 |
| Vincent te Brake Sfeervolle editie 8e
Koningsloop AVA’70 Een recordaantal van bijna 400 deelnemers, rijen dik publiek, zeer snelle tijden én een lekker zonnetje vormden de ingrediënten voor een zeer succesvolle Koningsloop 2023. De belangstelling was zelfs zo groot, dat de start moest worden uitgesteld en waar maak je dat nog mee….. De kinderburgemeester gaf het startsignaal voor de wedstrijd over 800 meter. Voetballer Willem Wevers tonde zich een multi-talent en trok de overwinning naar zich toe, voor Dirk te Brake en clubmaatje Milan te Brake. Bij de meisjes liet Lena ter Haar zien, dat ze erg snel is op de korte afstand en dit leverde haar de zege op. Aafke te Kempel knokte zich in een ferme eindsprint naar het brons. Daarna was het de beurt aan de oudere jeugd voor hun race over 1600 meter. Het ging direct vanaf de start snel en Tim Houwers liet er geen gras over groeien. Het AVA`70-talent spurtte naar de winst in een prachtige tijd van 4,57 minuten, op 2 tellen gevolgd door zijn trainingsmaatje Mats Lievers. Bij de meisjes een geheel Aaltens podium, waarbij Fiep Meinen de allersnelste was en op de hoogste trede van het podium mocht springen. Marleen Harbers werd knap tweede en Isa Gussinklo eiste de derde plek voor zich op. Om half 12 was het de beurt aan de Senioren om hun hardloopkunsten te tonen op het selectieve en zware parcours in het centrum van Aalten met als scherprechter de beklimming van de Prinsenstraat. Dik 140 atleten uit de regio hadden zich ingeschreven voor de run over 5000 meter en er stonden ijzersterke lopers op de deelnemerslijst. Eén van de favorieten voor de overwinning was Vincent te Brake en hij ging er gelijk na het startschot als een speer van door. Op zeer gecontroleerde wijze kwam hij ronde voor ronde door en ging vrijwel onbedreigd op de overwinning af. AVA`70-atleet Mark te Brake liep 5 dagen voor de Koningsloop nog de marathon van Hamburg en liep uiterst gedoseerd zijn wedstrijd. Hij wilde graag voor eigen publiek zijn kunsten vertonen en een tweede plaats is dan natuurlijk uiterst knap. Tim Mengerink scoorde een fraaie derde plek en was met dit resultaat ook zeer tevreden. Bij de Dames bleek al gauw in de race, dat Lisa te Molder veruit de snelste was en ze kwam als eerste over de meet in een uitstekende eindtijd van 19,10 minuten. De strijd om de tweede plek was tot de laatste ronde erg spannend en het was uiteindelijk Ineke Graven die over de langste adem beschikte en tweede werd, voor clubgenote Annemarie Arentsen. De
prijzen werden uitgereikt door het kersvers geridderde AVA`70-lid Wim Brinkman,
die zeer geknipt bleek te zijn voor deze taak. De organisatie van AVA`70 kijkt
uiteraard terug op een zeer geslaagde editie van de Koningsloop 2023 die mede
door de inzet van tientallen vrijwilligers perfect is verlopen! (FR) |
donderdag 27 april 2023
Verslag van de 8e Koningsloop in Aalten - deel 2
Foto's van de 8e Koningsloop in Aalten
 | ||
| Leon Veldhuis Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen jeugd 5 kilometer
|
Verslag van de 8e Koningsloop in Aalten - deel 1
 |
| Annemarie Arentsen en Ineke Graven met hun opvolgers Vincent te Brake heerst als
een koning in koningsloop Aalten Door Benno Stevering AALTEN – De jaarlijkse Oranjeloop werd donderdagochtend een prooi voor de atleet van Archeus uit Winterswijk, Vincent te Brake. Hij bepaalde de kop van start tot finish op de vijf kilometer en zette de klokken stil na 15.33 minuten. Winnaar Vincent te Brake na afloop zichtbaar tevreden: ‘’Ik had me voorgenomen hard weg te gaan en dat lukte. Ik wilde vooral niet in het gedrang van de groep lopers terechtkomen. Deze Oranjeloop stond al jaren op mijn lijstje. Het hoge tempo was niet lang vol te houden en dat merkte ik ook in de heuvelachtige straten. Met name het vals plat op de Prinsenstraat was behoorlijk pittig. De Koningsloop in Aalten had ik nooit eerder gelopen en dan mag je gezien de aanwezige concurrentie zeker tevreden zijn met deze zege. In de slotfase kwam Mark te Brake dichterbij maar mijn voorsprong was groot genoeg. Ik zie deze winst als goede training. Ik werd gedragen door het publiek op weg naar de finish. Daar genoot ik van. In de afgelopen weken heb ik bewust veel omvang gemaakt en wedstrijdritme opgedaan. Dat uitte zich nu in een fraaie zege. Ik kan met de jongens van AVA’70 goed overweg. De klik is goed onderling. Mijn pr op de vijf kilometer hoop ik dit jaar aan te kunnen scherpen. Op 26 mei wil ik proberen in het Olympisch stadion onder de 15 minuten te lopen op de vijf kilometer. Een bewuste poging. En dan kijken we weer verder!’’. Mark te Brake (overigens geen familie van de winnaar), lid van de organiserende vereniging AVA’70 uit Aalten stelde de tweede plek veilig in 15.43 minuten. Ook clubgenoot Tim Mengerink liep goed met een derde plek in 15.58 minuten. Mark te Brake die meerdere malen het koningsnummer won in Aalten, liep onlangs nog de marathon van Hamburg in 2.33 uur. ‘’Met mijn prestatie op de marathon ben ik blij. Een tijd onder 2.30u was niet haalbaar. Het was een groot feest daar in Hamburg. Daags voor deze Oranjeloop ben ik in het café nog overgehaald om toch mee te lopen hier. Het is leuk voor eigen publiek te lopen. Het loopt ook erg lekker dan. Ik wilde mijn kuiten en hamstrings niet extra forceren. Die hebben feitelijk rust nodig na de marathon en ik wilde dan ook niet fanatiek te keer gaan. Ik kwam als tiende door en liep gestaag naar voren. Maar in Vincent moest ik vandaag echt wel mijn meerdere erkennen. In de eindspurt wist ik sowieso dat hij rapper zou zijn dan ik. Tim Mengerink moest na de derde ronde terrein prijsgeven.’’ Argonaut Rick Heutinck uit Doetinchem won in 2019. Dit jaar werd hij zesde. Hij gaf aan een jaar niet te hebben hardgelopen omdat hij de training niet kon leveren die hij wilde. Onlangs is de drive weer terug en traint hij weer wat bij Argo onder de hoede van trainer Stefan Scanu. Heutinck is blij met Scanu als atletiektrainer. Toch stapt de 37-jarige over naar de triatlon binnenkort. Bij de vrouwen was het Lisa te Molder uit Zieuwent, lid van AVA'70 die met de winst huiswaarts keerde. Haar tijd van 19.10 minuten was genoeg voor de jonge moeder van drie kinderen om de clubgenootjes Ineke Graven en Annemarie Arentsen op achterstand te houden. ‘’Ik had verwacht dat deze dames me het nog moeilijk zouden maken. De Boekeldercross ging al goed en dan nu deze winst, daar ben ik blij mee en heb niks te klagen. Trainen blijft lastig met een groot gezin. Ik stel me als doel verder nog aan mijn snelheid te werken.’’ De Koningsloop in Aalten trok meer dan vierhonderd deelnemers. AVA’70 was content met het wedstrijdverloop. Harry Striekwold uit Gaanderen zorgde als speaker voor een perfecte sfeer. De burgemeester reikte de prijzen uit samen met de organisatie van AVA’70. |
Uitslagen van de 8e Koningsloop in Aalten
 |
| Het podium van de 5 kilometer |
Klik op de link voor alle uitslagen
.jpg) |
| Laura en Henk te Paske en Laura Koen voor de start van de 5 kilometer |
AVA'70 lid Wim Brinkman ontvangt Koninklijke Onderscheiding
 |
| Binnen overhandigt de burgervader een brief die hij voor mag gaan lezen |
Enkele uren later komt Wim, strak in het pak en niet zoals we hem kennen in een hardloopoutfit de Oude Helenekerk binnenlopen, waar de officiële plechtigheid zal plaats gaan vinden. Familie, en kennissen zijn oog getuige, al zaten de meesten in het complot bij de aanvraag. Brinkman nam de versierselen, het lintje, de oorkonde en de mooie bijpassende woorden dankbaar in ontvangst en oogde ontspannen, zoals de meesten hem wel kennen. Volgens Stapelkamp heeft Wim laten zien, door al zijn vrijwilligerswerk, dat hij gerust gerekend kan worden tot de modelburgers, die het cement in de samenleving vormen.
