Genomineerden en uitslag sportverkiezing 2014 van de gemeente Aalten

Het promotiefilmpje waarbij iedereen wordt voorgesteld aan de toeschouwers in de zaal. Na 15,07 minuten is het gedeelte van het Estinea Running team te zien. Het filmpje is gemaakt door www.eastviewmedia.nl

Estinea Running team: "Geen winst, maar zeker geen verlies!"

Vrijdagavond was er in het Kulturhus `t Grachthuys in Bredevoort de verkiezing van sporttalent, sportvrouw, sportman en sportploeg van de gemeente Aalten van het jaar 2014. Het  Estinea Running Team, dat eind september op Papendal bij de SDB- Zorgmarathon, Nederlands kampioen was geworden, behoorde tot de genomineerden voor de titel  “Sportploeg van het jaar.” Rond een uur of 8 was het al erg druk in het Grachthuys en begon de verkiezing met het sporttalent. Hierna was het de beurt aan de sportvrouw en sportman van 2014. De organisatie, die in handen was van de Sportraad Aalten, wist de spanning goed op te voeren, door eerst een dansdemonstratie in te lassen, voor men overging tot de verkiezing van de titel “Sportploeg van het Jaar.” 

De 5 genomineerde sportploegen werden door middel van een mooi promotiefilmpje voorgesteld aan de toeschouwers in de zaal, waarna de teams op het podium werden uitgenodigd Hier werden de genomineerde teams nog even aan de tand gevoeld over hun prestaties door Boudewijn Inja, bestuurslid van de Sportraad. Wethouder van de gemeente Aalten Erik Luiten, las het jury-rapport voor en maakte de enveloppe open met de naam van het sportteam van 2014. Helaas voor het Estinea Running Team, werd het autocrossteam van team Tolle tot winnaar uitgeroepen, maar gezien hun prestatie, kon iedereen met deze keuze zeker vrede hebben.

Geen winnaar, maar toch zeker tevreden met de uitslag en de nominatie, kan gesteld worden, dat het Estinea Running Team een geweldige prestatie heeft geleverd  en zeker een geweldige ervaring heeft opgedaan. Speciale  woord van dank  namens alle lopers en loopsters gaat zeker uit naar de ondersteuning van Estinea en de Vrienden van Estinea. Er ligt voor ons een mooie uitdaging voor 2015 en hopen dat er veel medewerkers en vrijwilligers besluiten mee te lopen bij de verschillende wedstrijden, waaraan wordt deelgenomen!

Uitslag sportverkiezing 2014:
Sporttalent: Tom Groot Kormelinck (Natare)

Sportvrouw: Ronja Houtekamer (Athos)

Sportman: Rudi Ruesink (Ropes and Running)

Sportploeg: Team Tolle (Autocross)

Publieksprijs: Tom Groot Kormelinck (Natare)

Route 6: Zevenaar - De Oude Rijnstrangen

In de afgelopen jaren heb ik veel routes door het prachtige Achterhoekse landschap gelopen en een aantal hiervan wil ik graag met jullie delen. Ik probeer de komende tijd iedere maand een route hieraan toe te voegen, uiteraard ook geschikt om te wandelen. Opmerkingen of aanvullingen hoor ik graag.

Vandaag de 6e route uit deze serie: Natuurgebied De Oude Rijnstrangen bij Zevenaar. Dit natuurgebied biedt de rust en ruimte die je in Nederland zelden nog vindt. De lage delen van het gebied, de verlande Rijnstrangen, vormen een geheimzinnig rietmoeras met open water. De hogere delen, de stroomruggen, bevatten grasland en akkerbouw met hier en daar houtwallen en populieren bosjes. Het gebied is een restgeul van de Oude Rijn, de riviertak slibde dicht en werd gesloten. De oude oeverwallen van deze geul vormen het pad voor deze tocht en de oude strangen van de Rijn liggen als een kilometerslang lint door het landschap. Op twee punten steek je de hier slechts enkele meters brede Oude Rijn met een zelf te bedienen trekveer over.

Route 6: De Oude Rijnstrangen bij Zevenaar
Afstand: 17,2 kilometer
Start: Station Zevenaar - Stationsplein 9 - 6901 BE Zevenaar
Bewegwijzerd: Nee
Afkortingen: LA Linksaf, RA rechtsaf, RD rechtdoor
Foto's van de route: fotoalbum
GPX bestand van de route
Laatst aangepast: 31 oktober 2014
Klik hier voor alle wandel- en hardlooproute's in de omgeving van Aalten 

01.Vanaf de voorkant van het stationsgebouw RA, wandelpad langs fietsenstalling

02.Bij overweg RA en de Ringbaan Zuid RD oversteken (Zuiderlaan)

03.Na huisnummer 15 LA (Panovenweg)

04.Op de Y-splitsing rechts aanhouden (ook Panovenweg)

05.Volgende Y-splitsing links aanhouden (Breulylaan)

06.Tegenover huisnummer 1 RA, loop over dit schelpenpad het bos door

07.Aan het einde, bij een bankje LA en na 10 meter RA (rechts vijver met vissteiger)

08.Op de hoek van de vijver met de rechterbocht van de asfaltweg mee gaan

09.Op de volgende hoek van de vijver over die asfaltweg verder gaan

10.Loop onder de hoogspanning door en aan het einde bij bordje Slenterweg scherp LA

11.Op de Ooysedijk LA en na 100 meter schuin RA naar beneden

12.Op de driehoek RA (Geldersewaard 1)

13.Na 400 meter, voor de slagboom met bordje Twickel, schuin RA

14.Smal graspad langs een bosrand, loop dit pad van 2 kilometer helemaal uit

15.Aan het einde op de dijk LA

16.In de rechterbocht het dalende fietspad links van de dijk volgen (Berghoofdseweg)

17.Volg wat verderop de linkerbocht hierin (richting Pannerden)

18.Na 400 meter bij een houten hek (Berghoofdse Veer) LA, volg het rechterpad met VSR-markering

*Aangekomen bij de trekpont ‘Berghoofdse Veer’ kun je al ver om je heen kijken en zijn de prachtige rietkragen van het rietmoeras te zien, met daarin de oude rivierarmen van de Rijn. Deze trekpont is door de jaren heen regelmatig vervangen en kreeg steeds een andere functie. In 1960 was dit pontje al actief om wandelaars, fietsers, auto’s en landbouw-voertuigen naar de overkant van de Oude Rijn te krijgen. En dit met de hand! Tegenwoordig is deze functie vervallen en neemt de brug, die te zien is vanaf het veer, het over.

