Sint Nicolaasloop in Bunschoten

Hoi, hierbij een kort verslagje van de Sinterklaasloop in Bunschoten.

Zaterdag morgen 29 november, het  is 07.00 uur. De wekker gaat. Oef, dat is vroeg. Maar ja ik heb er zelf voor gekozen. Op naar Bunschoten om daar een 15km te lopen. Deze keer wat verder weg. Dit omdat ik op 7 december helaas niet kan om de Montferlandrun te lopen. De organiserende vereniging Quo Vadis (waarheen gaat gij?) heeft een erg  fraai clubgebouw aan de rand van Bunschoten.

Om exact 11.00 uur worden we weggeschoten door de goedheiligman zelf. Daar gaan we. Eerst ruim 1.5 ronde om het voetbalveld van de plaatselijke club en dan de Eempolder in. Al heel snel realiseer ik me dat dit wel eens een heel saaie wedstrijd kan gaan worden. Een kopgroep van een man of 10 is er al snel vandoor. Het heeft geen zin om daar proberen bij te komen. Het gaat al hard genoeg. Jammer dat er nu niet iemand bij me in de buurt loopt. Even later kom ik een vent achterop. Ik stel voor om samen kop over kop te lopen. Even later komt de eerste dame ons achterop en gedurende een 3-4 km kunnen we samen lopen. Daarna valt het groepje uit elkaar. De dame geeft gas en de andere man moet gas terugnemen. Dan maar alleen.

Intussen hebben we de eerste 5km in 20,45 min. gelopen. De volgende 5 km gaan in iets meer dan 21 min. Ik heb nu 41 min en 49sec. gelopen. We passeren een verversingspost. Ik denk niet dat ze vandaag veel klandizie hebben, of het moet nog zijn van de latere gestarte 5 en 10 km lopers. De laatste 5 km zijn niet de gemakkelijkste. Omdat je alleen loopt en toch vermoeid raakt is het tempogevoel een beetje weg. En constant op je klokje kijken is ook niet verstandig. Komt nog bij dat het landschap gewoon oersaai is. Zover je kijken kunt weilanden met zo hier en daar een boerderij. Het is maar goed dat het mistig is want dan kun je je afvragen of het daarachter misschien leuker is. Afijn kiezen op elkaar. Ik haal flink wat 5 en 10 km lopers in (die waren later gestart). Dat geeft me moed. Gewoon van de een na de ander te springen en proberen te verschalken. Nog een klein stukje over het voetbalveld en we zijn er.

Tijd 1u 3min en 48 sec. Ik durf het hier bijna niet te noemen….maar zo snel heb ik een 15km nog nooit gelopen.

Schreef ik vorige week nog dat ik ernstig twijfel in het bestaan van Sinterklaas, vandaag wist ik het weer. Hij bestaat toch…

Gerrit Heersink

verslag

uitslagen

fotoalbum

site organisatie

Foto’s van de 9e Run-Bike-Run in Bredevoort

Erwin Wamelink geconcentreerd in actie op de fiets

Engelbert Sonntag heeft afgelopen zaterdag veel foto’s gemaakt van de Run-Bike-Run in Bredevoort. De wedstrijd werd georganiseerd door atletiekvereniging AVA’70 en er kon alleen door leden van de club aan deelgenomen worden.

Klik op het album voor de foto’s

fotoalbum

site organisatie

Parcoursverkenning van de Montferlandrun

Op de foto onder andere Floor Perquin, Geert Wevers, Ingrid van Zolingen en Mark Berendsen

In de afgelopen week kreeg ik een mailtje met de vraag of ik vandaag pacer wilde zijn bij de parcoursverkenning van de MontferlandRun. Dit houdt in dat ik een groepje atleten moet begeleiden naar een tijd van 1 uur en 25 minuten (5,40 min/km). Het lijkt me leuk om hieraan mee te werken.

Even na half negen zijn Ingrid van Zolingen, Gerrit Dijkslag en ik al in ‘s-Heerenberg. Het is er nog vrij rustig en de marktlieden zijn hun kraampjes voor die dag al aan het opbouwen. Langzamerhand komen er steeds meer atleten en precies om 9.00 uur starten we met onze training. De atleten zijn verdeeld in vier groepen en lopen een tempo van 12 km/u – 10,5 km/u en 9 km/u. op de 15 kilometer en één groep verkent het parcours van de 7,5 kilometer.

