 |
Luca Geven neemt de leiding na de start van de eerste editie van de Boekeldercross in Aalten. Achter hem Bob te Lindert (rechts) en Steyn van der Veen (links), beiden uit Heelweg (foto Roel Kleinpenning) Voorheen heette het de
Loohuiscross, maar atletiekvereniging AVA’70 uit Aalten houdt intussen al weer
vele jaren de Boekeldercross in de maand november. Rond het Romienendal is een
parcours uitgezet, waar wekelijks honderden atleten de krachten meten. Afgelopen
zaterdag was de aftrap van de serie wedstrijden van dit jaar. Door Remko Alberink De parkeerplaats is vol en het
regent zachtjes als de verschillende jeugdlopen worden gehouden. De zaterdagen
in november staan bij AVA’70 al jaren in het teken van crosslopen. Langs
sloten, door weilanden, weinig asfalt en veel modder. Het houdt op met zachtjes
regenen als de deelnemers aan de 5 en 10 kilometer zich melden voor de start. Organisator Evelien Hillen van
AVA’70 kijkt iets later tevreden als de lopers een voor een over de finish
komen. “De Boekeldercross wordt op vier opeenvolgende zaterdagen gelopen”, legt
ze uit. “Dat is al jaren zo. Zelf weet ik niet hoe lang ik er al bij betrokken
ben.” Schrapresultaat Vier crosslopen die samen de
Boekeldercrosscompetitie vormen. “We kennen een schrapresultaat voor de
deelnemers. Dat komt mede door de Zevenheuvelenloop in het derde weekeinde van
november, dan zie je traditioneel bij ons toch wat minder deelnemers. Door een
schrapresultaat kunnen ze door de andere zaterdagen te lopen toch meedingen in
het eindklassement.” Zijn er nog ambities bij de
AVA-organisatie van de cross? “Nou vandaag hadden we ongeveer vierhonderd
deelnemers, daar mogen er natuurlijk nog wel honderd bij”, stelt Hillen al
lachend, maar wel tevreden over de opkomst, ondanks het slechte weer. Vrijwilligers Het organiseren van de
Boekeldercross kan natuurlijk niet zonder vrijwilligers. “Maar daar zijn we bij
AVA’70 heel goed in. Als ik een mailtje uit doe in de aanloop naar de cross kan
ik een half uur later in mijn mailbox kijken, dan zitten er standaard al
minstens tien reacties in.” Speciaal noemt ze Geert Kip,
en met hem een hele technische ploeg die al een week druk was in de aanloop van
de cross. “Zij bemoeien zich met de route en doen veel werkzaamheden. Op de dag
zelf regelen zij de verkeersregelaars.” Die route is dit jaar iets
aangepast ten opzichte van de vorige edities. “Dat komt omdat een van de
grondeigenaren zijn huis heeft verkocht en de nieuwe eigenaar een wandelpad
heeft afgesloten. Dat pad gebruikten wij ook, maar in de koopovereenkomst stond
geen clausule opgenomen. Nu lopen we met toestemming door het weiland van een
andere grondeigenaar.” Duitsers Wat opvalt is het grote aantal
Duitse atleten dat aan de Boekeldercross van AVA’70 meedoet. “Dat is voor mij
niet echt te verklaren. Het valt inderdaad op. Wij nemen vanuit Nederland ook
wel deel aan wedstrijden in Duitsland, maar zeker niet in zo’n grote getale. Er
zijn hier atleten uit Rhede, Stadtlohn en Löwick, uit die laatste plaats komt
altijd een heel grote groep.” Of de crosscompetitie ook tot
extra leden voor de atletiekvereniging in Aalten leidt, dat weet Hillen
eigenlijk niet. “Daar hoop je natuurlijk wel op. In het verleden hielden we in
de aanloop ook clinics, maar dat is al enkele jaren niet meer.” Wie het enthousiasme bij de
jeugdige 1- en 2-kilometerlopers ziet, kan er haast niet omheen dat hier nieuwe
atleten tussen lopen. Makkie De eerste cross van het jaar
is speciaal, die daarna zijn een ‘makkie’, zonder dat Hillen dat woord in de
mond neemt. Hillen: “De eerste keer bouwen we alles op, daarna mogen we alles
laten staan. We hebben het hier bij het Romienendal enorm getroffen.”