Omdat Wim Brinkman ook bij AVA`70 tal van taken als vrijwilliger heeft vervuld, heeft de club ook bijgedragen aan de aanvraag voor deze Koninklijke Onderscheiding door een ondersteuningsbrief te schrijven. De inhoud hiervan, luidt als volgt:
Wim werd in 2006 lid van atletiekvereniging AVA`70 en bleek een zeer fanatieke hardloper. Daarnaast ontpopt hij zich vanaf het begin als een uitstekende vrijwilliger, op wie de club nog altijd een beroep op kan doen. Wim staat bekend om zijn grote organisatietalent en daar heeft AVA`70 de afgelopen jaren volop van kunnen profiteren. Bij tal van activiteiten draagt Wim zijn steentje bij en streeft daarbij naar een maximaal resultaat en is altijd op zoek naar verbeterpunten. Wim wordt veelvuldig ingezet als verkeersregelaar bij de diverse wedstrijden die de vereniging organiseert. Daarnaast is Wim een entertainer, die met name op feestavonden zich graag als typetje laat zien en daarmee de lachers op zijn hand weet te krijgen. Ook heeft Wim de nodige ervaring in het lopen van marathons en draagt deze kennis graag over. Als aanjager stoomt hij clubgenoten klaar in aanloop naar het lopen van een marathon of een andere lange afstand. Hij geeft als trainer de juiste tips en aanwijzingen om te komen tot een goed resultaat.
Wim Brinkman is een zeer waardevolle vrijwilliger, waar elke vereniging van hoopt dat je ze bij je club hebt én weet te behouden. Met zijn inzet en passie is hij een belangrijke schakel binnen de vereniging! Uiteraard de felicitaties van AVA`70 aan het adres van Wim Brinkman en uit de stroom van reacties blijkt dat het de atleet èn vrijwilliger van de club van harte gegund is!
 |
| Wim met enkele van zijn loopmaatjes |
zondag 23 april 2023
Droomdebuut Hassan op marathon van Londen
 |
| Sifan Hassan (foto Reuters) |
Sifan Hassan heeft een
droomdebuut op de marathon gemaakt. Onze landgenote won de beroemdste marathon,
die van Londen in 2.18.33. Hassan vloerde in de sprint olympisch kampioene
Peres Jepchirchir uit Kenia en de Ethiopische Alemu Megertu.
Daar zag het na een uur zeker
niet naar uit. Hassan moest de kopgroep laten gaan en stopte zelfs tweemaal
vanwege kramp. De olympisch kampioene op de 5 en 10 km weigerde echter op te
geven en een uur later sloot ze op wilskracht weer aan.
Hassan miste na 40 km bijna
een flesje water, maar was toch zo vriendelijk haar rivales een slok aan te
bieden. Ze zette na de laatste bocht aan, voor Buckingham Palace, en won
ogenschijnlijk makkelijk.
Bij de mannen won de Keniaan Kelvin Kiptum won vanmorgen in 2:01.27 – de op één na snelste marathon in de geschiedenis . Hij miste het wereldrecord van Eliud Kipchoge met 18 seconden. De grote favoriet vooraf versnelde na anderhalf uur wedstrijd en was gelijk solo onderweg. Geofrey Kamworor, die twee keer de New York marathon won, werd met een persoonijk record van 2.04.23 tweede. Dat was vorig jaar ook al het geval. De derde plaats was voor Tamirat Tola in 2.04.59.
Prachtige tijd Mark te Brake op marathon van Hamburg(D)
 |
| Mark te Brake (foto Erwin Wamelink) |
Klik op de link voor de uitslagen
woensdag 19 april 2023
Oosterbeek Rosande Klompenpad
De start van het Rosande
klompenpad is bij het Airborn Museum in Oosterbeek, dat zich in de prachtig
gerestaureerde villa Hartenstein bevindt. Dit was het hoofdkwartier van de
Britse luchtlandingstroepen in september 1944. Het Rosande pad is een ruim 13
kilometer lange rondwandeling door het prachtige buitengebied van Oosterbeek. Het pad heeft zijn naam te danken aan het kasteel Rosande dat hier in de 14e eeuw al stond en wat later tot de grond toe afbrandde. In de 19e eeuw had de mooie omgeving van Oosterbeek een grote
aantrekkingskracht van rijke lieden uit het westen, die er hun buitenplaats
lieten bouwen en dat is nog steeds goed te zien.
Het Airborn Museum
Ik loop het rondje met de wijzers van de klok mee en na enkele kilometers kom ik
langs de Airborn begraafplaats, hier liggen rond de 1800 soldaten herbegraven.
De meeste van hen zijn in september 1944 in de omgeving gesneuveld bij de
poging Europa te bevrijden tijdens de Operatie Market Garden, een indrukwekkend
gezicht. Iets verder kom ik op landgoed Mariëendaal, dat vernoemd is naar het
Augustijner klooster dat hier in 1392 werd gebouwd. Opvallend en erg mooi in
dit park in Engelse landschapsstijl is de 'groene bedstee', een berceau met
beuken.