Vanuit de historische binnenstad van ‘s-Heerenberg voert de weg als eerste door het dorp Stokkum gelegen aan de voet van de Hulzenberg. Gerrit loopt in de snelste groep terwijl Ingrid met mij meeloopt. Nadat we de lus van drie kilometer hebben gehad lopen we al vrij snel naar de eerste echte beklimming de Peeskesbult. Direct na het vijf kilometerpunt moet een hoogte van 42 meter overwonnen worden richting Beek. Sommigen uit de groep vinden het tempo iets te laag en lopen langzaam wat van de groep weg, terwijl anderen moeite hebben om er bij te blijven. We komen verschillende bekenden tegen (Dinand, Dimitri, Hans, Els) en na het zandpad volgt een tweede uitdagende beklimming, gevolgd door een lange afdaling. Bij het verlaten van het bos volgt een prachtig uitzicht over het glooiende landschap van het Montferland en de korenmolen van Zeddam. Daarna gaat het via de Drieheuvelenweg met enkele korte en pittige klimmetjes richting de afdaling van de laatste snelle kilometer. In een tijd van net onder de 1 uur en 25 minuten komen we over de finish. Ik heb mijn taak volbracht en ben slechts enkele seconden sneller dan de tijd waar ik voor gevraagd werd.

Na afloop van de parcoursverkenning hebben we met een aantal atleten nog even nagepraat en wat gedronken in het plaatselijke cafe de Snor.

enkele foto’s

foto’s Dick Leseman

site MontferlandRun

Gerrit Dijkslag, Ingrid van Zolingen en Geert Wevers (vlnr) na afloop van de parcoursverkenning

Weer nieuw persoonlijk record Gerrit Heersink op 15 kilometer

Gerrit Heersink

Gerrit Heersink (rechts) is in bloedvorm en loopt zijn één week oude persoonlijke record op de 15 kilometer alweer aan gort. Hij schrijft er een leuk verslag over, geheel in de stijl van de komende periode.

De schoen

Vrijdagavond 21 november, de avond voor de laatste cross van de 3dNb crosscompetitie. De hele week zit het me al niet lekker. Zal ik het doen of niet. Ach wat kan het schelen. Ik zet gewoon ‘m gewoon. Hij, sinterklaas is tenslotte in het land en er zullen vast al wel wat pieten door de aaltense straten lopen om zo hier en daar een schoen te vullen…..

Dus op tijd naar bed, de hardloopschoen met chip in de veter bij de voordeur gezet met een lekkere wortel voor schimmel. Zaterdagochtend: al vroeg uit bed om te kijken of m’n schoen(en) zijn gevuld met iets lekkers. Helaas, leeg en de wortel er nog gewoon in. Dus het is toch waar. Deze goedheiligman bestaat dus echt niet. Waar ik m’n eerste 6 levensjaren vast in geloofde wordt nu bewaarheid…

Tsja, daar sta je dan aan de start een paar uur later. Het is koud. Thermohemd eronder, handschoenen aan, wie doet me wat. Links en rechts wordt ik gevraagd of ik weer sneller dan vorige week ga lopen. Al deze vragen, pareer ik met een: "nee, vandaag niet, het kan niet altijd feest zijn. M’n plek in de eindstand staat vast. Vandaag loop ik lekker rustig".

In het startschot denk ik, Gerrit, je gaat het gewoon weer proberen. Al snel loop ik met een lekker groepje met daarin de latere winnares op de 10 km Sylvie Klein Goldewijk. Met z’n vieren lopen we lekker kop over kop het bos in. Even moet Sylvia er af om haar veters te strikken. Boven bij het zondagsschoolhuisje komt ze ons weer achterop om vervolgens lekker voorop te gaan lopen. Zo houd ze ons arme mannen  uit de wind.

