maandag 30 september 2019
zondag 29 september 2019
Verslag van het NCK in Dronten
 |
| Dit team leverde onder bizarre omstandigheden als gevolg van windkracht 5-6 een topprestatie door met een snelheid van 40.1 km/u de 34.3km af te leggen |
Dit team werd de afgelopen 2
maanden 2x per week getraind door Nederlands kampioen op de weg Patrick Somsen.
Alle middelen werden ingezet om de dames zo goed mogelijk voor te bereiden. Zo
werd er achter de brommer gekoerst, achter de auto gereden om aan snelheid
gewend te raken en werd er voorzien in communicatie via oortjes in de helm,
zodat er vanuit de volgwagen gecoached kon worden. Ook konden hiermee
gevaarlijke situaties voorkomen worden, denk aan als een waaier over de weg
rijden en dan tijdig inschikken bij passerend verkeer. Het achter de auto
rijden waarbij snelheden van 50-60km/u gehaald werden bleek niet overbodig. Met
de hevige wind mee stond er in de wedstrijd op een bepaald moment 56km/u op de
teller.
Voorafgaand aan het NK werd
tijdens 2 trainingen de wedstrijd gesimuleerd door een ronde van 35km te rijden
op wedstrijdtempo. De eerste keer werd 40.8km/u gehaald, de 2e keer 41.6km/u
bij windkracht 2-3. Hierbij werd ook duidelijk dat de wedstrijd niet een
gezellig “samen uit en samen thuis” uitje zou worden. Alles zou moeten worden
gegeven en indien 1 of 2 dames het tempo niet bij zou kunnen houden zou er niet
gewacht worden, maar voor een zo optimaal resultaat zou worden doorgereden,
waarbij er in ieder geval met 4 gefinisht moest worden.
Door dit fanatieke team zou
geen seconde weggegeven gaan worden. In de wedstrijd resulteerde dit helaas in
het moeten lossen van 2 dames, die een gaatje wat was ontstaan bij dit
moordende tempo niet meer dicht konden rijden. Bij de finish bleek het team
goed voor een 2e plek op slechts 7 seconden van het 1e bedrijventeam gevormd
door de dames van Sunweb. Indien het team bij de clubteams zou zijn uitgekomen
zou het op een nette 15e plaats van de totaal 35 teams terecht zijn gekomen.
Cindy Brusse
Luuk Nusselder wederom gekroond tot bergkoning 'Muur van Aalbers'
 |
| Luuk Nusselder |
Luuk dook op de 500 meter
lange steile klim met 86 seconden onder de recordtijd van Joost Hummelink
(2009) en Kristof van Malderen (2010). Ondanks dat Luuk zich volledig op het
klimklassement richtte wist hij na 6,1 toch nog als 10e bij de senioren te finishen van de
in totaal 827 deelnemers.
Klik op de links voor de uitslagen van de Muur van Aalbers
Uitslagen van de Marathon van Berlijn
 |
| Walter, Evelien en Erwin met hun welverdiende medaille Uitslagen AVA'70 leden: Erwin Wamelink 3:36:26, Walter Vaags 3:47:32 en Evelien Hillen 3:53:36 |
Klik op de link voor alle uitslagen
Foto's en uitslagen van de 25e Posbankloop in Velp - deel 1
 | ||
| Gerrit Dijkslag Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen fotoalbum uitslagen site organisatie
|
Uitslagen van de Hooiland Run in Lichtenvoorde
 |
| AVA'70 podium op de 2 kilometer vlnr Jurre de Jong, Thom Berkelder en Lars Rossel |
Klik op de link voor de uitslagen
site organisatie
 |
| Podium van de 1 kilometer vlnr Glenn Wassink, Dani Weeber en Jesper Wieggers |
Bekele mist in Berlijn wereldrecord marathon op twee tellen
 |
| Kenenisa Bekele heeft de marathon van Berlijn gewonnen in een supertijd van 2.01.41 uur |
Lang zag het ernaar uit dat Sisay Lemma en Birhanu Legese, die dit jaar de marathon van Tokio won, om de zege zouden gaan twisten. Bekele moest zijn landgenoten na 30 kilometer laten gaan. In de slotfase kwam de winnaar van 2016 echter beetje bij beetje dichterbij.