De uiterwaarden herbergt de
sporen van alle soorten van gebruik in de loop der eeuwen. De rivier liep hier
door steeds wisselende geulen en liet vette klei achter. Geschikt voor grazige
weiden maar ook voor het bakken van stenen. Bij camping de Rijnoever zijn de
overgroeide restanten nog te zien van een uit 1913 stammende steenfabriek Rival
met een voor die tijd vernieuwend type ringoven, mooi dat het bewaard is
gebleven.
Ik loop het plaatsje Oosterbeek weer
binnen in de buurt van de Oude Kerk, één van de oudste kerken van Nederland. Op
een oud nog bestaand kerkpad eet ik mijn meegenomen boterhammen op. Vroeger
kwamen gelovigen uit de Betuwe met het Drielse veer de Rijn over en liepen dan
over hetzelfde kerkpad naar de net genoemde kerk. In de Slag om Arnhem deed het
kerkje dienst als als post voor de geallieerde Airborne-troepen waarbij het
zwaar beschadigd raakte. De 300-jarige knotlinde voor de deur heeft echter alle
bombardementen overleefd.
Echt idyllisch wordt het bijna aan het eind van de route, waar een klaterende sprengenbeek mijn aandacht trekt. Ik loop er een stuk langs, passeer een serie watervalletjes en enkele mooie houten bruggetjes. Eén ervan is bijzonder: het Grothuisje, gebouwd van mislukte bakstenen. Het was vroeger geliefd bij bezoekers van het landgoed en er zijn ontelbare ansichten van.
Klik op de link voor het fotoalbum
zondag 16 april 2023
Het geheim van sub-3 uur op de Marathon
 |
| Theo, Luuk en Geert Luuk te Brake kwam, zag en
overwon Het (uit)lopen van een
marathon is natuurlijk een flinke kluif en verdient alle respect, want je moet
er best wat voor doen en laten. Om de magische afstand van 42 kilometer en 195
meter in minder dan 3 uur af te raffelen heb je toch ook zeker een portie
talent nodig. AVA-jaan Luuk te Brake vond zichzelf kanshebber om dit
kunststukje uit te gaan halen. In zijn twee vorige edities boekte hij telkens al
flinke progressie en toonde aan dat het er misschien ook werkelijk wel in zat.
Maar… dan moest zijn P.R. wel met dik 9 minuten verbetert worden en kenners
weten, dat dit zeker geen makkie is. Toch was zijn omgeving positief gestemd en
zagen zeker mogelijkheden. De vrolijkste hovenier van Aalten e.o. besloot om
maar eens te rade te gaan bij zijn jongere broer Mark, die gemiddeld toch wel
zeker zo`n 32 seconden per kilometer sneller is, dus daar moet toch goede tips
te halen zijn. Er werd een pittig trainingsprogramma opgesteld en Luky kon aan
de bak, serieus als hij is. Daarnaast ging te Brake ook
nog op zoek naar clubgenoten, die hem aan wat leefstijltips zouden kunnen
helpen en die ook een sub-3 uur tijd hadden gelopen op de marathon. Hij kwam
daarbij terecht bij Theo Stronks en Geert Wevers, die ooit in 1995 hand in hand
de Coolsingel opliepen en de klok stil lieten staan op de onwaarschijnlijk
mooie tijd van 2 uur, 57 minuten en 36 seconden. Ja….. ik zie menigeen
denken….die twee? Ja het is echt waar en er zijn zelfs bewegende beelden van,
maar dit terzijde. Samen met dit duo heeft Luuk in ieder geval gemeen, dat ze
alle drie waarschijnlijk never nooit in aanmerking zullen komen voor de
hardloopstijlprijs. Maar wat ze ook delen is het feit dat ze wel een flinke
portie karakter in de bliksem dragen en dit er op het gewenste moment uit weten
te persen. Het trio belegde in het geheim half januari jl. een gezellige avond
om eens wat ideeën uit te wisselen en dit werd voor te Brake dan ook gelijk de
laatste voor de marathon. De Bourgondiër moest zijn passie voor bier en lekker
eten acuut opgeven van zijn adviseurs en een flink aantal kilo`s af gaan vallen
voor het beste resultaat. Daarnaast moest hij het aantal uren slaap opschroeven
en de handen boven de lakens houden. Ook dat nog, moet Luuk ongetwijfeld
gedacht hebben. Maar de stoere A-loper ging de
strijd tegen de kilometers ambitieus aan en de vorm groeide met de week,
evenals het zelfvertrouwen en de bravoure. De uitstekende voorbereiding moest
hem een tijd opleveren van net effen onder de 3 uur, al besefte de sympathieke
marathonloper wel, dat de lat best hoog was gelegd, vooral door hemzelf. Toch
oogde hij zo scherp als een mes en maakte op de heenreis naar de marathon van
Rotterdam toch wel akelig ontspannen. Paar witte bolletjes met Nutella-pasta en
Venz hagelslag, een thermoskannetje koffie…. Nee, geen bijzondere fratsen zo
vlak voor de wedstrijd van het jaar. Vlak voordat Lee Towers zijn megahit het
startvak in knalde, stond het bekkie goed strak, maar ook weer niet overdreven
gespannen. Zijn beide mentoren en persoonlijke coach stonden op de Erasmusbrug
en zagen, dat het wel goed zat. Ook bij de passage op dik 26 kilometer liep
Luuk nog als de gesmeerde bliksem en zo constant als een Zwitsers uurwerk. De rekenmeesters lieten weten
dat een sub 3-uur er zeker in zat, maar dan moest de man met de hamer niet te
hard toe gaan slaan. Met enige grimas op zijn gezicht, maar met de wetenschap
dat de missie ging slagen, draafde te Brake de Coolsingel op, deelde wat
handkusjes uit en klokte de schitterende eindtijd van 2 uur, 58 minuten en 50
tellen. Het duurde maar even of Luuk kon zijn adviseurs in de armen sluiten en
samen vierden ze hartstochtelijk het feit dat het ook hem was gelukt om de
magische grens van 3 uur te slechten. Terug in de bus nam de stoere
marathonloper om te herstellen nog zijn laatste broodje chocopasta en een beker
lauwe koffie. O, ja… en een lekker koud biertje! (FR) |
Verslag van de Marathon van Enschede
 |
| Hans Monasso in gesprek met Dennis Bloemers Het is een beetje jammer dat
onder het geweld van de Marathon van Rotterdam de Marathon van Enschede wat
ondergesneeuwd is. Na bijna een week geen enkel berichtje op de site van Geert
en dat terwijl dit toch het hardloopwalhalla van het lokale Internet is.
Steevast open ik elke ochtend de website om te zien wat de laatste lokale
hardloopnieuwtjes zijn maar tot vandaag helemaal niets. Vandaar ik zelf maar
even in mijn toetsenbord geklommen ben. Laat ik beginnen te vertellen
dat mijn eigen marathon planning volledig in het water gevallen is. Ik had me
ingeschreven voor Enschede om laagdrempelig en zonder enige druk de marathon te
lopen maar helaas liep ik vier weken voor datum een blessure tijdens een lange
duurloop. Het schoot me in een onwillige spier in het linker bovenbeen en daar
bleef ik last van houden. Ik gunde het been zoveel mogelijk rust maar deed nog
wel twee 10km wedstrijdjes. Tijdens die wedstrijden bleek ik wel te kunnen
rennen maar dat ging met pijn en echt aanzetten voor snelheid ging ook niet.