Wat een lopen zeg…. en ze zei nog wel dat ze rustig aan wilde doen vandaag omdat er morgen nog in Lichtenvoorde gelopen moet worden. Affijn, eerste ronde in 21min.15sec. Wel snel, ik denk eigenlijk te snel. Maar ja, dit pakken ze me niet meer af. Halverwege de tweede ronde moet ik de andere 3 toch iets laten lopen en breekt me de snelle eerste ronde toch een beetje op. Geen paniek. gewoon je proberen te herpakken, denk aan je ademhaling hoor ik onze trainer Bert Klutman zeggen. 

Doorkomst 43min. 30 sec. Wel verloren op de eerste ronde maar nog energie genoeg voor een goede derde ronde. Wel helemaal alleen. Niet zielig doen en denken aan leuke dingen…..  In de verte zie ik Stefan Scanu voor me lopen. Die heeft het moeilijk want ik kom rap dicht bij hem . Bij het binnengaan van het Ringkampbos heeft hij door dat ik zo dicht achter hem zit en gaat hij versnellen. Dat is niet erg, dat was ik nl ook van plan. Met het gevoel van  een jonge hinde neem ik de laatste paar bultjes alsof het molshopen zijn. Eindtijd 1u 5min en 28sec. M’n 1 week oude PR weer aan gort gelopen……

Zou piet vannacht dan toch binnen zijn geweest en misschien  m’n schoenen verwisseld hebben voor ultrasnelle exemplaren? Als je maar in jezelf geloofd……

Gerrit Heersink

Eindklassement 3dNb Cross in Aalten – Totaalafstand 15 km – 56,19 min – 1e Plaats M40

Tom neemt mijn prijs in ontvangst

Over een week weten we meer. Met deze woorden sloot ik vorige week mijn verslag van de 3e Novembercross af. En nu weten we dat ook.

Het was al bekend dat ik de laatste wedstrijd niet mee zou lopen en dat Godfried Wopereis een tijd van 18,37 minuten op de klokken moest zetten om winnaar van het eindklassement te worden. Maar ook Godfried schitterde door afwezigheid. Vorige week had hij al aangegeven dat hij om 15.00 uur ergens moest zijn en ook de slechte weersomstandigheden zullen wel meegespeeld hebben om niet te komen. Maar dat kwam mij niet zo slecht uit en evenals vorig jaar werd ik winnaar bij de Mannen M40.

Tom heeft mijn prijs in ontvangst genomen nadat hij zelf de 5 kilometer in een tijd van 22,43 minuten had gelopen. Op bijna alle afstanden was mijn vereniging AVA’70 goed vertegenwoordigd als het om de verdeling van de prijzen ging. Iedereen van harte gefeliciteerd met zijn of haar prestatie.

Eindklassement Mannen M40:

1.Geert Wevers 56,19 min.

2.Godfried Wopereis 56,52 min.

3.Marcel Domhof 58,45 min.

uitslagen

eindklassement

verslag

jeugdverslag

site organisatie

verslag de Gelderlander

Sporthorloge: Dashbord van de atleet

Polar

Een modern sporthorloge geeft de duursporter nog meer informatie dan het dashboard van een auto. Naar één ding moet de hardloper of wielrenner anno 2008 evenwel nog steeds gissen. Wanneer is het dashboard van de atleet de lichaamstank leeg? Alle data die een moderne stopwatch ophoest, geven hem wel een indicatie.

Nog maar enkele decennia geleden was een stopwatch een nog maar zelden gezien en bovendien prijzig attribuut in de sport. De goede konden de tijd van een sportprestatie meten, in minuten, seconden en tienden van seconden. Jarenlang was dat ruim voldoende. Tegenwoordig beschikt een sporter over oneindig veel meer gegevens tijdens het beoefenen van zijn hobby. Hij krijgt informatie over de tijd die hij onderweg is, tussen en/of rondetijden, de afgelegde afstand, de snelheid waarmee hij zich verplaatst en de hartfrequentie waarmee dat alles plaatsvindt. Het zijn nog maar enkele features, een complete opsomming van alles wat met het hedendaagse sporthorloge mogelijk is, is niet te geven. De uitgebreidere types communiceren na de training draadloos met de laptop van de sporter, waarna met hulpmiddelen als Google Earth de exacte route in kaart kan worden gebracht: de snelheid en hartslag per kilometer, de hoeveelheid calorieën die verbrand is en nog veel en veel meer. Met de analyse van die gegevens kan de sporter vervolgens nagaan of de training werkt.