Lemma moest na 34 kilometer
lossen bij Legese, die drie kilometer later ineens Bekele naast zich zag
opdoemen. Bekele ging erop en erover en kreeg ineens ook het wereldrecord in
zicht. Hij legde de laatste meters sprintend af, maar de wereldrecordhouder op
de vijf en tien kilometer (beide op de baan) kwam net tekort. Legese finishte
in 2.02.48 als tweede, Lemma kwam in 2.03.36 als derde over de streep.
Ook bij de vrouwen was er
Ethiopisch succes. Ashete Bekere, eerder dit jaar ook de snelste in Rotterdam,
voltooide de marathon in 2.20.14 en bleef landgenote Mare Dibaba, de winnares
van olympisch brons in 2016, zeven seconden voor. De derde plaats was voor de
Keniaanse Sally Chepyego, die 2.21.06 noteerde. (bron)
zaterdag 28 september 2019
Hassan verovert op imposante wijze wereldtitel 10.000 meter
 |
| Sifan Hassan is wereldkampioen op de 10.000 meter (foto Getty Images) |
Hassan won, door een geweldige versnelling in de slotronde, in 30.17,62. De geboren Ethiopische liep in de slotfase weg bij de Ethiopische Letensebet Gidey (30.21,23). Het brons was voor de Keniaanse Agnes Tirop (30.25,20). Susan Krumins liep op fraaie wijze naar de zevende plaats.
Hassan gaat later in het
toernooi nog voor een tweede gouden medaille. De derde Nederlandse
wereldkampioen na Rens Blom (polsstokhoog, 2005) en Dafne Schippers (200 m,
2015 en 2017) moet nog kiezen tussen de 1.500 en de 5.000 meter. Die afstanden
zijn in Doha niet te combineren.
"Ik wil de 1.500 meter
doen, mijn coach wil dat ik de 5.000 meter ga doen. We gaan praten, maar ik
weet nog niet wie er wint", zei ze na haar gouden race. (bron)
Opening survivalbaan AVA'70
 |
| Zaterdag vond de officiële opening plaats van de survivalbaan door de bouwers, Ernstjan Luiten (links) en Henk Krabbenborg |
Afgelopen zaterdag vond de officiële opening plaats van de survivalbaan en werden de bouwers, Ernstjan Luiten en Henk Krabbenborg door voorzitter Rudi Meinen in het zonnetje gezet. Naast een groot applaus van de aanwezige pupillen, mocht het duo tevens een mand met lekkernijen in ontvangst nemen. De AVA`70-preses toonde zich verguld met de fraaie uitbreiding van de accommodatie en ook de jeugd was erg blij met de mooie, nieuwe survivalbaan. “Super Cool,” aldus een twee turven hoog jeugdlid, dat werkelijk stond te trappelen om aan het klimmen en klauteren te beginnen….
 |
| Naast een groot applaus van de aanwezige pupillen, mocht het duo tevens een mand met lekkernijen in ontvangst nemen |
Het uitstapje dat NCK heet
 |
| Linda, Herlinda, Femke en Rienke |
Augustus: De trainingen worden
nu echt serieus. Tijdens de welverdiende vakantie van Han wordt trainer Peter
ingevlogen. Ook hij laat ons flink over de Batsdijk trappen. De intervalblokken
worden steeds wat langer en stiekem doet hij er nog wat extra minuten bij. Moe
en met volle bovenbenen concluderen we dat we progressie boeken. Als team goed
samenwerken en er ook nog plezier aan hebben. Nu begint het echt leuk te
worden.
September: Het wordt professioneel!
Trainen achter de auto bij Han. Hoe dicht kunnen we er achter? Zelf niet goed
kunnen zien wat er aan komt, kwestie van vertrouwen dan maar. Vervolgens komen
de oortjes uit het koffertje. Nu lijkt het net echt. Bemoedigende worden in het
oor gefluisterd krijgen van de trainer die er rustig met de auto achteraan
rijdt.
Zondag 15 september: generale,
vandaag gaan we de volledige afstand, 35 km op tempo fietsen. Kofferbak gaat
los, oortjes worden geïnstalleerd, tijdrithelmen worden uit de doos gehaald.
Als Teletubbies gaan we van start. 35 km afzien, trappen tegen de wind, dikke
boven benen maar stug volhouden want hé we zijn een team, kan ze niet laten
stikken. Dan in de laatste km via je oortje Hélène Fischer horen met Atemlos...
om uiteindelijk de woorden te horen: En klaar, goed gedaan dames. Gelukt en met een mooi
gemiddelde! Dit geeft vertrouwen.