19.Steek na ruim 100 meter met een trekveer de Oude Rijn over

20.Loop na de oversteek verder over het graspad in de richting van het fietspad

21.Volg het fietspad links van de weg en ga na 300 meter, na lantaarnpaal 02071 LA

22.Loop dit zijpadenloze pad van ruim 1 kilometer helemaal (rechtdoor) uit

23.Aan het einde op de asfaltdijk LA (Deukerdijk),  je loopt in de richting van Aerdt

24.Loop deze bijna 1.500 meter verder, de Deukerdijk gaat over in de Aerdtsedijk

25.Ga na huisnummer 51 (een dijkmagazijn) LA, de uiterwaard in

*Op bepaalde plaatsen langs dijken bouwde men in de 19de eeuw magazijnen, waarin materiaal werd opgeborgen dat in geval van een dijkdoorbraak van pas zou kunnen komen. In 1835 werd vastgelegd wat er allemaal aanwezig moest zijn: rijshout, kribpalen, paalbaken, juffers, planken, pinplanken, horden, dijkpalen met ijzer beslag, ijzeren bouten, spijkers in alle soorten, kruiwagens, draagburrien, handheijen, hamers en sleggen, kribhamers, dijkboren, spaakijzers, ijzeren hamers, boren, grote- en handlantarens, pikkransen en toebehoren. Dit magazijn werd in 1879 gebouwd.

26.Blijf nu ruim 3 kilometer de Gelderse Poort markering volgen

27.Je wandelt over veel graspaden, zomerdijken, door bos en gaat over menig overstapje

28.Bijna aan het einde van de 3 km over de dijk in de richting van de brug (verte) lopen

29.Na het overstapje aan het einde LA, landweg naar water (met soms bootjes)

30.Direct na het infopaneel RA, smal pad met gelijk een linkerbochtje naar de trekveer

31.Volg na de trekveer 1.500 meter de Gelderse Poort markering

32.Je loop over graspaden langs watergangen en kruist een landweg (RD)

33.Beklim na die 1.500 meter een hoge grasdijk en ga bovenop LA

34.Ga iets verderop LA, stenige landweg in de richting van de boerderij

35.Loop voor de boerderij met de rechterbocht mee, wordt asfaltwegje

36.Aan het einde op de asfaltdijk LA

37.Ga na ruim 1 kilometer, direct achter het bord Oud-Zevenaar, LA

38.Volg 't Olde Processiepad, een klinkerpaadje om de kerk (rechts horeca!)

*Het kerkje van Oud-Zevenaar ligt net achter de winterdijk.Toen de Oude Rijnstrangen nog met de Rijn mee stroomden, traden ze met hoogwater buiten hun oevers. De winterdijken vormden de bescherming tegen dit hoge water. Zelfs binnendijks kregen de kerken in het riviergebied een veilig plekje.

39.Aan het einde, nog voor het asfalt, scherp LA naar beneden en na 30 meter RA

40.Na 100 meter op de hoek van het bos RA, graspad

41.Kruising landweg RD, smal graspad met rechts een waterpartij

42.Na bijna 400 meter kruising landweg RA

43.Ga met de rechterbocht de dijk op en op de dijk scherp LA

44.Na de plas (De Breuly, rechts van je) rechts aanhouden en over een klinkerweg de dijk verlaten

*De Breuly is een wiel, een diepe ronde plas die is ontstaan bij een doorbraak van de Rijnbandijk. Goed zwemwater, zomers is het natuurzwembad geopend.

45.Aan het einde RA en je wandelt dezelfde weg terug naar het station

46.Na de hoogspanning het schelpenpad links van de weg volgen

47.Na twee bankjes linksaf en na bankje (en vissteiger) LA

48.Direct RA en kort daarna buig je naar rechts het stukje bos in

49.Op de asfaltweg LA en RD blijven gaan tot de Ringbaan Zuid

50.Steek deze over en ga na de overweg LA in de richting van het station

Column: Erwin’s zin en onzin - deel 51

Alsof er een bom is ontploft!

Het is weer zover. Het gespuis heeft weer toegeslagen. Als je de gedachten er even niet bij hebt als bestuur of als kantinepersoneel, slaat het gajes direct toe. Het tuig van Ava’70 heeft het pareltje van de club, het AvaCafé, dit weekend weer volledig toegetakeld. Het lijkt meer op de oude drankkeet van de fanclub van Jovink en de Voederbietels, dan op een kantine van een chique sportvereniging.

Als ik het heb over het uitschot van de vereniging, heb ik het natuurlijk over de jeugd. Maar dat is logisch, volwassenen weten wel beter. Ik heb het niet over de allerjongsten, maar over die ettertjes tussen de 15  en 25. Het is niks anders dan gelazer met die lui. Zondag 26 oktober jongstleden was het weer raak. Na een duurloopje van nog geen uur, heeft een viertal randdebielen weer een goede reden om even te rellen in het Ava-honk. Het is één groot slagveld. Het oogappeltje van de vereniging lijkt wel op een net ontdekte ruïne uit de tachtigjarige oorlog. ‘De Gazastrook van de Achterhoek’.  Volgens ooggetuigen zag Rotterdam er na het bombardement beter uit. Eén grote zwijnenstal. En daar kan maar één groep zich schuldig aan hebben gemaakt, dat weten jullie net zo goed als ik, dat zijn de jongeren.

Afgelopen maandag word ik op het matje geroepen. Met knikkende knietjes en een trillend onderlipje hoor ik het relaas aan. Ik ga tot mijn jukbeenderen door het stof. En natuurlijk, het welbekende boetekleed trek ik zonder tegenstribbelen aan .Ik en mijn drie mede-vandalen worden door de rest van de groep uitgekotst en met de nek aangekeken. De twee foto’s die bij deze boetedoening horen vertellen meer dan duizend woorden. Wat behoor ik tot een asociaal slag volk. De klachten, die afkomstig zijn vanuit de ‘maandagmorgengroep’, zijn in totaliteit gegrond verklaard.