De allernieuwste modellen signaleren zelfs overtraining, burn-out en te veel stress. Oud-atleet Gerard Nijboer moest halverwege de jaren zeventig al hartslagen tellen tijdens de trainingen van zijn toenmalige oefenmeester Arend Karenbeld. Gewoon twee vingers op de halsslagader en tien seconden tellen. En een minuut later nog eens om het herstel te bepalen. Ik dacht dat iedereen dat deed, maar Arend liep daarmee vooruit, ontdekte ik later. Begin jaren tachtig kreeg Nijboer als eerste Nederlander de beschikking over de allereerste commerciële hartslagmeter, een Polar. Ik hoefde hem niet te betalen, maar het was zeker geen goedkoop apparaat. Ik heb hem uiteindelijk weer teruggegeven aan de directeur, voor hun museum. Kreeg ik een nieuwe, een waterdichte.

Nijboer vindt de huidige technieken een aanwinst, voor zowel professional als amateur. De apparaten met afstandsmeting vind ik wel geschikter voor liefhebbers dan voor profsporters. Atleten worden al zoveel gecontroleerd op van alles en nog wat dat ze er vaak ook een zekere aversie tegen ontwikkelen. Hartslagmeting is evenwel een nuttig hulpmiddel, stelt Nijboer. Bij de groepen die ik heb begeleid, hebben we er dit jaar ook intensief gebruik van gemaakt. Mensen met een wel erg onregelmatige hartslag konden we daardoor preventief naar de huisarts sturen. Hoe compleet het huidige sporthorloge ook is, vernieuwingen komen er al weer aan. Nieuwe generaties zullen ook op afstand uit te lezen zijn, door de trainer bijvoorbeeld. Die kan dan zijn pupil thuis achter de pc volgen en analyseren. Het enige risico is, dat de sporter van de 21ste eeuw niet alleen gezegend moet zijn met een gezond lichaam, maar ook een expert op computergebied moet zijn. Nijboer: Bij mijn trainingen gebruik ik altijd simpele hartslagmeters. Ik heb wel eens ingewikkelder apparaten gehad, maar dan ben je een half uur bezig voor de eerste stap gezet is.

bron

Nieuwe gezichten en inzichten bij AV ARGO

AV ARGO voorzitter Henk Woolschot

DOETINCHEM – Eigenlijk was Henk Woolschot alleen ‘loper’ bij Argo. Totdat de manager van een ict-bedrijf in de zomer de vraag voorgelegd kreeg of hij voorzitter wilde worden van de Doetinchemse atletiekvereniging. Hans Metzemaekers had na 17 jaar de voorzittershamer neergelegd. En met hem nam bijna het hele bestuur afscheid.

Woolschot: "Ik hoorde dat er een tekort was aan mensen in het bestuur. Het begon wat nijpend te worden want er was op een gegeven moment nog maar één bestuurslid over. Een probleem dat snel getackeld moest worden."

Op de banen en in het clubhuis van Argo op sportpark Bezelhorst draait alles gewoon door  want in een korte tijd timmerde Argo onder aanvoering van de nieuwe voorzitter een geheel nieuw bestuur in elkaar, met naast Henk Woolschot zijn broer Dinand Woolschot, Kees Post, Edwin Robat, Hans Legebeke en Jan Manenschijn als leden. Het duurde alleen nog even voordat het bestuur ook officieel aan kon treden. Henk Woolschot: "We hebben het twee keer moeten doen omdat de eerste ledenvergadering te vroeg was uitgeschreven. Volgens de regels moet je zo’n vergadering twee weken van tevoren aankondigen en dat hadden we verzuimd. Hebben we gewoon nog een ledenvergadering uitgeschreven." En kon het bestuur alsnog gexc3xafnstalleerd worden.

Nieuwe bezems moeten ook gebruikt worden en de nieuwe mensen hebben een aantal doelstellingen voor ogen. "Als bestuur moet je afstand houden van de werkcommissies. We hebben wel een contactpersoon die aanspreekpunt is voor ons bij de commissies, dat is nieuw. De commissies moet je ongestoord hun werk laten doen", vindt de nieuwe voorzitter.