Twee dagen voor de marathon liep ik een 5km rondje met veel klachten maar bij
een testrondje een dag later leek het toch behoorlijk goed te gaan. Ik durfde het tempo zelfs omhoog te gooien naar
een 10km wedstrijdtempo en dat beviel best wel goed. Beetje jammer alleen dat
ik op de dag van de marathon toch een reactie kreeg. De pijntjes van de eerste
testloop waren terug. Het grote wel of niet starten
dilemma begon maar uiteindelijk gekozen om gewoon lekker rustig te beginnen en
gewoon te zien waar het schip strandt. Rond half acht vertrok ik uit Aalten
richting Enschede om mijn auto te parkeren onder de van Heekgarage. Het
startnummer moest opgehaald worden bij het Saxion. Ik was de drukte nog net
voor en heb bij het Saxion gewacht tot het moment daar was naar het startvak te
vertrekken. (Het was buiten behoorlijk fris en bij het Saxion was het lekker
warm) Ik had begrepen dat andere
jaren de marathon uit twee rondjes bestond en dit jaar voor het eerst een
aparte 42km rond zou beslaan. Ik had de route kort bekeken maar had geen idee
wat me te wachten stond. Het zou een vlak en snel parcours zijn. Bij het Saxion trof ik Stephan
Lüth van sportclub Lowick die later in een prachtige 3:21 zou finishen. Bij het
startvak sprak ik Dennis Bloemers die zichtbaar nerveus was voor zijn
allereerste marathon maar die
uiteindelijk in een fantastische 3:43 zou finishen. Geweldig voor een debuut
natuurlijk. Net voor de start trof ik ook nog Henk ter Beest die voor de halve
marathon ging en vandaag zijn PR probeerde aan te scherpen. Hij noemde zijn gewenste eindtijd en ik vond
dat behoorlijk ambitieus maar later bleek dat hij met vlag en wimpel geslaagd
was. Hij had zijn halve marathon tijd aangescherpt tot 1:33. Ik geloof bijna 5
minuten van zijn vorige PR af. Echt indrukwekkend. Bij het startschot begon ik
met wat zeurderige pijn in mijn been. De eerste vijf kilometer schoten niet
echt op door de drukte. Er was af en toe geen doorkomen aan. Vooral de pacer
groepjes zorgen regelmatig voor blokkades. Op zich niet zo heel erg want ik
wilde mijn tempo toch drukken maar af en toe werd ik toch afgeremd of moest ik
erg slalommen. Daarna werd de drukte minder en kon ik beter mijn eigen tempo
lopen. De pijn in het been nam af en op een gegeven moment vond ik zelfs dat ik
wat te snel liep. Er zaten een paar flinke stukken vals plat in het parcours en
tot kilometer 17 (ongeveer) liep je samen met de mensen van de halve marathon.
Bij de drinkstations nam ik telkens rustig de tijd om even een bekertje
sportdrank te drinken en na 30 kilometer
zat ik mooi op schema voor een tijd ruim onder de vier uur. Toen schoot helaas een
pijnscheut door mijn linkerknie. Ik trok een keer met mijn been en rende door
maar voelde meteen dat het niet lekker zat. Ik gooide het tempo iets omlaag
maar na een kilometer schoot het er nog een keer doorheen. Het werd al snel
duidelijk dat rennen niet echt meer ging lukken of dat het in elk geval niet
verstandig zou zijn. Ik heb het laatste stuk dan ook grotendeels gewandeld, met
een grimas op het gezicht. Voor de show heb ik de laatste twee kilometer nog
wel stukken gerend en uiteindelijk finishte ik in een tijd van 4:22. Uiteindelijk ben ik blij dat
ik hem wel heb gelopen. De ervaring van een stuk langzamer lopen dan ik
normaliter zou doen was een heel positieve en ook een volgende marathon zal ik
op die manier ingaan. Maar dan wel zonder blessure vooraf.
Hans Monasso |
Verslag van de 42e Marathon van Rotterdam
.JPG) |
| Loes Wielink |
AVA’70 loopt de polonaise bij ‘De Mooiste’
Zondag 16 april stond de marathon van Rotterdam op de wedstrijdkalender en zoals gebruikelijk was AVA`70 weer ruimschoots vertegenwoordigd bij “de mooiste.” Na weken van goede voorbereiding was het dan eindelijk D-day. De belangstelling is altijd dusdanig ruim, dat er ook nu weer een touringcar was geregeld om de sportievelingen op comfortabele wijze naar de start te brengen. Even na 06.00 uur in de ochtend vertrok een bont gezelschap richting 010 voor het fraaiste hardloopevenement van het jaar. Aan boord natuurlijk de marathon-elite, maar ook veel supporters, die de clubhelden naar de finish moesten schreeuwen. De stemming op de vroege heenreis was zoals gebruikelijk heel wisselend. Waar de één de indruk wekt in een stiltecoupé te zitten, heeft de ander juist het hoogste woord. Voor de rest hoor je vooral gesmekker en geslurp, want er moet in de laatste uren natuurlijk flink gestapeld worden. Het wil niemand overkomen om geveld te worden door een hongerklop, want dan is het gelijk einde oefening. Dik twee uurtjes toeren, 2 scheve paaltjes en enkele opgewipte stoeptegels later arriveerden we veilig op de plek van bestemming. Al jaren is de parkeerplek aan de voet van de Erasmusbrug gereserveerd door AVA`70 als standplaats en mobiele kleedkamer.
Er ontstond gelijk reuring want het eerste clubje atleten strikte de veters strak voor een lekker trainingsrondje over het parcours van de race, met als eyecatcher de trots van de stad, de Kuip. Niet iedereen is het hier overigens mee eens, maar de voetbaltempel werd desondanks van verschillende kanten bekeken. Niet veel later gingen ook de deelnemers aan de 10,5 kilometerwedstrijd richting de start om hun missie te gaan voltooien. De crème de la crème, de clubhelden die de klassieker zouden gaan lopen, waren zich inmiddels ook serieus aan het preparen voor het gevecht tegen de 42 kilometer en 195 meter. De dixies in de nabijheid maakten overuren, de gelletjes werden her en der tussen de kleding gestoken en de laatste slokken sportdrank moesten het verschil gaan maken. De pas 77-jarige Lee Towers werd eens een keer niet met een hijskraan de hoogte in gehesen, omdat hij panne had en liever met beide beentjes op de grond bleef staan. De meeste atleten begaven zich intussen naar hun startwave en probeerden wat rek- en strekoefeningen te doen. Even voor 10.00 uur denderde de megahit ”You`ll never walk alone” uit de boksen, kreeg menigeen al een eerste kippenvel-momentje en deed de Hagenese volkszanger wat van hem verwacht werd… vlammen in Rotterdam.