Om het verhaal wat kracht bij te zetten, neem ik een aantal klachten met jullie door. (Wees gewaarschuwd, sommige klachten kunnen als schokkend worden ervaren. (1) Op enkele plaatsen in het ‘café’ is zand aangetroffen. (2) Er zitten vingerafdrukken op één van de lichtknoppen. (3) Twee kussens liggen niet op de juiste plaats op de loungebank. (4) Er zijn zes haartjes (bruin) gevonden in het doucheputje. Ik kan nog wel even doorgaan, maar volgens mij weten jullie voldoende. Ik schaam me kapot. Ik neem als groepsoudste ook de volledige verantwoordelijk op mij. Het moet natuurlijk niet gekker worden. Zand op de vloer van een buitensportvereniging! Gadverdamme, ik word al misselijk bij het idee. Het is toch godgeklaagd. Nog geen jaar staat het AvaCafé op zijn plek en er zijn nu al mensen, waaronder ik dus, die met hun smerige modderpoten naar binnen gaan. Ik heb maar één term voor dit soort imbecielen: Hooligans!

Nogmaals bied ik, niet alleen namens mijzelf maar ook namens die drie andere ‘Tokkies’, openlijk onze excuses aan. Wij zullen alle consequenties dragen  als echte mannen en de straf, hoe hoog en hevig die ook is, accepteren. Zand op de vloer, brrr walgelijk.

Euverem-Reijmerstok

Een 'stegelken'

Na een heerlijk ontbijt in ons 'Gasthof Euverem' is er nog tijd over om even een uurtje door het prachtige Zuid Limburgse landschap te gaan hardlopen. De route begint direct al met een flinke klim over een weg die luistert naar de mooie naam 'Oude Luikerweg'. Na ongeveer 500 meter kom ik langs een viaduct, dat een onderdeel was van de oude trambaan Maastricht-Vaals, die van april 1925 tot april 1938 operationeel was. 

Het is één van de mooiste en duurste tramverbindingen uit de Nederlandse geschiedenis geweest. Na 40 jaar plannen werd in 1920 besloten tot de aanleg. Een megaproject, waarbij 800.000 kubieke meter grond moest worden verplaatst voor de uitgravingen en spoordijken, waarbij een viaduct van 612 meter moest komen tussen Euverem en Pesaken. Een project dat in totaal fl. 5.000.000,- kostte, een astronomisch bedrag voor die tijd. Toen de tram er eenmaal was bleek deze onrendabel en werd deze na 13 jaar al weer opgeheven. 

Na een fruitplantage met zogenaamde hagelnetten gepasseerd te zijn en een prachtig uitzicht over het Gulpdal, kom ik bij de milieuvriendelijke hopplantage van de Gulpener bierbrouwerij. De hop wordt hier jaarlijks in september geoogst en met deze hop kunnen maar liefst 28,5 miljoen glazen bier worden gebrouwen. Hop is een inheemse klimplant die elk voorjaar weer uitloopt en scheuten maakt waaraan in de zomer hopbellen groeien. Het zorgt voor de aangename bittere smaak en draagt bij aan de schuimvorming en de houdbaarheid van ons bier.

Als ik door het plaatsje Reijmerstok ben gelopen, kom ik op het mooiste gedeelte van de route. Via verschillende 'stegelkes' daal ik dwars door de weilanden en bosjes weer af in de richting van Euverem. Na het oversteken van de rivier 'De Gulp', die ontspringt in het gehucht Gulpen nabij het Belgische plaatsje Henri-Chapelle en 22 kilometer later uitmondt tussen Gulpen en de buurtschap Cartils in de Geuille, ben ik weer terug op ons vakantieadres. Een mooi begin van de dag.

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

Dennis Kimetto start in ‘s-Heerenberg

Dennis Kimetto

Na Paula Radcliffe bij de vrouwen, nu dus ook Dennis Kimetto bij de mannen! De 19e editie van de Montferland Run op zondag 7 december wordt hierdoor een zeer speciale editie, want het is een unicum om beide wereldrecordhouders op de marathon aan de start te hebben. Voor Dennis Kimetto wordt het ná zijn sensationeel snelle 2.02.57 uur op de marathon in Berlijn – hiermee verbeterde Kimetto het wereldrecord met liefst 26 seconden – weer zijn eerste wedstrijd.

De Montferland Run in ’s-Heerenberg is een snelle, internationale wegwedstrijd over 15 kilometer die door topatleten als ‘prettig’ en ‘bijzonder’ ervaren wordt. Dat komt door de rustieke sfeer én het gevarieerde parcours door het Montferland. Ook sluit de wedstrijd vaak perfect aan op de schema’s van de atleten.

De deelname van Dennis Kimetto – de nieuwe wereldrecordhouder op de marathon – past ín de traditie van de Montferland Run. Ook Haile Gebrselassie (in 2007) en Wilson Kipsang (in 2013) liepen 10 weken na het verbeteren van het wereldrecord op de marathon in Berlijn hun eerste wedstrijd in ’s-Heerenberg. Toch blijft het bijzonder dat de Keniaan Dennis Kimetto – die met zijn sensationeel snelle 2.02.57 uur op de marathon veel publiciteit heeft gehaald – nu toch ook weer voor Nederland én specifiek de Montferland Run in ’s-Heerenberg kiest.

Dennis Kimetto liet de sportwereld op 28 september versteld staan door als eerste atleet binnen de 2 uur en 3 minuten op de marathon te finishen. In een perfect geregisseerde race én bij ideale weersomstandigheden liep Kimetto vier kilometer voor de finish weg bij landgenoot Emmanuel Mutai. Hij passeerde na 2.02.57 als eerste de finishstreep op de Kurfürstendamm in Berlijn. Ook de nummer twee, Emmanuel Mutai, was met 2.03.13 sneller dan de mondiale toptijd van Wilson Kipsang ui 2013.

Van Dennis Kimetto was al bekend dat hij razendsnel is. In 2012 verbeterde hij – ook in Berlijn – het wereldrecord op de 25 kilometer en dat najaar finishte hij in dezelfde stad in zijn eerste marathon na 2.04.16 als tweede, op één seconde van winnaar Geoffrey Mutai. Daarmee verdiende hij het predicaat van ‘snelste debutant aller tijden op de marathon.’ In februari 2013 won Kimetto de prestigieuze marathon van Tokyo en in oktober van dat jaar benaderde hij met zijn winnende tijd van 2.03.45 in Chicago het toen geldende wereldrecord op de marathon tot op 19 seconden. Het leek dus een kwestie van tijd te zijn, alvorens Dennis Kimetto het wereldrecord zou verbeteren.

Binnenkort maakt de organisatie van de Montferland Run bekend welke topatleten het op zondag 7 december gaan opnemen tegen wereldrecordhouder Dennis Kimetto. Ook wordt spoedig duidelijk welke Nederlanders van start gaan in deze internationale wegwedstrijd over 15 kilometer.