Dan maakt ze weer een praatje
met een van de deelnemers. Er is een grote mate van herkenning tussen de
deelnemers onderling. Even bijpraten gebeurt regelmatig na het passeren van de
finishboog. Ook hebben de meesten een gemeenschappelijk doel: na de finish zo
snel mogelijk droge kleren aan en daarna naar de warme chocomel. (bron) |
vrijdag 7 november 2025
Boekeldercross zekerheidje op crosskalender
donderdag 6 november 2025
Flexloper in de Achterhoek
 |
| De deelnemers aan de eerste les van afgelopen zondag |
Een vervolgverhaal van een
nieuw initiatief op hardloopgebied zgn. Flexloper. Er zijn inmiddels zoveel
vormen en mogelijkheden, van wandelen, tot sprinten, marathons, trailrun,
slowrun, hirox, bootcamp, survival, etc. Waarom nog een extra mogelijkheid
toevoegen in deze van oorsprong “vecht of vlucht” bewegingen? Het lijkt inmiddels
niet meer nodig om te overleven, of toch wel?
Eigenlijk is lopen een
basisbehoefte, net als eten, drinken, fysiek contact en slapen. Zonder beweging
worden de spieren niet ontwikkeld, is het lastig om geen overgewicht te
ontwikkelen en bij het aangaan van sociale contacten is mobiliteit ook wel handig.
Terugkomend op dit extra
initiatief; de genoemde sporten, zijn meestal op wekelijkse vaste tijdstippen
en geven vaak ook nog bijkomende verplichtingen van bardiensten tot
bestuurstaken. Bij hardlopen kun je zo mooi de schoenen aantrekken wanneer het
jezelf uitkomt, zgn. de zelflopers.
25 Jaar geleden als je aan het
zelflopen was, werd je nog wel eens nageroepen, ze hebben hem al of ik word al
moe van de arbeid. Gelukkig is die tijd voorbij, het wordt algemeen aanvaard
dat hardlopen goed is voor je gezondheid, zowel fysiek als mentaal.
Tegenwoordig kun je geen autoritje maken, of je ziet wel volwassenen langs ’s
heren wegen rennen. Kinderen lopen veelal van nature heel mooi, kijk maar eens
op het schoolplein van een basisschool, ze lopen daar veelal “lichtvoetig”.
Helaas gaat deze mooie looppas in de pubertijd veelal over in het zwaardere
stampwerk. 80% Van de volwassen zijn haklanders, waardoor er lang grondcontact
is en de gewrichten wat schuin belast worden. Dit is een belangrijke reden voor
het ontwikkelen van blessures. Het blijkt dat de helft van de zelflopers binnen
2 jaar afhaakt, door inderdaad blessures en/of een motivatiedip.
De Flexloper heeft als doel,
om zonder verdere verplichtingen, lopers met wat ervaring (3 kilometer
aanéénsluitend hardlopen), een mogelijkheid te bieden om bij twee ervaren
hardlooptrainers, 5 of 10 km mee te lopen, waar de nodige theoretische en
praktische tips voorbij komen. Tevens ontmoet je meer lopers met dezelfde
achtergrond. Achteraf een nazit met koffie of thee maakt de ervaring compleet.
Je bent op zondagmorgen welkom
bij de Radstake in Varsseveld, waar we om half elf (10.30 uur) starten vanaf de
parkeerplaats. Tot eind dit jaar zijn hier geen kosten aan verbonden. Het maakt
echt niet uit of je wekelijks komt, of zo nu en dan eens aanhaakt.
Voor verdere informatie: Henk Mengers 06-12152304 of Henk@lg-zandloper.nl
woensdag 5 november 2025
Boekeldercross is niet voor watjes....
 |
| Het elftal van AZSV dat afgelopen zaterdag aan de start stond van de Boekeldercross Afgelopen zaterdag was de
eerste etappe van de Boekeldercrosscompetitie en de vrijwilligers hadden alles
weer uit de kast gehaald om er een prachtige openingsdag van te maken. Dat
lukte volledig, maar waar ze geen invloed op hebben is het weer. En laat dit nu
net deze dag meer dan beroerd zijn. Tenminste, als je niet van regen houdt.
