar hebben we heerlijk gegeten als afsluiting van een super
gezellige dag. Andre Bleumink |
Abonneren op:
Posts (Atom)