Wandelen in Zuid Limburg

Kasteel Schaloen 

Ina en ik hebben heerlijk twee dagen gewandeld in Zuid Limburg. Op dinsdag door de Voerstreek: de lucht is er zuiver en nergens wordt de horizon vervuild door fabrieksschoorstenen, flatgebouwen, GSM-masten, hoogspanningsleidingen en moderne windmolens. Alles is er in harmonie met de natuur en het landschap. Met zijn oude hoeven, vakwerkhuizen, loofbossen, boomgaarden, meidoornhagen en schitterende panorama’s oefent deze streek een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Vanuit Noorbeek ging het, grotendeels over Belgisch grondgebied en langs de Voer en de Noor (twee beken), een werkelijk schitterende rondwandeling. 

Enkele dagen later hebben we een prachtige rondwandeling door het befaamde Gerendal gemaakt. Na  de Geul en de kastelen Genhoes en Schaloen, kom je over de vele fraaie land- en holle wegen, bos- en graslandpaden die het Gerendal rijk is naar het plaatsje Scheulder. Vandaar over hoog gelegen akkers en een werkelijk schitterend, nauwelijks te belopen hol pad terug naar Schin op Geul. 

Klik voor de route's op onderstaande links

Noorbeek: De Voerstreek

Schin op Geul: Geul en Gerendal

foto's De Voerstreek

foto's Geul en Gerendal

Vakwerkhuis in Noorbeek

Sportweekend met AVA en De Peddelaars

Sportweekend met AVA en De Peddelaars

Sportcafé, Energyrun en veldtoertocht

AALTEN - Toer- en Wielrenvereniging De Peddelaars en atletiekvereniging AVA '70 uit Aalten hebben de handen ineen geslagen, zij zorgen samen voor een sportieve primeur in Aalten: Het Sportweekend.

Door Karin Stronks

Op vrijdag 14 november gaat het weekend van start met het Sportcafé, waarin prominenten uit de wielren- en atletiekwereld komen vertellen over hun sportieve ervaringen. Zaterdag 15 november wordt de Energyrun gehouden voor lopers met een lange adem, zondag 16 november staat in het teken van de veldtoertocht waar iedereen, getraind of niet getraind, aan mee kan doen.

“Het sportcafé van de vrijdagavond biedt de bezoekers de ultieme kans om een prestatiesporter te ontmoeten en te horen wat hij of zij voor de sport over heeft qua trainingsarbeid, rust en voeding", aldus Nico Hubers. Voor beide sportieve evenementen geldt dat meedoen belangrijker is dan winnen. Volgens de organisatie is het belangrijk dat mensen in beweging komen, en daarnaast speelt natuurlijk de persoonlijke prestatie een grote rol. Gerben Duenk doet aan triatlons, hij is daarom lid van zowel AVA '70, als van De Peddelaars en van zwemvereniging Natare. Hij legt uit hoe de samenwerking tussen AVA en De Peddelaars is ontstaan. “Ik weet dat De Peddelaars elk jaar in november de veldtoertocht organiseren. Dit is een laagdrempelige toertocht waar iedereen gewoon in eigen tempo kan meefietsen. De afstanden zijn 55, 45 en 35 km en de route voert voornamelijk over zandwegen en bospaden. Omdat er hardlopers zijn, ook bij AVA '70, die extreem lange afstanden willen lopen kwam ik op het idee om een dergelijke run juist in dat weekend te houden."

Peddelaars-lid Nico Hubers voegt toe: "Wij vonden het een prima voorstel. De routes worden dat weekend toch uitgezet, dat doen we dit keer dus een dag eerder, al op vrijdagavond en zaterdagmorgen. Zo kunnen we twee sporten mooi samenvoegen en proberen om zo veel mogelijk mensen te enthousiasmeren zodat ze meedoen! Meedoen met de veldtoertocht is echt heel laagdrempelig, je hoeft niet getraind te zijn, je fietst in je eigen tempo. Het gaat puur om de persoonlijke prestatie."

Voor de Energyrun op zaterdag is een sportieve ondergrond wel nodig. 35, 45 of 55 km hardlopen kan niet zonder een gedegen training. Gerben Duenk zegt met veel enthousiasme:“Op de zaterdag is overigens ook een afstand van 18 km toegevoegd. En we bieden sporters een mogelijkheid om als duo in te schrijven. Dan doe je met een partner mee. Één op de fiets en de ander hardlopend. Afwisselen onderweg kan ook. Het is dan wel de bedoeling dat het duo sporters bij elkaar blijft. Ouders met kinderen kunnen zo'n duo vormen of man en vrouw, collega's of vrienden/vriendinnen. Samen sporten, elkaar oppeppen en zo een mooie prestatie neerzetten is toch fantastisch!"

Duo sporten kan alleen op zaterdag 15 november, tijdens de Energyrun. Tijdens de Veldtoertocht van zondag 16 november wordt alleen gefietst. De route voert voornamelijk over zandwegen en bospaden door het glooiende Aaltense buitengebied, waarbij vrijwel alle buurtschappen worden aangedaan. Al sportend kunnen deelnemers genieten van de fraaie natuur. “Zoeken is niet nodig, de route is duidelijk aangegeven. We zorgen dat ook op lange rechte stukken borden geplaatst worden zodat de sporters weten dat ze nog op de juiste weg zijn. Voor de veldtoertocht betalen deelnemers € 4,- euro per persoon. De ultralopers die op zaterdag van start gaan betalen € 15,- euro per persoon. Voor duo sporters zijn de kosten € 25,- euro per team. Onderweg zijn op zaterdag om de tien kilometer verzorgingsposten ingericht waar sportievelingen bananen, thee en water aangeboden krijgen. Bij de veldtoertocht is er één pauzemoment waar iets gedronken kan worden. Er wordt ook regelmatig aangegeven hoe ver de sporters zijn gevorderd door de kilometerpaaltjes", aldus Nico Hubers. 