Ondanks de slechte weersomstandigheden, stonden er maar liefst 350 (!) dappere
atleten aan de start om er een prachtige sportmiddag van te maken. Van jong tot oud kreeg
iedereen te maken met kletsnatte voeten, regen op de pokkel en drek van enkel
tot nek. Het mooie was echter dat het geploeter door de modder bij de finish
vooral lachende, maar zeker ook trotse gezichten opleverde. Niet bij iedereen
natuurlijk, maar in veel gevallen was dit zeker het beeld bij de aankomst. Onder de deelnemers natuurlijk
heel veel bekende hardloopgezichten uit de hele regio, die maar al te graag
naar de Daalse arena komen. En wat te denken van de tientallen Duitse
sportievelingen aus Löwick, Rhede, Bocholt und Ellerwick. Ze zorgen voor een buitengewoon
gezellige, grensoverschrijdende sfeer. Wie we zeker moeten noemen
zijn de AZSV-vrouwen van de 2e selectie M-O20. Hun voetbalwedstrijd werd
afgelast en ze besloten om er toch samen een sportieve middag van te gaan
maken. De voetbalkicks werden gewisseld voor hardloopschoenen en zo stonden de
club om even voor half 2 klaar in de hardlooparena voor een geweldige
uitdaging. De afstand van 5 kilometer is al een best eind voor velen, maar het
modderparcours zou zeker een geweldige aanslag gaan vormen op het gestel. Goedlachs zette de
voetbalselectie zich in beweging en het helderrode en schone clubtenue leverde
een mooi plaatje op bij het vertrek. Maar bij de eerste beste slootkant werd
het kaf al van het koren gescheiden en begon de battle pas echt. Zwoegend en ploeterend,
af en toe foeterend volgden de voetbalvrouwen stoer het lint van de voorlopers.
Het modderparcours kreeg de speelsters van de Aaltense voetbaltrots echter niet
klein en langzaam maar zeker druppelden ze binnen. De meesten waren doodop,
sommigen gesloopt maar overal de trotse glimlach bij de finish. De selectie
wachtte keurig op het laatste lid van de formatie en toen was er nog alle tijd
voor de socials om vriend en vijand op de hoogte brengen van het hachelijke
avontuur in de Daalse bagger. Snel nog even een prachtige teamfoto en op naar
de warmte! (FR) |
dinsdag 4 november 2025
Foto's van de Bosloop in Malden
 |
| Stan Hendriks (1010) en Luuk Robesin (1037) aan kop van een mooi groepje Klik op de link voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief deel 1 deel 2 uitslagen site organisatie  |
maandag 3 november 2025
Verslag van de 1e Boekeldercross in Aalten
 |
| Eric Demkes loopt bijna tot zijn enkels in de modder Modderballet bij 1e etappe
Boekeldercross AVA’70 Zaterdag 1 november jl. was de
start van de Boekeldercrosscompetitie met start en finish in de sfeervolle
hardlooparena bij `t Romienendal in Dale. Dravers die dol zijn op een
modderparcours konden zich helemaal uitleven, want de stortvloed aan regen had
het toch al pittige parcours helemaal loodzwaar gemaakt. Desondanks stonden er
maar liefst 350 sportievelingen aan de start om de strijd met de elementen aan
te gaan. Vanaf 12.00 uur konden de
wandelaars van start gaan voor een mooie route van 10 kilometer in het mooie
buitengebied en ook zij hielden daarbij de voeten niet droog. Dik 90 jonge talenten stonden
in de regen te wachten voor hun wedstrijd over 1 kilometer en na het
startsignaal gingen ze dapper op pad. De regen en de wind in de rug zorgde er
voor dat de lopertjes sneller dan verwacht weer terugkwamen in de hardlooparena.