Zaterdag 21 september staat er
een training in Dronten op het programma. Dit blijkt eigenlijk gewoon een
gezellig dagje uit te zijn, lekker op het terras koffie met appeltaart en
lunchen in het zonnetje. Ach en tussendoor nog even het rondje fietsen,
parcoursverkenning: hoe lopen de bochten, waar fietsen als de wind uit die hoek
komt maar bovenal genieten van het uitzicht op de dijk. Kortom een leuke dag,
die goed is voor de teambuilding. Laatste week voor de race. Het
weer slaat om, wind en regen, de herfst heeft zijn intrede gedaan. Laatste
training wordt in de regen afgewerkt. Als het zaterdag maar niet regent.... Snelpakken worden geregeld,
blitse sokken en overschoenen worden gesponsord door een anonieme sponsor
(schijnt redelijk te kunnen masseren en met tape overweg te kunnen).
En dan is het zover, zaterdag
28 september: De Dag, vandaag moet het gebeuren. Na een korte en onrustige
nacht vertrekken we richting Dronten. De zenuwen gieren door ons lijf, bij de
laatste rotonde twijfelen we nog even of we niet beter rechtsomkeert kunnen
gaan. Wat staat er een wind! Als ware profs worden we
opgewacht door de ploegleider en verzorgers. Tentje staat, stoeltjes zijn
uitgeklapt. Eerste bidonnetje met ja met wat eigenlijk wordt ons aangereikt,
braaf drinken we het op. Paar capsules als toetje na. Dan moet er in gefietst
worden, halverwege worden we teruggeroepen en krijgen we tampons in de neus
gedrukt, alsof we klare eucalyptus inademen en weer verder met in fietsen, wat
nog niet meevalt met die watten in je neus.
Dan wordt het tijd om richting
start te gaan. De beentjes worden nog even snel ingevet, zodat de spieren goed
warm blijven. Twee ampullen met powerdrank mee, net voor we het podium opgaan
horen we in ons oor: dames het is tijd voor de bomba. Ampul 1 wordt naar binnen
gewerkt. Dan het podium op. Oef wat
hoog, als ik dat maar durf. Tijd van nadenken is er niet, er wordt afgeteld en
daar gaan we. De eerste paar km vol adrenaline van de spanning. Dan komen we in
ons ritme. Echter voor even maar, we draaien de dijk op. Wat een WIND! We
waaien bijna het Ketelmeer in. Hoe gaan we dit volhouden. Ik kijk op mijn
tellertje, 18 km erop zitten, we zijn over de helft. Het moet lukken,
volhouden. Keerpunt op de dijk, helaas geen wind achter. Tijd voor ampul 2, de
turbo. We stampen door en dan eindelijk draaien we Dronten in en zien de
finish. We hebben het gefikst en mooi als team kunnen fietsen. Euforie volgt,
trots dat we het samen hebben volbracht.
Herlinda, Femke en Rienke:
bedankt voor deze fantastische ervaring! Uiteraard zou dit alles niet gelukt
zijn zonder de geweldige ondersteuning en begeleiding van Han, Peter en Geert.
Dank! Volgend jaar weer?! We zullen
zien, maar nu eerst weer de hardloopschoenen aan!
Linda Scholten
Hardlopen in de regen kan geen kwaad
 |
| Regen is vooral van invloed op de beleving, maar niet op het rendement van je trainingen |
Af en toe in de regen trainen hoort
er bij, zeker als je met een schema traint. Regelmaat is belangrijk, en dat kan
zeker in Nederland betekenen dat er in de regen getraind moet worden. Het beste
is om je aan het schema te houden en je niks aan te trekken van het weer. Hoe
lekker is het om de elementen te trotseren en daarna een warme douche of bad te
nemen?
Uitstellen?
Het uitstellen van de training tot
een droog moment is naturlijk ook geen probleem: Als je op buienradar ziet dat
het over een half uurtje droog is, dan is er niks op tegen om te wachten met
trainen tot de bui voorbij is.
Regenkleding
Het is misschien een cliché, maar
wel waar wat mij betreft: "slecht weer bestaat niet, je slecht aankleden
wel". Zorg dat je een goed winddicht en waterafstotend jack aantrekt bij
regen. Let er daarbij op dat het jack ook ademt, anders wordt je evengoed aan
de binnenkant nat door condensvorming of zweet.