De naam Energyrun heeft nog een betekenis, naast het sporten waar mensen energie van krijgen wil de organisatie ook wijzen op energiebesparing. Gerben Duenk: "Het is niet de bedoeling om een belerend vingertje op te heffen maar we willen er wel aandacht aan schenken. Het begint al in het klein, doe lampen uit als je als laatste uit de kleedkamer komt, sta niet uren lang onder de douche. We willen ons presenteren als een 'groene vereniging'. Alle deelnemers van het Sportweekend krijgen dan ook een passende herinnering die iets te maken heeft met energiebesparing." De veldtoertocht is aangemeld bij de NTFU, de wielersportbond. De opbrengst van het sportweekend wordt tussen De Peddelaars en AVA '70 verdeeld. De start van de Energyrun, op zaterdag 15 november, is bij het AVA-terrein aan de Varsseveldsestraatweg. Zondag 16 november gaat de veldtoertocht van start bij tennisvereniging Altec aan de Haartsestraat. Binnenkort kunnen mensen zich aanmelden voor de verschillende onderdelen van het Sportweekend. 

Verslag van de Devil's Trail in Nijmegen

2e editie van de Devil's Trail

Na de succesvolle eerste editie van vorig jaar keek ik dit jaar al weer uit naar de tweede editie van de Devil’s Trail Nijmegen. Voor mijn gevoel had ik er namelijk nog een appeltje mee te schillen. Vorig jaar was ik net terug van een knieblessure en liep ik met weinig trainingskilometers de lange run. Tijdens de run werden we verrast door de zwaarte van het parcours en door het feit dat we naast de beloofde 33,3 km nog een 4 km bonus kegen. Op ons tandvlees haalden mijn maatje en ik toen de streep, dit jaar moest het (dus) beter.Dit jaar werden we al via de mail er op geattendeerd dat de afstand ruim 36 km zou zijn om nog een extra ‘berg’ aan het parcours toe te kunnen voegen. Op het routekaartje zag ik dat er wel wat wijzigingen waren ten opzichte van vorig jaar, maar dat alle zware stukken er nog steeds in zaten. Dat, gecombineerd met de regen van de afgelopen week en een flinke verkoudheid, maakte dat ik me mentaal voorbereidde op  weer een flinke klus. Het weer werkte in ieder geval mee, er werd een graad of 15 en geen regen voorspeld. Ideaal loopweer dus. 

‘s Morgens vertrokken we met een auto vol loopmaatjes richting Berg en Dal. Speciaal voor mij moesten ze er wat eerder uit, aangezien ik de enige was die de lange afstand deed. Maatje Henrie was geblesseerd, maar ging toch mee om onder andere zijn eigen vrouw aan te moedigen en wat foto’s te maken. Daarnaast genoeg tijd om nog wat flyers te verspreiden voor onze eigen Slingetrail. We waren, zoals gewoonlijk, ruim op tijd en konden nog rustig genieten van een bak koffie en een cupcakeje. Eigenlijk was de organisatie precies zoals ik die graag zie: kleinschalig, wat tenten in een weiland om je om te kleden, een paar Dixies en een start en finishvlag. Hier hadden ze het nog wat opgeleukt met een paar standjes met lekkers en wat loopspullen, maar toch lekker knus. Ook leuk om weer een boel nieuwe gezichten te zien van lopers op de kortere afstanden. Op de 33,3 stonden ruim 100 man aan de start volgens de speaker, maar die was mogelijk wat  enthousiast. Ik zag op de uitslagenlijst nl. maar 84 personen. Na de start ging het al snel het bos in en heuvelop, heuvelaf. 

Het terrein rond Berg en Dal kenmerkt zich door korte en steile klimmetjes en daar kwamen er een heleboel van achter elkaar in de eerste helft van het parcours. Ik had me dan ook voorgenomen om me niet gek te laten maken en rustig te vertrekken. Na een kilometer of 3 a 4 vond ik bovendien de temperatuur aardig oplopen. Ik nam daarom even de tijd om mijn isoshirtje er onderuit te doen en deze in mijn rugzakje te proppen. Voor mijn gevoel bevond ik me daardoor inmiddels redelijk achterin het veld, maar ik maakte me geen zorgen. Gewoon mijn eigen ritme houden, rustig omhoog en soepel naar beneden. Al snel begon ik weer mensen in te halen, vooral in de afdalingen. Ik genoot volop van het herfstige bos en de mooie uitzichten tussendoor. Bij de tweede verzorgingspost hoorde ik voor het eerst een tussentijd, mijn Garmin had nl. kuren voor de start en moest voor straf in mijn tas achterblijven. Ik liep dus helemaal op gevoel en ik moet zeggen dat dat best goed voelde. Na het eerste, flink heuvelachtige stuk kwam er een stuk waarin het wat afvlakte en we even lekker ontspannen konden lopen. Tijd voor eten en drinken dus. De Snickers van de verzorgingspost smaakte me prima en ook de cola die ik zelf in mijn bidon had gedaan zorgde voor voldoende energie. Ook was er regelmatig de gelegenheid om even een praatje te maken met mensen die ik inhaalde of die mij inhaalden. Over het algemeen was het echter vooral een kwestie van genieten van het lopen op zich en de geweldige natuur 

Even na de helft begon het weer wat sterker te heuvelen en begon het wat gevoeliger te worden in de benen. Geen reden tot ongerustheid echter. Op een gegeven moment liep ik een lekkere afdaling over een mooi pad naar beneden en liep ik een mooi ravijntje in te kijken. Vol overtuiging ontweek ik boomwortels en uitspoelgaten tot ik onderaan was en bedacht dat ik al een tijdje geen lintje meer gezien had. Een blik over mijn schouder liet zien dat een hele groep lopers achter me zat, zou ik dan toch goed zitten? Bij de eerste kruising zag ik echter niets hangen en dat was daarvoor bij alle kruisingen wel geweest. Terug omhoog klimmen naar de laatste pijl maar weer. Daar bleek ik dus inderdaad links en rechts door elkaar  gehaald te hebben. 2 bonuskilometers dus… verder maar weer. Nadat we het heuvelgebied overwonnen hadden kwamen we bij de Mokerheide. Weer een paar steile hellingen voor de kiezen, inmiddels begonnen die flink door te drukken op de bovenbenen. Als je dan bovenop zo’n heuvel staat is het uitzicht over de heide geweldig, maar langzamerhand begon ik er wat minder oog voor te krijgen. De kudde Hooglanders die rustig op het pad lag te herkauwen maakte dat niets uit, ze bleven rustig liggen en werden dan ook volop op de foto gezet door de lopers. 