Bij de jongens scoorde Bent Waanders de 2e tijd en finishte Sem Koskamp als
derde. Bij de meisjes was het Suze Ormel die uitstekend liep en naar de 1e
plaats rende. Mijs Wensink gooide er nog een ferme eindsprint uit en dit
leverde haar de derde plek op. Een sterke deelnemersgroep
stond aan de start van de 2 kilometerwedstrijd en de deelnemers lieten zich van
hun beste kant zien in de stromende regen. Dirk te Brake liep bij de jongens
naar een mooie 6e positie. Bij de meisjes was het Fiep Meinen die met een tijd
net onder de 8 minuten een prachtige 3e finishtijd klokte. Bijna 200 atleten stonden om
half 2 te popelen van ongeduld om van start te gaan voor hun race over 5 of 10
kilometer. Wat de meesten toen nog niet wisten, was het feit dat de regen het
parcours op sommige plekken had verandert in een grote modderpoel, dus het zou
een loodzware etappe gaan worden. Bij de deelnemers aan de 5
kilometer-wedstrijd kende lichtgewicht Luca Geven de minste problemen, want hij
snelde naar een geweldige eindtijd van 16,04 minuten. Bob te Lindert liep in
een relaxte stijl naar een ijzersterke 2e
positie. Gerben Oldenhave werd in deze categorie 6e. De Duitse atlete
Jana Groß-Hardt was bij de Dames superieur en had net iets meer dan 20 minuten
nodig om binnen te glijden. Favoriet bij de 10 kilometer
was Mark te Brake en hij maakte deze rol geheel waar. Zonder risico te nemen
tikte hij als eerste finishstreep aan. Leon Jentink werd knap tweede en Mark
Geesink completeerde het Aaltense podium. Bij de Dames bleek Lynn Rusink veruit
de snelste en scoorde Gerdy Hoornenborg de derde tijd. Veel lachende gezichten bij de
finish, want ondanks de zware omstandigheden, hadden de atleten van jong tot
oud wel enorm genoten van het modderparcours bij de 1e aflevering van de
Boekeldercrosscompetitie. Een blijk van waardering was er zeker ook voor de
tientallen vrijwilligers van AVA`70 die de regen trotseerden om de wedstrijd in
goede banen te leiden. Komende zaterdag wordt de 2e run van de
Boekeldercrosscompetitie afgewerkt en het ziet er naar uit, dat het parcours er
dan beter bij zal liggen! (FR) |
zondag 2 november 2025
Foto's van de 1e Boekeldercross in Aalten
 |
| Andre Bruil en Jan te Brake Klik op de link voor de foto's van Michiel Tebeest fotoalbum  |
Uitslagen en foto's van de Grote Veldloop in Vorden
 |
| Enthousiaste deelnemers in Vorden De zon brak voorzichtig door de ochtendnevel toen het
startschot klonk. Eerst de jeugdloop met 30 deelnemers en vervolgens ruim
driehonderd lopers die zich tegelijk in beweging zetten. De lucht was fris, de
geur van nat gras en modder hing overal. Het parcours slingerde over verharde stroken, langs plassen
en door zachte, glibberige stukken waar schoenen in zogen en modder opspatte
tot op de wangen. Toch klonk er overal gelach. Sommigen gleden bijna uit,
vingen elkaar op, en liepen samen verder. De spanning maakte plaats voor
plezier — de echte geest van een veldloop. De laatste bocht op het asfalt, een versnelling, en daar was de finish: snelle tijden, rode gezichten, maar vooral brede glimlachen. Aan de meet stonden vrijwilligers met water en fruit klaar. De modder droop van de benen, maar niemand klaagde. De Grote Veldloop had weer geleverd: sport, strijd en samen plezier. Klik op de link voor de uitslagen en foto's van AchterhoekFotouitslagen fotoalbum site organisatie |
Uitslagen en foto's van de Haarlerbergtrail in Haarle
 |
| Gerrit Dijkslag Uitslagen: 11 kilometer: Dirk-Jan Robbe 1:11.34, Wim Brinkman 1:11.37 16 kilometer: Gerrit Dijkslag 1:18.51 Klik op de link voor alle uitslagen en de foto's van Willy Wolfkamp uitslagen fotoalbum site organisatie |
Uit de oude doos Loohuiscross Competitie Aalten 1984
zaterdag 1 november 2025
Uitslagen van de 1e Boekeldercross in Aalten
 |
| De uitslagen worden vanaf 13.05 uur steeds aangevuld! Klik op de link voor de uitslagen 1 kilometer 2 kilometer 5 kilometer 10 kilometer site organisatie |
Wetenswaardigheden van de 45e Boekeldercross in Aalten
 |
| 1 - 8 -15 en 22 november Enkele belangrijke
wetenswaardigheden over deze serie wedstrijden: Organisatie: Atletiekvereniging AVA`70 Wedstrijdsponsor: Boekelder BV betonboren -
zagen, Aalten Start- en finishlocatie: De start en finish van alle
wedstrijdonderdelen vindt plaats bij:’t Romienendal, Aladnaweg 3, 7122 RN