Training aanpassen?
Het is niet nodig je training bij
voorbaat aan te passen in de regen. Maar het kan zijn dat het vrij extreem weer
is, de temperatuur en de wind zijn daarin ook een factor. Je kunt beter stoppen
als je merkt dat je ondanks de kleding niet goed warm wordt en onderkoeld
dreigt te raken. Water en wat modder, daar krijg je niks van.
Laatste stuk wind in de rug
Tot slot heb ik nog twee laatste
tips voor als je in de regen gaat hardlopen. Als het waait, kies je rondje dan
zodanig dat je het laatste stuk de wind in de rug hebt. Dat geeft ook een
mentaal voordeel! En beloon je zelf na afloop met een hete douche of een bad en
een kop warme chocomel of thee. (bron)
vrijdag 27 september 2019
Uitslagen van de 6e wedstrijd van de baancompetitie in Aalten
 |
| Gido, Lars, Noah, Bjorn, Tim en Henk-Jan |
De uitslagen: 1.Bjorn Rossel 18.15 minuten, 2.Tim te Brake 19.50 minuten, 3.Noah Lampio 19.54 minuten, 4.Gido Kraayenbrink 20.31 minuten, 5.Henk-Jan Wieberdink 21.43 minuten, 6.Lars Rossel 22.55 minuten.
Klik op de link voor de uitgebreide uitslagen
Aankondiging van de Hooilandrun in Lichtenvoorde
 |
| De flyer van de Hooiland Run |
Datum: 29 september 2019
Waar: Wijkgebouw de Schoppe, Johannes Vermeerstraat 50 te Lichtenvoorde
Programma:
1 km (t/m 10 jaar) 10.30 uur,
2 km (t/m 14 jaar) 10.45 uur (aansluitend prijsuitreiking 1 & 2 km)
5 km volwassenen 11.15 uur
10 km volwassenen 11.25 uur (aansluitend prijsuitreiking volwassenen)
Het parcours bestaat voor ongeveer
de helft uit halfverharde wandelpaden en voor de andere helft uit verharde
ondergrond. Er is een ronde van 1 km uitgezet voor de twee korte afstanden.
Daarnaast een ronde van 5 km voor de twee langste afstanden. De 10 km run
bestaat uit twee ronden van 5 kilometer. De Route loopt op en om de
Lichtenvoordse wijk ’t Hooiland, over glooiende wandelpaden, 2 klimmetjes
(viaduct en vlinderbrug) en fietspaden. Waar nodig zullen verkeersregelaars de
veiligheid bewaken.
Bij onze sponsor “Fitnesscentrum De
Buurman” is er gelegenheid om de kleedkamers en douches te gebruiken. Dit is
ca. 200 meter verwijderd van de Schoppe. De straat hiernaartoe zal afgezet
worden, om veilig te kunnen lopen. In de route van 10 kilometer zal
een drankpost opgenomen worden bij start/finish. Bij eventueel warm weer zal
een extra drankpost opgenomen worden. Als je gefinisht bent staat er een flesje
drinken voor je klaar.
Klik voor meer informatie op onderstaande links
site organisatie
Video van het weekendje trailen in Luxemburg
Je hoeft niet niet persé
trailwedstrijden te lopen om een geweldig weekend buitenspelen te beleven in
het Müllertal, Luxemburg. Hier een videoverslag van een geweldig weekend trailen met
vrienden. Drie dagen genieten van de prachtige omgeving: bossen, riviertjes,
rotspartijen, kloven waar je net tussendoor kon, af en toe een stukje
bushwacken als we de route weer kwijt waren. Prachtig!
Andre Bleumink
Andre Bleumink
Varsseveld 9e Kramp Run - 5 km - 23.18 min - 210e plaats
 |
| Cliënten en personeelsleden van Estinea |
Het is hier een drukte van belang en er hangt een leuke sfeer. De jeugdwedstrijden zijn inmiddels begonnen en we lopen gezamenlijk een rondje warm. De weersomstandigheden zijn prima en het is gelukkig een stukje koeler dan dat hier meestal het geval is. We staan zo'n beetje midden in het startvak, waarin honderden atleten ook een plaatsje hebben gevonden. Het lint wordt weggehaald, de hekken aan de kant geschoven en via een 'zandlopersstart' vertrekken we.