Inmiddels liep ik al een tijdje samen met een groepje van 3 Limburgers die ook niet meer heel fris waren. We konden het goed met elkaar vinden en in een groepje heb je toch steun aan elkaar. Ze bleken in training voor een marathon, maar dat ze nu in de training al bijna een hele marathon zouden lopen was toch eigenlijk niet de bedoeling. In goed team verband sleepten we ons door het laatste stuk van 10 km, zelfs nog in een redelijk tempo. En uiteraard finish je dan zoals het hoort, met zijn vieren naast elkaar tegelijk over de streep! Een mooi moment, zeker toen ik zag dat ik 4:15 uur gelopen had. Een kwartier sneller dan vorig jaar, en dat met 2 kilometer extra. Ik voelde me bovendien ook nog een stuk minder uitgewoond dan vorig jaar. Duidelijk beter in vorm dus. Mijn loopmaatjes stonden inmiddels al een tijdje te wachten en hadden het niet echt warm meer. Nog even doorwerken dus om me zo snel mogelijk om te kleden. Op de terugweg in de auto hadden we immers nog tijd genoeg om de loop door te praten. Iedereen had natuurlijk van alles meegemaakt onderweg en zo was de terugweg voorbij voor we het in de gaten hadden. Weer een mooie dag sporten in de natuur voorbij, op naar de volgende.

Andre Bleumink

Videobeelden van de 7,5 km en de halve marathon van Doetinchem

Op zondag 26 oktober 2014 organiseerde Argo Atletiek de 30e Halve Marathon van Doetinchem, met de start en finish op de atletiekbaan, De beelden zijn gemaakt door Anneke Botteram.

Video van de Devil's Trail in het Rijk van Nijmegen

De beelden zijn gemaakt door Pieter van Eldonk

Van Lunzen wint 30e halve marathon van Doetinchem

Stefan Scanu en Lisa te Molder

Op zondag 26 oktober 2014 is door Argo Atletiek de 30ste halve marathon van Doetinchem georganiseerd. Dit sfeervolle evenement bracht de lopers langs mooie natuurgebieden in het buitengebied van Doetinchem en Zelhem en het liep onder andere door het bosrijke landgoed uit de 17e eeuw “de Slangenburg”. De start en finish was op de Atletiekbaan Argo aan de Bezelhorstweg 87 in Doetinchem. Langs de route waren drie waterposten. De temperatuur van circa 15 graden Celsius droeg bij aan een druk bezocht evenement, zowel qua deelnemers als publiek. Voor de jeugd waren wedstrijden per leeftijdscategorie over afstanden van 1,0 km, 2,5 km en 7,5 km.

Remon van Lunzen won zondag de halve marathon. De Leeuwardenaar klokte 1.12.14 op de finish bij atletiekvereniging Argo. Voor Zelhemmer Remi Rondeel van Argo was er een mooie derde plaats in Doetinchem achter Van Lunzen en Thijs Theunissen. De 24-jarige atleet die ook aan de survivalrun doet, klokte 1.16.35 en dat was een flinke verbetering van zijn persoonlijke record.

Lisa te Molder uit Zieuwent pakte een uitstekende tweede plaats achter Mireille Baart. "Ik wilde onder de anderhalf uur lopen en dat is gelukt", aldus de atlete van AVA'70 die in 1.29.21 finishte.

alle uitslagen

fotoalbum Rob Karstens

fotoalbum Timo Steintjes

site organisatie

Staand van links naar rechts Walter Vaags, Evelien Hillen, Dirk-Jan Robbe, Wim Brinkman, Peter Kroesen en Björn Demkes. Zittend Lisa te Molder, Gerben Duenk en Katja Demkes

Foto's van de Devil's Trail in Nijmegen

De AVA'70 deelnemers Eric Hoogerbrug, Claudia Drenthel en Andre Bleumink (foto Henrie Drenthel)

Een Devil's Trail is een zware, duivelse tocht met pittige klimmetjes en smalle paadjes. De Devil's Trail in het Rijk van Nijmegen brengt je wel tot 100 meter hoogte.

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum Gerwin Godschalk

uitslagen

site organisatie

AVA'70 gaat weer crossen

Vier zaterdagen in november

Op 1, 8, 22 en 29 november a.s. vormt “de Ringkamp”wederom het decor voor de jaarlijkse Boekeldercrosscompetitie. Gedurende 4 zaterdagen zullen honderden atleten en atletes uit Aalten en verre omgeving in actie komen tijdens deze traditionele hardloopwedstrijd in het Aaltense buitengebied. Het prachtige parcours, de ongedwongen sfeer en de grote publieke belangstelling vormen de succesvolle ingrediënten van dit evenement, waar menigeen al reikhalzend naar uitkijkt.

Om 13.00 uur gaan de jongste talenten tot en met 9 jaar van start voor hun wedstrijd over 1 kilometer. Het is een afwisselend parcours, want na een vlak begin moeten er in de Ringkamp een paar pittige heuvels overwonnen worden, voordat de finish in zicht komt, waar het talrijke publiek de lopers en loopsters met applaus zullen begroeten. Hierna is het de beurt voor de kids tot en met 15 jaar, die dezelfde ronde afleggen, maar dan 2 maal en dit is een flinke kluif, zo is in het verleden gebleken.

Daarna maken de Senioren hun opwachting en zij moeten een parcours met een lengte van 5 kilometer afleggen. Vanaf de start gaan de atleten en atletes  in de richting van het Loohuisbos, waar een ronde door dit prachtige natuurgebied wordt gelopen. Vervolgens gaat het heuvelop weer naar de finishlocatie, met vlak voor de meet nog een pittig lusje door het bos van de Ringkamp. De deelnemers kunnen kiezen om het rondje 1, 2 of 3 keer af te leggen. De wedstrijd over 5 en 15 kilometer start om 13.30 uur, terwijl de deelnemers aan de 10 kilometer om 14.00 uur vertrekken. 

Bij de wedstrijd over 5 kilometer, zal ongetwijfeld veel aandacht uitgaan, naar de atleten en atletes van de groep “Lopen voor Beginners.” Ruim 20 dames en heren zijn eind augustus van start gegaan met de clinic, met als doel om in 10 weken een afstand van 5 kilometer te kunnen hardlopen. De Boekeldercrosscompetitie is uitermate geschikt om te testen of de doelstelling bereikt is. De verwachting is dan ook, dat menigeen deze uitdaging aan gaat.    

Voorinschrijving voor de Boekeldercrosscompetitie is vanaf heden mogelijk via de site : www.ava70.nl. Maar ook op de wedstrijddag zelf kan er vanaf 12.00 uur worden ingeschreven, in het gebouw aan de Huiskermatedijk 2, 7121 KL Aalten. De inschrijfkosten bedragen voor de 1 en 2 kilometer € 2,50. De Senioren betalen € 4,00  per keer.