Exact om 10.00 uur klonk het startschot en zette de menigte zich in beweging, variërend van loeisnel tot uiterst gereserveerd. Gelijk al de Erasmusbrug op, dan was die pukkel in ieder geval genomen, zo zal elke debutant denken. Niets is natuurlijk minder waar, zo weten de meer ervaren lopers, want na dik 25 kilometer staat deze kuitenbijter wederom op het programma. Het kaf is dan echter al mooi van het koren gescheiden en dat is voor de vele tienduizenden toeschouwers natuurlijk iets prettiger om hun favoriet te zoeken. Op de scherprechter stond ook dit weer een hele batterij AVA`70-fans om hun blauw-gele maten aan te moedigen. Maar ook alle andere kilometervreters konden op de nodige sympathie rekenen. De Aaltense supportersgroep was al van verre te herkennen want een grootse clubvlag en het dundoek van de Achterhoek wapperde duidelijk zichtbaar in de wind. In een heuse polonaise trok het lopersvolk voorbij, waaronder ook “ons volkje”, dat van afstand het thuisfront al had gespot en natuurlijk met een echte smile begroette. Het liep eigenlijk met de meesten nog best lekker, maar goed er zouden nog dik 16 kilometers volgen. Ook allemaal 1000 meter lang, die echter voor het gevoel toch tegen het einde vervelender beginnen aan te voelen.
Zoals de loopprofessoren altijd beweren, kom je immers de man met de hamer altijd tussen de 30 en 35e kilometer tegen en dat blijkt verrekte vaak het geval te zijn. Lichtploeterend komen de meesten dan in de regel dikwijls bij Crooswijk aansloffen, waar ze echter spontaan worden getrakteerd op een waar volksfeest. Het AVA-publiek had zijn werkterrein inmiddels verlegd naar een positie op 763 meter van de finish. Pijn is emotie, sporten is pas leuk als je er plezier aan beleefd…. Allemaal kreten die de prullenbak in kunnen als je de beelden van de voorlaatste bocht op je netvlies krijgt. Ook de grimassen op de gezichten van onze geelhemden sprak eigenlijk wel boekdelen. Een bleek glimlachje konden de meesten voor het fatsoen nog wel tonen, maar het ging niet meer van harte. Maar het ongelofelijke gebeurde uiteindelijk wel. Al onze gestarte clubhelden haalden ook de Coolsingel, al was niet iedereen even fris en fruitig bij de meet.
Schitterende debuuttijden, fraaie persoonlijke records en tevreden gezichten bij de finish. Het monnikenleven van een week of 12 is het uiteindelijk allemaal waard geweest. De hardlopende optocht door de haag van vele tienduizenden supporters , maken de Marathon van Rotterdam tot “de mooiste” en dat veel AVA-janen deel uitmaakten van deze polonaise maken het best bijzonder. Sommigen gaven na afloop, nippend aan een lekker biertje aan, helemaal klaar te zijn met dit soort vrijwillig beulswerk. Voor anderen vormde de fantastische sfeer, juist een inspiratie om thuis eens te overleggen of het sociale leven volgend voorjaar effen op een lager pitje kan.
In
april 2024 vindt de 43e editie plaats van de Marathon van Rotterdam
en zijn er weer nieuwe kansen om te scoren. Het moet gek gaan, dat er zich niet
weer een batterij AVA`70-leden laat uitdagen om aan de start te verschijnen. De
support is inmiddels al geregeld! (FR).JPG)
Tonny Baten
Foto's van de 42e Marathon van Rotterdam
 | ||
| De Marathongroep van AVA'70 Klik op de link voor de foto's van Tim Mengerink fotoalbum
|
.JPG)
Uitslagen van de 42e Marathon van Rotterdam
 |
| Arja te Brake, Evelien Hillen, Tonny Baten, Walter Vaags en Gerjo Wevers |
1/4 Marathon:
Herald Luiten 41:27, Hermen van Eerden 51.21, Mats ligterink 53.38, Joettien Magis 55.44, Bianca Saalmink 1:05.52, Sabine Ikink 1:07.01, Noa Ligterink 1:10.30, Peter Ligterink 1:10.30
Marathon:
Erwin Nieuwboer 2:45.31, Luuk te Brake 2:58.50, Joran Luiten 3:03.14, Joost te Paske 3:05.05, Harm Vaags 3:05.49, Emiel Stemerdink 3:11.33, Rudi Meinen 3:19.05, Jorick Westerveld 3:28.20, Roy Mengerink 3:33.30, Evelien Hillen 3:44.38, Walter Vaags 3:45.18, Anouk Vaags 3:49.34, Tonny Baten 3:50.42, Rinke ter Haar 3:51.16, Gerjo Wevers 3:52.09, Patrick Ikink 3:55.04, Arja te Brake 3:55.28, Gerben Heinen 3:56.16, Vera Meinen 3:56.27, Andre Bruil 3:58.57, Loes Wielink 3:59.13, Emiel Klijnsma 3:59.14, Lienke te Brake 4:00,24, Gabrielle Bruil 4:11.52, Dennis ter Veldhuis 4:12.25, Sandra Ouwersloot 4:15.16, Sharon Kroesen 4:17.01, Marion Doornink 4:20.52, Hanne ter Hede 4:20.35, Jannelien Magis 4:35.48, Henk-Jan Legters 4:35.48, Janine ter Veldhuis 4:54.18, Nino Kamphorst 5:01.27
Klik op de link voor alle uitslagen
Belg Abdi voor tweede keer winnaar Rotterdam Marathon, Nageeye derde
 |
| Bashir Abdi, winnaar van de 42e Marathon van Rotterdam Bashir Abdi heeft voor de
tweede keer in zijn loopbaan de NN Rotterdam Marathon gewonnen. De 34-jarige
Belgische atleet finishte op de Coolsingel in een tijd van 2 uur, 3 minuten en
48 seconden. Daarmee bleef hij net boven zijn Europees record en parcoursrecord
van 2.03.36 uit 2021. Nageeye na inhaalrace derde De Keniaan Timothy Kiplagat
eindigde op enkele tellen als tweede (2.03.50). De Nederlander Abdi Nageeye
vocht zich in de slotfase naar de derde plaats in 2.05.32. Hij moest na dertig
kilometer de kopgroep laten gaan. Nageeye begon in de slotfase aan een
inhaalrace die hem alsnog op het podium bracht. Nageeye won vorig jaar als
eerste Nederlander in Rotterdam. Toen betekende zijn 2.04.56 een Nederlands
record. Nageeye veroverde vandaag zijn vierde Nederlandse marathontitel. Met
zijn tijd in Rotterdam voldeed hij ruimschoots aan de limiet voor de Olympische
Spelen, volgend jaar in Parijs. Chumba wint bij vrouwen Bij de vrouwen zegevierde
Eunice Chumba. De voor Bahrein uitkomende maar in Kenia geboren atlete finishte
op de Coolsingel in 2.20.31, ruim boven het parcoursrecord van 2.18.58 van de
Ethiopische Tiki Getana uit 2012. Ze is wel de op één na snelste vrouw uit de