De jeugd speelt een grote rol. "We willen competitief meedoen en met mensen als Dennis Weijers en Gert-Jan Wassink hebben we twee mooie uithangborden die nog steeds lid zijn van Argo. Maar als je over tien jaar vijf nieuwe Weijersen of Wassinks wilt hebben, moet je nu een hoop jeugd hebben, want er valt natuurlijk ook veel jeugd af die andere dingen gaat doen. De gemiddelde leeftijd bij de vereniging is nu 45 jaar, dat is vrij hoog."

Zij-instromers zijn er nauwelijks in de atletiek, dus de jeugd moet ‘jong gevangen worden’. Baan 9, het clubhuis van Argo, is onlangs aangepast en ademt een frisse en kleurige sfeer uit. Er is zelfs een speciale hoek voor de kinderen ingericht. Woolschot: "De echte loophype is voorbij, al blijven we wel constant rond de 550 tot 600 leden zitten. Het verloop is wel groot. In het segment 20 tot 30 jaar zouden we wel wat meer leden willen hebben."

Ook nieuw is de extra aandacht voor de sponsors. "Die moeten ook bij ons kunnen netwerken. Zo hebben we nu ook voor de sponsors een speciale avond. Daar hebben we gezondheid als thema. Sportarts Leo Heere komt wat vertellen, net als cardioloog Willem Terpstra en oefentherapeut Ida Jacobs. Ook atleet Gert-Jan Wassink komt wat vertellen over zijn bevindingen."

Verder houdt Argo de in 1994 gelegde atletiekbaan in de gaten. "Hij loopt nog prima, maar er zit wel wat slijtage aan de binnenkanten."

Slijtage in de halve marathon, een van de hoogtepunten in het seizoen, is er nog niet. "Al moet je daar wel wat voor doen. Een paar jaar geleden hebben we het parcours veranderd en de lopers hebben nu een prachtig traject om af te leggen door de bossen richting Zelhem. Verder zouden we de jaarlijkse 5 keer 5 estafette uit willen breiden. Zoals in Weeze, dat is echt een feest daar met enorme aantallen deelnemers."

En een keer een echte marathon van Doetinchem? "Ik heb daar wel over nagedacht, maar het moet wel mensen trekken. Er zijn tegenwoordig zoveel marathons dat ik niet het idee heb dat een marathon van Doetinchem daar nu direct wat aan toevoegt."

bron: de Gelderlander

site AV ARGO

Klassement Gelders Looppaspoort na de zesde wedstrijd

Na de voorlaatste wedstrijd van het Gelders Looppaspoort in Epe ben ik op een definitieve derde plaats in het eindklassement terecht gekomen.

Dit zat er al een beetje aan te komen en ik heb deze wedstrijd dan ook bewust laten schieten om afgelopen zaterdag aan de Novembercross in Aalten mee te kunnen doen.

Met nog één wedstrijd te gaan, de Montferland Run in ‘s-Heerenberg op zondag 7 december 2008, staat het podium in onze categorie vast.

site organisatie

overige uitslagen

Het klassement ziet er na zeven wedstrijden als volgt uit:

1	Paul van Rooyen	Velp Gld								4000,0
2	Dick Leseman	Arnhem								3938,4
3	Geert Wevers	Aalten								3843,2
4	Evert Dorregeest	Arnhem								3665,2
5	Riny Crul	Bemmel								3472,0
6	Sjaak Poelen	Groesbeek								3143,2
7	Rob Roelofsen	Westervoort								3080,4
8	Johan Derriks	Ede Gld								3026,4
9	Ruud Werker	Nijmegen								2840,0
10	Gert Bogers	Bennekom								2276,4
11	Riny Jansen	Oosterbeek								2158,8
12	Joop van de Sande	‘s-Heerenberg								1900,8
13	Ben van den Broek	Beuningen Gld								1897,2
14	Johan van Haften	Apeldoorn								1777,2
15	Edwin Castelein	Arnhem								1638,4
16	Paul Waalders	Aalten								940,0
17	Theo Smits	Zevenaar								622,8

3e 3dNb Cross in Aalten 5 km – 18,25 min – 1e Plaats M40

De start van de vijf kilometer

Vandaag staat de derde en voorlaatste Novembercross op het programma en rond tien uur vanmorgen ben ik al van huis gegaan omdat het mijn beurt was om grensrechter te zijn bij de voetbalwedstrijd AZSV C1-Orion C1(uitslag 1-1), het team waar Bram in voetbalt.