De laatste wedstrijd in het Duitse Bocholt ging het naar omstandigheden lekker maar ben ik niet helemaal voluit gegaan. Ook vandaag heb ik me hetzelfde voorgenomen, het linkerbeen is nog niet helemaal hersteld. Ik spreek met Frank Roos en Andre Bruil af dat we rond de 25 minuten gaan lopen en daar zou ik eigenlijk al dik tevreden mee zijn. De eerste ronde houden we ons hier prima aan en komen we door in 11.56 minuten. Dan gooit Frank er nog een schepje boven op en Andre en ik volgen op de voet. De tweede ronde gaat dan ook ruim een half minuutje sneller en komen we in 23.18 minuten over de finish.
Het belangrijkste voor vandaag is dat ik gelukkig weinig last van mijn linkerbeen heb gehad, dat is een heerlijk gevoel en een belangrijke stap in de goede richting. Bij de finish staat me Ina als vrijwilliger met een beker water op te wachten en kan ze aan mijn gezicht al wel zien hoe het gegaan is? Na de top runs en het vrijwilligerswerk zijn we nog een klein uurtje in Varsseveld blijven hangen, een mooie avond zit er weer op.
 |
| Met Frank en Andre in de straten van Varsseveld |
maandag 23 september 2019
Dit jaar geen Wim Lebbink Hersftloop in Wehl
 |
| Dit jaar geen Wim Lebbink Herfstloop! |
Helaas gaat dit jaar de 2019
editie van de Wim Lebbink Herfstloop niet door. Voor het eerst sinds jaren lukt
het dit jaar de organisatie niet om het evenement te organiseren. Dankzij
tijdgebrek en een kleiner geworden organisatieteam moeten we de editie van 2019
helaas annuleren. De komende maanden gaat de stichting op zoek naar organisatorische
versterking om volgend jaar wederom een geslaagde editie van de Wim Lebbink
Herfstloop te organiseren.
zondag 22 september 2019
Lekker buitenspelen weekend Luxemburg
 |
| In de prachtige omgeving van het Müllertal |
Na aankomst vrijdagmiddag werd er eerst een rondje losgelopen om de omgeving te verkennen. De boerderijhond was wel in voor een rondje en draafde vrolijk mee. De partners, die ook mee waren, konden ondertussen mooi kennismaken. Het loslooprondje bevatte de nodige klimmen en bleek een goede voorbode van het weekend. Na terugkomst werd er gedoucht en gegeten en daarna werd het onder het genot van een drankje of wat een dolle boel. De toon was gezet… De volgende ochtend werd er stevig ontbeten want er stond het één en ander op het programma. Henrie had een ronde van 38 km voor de die-hards bedacht en eentje van 20 km werd door de overige lopers gekozen. Er werd ook gefietst en gewandeld, volop buitenspelen dus. Het was er ook een prachtige dag voor met een temperatuur die boven de 20 graden zou komen.
Ik liep mee met de 20 km en
het was een geweldige route. Indrukwekkende rotspartijen, kloven, kabbelende
waterloopjes en heerlijke paadjes door het bos vormden het thema van deze dag.
De gpstrack bracht ons op paadjes die al lang geen paadjes meer waren en op andere
paadjes die niet eens op de kaart stonden. We genoten volop, buitenspelen ten
top was het. Klimmen en klauteren, stenen, boomwortels, zelfs regelmatig een
stukje bushwacken om weer op de route te komen kon de pret niet drukken. Na een uurtje of vier
trailplezier waren we weer bij de auto. Het was een prachtige nazomermiddag en
we konden nog lekker even buiten in de tuin zitten na het douchen. Nog snel
even boodschappen doen en toen kon de barbecue aan (en de drank op tafel).
Sterke verhalen werden uitgewisseld. Soms onderbouwd met foto’s als bewijs,
maar even vaak alleen als sterk verhaal.
De volgende ochtend werd ook
weer begonnen met een goed ontbijt en een overleg over wie welke activiteit
ging doen. Er werden groepjes gevormd en iedereen ging weer op weg voor weer
een mooie nazomerdag buitenspelen. Ik deed weer een route van 20 km, eentje die
Linda en Eric al eens gedaan hadden. In een rustig tempo gingen we van start
zodat iedereen mee kon komen. Een pittig rondje met veel klimmetjes, maar spectaculair
mooi zeiden ze. En daar was niets van gelogen.