historie van Rotterdam. De tweede plaats ging naar Tesfu Teklegergisch Dolshi
uit Eritrea in 2.21.35. De omstandigheden zondag in
Rotterdam waren redelijk voor de lopers. Bij de start was het zo'n 11 graden,
wat mistig en nat en een matige wind. Het doel van de eerste groep met
toplopers leek kansrijk: een aanval op het parcoursrecord van Abdi uit 2021. Favorieten De Gentenaar en zijn
boezemvriend Nageeye golden als grote favorieten voor de zege. De geboren
Somaliërs, beiden 34 jaar, bereidden zich voor in Ethiopië, waar ze trainden op
2.700 meter net buiten Adis Abbeba. De Belg had een probleemloze stage op
hoogte, Nageeye werd wat ziek aan het einde. De winnaar van vorig jaar miste
wat trainingen. Al vroeg ontstond zondag een
eerste groep lopers met dertien atleten, van wie er vier de taak hadden het
tempo te maken. Tot halverwege bleef die groep favorieten met de twee Abdi's
bijeen. De kopgroep noteerde op de helft een tijd van 1.02.15. Probleem voor de kopgroep was
dat na 24 kilometer alleen Gevin Kerich nog over was om de toplopers op koers
van een toptijd te houden. Op 25 kilometer liep Nageeye negen seconden achter
op zijn schema van vorig jaar en leek een verbetering van zijn Nederlands
record nog mogelijk. (bron) |
zaterdag 15 april 2023
Uit de oude doos Marathon van Rotterdam 1995
 |
| Samen met Theo op de Coolsingel en dus bijna bij de finish |
Komende zondag wordt de 42e
Marathon van Rotterdam gelopen. Op 23 april 1995 heb ik mijn eerste Marathon
gelopen. Bij de start sta ik ongeveer een minuut achter clubgenoot Theo
Stronks. Hij heeft al meerdere keren een Marathon gelopen en mag daarom enkele
startvakken voor mij starten. De hele winterperiode heb ik samen met hem,
Gerrit Ormel, Ronald Pastoors en enkele anderen atleten getraind. Na de eerste
tien kilometer valt me de tussentijd wat tegen en had ik eigenlijk wat sneller
willen lopen. Achteraf is die behouden start waarschijnlijk mijn grootste winst
geweest. De halve Marathon kom ik door in 1:28,01 minuten en het gaat nog
steeds goed.
Ongeveer tien kilometer verder
zie ik Theo en ik kan er langzaam naar toe lopen. Na ruim 32 kilometer ga ik
hem voorbij en hij geeft aan dat hij ook nog goed in de wedstrijd zit. Dat is
mooi denk ik maar ik loop langzaam bij hem weg en ik denk bij mezelf die zie ik
aan de finish wel terug! Wat schets mijn verbazing dat ik enkele kilometers
verderop de volgende legendarische woorden in mijn rug hoor. "Zo’w samen
noar de finish lopen, dat loap iets makkelijker dan allene". Ik denk dat
kan toch niet waar zijn maar het is echt Theo die zich terug gevochten heeft.
Grote klasse!
Ik stem toe en de laatste
zeven kilometer hebben we enorm veel aan elkaar gehad. De één beurde de ander
op en om de beurt doen we ons kopwerk. Iedere kilometer die voorbij gaat,
praten we elkaar moed in en onder het lopen rekenen we steeds uit wat we nog
aan tijd over hebben om onder de drie uur te lopen. Zover we nog kunnen
rekenen. Ik krijg het wel steeds warmer en de sponzen die ik aangereikt krijg
neem ik tot over de finish mee. Het ziet er steeds beter uit en we maken er
samen een ware zegetocht van. De laatste paar honderd meter op de Coolsingel
lopen we triomfantelijk hand in hand naar de finish in een geweldige ambiance.
Mijn netto tijd is 2 uur 57 minuten en 36 seconden.
Afgelopen week heb ik een
gedeelte van deze Marathon op video nog eens terug gekeken. Ik kan er nog
steeds van genieten en het is de mooiste wedstrijd die ik gelopen heb, met
grote dank aan Theo.
De Spanjaard Martin Fiz wint de Marathon en de Nederlander Bert van Vlaanderen maakt een geweldige opmars om uiteindelijk als tweede te eindigen. Ze lopen ruim een minuut per kilometer sneller dan ons, dus dat valt ook nog wel mee.
 |
| Net voorbij de Kubuswoningen, we moeten nog enkele kilometers |
donderdag 13 april 2023
Verslag van de jaarvergadering 2023
site3.jpg) |
| De 5 jubilarissen: Bart, Jan sr, Tom, Ben en Jan jr. |
Het plezier van het wij-gevoel
Soms is AVA`70 net een doorsnee sportvereniging. Een licht teruglopend ledenaantal, af en toe een kleine discussie over rondslingerend spelmateriaal, de vraag of het douchewater iets warmer kan…. het komt ook bij de grootste atletiekvereniging van Aalten e.o. voor. Maar verder houdt eigenlijk elke vergelijking wel zo ongeveer op. Dit bleek wel weer bij de jaarvergadering op 13 april, waar de gebeurtenissen van 2022 de revue passeerden. Het tot arena omgetoverde clubhuis zat al ver voor aanvang bomvol en er waren nog louter sta-plaatsen beschikbaar.
Voorzitster Arja te Brake opende de vergadering en de aanwezigen gingen er eens lekker voor zitten. Niet dat de verwachting was, dat er “a lot of news” zou volgen, maar gewoon uit fatsoen en om daarmee de betrokkenheid te tonen. Er waren al in snel tempo 4 agendapunten behandeld, voordat de zaal het in de gaten had. Daarna kregen alle bestuursleden de gelegenheid om hun zegje te doen. Dat gebeurt bij andere clubs zelden, want gebruikelijker is het dat de voorzitter het woord neemt, ratelt en afsluit. Bij AVA`70 heerst als vanouds het wij-gevoel, dus krijgt iedereen de gelegenheid om de show te stelen. En waar de 1 een stijf half uurtje positief nieuws over de club noemde, lukte het een ander om in nauwelijks 2 minuten de handen op elkaar te krijgen.
Wat meer druk ligt er altijd bij de penningmeester, want als het over de euro`s gaat, wordt het normaliter toch efkes spannend. De financiële man van de club oogde echter te ontspannen en dat was terecht, want hij toverde de meute gewoon gitzwarte cijfers voor. De club heeft de wind nog altijd mee en staat er gewoon erg goed voor. Een warme ovatie voor de schatkistbewaarder was de terechte beloning en hij nam dit glimlachend in ontvangst.