Bij de jeugd zijn er prijzen voor de nummers 1, 2 en 3 per afstand en daarnaast zijn er ook prijzen per leeftijdscategorie. Bij de Senioren zijn er geldprijzen per afstand. De prijzen worden bepaald aan de hand van het eindklassement. Om voor het eindklassement en een mooie herinnering in aanmerking te komen, moet er aan minimaal 3 wedstrijden worden deelgenomen. Voor meer informatie en voorinschrijving: www.ava70.nl

Videoverslag van de 27e Diepe Hel Holterbergloop in Nijverdal

Terugblik op de Diepe Hel Holterbergloop 2014

uitslagen

fotoalbums

site organisatie

Zaterdagmiddag in bruisend Nijverdal (foto Lars Smook)

Het parkoers van de Diepe Helloop, gezien door de ogen van een hardloper

Zaterdag 25 oktober 2014

Vandaag is de Diepe Hel Holterbergloop met de start in Nijverdal. Bertus van Elburg schreef een mooi verslag over het parkoers van de Diepe Hel, gezien door de ogen van een hardloper: 

De start (en de finish) is dit jaar weer in het gezellige centrum van Nijverdal, op het plein bij het gemeentehuis. Na het startschot is de eerste 600 meter vrij vlak maar na deze korte aanloop gaan de volgende 600 meters pittig omhoog over het brede fietspad langs de N35 naar hotel Dalzicht. Hoewel niet heel erg steil is de klim toch voldoende om de nog niet volledig opgewarmde spieren direct een stevige oplawaai te verkopen. Wie hier te snel van start gaat zal dat letterlijk moeten bezuren. 

Het parkoers gaat vervolgens linksaf richting Holten. We stormen meteen het Nationale Park de Sallandse Heuvelrug in. Vanaf hier klimt het parcours nog zo’n 800 meter licht door voordat we eindelijk een vlak stuk onder de voeten krijgen. Helaas is dat ook maar van korte duur want na 300 meter vlak gaat het weer 400 meter omhoog. Daar bereiken we eindelijk de eerste top en worden de meeste lopers overvallen door de plotselinge overgang tussen bos en open terrein. Wie hier al eens een Fullmoonrun heeft meegemaakt herinnert zich vast het gevoel alsof je van achter de gordijnen een podium opstapt. Prachtig! De snelste lopers hebben waarschijnlijk wel iets anders aan hun hoofd maar wie er oog voor heeft kan hier genieten van een grandioos uitzicht over de mooie heidevelden. Rijssen, Wierden, Almelo en zelfs Zwolle zijn vanaf dit uitkijkpunt te zien. 

Niet alleen de omgeving wordt hier een stuk mooier ook het parkoers wordt draaglijker. Na zo’n 200 meter begint namelijk een lekker lange afdaling die over een afstand van 1100 meter geleidelijk naar beneden gaat. Een uitstekende gelegenheid om de benen te laten herstellen en een beetje van de in de lastige beklimming verloren gegane tijd goed te maken. Aan het eind van deze afdaling passeren we het 4-kilometerpunt waar het keerpunt van de 5 mijl is gesitueerd. De 10 mijllopers lopen hieraan voorbij en hebben nog ongeveer een kilometer te gaan over een vrijwel vlak gedeelte voordat de volgende klim begint. Hier loopt het parcours dwars door het leefgebied van de laatste populatie korhoenders in Nederland. In de baltsperiode staat het hier ’s morgens vroeg zwart van de “vogelaars” die met grote verrekijkers deze vogels bespieden. De lopers zullen er nu zeker geen belangstelling voor hebben. 

Na eerst een scherpe (‘Duitse’)bocht naar links en daarna naar rechts volgt een pittig klimmetje van zo’n 300 meter met meteen aansluitend 200 meter gemeen vals plat. Vervolgens 800 meter glooiend terrein waarna de lopers eindelijk bij de naamgever van deze fantastische loop aankomen: De Diepe Hel! Hoewel het normaal na al het klimwerk wel lekker is om te dalen is het hier behoorlijk steil en niet echt prettig. De afdaling is 800 meter lang. Bekijk ‘m goed want je komt hier al snel weer terug en dan zul je heel goed begrijpen waarom dit De Diepe Hel genoemd wordt! Onderaan de afdaling gaat het nog 900 meter vlak, langs opnieuw mooie heidevelden. 

Eindelijk komen we bij het keerpunt na iets meer dan 8 km. Vanaf nu kom je alle (langzamere) medelopers tegen en kun je vrienden en bekenden aanmoedigen. Houd goed rechts en let op bij het inhalen want de weg is niet al te breed. Opnieuw dus die 900 meter vlak maar nu in de tegengestelde richting en dan doemt de helling van De Diepe Hel op… Snelle topdeelnemers halen hier misschien nog zo’n 14 kilometer per uur. Minder getalenteerde en/of ervaren hardlopers zijn hier al blij wanneer ze een dribbeltempo kunnen vasthouden. Bovenaan, eindelijk op de top, als je denkt dat je het gehad hebt, gaat het even 50 meter vlak, maar voordat je echt een beetje bijgekomen bent gaat het nog eens 50 meter omhoog… 

Nu komt eindelijk het mooie “gemakkelijke” gedeelte van de wedstrijd. De rest van het parkoers, nog ongeveer 6,3 kilometer, stelt wat moeilijkheid betreft niet zo heel veel meer voor. Het is bijna alleen maar afdalen; genieten dus. Het gaat 800 meter over glooiend terrein, daarna 500 meter dalen en dan 1 kilometer “vlak”. Nu heb je de tijd om te genieten van de natuur en kunnen de zwaar verzuurde benen even bijkomen. Op 4 kilometer voor de finish doemt de laatste klim op. Over ongeveer 1100 meter gaat het geleidelijk, gelukkig niet al te zwaar, omhoog. Alleen de laatste 200 meter zijn wat lastiger maar met daarna nog 3 kilometer grotendeels afdalen moet ook dit laatste klimmetje op te brengen zijn. De loper die niet teveel met z’n krachten heeft gesmeten kan deze laatste 3 kilometer nog behoorlijk versnellen. Waarschijnlijk zullen de meeste deelnemers nauwelijks voldoende energie over hebben om nog van dit stuk tussen de bomen te kunnen genieten. 