Spectaculaire rotspartijen met spleten waar je net tussendoor kon. Ontelbare
trappetjes omhoog en omlaag, maar dan zonder ook maar één recht treetje. Maar
na zo’n uitdagende klim kwam er dan steeds weer een geweldig uitzicht over
prachtige dalen die door de nazomerzon in een warme gloed gezet werden. Met
hardlopen had het niet veel te maken als je naar de gemiddelde snelheid kijkt,
maar met genieten des te meer.
Ruim vijf uur rondhobbelen en
genieten zette 20 km op de teller. Ruim 800 hoogtemeters maakten het tot een
pittige tocht. Terug bij onze uitvalsbasis waren de praatjes een stuk minder
dan de dag er voor. Al die frisse buitenlucht doet wat met een mens… ’s Avond
werd de inwendige mens versterkt door een bezoek aan een Italiaans restaurant
waar ze de heerlijkste pizza’s op tafel wisten te zetten. De avond werd
afgesloten met nog wat versnaperingen, maar het overschot aan frisse lucht en
beweging maakte dat de één na de ander al vroeg het bed opzocht. Maandagochtend was het weer
helemaal omgeslagen. Een grauwe ochtend met miezerregen werd voorspeld. Unaniem
werd besloten de wandeling die gepland was na de schoonmaak af te blazen. Met
vereende krachten werd er schoongemaakt na het ontbijt en werden de auto’s weer
volgeladen. Nog snel de tank volgooien met goedkope Luxemburgse benzine en op
weg naar huis. Een hoofd vol mooie herinneringen, spierpijn in mijn kaken van
het lachen en een paar stramme pootjes gingen mee naar huis. Gelukkig hebben we
de foto’s nog…. Op naar een volgend weekend!
Wat een geweldig weekend. Niet
alleen sportief gezien bijzonder geslaagd, maar ook de gezelligheid en
samenhorigheid binnen de groep maakten het tot een top weekend. Het feit dat de
partners mee waren maakte het extra leuk. In mijn ogen eigenlijk veel leuker
dan een trailwedstrijd ergens lopen. Het komt zeker in aanmerking voor een
vervolg.
Andre Bleumink
6. Freundschaftslauf AVA`70 Aalten und ASV Ellewick
 |
| Posierend vor der Zwillbrocker Barockkirche holten wir uns gleichzeitig noch den Segen für die bevorstehenden 10 bzw. 15 km rund um das Zwillbrocker Venn |
Dann ging`s los und der Tross setzte
sich in Bewegung…Ziel Zwillbrocker Venn. Schnell vermischte sich die große
Gruppe und auch die kleineren Sprachbarrieren waren kein Problem...Plattdeutsch
hilft :-)! Natürlich wollten wir unseren niederländischen Freunden gerne die
Flamingos präsentieren, doch durch den erneut trockenen Sommer ist das
komplette Venn ausgetrocknet und die Flamingos sind leider weitergezogen, so
dass wir nur eine „afrikanische Savannenlandschaft“ zu bestaunen hatten. Aber
anstatt Flamingos flogen im Venn einige MTB-Fahrer an uns vorbei, denn die
Haaksbergener Greveltocht hatte anfangs zufällig die gleiche Route geplant wie
wir. Kein Problem für uns Läufer und auch die vorbeifahrenden "Fietsers"
hatten eine Menge Spaß, schließlich wurden sie von uns teilweise lautstark
angefeuert als hätten sie gerade den Weltmeistertitel errungen :-). Das Venn
liegen gelassen ging es auf "ruhigerem" niederländischem Boden…Laufen
verbindet…durch „De Leemputten“, Richtung Meddo und schließlich wieder durchs
Zwillbrocker Venn zurück zum Parkplatz.