Direct na de wedstrijd ben ik via het Loohuisbos in de richting van de Ringkamp gelopen en kom er net voor de start van de xc3xa9xc3xa9n kilometer aan. Het is er gezellig druk en ik voel me een stuk beter dan vorige week, toen ik erg verkouden was. Ik ben aan het denken hoe ik mijn race zal indelen omdat ik in het klassement maar vier seconden voor sta op de nummer twee Godfried Wopereis. De laatste Novembercross kan ik niet meedoen en daarom besluit ik om erg hard weg te gaan. Het wordt dan waarschijnlijk een mooie wedstrijd of de verzuring slaat keihard toe.We zien het wel.

Aan het eind van het bouwland bij het bordje van de twee kilometer klok ik een erg snelle tijd van net onder de zeven minuten. Dat gaat goed en zo gauw we een eind verder weer de harde weg opgaan, zie ik dat Godfried ruim honderd meter achter me loopt. Dat geef ik niet meer uit handen en ik finish in een prachtige tijd van 18,25 minuten, bijna een halve minuut voor mijn concurrent. Na mijn eerdere tijden van 19,00 en 18,54 minuten is dit een mooie verbetering.

Om winnaar van het klassement te worden moet Godfried volgende week een tijd van 18,37 minuten lopen. Het zal niet gemakkelijk zijn maar misschien heeft hij dan wel net zulke goede benen als ik vandaag had. Toch zijn we het er beide over eens dat het dit jaar een mooie strijd is tussen ons tweeën, een strijd die nog steeds niet beslist is en nog beide kanten op kan. Over een week weten we meer!

Tom liep precies anderhalve minuut sneller dan vorige week en deed 22,31 minuten over de vijf kilometer.

verslag

verslag jeugd

uitslagen

tussenstand na drie wedstrijden

fotoalbum Paul Waalders

verslag de Gelderlander

site organisatie

Godfried Wopereis in actie op de vijf kilometer

Training in het Goor

Prachtig loopweer

Om kwart voor twaalf parkeer ik op deze woensdagmorgen mijn auto bij camping Goorzicht in Dale voor een heerlijke rustige duurloop door de natuurgebieden het Aaltense Goor, de Wolboom en de Vennebulten. Deze gebieden liggen in de driehoek Aalten-Lichtenvoorde en Varsseveld. Het is prachtig loopweer en sinds hier begin dit jaar acht windmolens geplaatst zijn heb ik er nog niet veel gelopen.

De Hagenwind is het eerste windmolenpark in Oost-Nederland en het grootste park buiten de kust- en polderregio’s. Ondanks de geringe hoeveelheid wind in dit gedeelte van het land zijn zij samen goed voor 35- tot 40 miljoen kilowatt elektriciteit per jaar. Dat is voldoende om zo’n 10.000 huishoudens in de regio van groene stroom te voorzien.

Als ik onder de ronkende bladen van de windmolens door loop, bedenk ik me dat het toch wel jammer is dat deze windmolens in zo’n mooi natuurgebied geplaatst zijn. Maar we moeten met de tijd mee en er zullen ook mensen zijn die daar anders over denken. Veel mensen kom ik tijdens mijn training niet tegen en als ik even later weer tussen de weilanden door loop, staan op ongeveer honderd meter afstand van mij twee herten in de wei. Het is een mooi gezicht en op één van de foto’s (nummer34) heb ik nog een hert kunnen vereeuwigen.

Na bijna anderhalf uur ben ik weer terug bij camping Goorzicht en heb ik dertien kilometer gelopen. Dat is bijna zeven minuten per kilometer, erg rustig dus maar het is inclusief foto’s maken. Deze trainingen gaan mij dan ook absoluut niet om de snelheid maar veel meer om te genieten van de prachtige omgeving.

fotoalbum

Windmolenpark De Hagenwind

2e 3dNb Cross in Aalten 5 km – 18,54 min – 3e Plaats M40

Bij de boerderij van de familie Til

Tussen twee feesten van leden van mijn atletiekvereniging AVA’70 door, staat vanmiddag ook nog de tweede editie van de Novembercross op het programma. Liep ik tijdens de eerste loop een lekkere wedstrijd en viel me de tijd wat tegen, vandaag was het net andersom. Erg verkouden, een bruiloft in de benen, moeilijk gelopen en een snellere tijd dan vorige week. Soms gaat het tegen alle logica in maar nu pakt het gelukkig gunstig uit.