De jaarvergadering begon langzaam maar zeker op een gezellige
bonte avond te lijken, toen de huldiging van de jubilarissen de revue
passeerde. Niet afschepen met een lullig bosje fresia`s en een zilveren
lepeltje, nee…op schitterend ludieke wijze werden zij in het zonnetje gezet. Tom
Wevers is 25 jaar bij de club, woont al jaren in Utreg, maar blijft de
geelhemden trouw. Ben Wesselink draaft al 40 jaar en in zijn spoor doet
zoonlief Bart dit ook al een kwart eeuw. Beide zijn ze ook nog eens dol op
core, dus werden ze tijdens deze training verrast door presentator Jerrel
Balke, die het duo op geheel eigen wijze in het middelpunt van de
belangstelling zette. De tas met cadeaus die de voorzitter meebracht, zorgde
voor verdere verhoging van de feestvreugde. Zonder de anderen tekort te willen
doen, was het bezoek aan Jan te Brake sr. en jr. de absolute uitsmijter. Beide
al 50 jaar lid van AVA`70 en nog altijd gruwelijk betrokken bij het wel en wee
van de vereniging. Een kus van de spreekstalmeester voor beide, mooi in beeld
gebracht door Joppe Roos, zorgde voor hilariteit in de zaal en hier en daar
stak ook het kippenvelmomentje de kop op.
Een
bestuurswisseling vormde het laatste hoogtepunt voor de pauze en AVA`70 is in
de gelukkige omstandigheid, dat er voor elke vertrekkende bestuurder een
presentje is, lovende woorden, applaus, maar net zo belangrijk, een vervanger
klaar staat. Hoe mooi en bijzonder is dat?
De
eerste drankjes gingen inmiddels al enige tijd van hand tot hand en de chips en
nootjes werden vlot op de tafels gezet, want de verwachting was, dat er van de
rondvraag waarschijnlijk geen gebruik zou worden gemaakt. De klok wees inmiddels
al bijna half 11 aan en voor menig atleet betekent dat bedtijd. Ook dat is overigens
een clubrecord, dat in de boeken van archivaris Gerrit Dijkslag gaat, want nog
nooit eerder lukte het om de zaal bijna 2 uur te boeien met clubinformatie.
Na een onverwachts korte pauze van 8 minuten en 32 tellen nam Erwin Wamelink de gezelligheid volledig in handen met het presenteren van een heus sportcafé. Fijne gasten met een geheel eigen kijk op het bedrijven van sport namen zitting op de loungebank, kregen wat lekkers te drinken en de show barstte los. De vragen vlogen in no-time over tafel en de sfeer nam met de minuut verder toe. Erwin toonde zich een volleerd presentator, had zich lekker voorbereid en het was dus volop lachen geblazen. Natuurlijk was er ook ruimte voor een serieuze noot, maar dit duurde nooit echt lang.
Opvallend was de rode draad die er uit de verhalen op te maken was: Sporten in het algemeen en hardlopen en survivallen in het bijzonder is pas echt leuk, als je er plezier in hebt. Dit geldt voor alle niveaus, wedstrijden en trainingen! Omdat zelfs Wamelink het hier volledig mee eens was, besloot hij er snel een slotwoordje tegenaan te gooien, zodat er met een fijn applaus een einde kwam aan deze jaarvergadering. Met een zeer tevreden gevoel ging een ieder huiswaarts, want AVA`70 staat er nog altijd prima voor en is sportief en organisatorisch helemaal klaar voor nieuwe uitdagingen. En die gaan er komen ook! (FR)
Wel of niet ontbijten voor je gaat hardlopen?
 |
| Ga je hardlopen op een lege maag of kun je beter wat eten voordat je vertrekt? Hardlopen in de ochtend is heerlijk! Maar hoe plan je jouw ontbijt om je training heen? Ga je hardlopen op lege maag, of kun je toch beter wat eten voordat je vertrekt? Of - en hoeveel - je moet eten voordat je gaat hardlopen in de ochtend, hangt grotendeels af van de training die je voor ogen hebt. Rustige duurloop Stap je de deur uit voor een korte, rustige duurloop? Dan kun je prima op nuchtere maag lopen. Bij een rustig tempo haalt je lichaam voornamelijk energie uit je vetverbranding. Dit energiesysteem is niet het meest efficiënt (en daarom minder geschikt voor intensieve trainingen), maar volstaat voor een rustige training. Bovendien kun je op deze manier jouw vetverbrandingssysteem trainen, waardoor je lichaam vetten steeds efficiënter leert inzetten als brandstof. Daarmee stel je de hongerklop uit en dat komt van pas als je (halve) marathons loopt. Ga je hardlopen op nuchtere maag, zorg dan dat je de avond van tevoren in ieder geval een goede bodem hebt gelegd voor jouw training. Zo sta je niet op met honger. Na het hardlopen is het belangrijk dat je zorgt voor een stevig, koolhydraat- en eiwitrijk ontbijt om je energievoorraad aan te vullen en spierschade te herstellen. Intensieve training Heb je een intensieve training op het programma staan? Bij een hoger tempo gebruikt je lichaam voornamelijk glucose als brandstof. Dit kan snel worden omgezet in bruikbare energie. De voorraad glucose in je lichaam (die ligt opgeslagen als glycogeen) is echter beperkt. Raakt je glycogeenvoorraad uitgeput, dan functioneert je lichaam minder goed en zal dit je training negatief beïnvloeden. Bij een intensieve training kun je dus beter wél ontbijten voordat je de deur uit stapt. Neem een energierijk ontbijt dat hoofdzakelijk koolhydraten bevat, zoals havermoutpap met fruit. Vetten en eiwitten leveren minder energie en blijven langer in je maag aanwezig, wat vervelende zijsteken kan veroorzaken. Kwark, yoghurt, vlees en noten kun je dus beter laten staan tot na je training. Bevat je ontbijt veel vezels, dan is het verstandig om zo’n 2 uur te wachten met je training. Je lichaam heeft deze tijd nodig om je ontbijt te verteren en om te zetten in energie. Wil je wel ontbijten, maar niet zo lang wachten? Kies je brandstof dan zorgvuldig. Een banaan of energiereep bevatten snelle koolhydraten die je lichaam direct energie opleveren. Neem eventueel een energiegel mee voor onderweg, zodat je in ieder geval niet strandt met een hongerklop. (bron) |
dinsdag 11 april 2023
Aankondiging van de Wings for Life in Berg en Dal (bij de Maartenskliniek)
 |
| Zondag 7 mei hardlopen voor mensen die dat niet kunnen Wings for Life is een uniek
hardloopevenement omdat jij zelf bepaalt waar de finish ligt. Je loopt net zo
lang totdat je wordt ingehaald door de virtuele finish (in je app): een unieke
ervaring. Een jaar of tien geleden
hoorde ik enthousiaste verhalen over een hardloopevenement in Assen, Wings for
Life. Het unieke is dat je vooraf niet weet hoe ver ja gaat lopen, tenminste
niet precies. Je loopt net zo lang totdat je wordt ingehaald voor de
finishauto". Een jaar later stond ikzelf aan