Von dort aus ging es gemeinsam zum
Sportgelände des ASV Ellewick, wo man den tollen Vormittag bei einem feinen
Frühstücksbuffet ausklingen ließ. Dank ALLER, Helfer und/oder Läufer/-innen,
eine rundum gelungene Sache! Man ist sich auf beiden Seiten einig, dass der
Freundschaftslauf auch die kommenden Jahre eine feste Größe in den Kalendern
beider Seiten sein wird. Im nächsten Jahr wird es dann sehr besonders, denn
sowohl AVA`70 wie auch der ASV Ellewick feiern ihr 50ig jähriges
Vereinsjubiläum!!! (bron)
Klaus Schlüter
Foto's van de 6e Freundschaftslauf in Ellewick(D)
 |
| De splitsing van de 10 en 15 kilometer |
Klik op de link voor de foto's
 |
| Met na afloop een heerlijk ontbijt |
Foto's en uitslagen van de Bruggenloop in Nijmegen
 |
| Deelnemers op één van de Nijmeegse bruggen |
Klik op de link voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief
Zonnige 6e editie Freundschaftslauf in Ellewick(D)
 |
| De traditionele groepsfoto bij het kerkje van Zwillbrock
Al vele jaren onderhoudt AVA`70
sportieve contacten met de ASV Ellewick in Duitsland. Over en weer worden
elkaars wedstrijden bezocht en eenmaal per jaar vindt er een gezamenlijke
duurloop plaats. De ene keer wordt er in Aalten gelopen en de andere keer vindt
de activiteit op Duits grondgebied plaats. Afgelopen zondag tekende ASV
Ellewick voor de organisatie en werd er een duurloop afgewerkt in natuurgebied
Zwillbrock. Er hadden zich bij het vertrek
meer dan 60 Duitse en Nederlandse atleten gemeld voor het sportieve en
grensoverschrijdende uitje, toen even voor 09.00 uur Klaus Schlüter van ASV
Ellewick het woord nam en het peloton welkom heette in zijn beste Nederlands.
Niet eerder was de groep zo groot en dat noemde hij een mooie ontwikkeling in
de samenwerking. De prachtige weersomstandigheden en de fraaie omgeving vormden
bij voorbaat natuurlijk ook prima ingrediënten voor een sportieve activiteit. Voordat
de duurloop officieel van start ging moest er natuurlijk eerst een groepsfoto
gemaakt worden en het kerkje van Zwillbrock fungeerde daarbij als achtergrond.
De atleten konden kiezen uit een route van 10 of 15 kilometer, waarbij het
eerste gedeelte gezamenlijk werd afgelegd. Nadat de groep zich in beweging had
gezet, vormde zich al snel een veelkleurig lint lopers, die het mooie
natuurgebied op de grens tussen Nederland en Duitsland doorkruisten. Naast de
nodige boomwortels en paaltjes, vormden ook wielrenners een “gevaar” om
rekening mee te houden. Toevalligerwijs vond er in de omgeving ook een
toertocht plaats en was het af en toe noodzakelijk om even pas op de plaats te
maken. Dit gebaar van de hardlopers wisten de fietsers wel te waarderen en
ontvingen op hun beurt weer een mooi applaus.
Even voorbij het 4-kilometerpunt
vond de splitsing van de korte en lange afstand plaats, waarbij het merendeel
koos voor de 15 kilometerronde. De sfeer was ontspannen, er werd rustig
gekeuveld en alles leek voorspoedig te verlopen. Totdat het peloton ineens werd
gemaand om te stoppen. Er bleek een Nederlandse schone voor de grond te zijn
gelazerd en de schade werd snel opgemaakt. Een gekwetste enkel en een kniewond
bleken de vervelende gevolgen van de onfortuinlijke struikelpartij. Nadat de
tranen gedroogd waren, werd besloten de tocht te vervolgen en het slachtoffer
liep ook dapper mee.
Met een omtrekkende beweging werd er weer koers gezet in
de richting van natuurgebied Zwillbrock en kwam de finish in zicht. Nadat alle
hardlopers binnen waren, werd er koers gezet naar het clubhuis van de ASV
Ellewick, waar de een uitgebreid broodjesbuffet klaar stond. Op het zonovergoten terras werden de calorieën
aangevuld en bleef het nog geruime tijd
erg gezellig. De 6e editie van de Freundschaftslauf was in alle
opzichten wederom zeer geslaagd en zal in 2020 zeker een vervolg krijgen,
wanneer zowel AVA`70 en Omniverein Ellewick hun 50-jarig jubileum vieren!
Frank Roos
|
Uitnodiging voor de 6e Freundschafslauf met ASV Ellewick in het Zwillbrock(D)
 |
| Groepsfoto's van de eerste vijf jaar |
Aan deze training kunnen ook atleten mee doen die geen lid van AVA'70 zijn of eens een keer een iets langere afstand willen lopen. Enkele mee fietsers zijn ook van harte welkom. Na de training kunnen we ons douchen in Ellewick en staat er een kop koffie en een broodje voor ons klaar.