Aalten Programma: 12.00-12.30 uur: Start
wandelaars, route van 10 kilometer 13.00 uur: Start 1000 meter (
jongens en meisjes tot en met 9 jaar), 1 ronde 13.10 uur: Start 2000 meter (
jongens en meisjes t/m 15 jaar), 2 ronden 13.30 uur: Start 5 kilometer,
1 ronde 13.30 uur: Start 10 kilometer,
2 ronden Parcours: Het cross-parcours is een
prachtige afwisseling van zandpaden, grasstroken en asfalt. Daarnaast is de
route ook glooiend en dit maakt het extra selectief. Parkeergelegenheid: Parkeren kan in de nabijheid
van start- en finishlocatie. Volg daarbij de borden en aanwijzingen van de
verkeersregelaars ter plekke. Inschrijving: De voorinschrijving sluit op
vrijdagavond 31 oktober om 23.59 uur. Op de wedstrijddag kan er vanaf 11.30 uur
worden ingeschreven bij het secretariaat, dat is gevestigd in ‘t Romienendal. Het
inschrijfgeld voor kinderen tot en met 15 jaar en wandelaars bedraagt 3,50 euro
en volwassenen betalen 7,00 euro. Genoemde bedragen zijn per wedstrijddag! Afhalen startnummers: De organisatie verzoekt
deelnemers om zoveel mogelijk gebruik te maken van de mogelijkheid tot
voorinschrijving. Kom op tijd, want er wordt niet van het tijdsschema
afgeweken! Medische verzorging: EHBO Aalten Prijzen: Bij de jeugd zijn er prijzen
voor de nummers 1, 2 en 3 per afstand beschikbaar per leeftijdscategorie. Bij
de Senioren zijn er geldprijzen per afstand. De prijzen worden bepaald aan de
hand van het eindklassement. Om voor het eindklassement en een herinnering in
aanmerking te komen, moet er aan minimaal 3 wedstrijden worden deelgenomen. Voor
alle prijswinnaars geldt, dat men bij de prijsuitreiking aanwezig moet zijn. Uitslagen: De uitslagen zullen z.s.m. na
de wedstrijd worden vermeldt op de site: www.ava70.nl Algemene voorwaarden: Deelname aan dit evenement
geschiedt op eigen verantwoordelijkheid en risico. De organisatie vrijwaart
zich van iedere aansprakelijkheid. |
vrijdag 31 oktober 2025
Aankondiging van de 45e Boekeldercross in Aalten
 |
| Vier zaterdagen in november AVA’70 gaat weer crossen in
november De dagen worden korter, de
eikels vallen, de paden drassiger… we gaan weer lekker crossen. Op de
zaterdagen 1, 8, 15 en 22 november a.s. organiseert AVA`70 wederom de populaire
Boekeldercrosscompetitie. Gedurende 4 zaterdagen zullen honderden atleten en
atletes uit Aalten en verre omgeving in actie komen tijdens dit evenement in
het Aaltense buitengebied. Net als in de voorgaande jaren vindt ook dit jaar de
start en finish plaats bij het Romienendal in Dale. De organisatie heeft in het
fraaie buitengebied een prachtige, selectieve ronde uitgezet. De ongedwongen
sfeer, een fraai start- en finish-arena en grote publieke belangstelling vormen
de succesvolle ingrediënten van dit evenement, waar menigeen al reikhalzend
naar uitkijkt. Nieuw is het feit dat er dit jaar ook voor de wandelaars elke
zaterdag een verschillende route is
uitgezet van 10 kilometer in het fraaie buitengebied van Dale. Er kan gestart
worden tussen 12.00 uur en 12.30 uur. Om 13.00 uur start het
hardloopprogramma en gaan de jongste talenten tot en met 9 jaar van start voor
hun hardwedstrijd over 1 kilometer. Het is een afwisselend en pittig parcours
in de achtertuin van het Romienendal. Het talrijke publiek kan de lopers en
loopsters goed volgen en zullen de dappere strijders ongetwijfeld met applaus
begroeten. Hierna is het de beurt voor de kids tot en met 15 jaar, die dezelfde
ronde afleggen, maar dan 2 maal en dit is een flinke kluif. Tenslotte maken de Senioren
hun opwachting en zij moeten een parcours met een lengte van 5 kilometer
afleggen. Vanaf de start gaan de atleten en atletes in een lint in de richting van de Aladnaweg
en dan begint de wedstrijd pas echt. Langs sloten, over heuvels, via zandpaden
en een klein stukje asfalt gaat het in de richting van de mogelijke
scherprechter: de Robert Gesinkbult. Ook daarna blijft het parcours erg
selectief tot aan de finish in de Romienendal-arena. De deelnemers kunnen
kiezen om het rondje 1 of 2 keer af te leggen. De wedstrijd over 5 en 10
kilometer start om 13.30 uur. Naast heel veel AVA-janen
worden er ook verschillende regionale toppers aan de start verwacht. Het
beloofd dus weer een prachtig sportevenement te worden. Voorinschrijving voor
de Boekeldercrosscompetitie is vanaf heden mogelijk via de site : www.ava70.nl.