de start -in Breda-, uitgezwaaid door een piepjonge Max Verstappen die iets
later startte. Hij bestuurde de catchercar die achter het veld aanreed en de
deelnemers één voor één 'aftikte'. Het was een unieke ervaring, waarbij je
vleugels kreeg als je aan alles merkte dat de finishauto snel dichterbij kwam. Nu
organiseren we de loop (helaas zonder Max Verstappen) alweer voor de vierde
keer op een uitdagend parcours om de Maartsenkliniek in Berg en Dal. Zondag 7
mei kun jij erbij zijn. Schrijf je snel in. Klik hier voor meer informatie. Sportieve groet, Henk Bruggeman  |
maandag 10 april 2023
Verslag van de 37e Paasloop in Kilder
 |
| Jordy Kloet |
Paasloop Kilder prooi voor
Jordy Kloet
Doetinchemmer Jordy Kloet trok met grote overmacht de Paasloop Kilder maandagochtend naar zich toe. Hij won de tien kilometer van kop af in een mooie tijd van 36 .05 minuten en was het best tegen de steile heuvels bestand. ‘’Mijn voorsprong was erg groot. Ik ondervond geen concurrentie. In de laatste kilometer trok ik nog even door en bleek dat ik een grote voorsprong had. Ik train hier natuurlijk veel en dan heb je ook een voorsprong. Het ging met name lekker omhoog in de heuvels van Kilder. Tussen Beek en Zeddam is een leuke lange klim. Ik hou van die lange en korte klimmetjes met korte pas heuvelopwaarts. Helaas heb ik momenteel een meningsverschil met mijn Argo-trainer. Hij is van mening dat ik op een hoger niveau kan trainen en wil ook met de Argo top groep serieus blijven werken naar een hoger plan. Ik denk in combinatie met mijn werk de juiste balans momenteel even gevonden te hebben, zit in een fase waarin ik geen hogere ambities heb en train even niet meer op zijn schema’s en kies voor regionale wedstrijden. Deelname aan de halve van Enschede zet ik nu even in de ijskast. Als je niet echt lekker in je vel zit is het niet verstandig een dergelijke grote wedstrijd te lopen. Het is even nog zoeken naar een ideale trainingssituatie. Wel wil ik graag met de groep blijven trainen. Ik blijf immers Argolid. ’’ Eline de Jong met haar roots in Didam pakte de zege bij de vrouwen in een zware trainingswedstrijd. Ze gaf aan lekker te hebben gelopen in haar pittige trainingswedstrijd. ‘’Het was echt een goede test. Van deze wedstrijden wordt je erg sterk van! Al vrij vroeg kwam ik bij de dames voorop te lopen. Voor het komend seizoen hoop ik mijn 3 kilometer aan te scherpen en mijn vijf kilometer. Er zullen dan tijden doorbroken moeten worden van 10.01 minuten en 17.26 minuten. Ik ben hoopvol gestemd.‘’
Argolid Luuk Nusselder uit Hummelo beaamde dat ook de 5,3 kilometer een pittige klim was. ‘’Het ritme lag in de eerste kilometers erg hoog. Met korte pas liep ik krachtig omhoog en nam na drie kilometer wat afstand van Luca Greven die het hoge tempo niet kon volgen. Jeroen Reintjes bleef het best bij. Mijn achtervolgers speelden met hun krachten en moesten bakzeil halen. Uit het bos, het zandpad op, hadden we de wind achter. Op het fietspad kregen we de wind schuin voor. Samen met de Argo trainingsgroep richten we ons nu op de Koningsloop in Aalten, de vijf maal vijf estafetteloop, De Quintusloop Hengelo en de Keppelrun. Zolang ik nog driemaal per week kan trainen biedt dat een goede basis.’’ Jeroen Reintjes uit Zeddam was zichtbaar blij met zijn tweede plek voor de jonge atleet Luca Greven van Argo. Nusselder won in 18.10 minuten. Bokster Linda Ooms uit Tonden won bij de vrouwen. ‘’Het was mijn eerste maal hier in Kilder en kende het parcours niet. Het hardlopen ging de afgelopen periode steeds beter en ik wilde een wedstrijd meepakken. We startten direct al flink hard. Ik heb nu nog een lichte pols ontsteking waar ik hinder van ondervind. Met het oog op het internationale bokstoernooi waar ik aan mee doe in Eindhoven moet dat wel over zijn.’’
De Paasloop Kilder met vele
vrijwilligers en vereende krachten voor het eerst sinds drie jaren weer
gehouden. De loop trok veel deelnemers uit de gehele regio en daarbuiten. Jan
Wolbrink die samen met de andere vrijwilligers al jaren de Paasloop
organiseerde was meer dan tevreden met de animo. Wel was er wat aanvulling
gekomen om de loop op een vakkundige wijze te organiseren. Volop lof voor de
organisatie en het welslagen van deze Paasloop 2023. De oudste deelnemer was
Jan van Engelen uit Kilder met zijn 79 jaren. Ook een van de organisatoren van
weleer, zeventiger Theo Bleumink uit Kilder liep mee op de 5,3 kilometer.
Kilder 37e Paasloop 5.3 km - 25.50 min - 6e plaats M60
 | ||
| Klein stukje warmlopen met Bram Lange tijd hebben we de mogelijkheid gehad om in het Paasweekend mee te doen aan 3 wedstrijden, op zaterdag in Neede, op zondag in Lichtenvoorde en op maandag in Kilder. Alleen de laatste is hiervan nog over gebleven. Eerste Paasdag aan het eind van de avond beslissen Bram en ik om morgen mee te doen aan laatstgenoemde wedstrijd. We schrijven ons nog snel even in, pakken de hardloopkleding en gaan naar bed om goed voorbereid aan de start te staan. De volgende morgen haal ik Bram om 8.30 uur op en rond 9.00 uur zoeken we een parkeerplaats op in de buurt van Sportpark De Tol. We halen ons startnummer op, praten wat bij met enkele bekenden en lopen even warm tot aan de bosrand, waar ook het keerpunt van de 2.5 kilometer is. Het is heerlijk hardloopweer met op sommige plekken een verraderlijk windje. Ik heb al verschillende keren hier gelopen en het parcours is me dan ook bekent. Een gemiddelde van net onder de 5 minuten per kilometer zal vandaag mooi zijn Na een vlakke aanloop en een zandpad vol hobbels lopen we rechtsaf voor de bosrand langs. Even later gaan we het bos in en vanaf hier gaat het wat vals plat omhoog. De 3e kilometer is de moeilijkste en de tijd gaat hier al in de richting van de 5 1/2 minuut, daar heb ik eigenlijk niet op gerekend. Maar na de beklimming van een fikse bult loopt het ineens mooi naar beneden en gaan de laatste kilometers ook weer onder de 5 minuten. De eindtijd valt me achteraf nog mee en met een gemiddelde tijd van 4.52 minuten ben ik dan ook tevreden. Bram loopt een mooie tijd van net boven de 20 minuten en komt daar mee op de 7e plaats in het overall klassement. Met het inleveren van ons startnummer staat het traditionele doosje met eieren op ons te wachten. Ruim op tijd komen we weer in Aalten aan voor de Paasbrunch en kunnen we onze calorieën gelijk weer aanvullen.
|