Deze training staat ook op het marathonschema van Wim Brinkman. Wil je deelnemen, geef het dan even voor vrijdag 20 september in een reactie onder dit bericht, door middel van een mail, app of op facebook aan, dit ook in verband met de catering na afloop. Iedereen loopt mee op eigen risico! De start is om 9.00 uur op de parkeerplaats bij het kerkje van Zwillbrock, we vertrekken om 8.15 uur bij het clubgebouw van AVA'70.
Deelnemers: 01.Klaus Schlüter, 02.Geert Wevers, 03.25 atleten ASV Ellewick, 28.Daan Migchelbrink, 29.Erwin Wamelink, 30.Ingrid van Zolingen, 31.Roy Ebbers, 32.Frank Roos, 33.Katja Demkes, 34.Maroeska Boots, 35.Rianne Fokkers, 36.Gerrit Dijkslag, 37.Wim Brinkman, 38.Patrick Ikink, 39.Sabine Ikink, 40.Theo Stronks, 41.Gerjo Wevers, 42.Gerrit Ormel, 43.Sandra Wassink, 44.Derk ter Horst, 45.Henk Mengers, 46.Walter Vaags, 47.Marloes Wensink, 48.Maarten ten Barge, 49.Andre Bruil, 50.Anky Bruil, 51.Evelien Hillen (afgemeld), 52.Maarten Angenent, 53.Peter Kroesen, 54.Wim Rensink, 55.Dirk-Jan Robbe, 56.Monique Zuidema, 57.Devlin Scholten, 58.Dirk Vreman, 59.Luuk te Brake, 60.Henkjan Wieberdink, 61.Gido Kraayenbrink, 62.Julia Roos, 63.Jan te Brake
zaterdag 21 september 2019
Verslag van de Zonsopkomstloop op de Holterberg in Holten
 |
| De lopers voor de start in Holten |
En dus ben ik vanmorgen om 6.00 uur richting Groenlo gereden, om Rob en Denise van Donk op te pikken, wat ook zij hadden dit rare idee om eens lekker vroeg in Holten te gaan lopen. Door het vroege tijdstip was Rob nog wat van slag, want hij had net de schone was opnieuw in de wasmachine gedaan, in de veronderstelling dat het vuil was. Na een vlot ritje, zo veel mensen zijn er op zaterdagmorgen nog niet op de weg, kwamen we iets over 7.00 uur aan op de Holterberg bij Woodys. Daar bleek dat we zeker niet de eersten waren want de parkeerplaats stond al vol en binnen was het gezellig druk. Er stond ook nog een stand van On-Running met loop en hardloopschoenen om uit te proberen. Deze kans lieten Rob en ik ons niet ontgaan en met mooie nieuwe schoen aan waren wij er helemaal klaar voor.
Na
een kort welkoms woord en de gebruikelijke groepsfoto gingen we eerst
gezamenlijk op pad, om na 1 kilometer wat rek en strek oefeningen te doen. Dit alles
onder de bezielende leiding van de trainers van AV Holten en Nijverdal. Hierna
kon een ieder in eigen tempo de weg lopen over de Holterberg richting
Nijverdal. Een voor fietser ging mee en na ongeveer 30 minuten werd er om gekeerd
en gingen we terug richting Woodys. Rob en ik liepen samen en hebben in totaal
ongeveer 11 km gelopen. Onderweg hebben we nog wat foto s gemaakt en nog een stuk met de
boswachter mee gelopen, die ook weer in training was.
Bij terugkomst
stond er een heerlijk ontbijtbuffet voor ons klaar en was er werkelijk van
alles te eten. Zo nam Rob op de vroege morgen beschimmelde kaas, dat een uur in
de wind stonk. Ik heb hem gewaarschuwd dit niet vaker te doen, want dan kon hij
lopend naar huis. Bij het naar huis gaan kreeg een ieder nog een presentje en
hebben we de organisatie bedankt voor deze mooie ochtend. Rond half 11 was ik
weer thuis, met het gevoel dat ik er bijna al een hele dag op had zitten.
Wim Brinkman
PS. de was van Rob is nu echt stralend schoon geworden!
 |
| Denise van der Donk |
Abonneren op:
Posts (Atom)