Maar ook op de wedstrijddag zelf kan er vanaf 11.30 uur worden ingeschreven,
bij het Romienendal, Aladnaweg 3, 7122 RN Aalten. Voor de jeugd en de wandelaars
bedragen de kosten 3,50 euro per keer, terwijl de Senioren 7,00 euro betalen. Bij de jeugd zijn er prijzen
voor de nummers 1, 2 en 3 per afstand en daarnaast zijn er ook prijzen per
leeftijdscategorie. Bij de senioren zijn er geldprijzen per afstand. De prijzen
worden bepaald aan de hand van het eindklassement. Om voor het eindklassement
en een mooie herinnering in aanmerking te komen, moet er aan minimaal 3
wedstrijden worden deelgenomen. Klik op de link voor meer informatie |
Uitnodiging Flexloper
 |
| De flyer van de Flexloper Sport en/of Leefwijze. De vele voordelen van het
wekelijks een aantal keren hardlopen zijn inmiddels alom bekend, “mocht dit allemaal
in een pilletje zitten, dan zou iedereen ze slikken”. Loopgroep Zandloper heeft vele
leden, die met veel plezier het als sport beoefenen, en tevens bewust of
onbewust hierbij aan hun leefstijl werken. Dit kan laagdrempelig of
wedstrijdgericht zijn. Er wordt gestart met een nieuw initiatief, dat wellicht jullie
als “zelflopers” kan helpen om nog meer plezier en structuur daarin te bieden. We
noemen dit de Flexloper. Het blijkt dat van de
“zelflopers” 50% binnen 2 jaar afhaakt. Dit komt veelal door blessures, tijd, motivatiedips,
weersomstandigheden, ed. Dit is erg jammer, want je denkt regelmatig, eigenlijk
zou ik moeten, maar…. Als je al enkele kilometer
aansluitend kunt hardlopen, dan ben je dit jaar vrijblijvend welkom om eens te
proberen of deze manier van lopen bij je past. Je kunt kiezen voor een 5 of 10
kilometer, waarbij we onderweg aandacht besteden aan looptechniek,
blessurepreventie en evt. vragen. Voor ontspanning en opdoen van kennis, ben je
op zondagmorgen welkom bij de Flexloper. |
donderdag 30 oktober 2025
De beer is verslagen!
 |
| Met onder andere Angelique Vrijdag, Eric Hoogerbrug, Andre Bleumink, Rik Delsing en Lars Hoogerbrug |
Beren op de weg zien… De huid
niet verkopen voor de beer geschoten is…. de beer is los…. Zomaar wat
spreekwoorden over beren die allemaal gemeenschappelijk hebben dat een beer
niet onderschat moet worden. Dat bleek afgelopen weekend dan ook zeker waar tijdens
de Bear trail, net over de grens bij Vaals.
Ergens in het begin van het
jaar kwam het idee om op zoek te gaan naar een flinke uitdaging waar we met een
aantal mensen uit de “Lekker buitenspelen’ appgroep samen naar toe konden
werken. Na wat zoeken kwamen we bij de Beartrail terecht. Een prachtig gebied
met flinke heuvels, gecombineerd met een afstand die op zich al indrukwekkend
is. Toen ik de gpx in Komoot inlaadde kreeg ik zelfs als opmerking dat de
meeste mensen deze route in twee of drie dagen doen…. Samen met Angelique, Rik,
Lars, Eric, Wouter en Jeroen schreef ik me in voor de 58 km. Henrie ging zelfs
voor de 83 km.
Het schema dat ik bedacht had
bestond uit de gewone doordeweekse looptrainingen, aangevuld met krachttraining
om de heuvels aan te kunnen. 1500 hoogtemeters op 58 km is namelijk niet echt
kinderachtig. De duurlopen in het weekend zouden dus ook vooral in heuvelig
gebied gelopen moeten worden om een beetje goed voorbereid te zijn. Vol goede
moed begonnen we aan het schema en het mooie weer deze zomer maakte de weekend
duurlopen tot een feestje.
Maar zoals Mike Tyson zei:
Iedereen heeft een plan tot je een klap in je gezicht krijgt. Ineens kreeg ik
een acute netvliesloslating en moest ik geopereerd worden om niet volledig
blind te worden. Gelukkig verliep die operatie uiteindelijk helemaal goed, maar
ik was ruim vier weken uitgeschakeld qua rennen. Ondanks dat ik tijdelijk na de
operatie bijna niets zag mocht en kon ik als een blindemannetje op de lopende
band (omhoog) speedhiken en op de hometrainer fietsen om de conditie en mijn
geestelijke gezondheid ook op peil te houden . Toen de specialist me eindelijk
een OK gaf om weer te rennen en aangaf dat ik eigenlijk alles weer mocht doen
was het toch even spannend: zou het trailrunnen überhaupt nog lukken?