De weersomstandigheden zijn prima en een heerlijk zonnetje schijnt over de Ringkampsbulten als om half twee het startschot klinkt van de vijf kilometer. Het gedeelte direct na de start is het snelste stuk van het parcours en de eerste kilometer kom ik, net achter de kopgroep door, in 3.18 minuten. Hier loopt Dimitri Stefas de paar meter naar de kopgroep dicht maar ik besluit om mijn eigen tempo te blijven lopen. Even later gaan de veteranen Rudi Ruesink en Godfried Wopereis me ook voorbij, die in het klassement net achter me staat. Op het bouwland is het een stuk beter om te lopen dan een week eerder en ik kan hen de hele tijd goed in het zicht houden. Verder halen me niet veel lopers in en daar sta ik eigenlijk een beetje van te kijken en ook de afstand tussen Dimitri, Rudi en Godfried wordt gelukkig niet groter. Als ik de kleine beklimmingen in de Ringkampsbulten heb gehad en het veld weer op loop, zie ik tot mijn verbazing dat er een mooie tijd van onder de 19 minuten inzit. Een tijd waar ik dik tevreden mee ben.

Een aantal lopers zie ik even later weer terug op de receptie in de Pol en het is dan altijd leuk om het nog eens over de wedstrijd te hebben. Iedereen beleefd het op zijn of haar manier en dan hoor ik wel dat de voorbereiding op een wedstrijd al thuis begint! De één komt er in de Ringkamp pas achter dat hij zijn schoenen vergeten is en het is maar goed dat we niet zoals enkele weken geleden terug in Harderwijk staan. Een bezorgde dochter kwam het me voor de wedstrijd al vertellen! Ook werd er al een mooie opmerking gemaakt om in het vervolg maar lopend naar een wedstrijd van AVA’70 toe te komen, dan kan je de schoenen in ieder geval niet meer vergeten. Een ander overhandigd keurig een USB stick met prachtige foto’s van de wedstrijd van vanmiddag. Of was het nu dezelfde persoon? In ieder geval hartelijk bedankt! 

Tom loopt wat minder dan vorige week en doet er ongeveer een minuut langer over(22,59 min – 24,01 min). 

verslag

verslag jeugd

uitslagen

site organisatie

verslag de Gelderlander

Tom

Eerste Zaaltraining van AVA’70

De sportzaal aan de Dalweg

In de wintermaanden, van november tot en met februari, is er bij AVA’70 de mogelijkheid om aan een training in de zaal mee te doen. Deze training wordt iedere woensdagavond van 19.30 tot 21.00 uur door Bert Klutman in de sportzaal aan de Dalweg gegeven.

Na een goede warming-up word er vaak een circuit afgelegd waarbij men aan een aantal onderdelen kan deelnemen. Voor een aantal leden is deze avond een goede afwisseling met de gewone wekelijkse trainingen. Vanavond stond de eerste training van dit winterseizoen op het programma.

Een geconcentreerde Theo Stronks

Foto’s jeugdtraining Atletiekvereniging AVA’70

AVA'70 heeft vele jeugdleden

Op woensdagavond 10 september 2008 heb ik op een jeugdtraining van AVA’70 foto’s gemaakt. Van deze foto’s hebben we er een aantal gebruikt bij de presentatie van het Rabobank Coöperatiefonds vorige week maandag (27 oktober 2008) in de Pol waarvoor wij genomineerd waren.

Mede aan de hand van deze foto’s won atletiekvereniging AVA’70 een bedrag van 15.000 euro. Dit is natuurlijk een geweldig resultaat en ik wil dan ook alle jeugdleden die hieraan meegewerkt hebben ontzettend bedankt.

Klik op de link voor het album

fotoalbum

    AVA’70 wint 15.000 euro

    site organisatie

Jerrel Balke