Na 1700 meter voornamelijk dalen slaan we rechtsaf en verlaten het Nationale Park. Geholpen door een laatste afdaling van zo’n 600 meter kan de loper hier nog proberen iets van de verloren tijd in te halen. Nog een vlak stuk van 600 meter en dan komt de finish in zicht, de eindsprint kan worden ingezet. Aangemoedigd door het verzamelde publiek wordt de finish bereikt. Het uitgebreid verslag doen aan een ieder die het maar horen wil, over hoe zwaar het wel was en hoe vreselijk stuk je hebt gezeten, kan nu beginnen. Voldaan kun je terugkijken op de prachtige wedstrijd en kom je tot de conclusie: 

VOLGEND JAAR BEN IK ER WEER!!  (in 2015 starten we weer vanaf de Holter kant.)

Zevenheuvelenloop in Nijmegen is uitverkocht

Zevenheuvelenloop uitverkocht

Het maximum aantal individuele inschrijvers voor de 31e editie van de Scholten Awater Zevenheuvelenloop op zondag 16 november is bereikt. Ook de inschrijving van de 7 kilometer van de Zevenheuvelennacht op zaterdag 15 november is gesloten. Inschrijven voor individuele deelname is dan ook niet meer mogelijk.

Voor het tweede jaar op rij is het Zevenheuvelenweekend een tweedaags evenement. Op zaterdag vinden de Mini Zevenheuvelenloop en de Zevenheuvelennacht plaats. Op zondag staat de najaarsklassieker over 15 kilometer op het programma. Het totaal aantal inschrijvingen voor het Zevenheuvelenweekend gaat richting de 40.000. Inschrijven met een bedrijventeam voor de 15 kilometer is nog beperkt mogelijk.

De inschrijving voor de Mini Zevenheuvelenloop is nog geopend. Deze kinderloop over 400m en 800m is op zaterdagavond, voorafgaand aan de Zevenheuvelennacht. De ‘Mini’ is voor kinderen van de basisschoolgroepen 3 t/m 8. Kinderen van basisscholen uit Nijmegen en de omringende gemeentes worden uitgenodigd om deel te nemen. Deelnemers wordt gevraagd om geld op te halen voor het goede doel ‘Energy4All’.

De Scholten Awater Zevenheuvelenloop start op zondag 16 november om 13.00 uur op de Groesbeekseweg in Nijmegen. De 7 kilometer tijdens de Zevenheuvelennacht is op zaterdag 15 november en start om 19.00 uur. De eerste groep bij de Mini Zevenheuvelenloop start om 17.30 uur (Persbericht)

Verslag van Henrie's 5e donkere herfstloop in Winterswijk

van links naar rechts Henrie Drenthel, Andre Bleumink, Angelique Vrijdag, Miranda Domhof, Geert Wevers en Erwin Wamelink

Valpartij André Bleumink siert vijfde donkere herfstloop

Wat doe je als je buiten geen hand voor ogen ziet, de ondergrond spiegelglad is en de bospaden door boomwortels en losliggende keien, ter grootte van tennisballen, levensgevaarlijk en onbegaanbaar zijn? Hardlopen natuurlijk! Dit slaat natuurlijk als een tang op een varken, maar toch zijn er een aantal idioten die dit doen. Initiatiefnemervan deze donkere herfstloop is Henrie Drenthel. Zoals bekend is Henrie, als het op hardlopen aankomt, niet helemaal goedwijs, maar toch krijgt hij al vijf jaar lang mensen zo gek om samen in het pikkedonker te gaan hardlopen.

Vijf atleten komen op vrijdagavond samen om het eerste lustrum met Henrie te vieren. Aan de flanken van de Winterswijkse vuilnisbelt, onder hardlopers beter bekend als de Tafelberg, komt het zeskoppige gezelschap samen. Vier lopers van Ava’70 en twee van LVG, de loopvereniging uit Groenlo. André Bleumink is in het bezit van een dubbel paspoort. Naast de ervaren trailers Henrie en André trekken ook Miranda Domhof, Angelique Vrijdag, Geert Wevers en Erwin Wamelink de hoka’s aan voor deze nighttrail.

Aks alle lopers zijn voorzien van een ‘koplamp’ en veiligheidshesje en wanneer Geert, zo kinderachtig als hij is, een ‘groepsselfie’ heeft gemaakt, vluchten de atleten de bossen in. Het is helaas te donker om een beschrijving te maken van het parcours. Het is in ieder geval drassig, op sommige stukken zelfs spekglad. Overal liggen stenen en wortels waar je op prachtige wijze je enkel kunt breken en de brandnetels doen op 90 procent van de route van zich spreken. Ook zitten er wat venijnige afdalingen, een paar verraderlijke kuilen en enkele goed verstopte afstapjes in het parcours. Meer informatie is door het beperkte zicht ,van maximaal 45 centimeter, helaas onmogelijk. Hoewel een dwarslaesie op de loer ligt, wordt er onderweg verdacht veel gelachen.

De atleten betreden onderweg een verboden natuurgebied. Omdat de natuur hier van een onmetelijke schoonheid is, wil de boswachter hier absoluut geen hardlopers zien. Als de boswachter weet dat Geert met zijn platvoeten bewust op 4 zeer zeldzame paddenstoelen is gaan staan, zal het terrein wel voor altijd een hardloopvrije zone blijven. Het verboden gebied levert ook veel hilariteit op. Eerst maakt Angelique een fenomenale enkelzwikker. Het omzwikken brengt een geluid met zich mee dat nog in de buurtschappen Huppel en Henxel te horen is.  Even later doet André dit dunnetjes over. Hij ziet een worteltje over het hoofd en pleurt met heel zijn hebben en houwen in de modder. Een prachtige gezicht .De val komt in hetzelfde rijtje als de legendarische struikelpartij van Marieke Prinsen. Marieke presteerde het om tijdens de eerste editie van de donkere herfstloop op vijf meter van de finish een ‘plattebeksmak’ te maken.

Als de lopers ongeveer 15 kilometer achter de kiezen hebben, zit de tocht er op. Maar zoals bekend wordt er na een trail flink gebunkerd. Iedereen heeft wat proviand meegenomen. Toastjes met salade, chocoladechips, hier zijn vooral de dames aan verknocht, stroopwafels, koffie, snoep en heel de mikmak komt te voorschijn. Bijna twee uur hardlopen maar toch 3 kilo aankomen, dat is trailen in een notendop.

Volgend jaar is huize Boekelder hoogstwaarschijnlijk weer start/finish plaats van de donkere herfstloop. En omdat hun bescheiden tuintje is voorzien van een hot tub, is de verwachting dat er plots twintig deelnemers aan het vertrek staan.