Tot mijn grote opluchting
bleek ik uiteindelijk net zo goed te zien als voor mijn operatie en bleek ook
het rennen over mijn favoriete kleine paadjes geen probleem. Een pak van mijn
hart, maar zou het dan misschien ook mogelijk zijn om op tijd in vorm te komen
voor de Beartrail? Je moet jezelf blijven uitdagen immers… Na de eerste stevige
duurloop kreeg ik er toch weer vertrouwen in, ik kon al snel weer aanhaken bij
mijn loopmaatjes met de weekend duurlopen. Die hadden ondertussen natuurlijk
ook niet stilgezeten en keurig hun lange duurlopen afgewerkt.
Na weken training was het dan
eindelijk zo ver. Vrijdags vertrokken we naar het huisje op de camping in de
buurt. Met een start om acht uur ’s morgens voor ons (en voor Henrie zelfs om
zes uur) was ’s morgens vertrekken geen optie. Lars was er zelfs al een hele
week met vrouw en kinderen. ’s Middags eerst het startnummer ophalen en
vervolgens met zijn allen uit eten in het restaurant van de camping. Heerlijk
gegeten en gedronken voor een heel schappelijke prijs. Er zijn slechtere
manieren om je voor te bereiden…
’s Nachts werd ik al een keer
wakker doordat er een enorme bui op het dak kletterde en ’s ochtends bij het
ontbijt was de conclusie dan ook unaniem dat het een regenjasjesdag zou worden.
Niet alleen veel regen, maar ook best veel wind. Qua temperatuur kon een korte
broek nog wel. Voor de start kon je nog even schuilen in de tent waar de
startnummers uitgereikt werden en die stond dan ook bomvol tot een minuut voor
de start. Maar uiteindelijk konden we er niet aan ontkomen en moest er gestart
worden. Gelukkig werd het net licht dus kon het hoofdlampje in de tas blijven.
We vonden met ons groepje al
snel de plek waar we hoorden, in de achterhoede dus… Voor ons zagen we in het
ochtendgloren een lang lint van lopers die zich uitstrekte door de heuvels. Ons
idee was om alles wat maar een beetje omhoog ging te hiken en daar mee waren we
niet de enige deelnemers. De Limburgse paadjes lagen er bij zoals ik
verwachtte, glibberig van de pratsj en vol met keien en boomwortels. Dat kon
wel eens een pittig dagje worden. De stokken kwamen in ieder geval goed van
pas.
Na een paar kilometer was Rik
al helemaal overtuigd van het nut van zijn leenstokken en steeg het vertrouwen.
Na een tijd met de groep gezamenlijk gelopen te hebben bleek dat Wouter en
Jeroen beduidend sneller waren, die gingen in hun eigen tempo verder. We
ploeterden rustig door, de ene heuvel na de andere achter ons latend. De
Limburgse pratsj zorgde voor wat uitglijers waardoor ongeveer iedereen een
modderig achterwerk had. Maar het moreel was hoog, we gingen ons niet door het
weer laten verslaan.
Bij 19 kilometer was de afslag voor de 38 km route, een psychologisch punt voor Rik en Eric die beide van tevoren nog niet zeker waren wat ze gingen doen. Wat lichte sociale druk uit de groep en een hoop karakter van beide mannen zorgde ervoor dat ze allebei hun route zonder twijfels vervolgden. We gingen volledig voor de volle 58 kilometers. Angelique, de enige dame in het gezelschap, hoefden we het niet eens te vragen. Het was immers haar idee om een grote uitdaging te doen dus die ging sowieso door. En Lars, de jongste van het gezelschap, liep de hele weg al te flierefluiten. Het leek er op dat hij vooral mee was om zijn vader Eric te zien lijden.
Zo ongeveer iedere 12
kilometer werden we onthaald door een uitgebreide verzorgingspost. Enthousiaste
vrijwilligers schonken onze bekers en softflasks vol met cola, we kregen
rijstevlaai, cake, winegums en van allerlei lekkers voorgeschoteld. Toch iedere
keer even een moment waarop je weer energie en ook moed verzameld om het
volgende stuk aan te vallen. En dat was hard nodig want het weer werd gaandeweg
echt bar en boos.
Storm Benjamin had dan wel
officieel opgegeven, maar er was nog wel een soort van Benjamini. Keiharde wind
en slagregens geselden ons gewoon op de stukken waar we in meer open gebied
liepen. In het bos hadden we er minder last van, maar de gierende wind door de
bomen klonk gewoon onheilspellend. Hardloopregenjassen zijn best duur als je
een beetje kwaliteit wilt hebben, maar ze bewezen nu hun waarde dubbel en
dwars. Heel af en toe kon de capuchon af, maar dat was even vaak maar van korte
duur.
Het mooie landschap ging
helaas vaak schuil in de regen en, omdat ik als brildrager ook maar veel iets
naar beneden keek om minder spetters op de bril te krijgen, ik heb helaas meer
van de grond gezien dan van de omgeving. Een goede reden om nog een keer terug
te gaan, maar dan in de zomer of zo… Het laatste derde deel begon bij mij de
fut een beetje op te raken, waarschijnlijk toch doordat ik een maand specifieke
training gemist had. Naar beneden ging het nogal en omhoog hiken eigenlijk ook
wel maar de stukken waar je eigenlijk goed door zou moeten kunnen rennen gingen
bij mij steeds minder. De rest van de groep had het ook niet altijd even
makkelijk, maar we wisten elkaar er doorheen te slepen.
Wat ook hielp was het feit dat
het weer drukker werd op het parcours. Dat zorgde in ieder geval voor wat
afleiding. Al kort na het 34 kilometer punt werden we tot onze verassing al
ingehaald door 80 km lopers en niet veel later zelfs ook door 100 km lopers.
Die waren twee uur voor ons gestart…. Ongelofelijk wat die mannen konden
rennen, zelfs op stukken waar wij alleen maar konden hiken…. Maar aan de andere
kant werden we eigenlijk door geen enkele 60 km loper meer ingehaald. Het
laatste stuk werd het zelfs nog druk op de smalle paadjes. met inhalers van
allerlei kortere afstanden. Het maakte ons eigenlijk ook niet uit, we gingen
immers voor onze eigen prestatie en de meeste tijd voor ons geld.
De laatste vijf kilometer leek het wel alsof de organisatie nog wat extra gaten in de paden gemaakt had met extra water en modder, waarschijnlijk om zeker te weten dat ook de lopers van de korte afstanden niet met droge voeten over zouden komen. Net voor de finish was het slechte weer eindelijk op en dreigde er nog bijna een zonnetje door te breken. Maar toen hoefden we nog maar een kilometer… Wel leverde het voldoende oppepper voor iedereen om in ieder geval met een glimlach over de streep te komen. We hadden het weer gered met zijn allen, de beer was geschoten! Op naar het volgende avontuur!
Andre Bleumink
woensdag 29 oktober 2025
Foto's van de Devil's Trail in Berg en Dal
Mijn eerste marathonavontuur in Essen(D)
 |
| Marcel wordt gefeliciteerd door Nicole Steeds meer hardlopers in mijn
omgeving hebben een marathon gelopen. Lang heb ik gedacht, dat is niets voor
mij. Maar met het verstrijken van de jaren begon het toch steeds meer te
kriebelen. Buurman Henk zei steeds: “Gezien je gezinssituatie zou ik nog een
paar jaar wachten.” Maar Nicole zei:
“Als je echt wil, dan moet je het doen.” Vaak heb ik met kantoorgenoot Rinke
over een marathon gesproken. Hij stelde me de vraag: “Denk je dat je een
marathon kunt lopen?” Hierop was mijn overtuigende antwoord: “Ik heb het nog
nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Steeds als ik bij anderen zag
hoe de voorbereiding voor Rotterdam verliep, had ik daar niet veel vertrouwen
in: te vaak, te veel kilometers, en in de winter ben ik vaak net niet fit. Dit
gaat mijn lijf en gezin niet volhouden. Dit voorjaar had Rinke het over de
Landschapsmarathon in Winterswijk en dat leek me wel wat, kleinschalig, en aan
het eind van de zomer. Perfect! Ik was nog herstellend van een blessure na de
Zevenheuvelentrail, maar het uitbouwen van de kilometers ging prima. Daar dus
lekker mee doorgegaan. Half juli toch maar eens op
ChatGPT opgezocht of het mogelijk was om eind september een marathon te lopen
in vier uur, met maximaal twee à drie trainingen per week. Zo vriendelijk
ChatGPT altijd is, was dit geen enkel probleem. Vandaaruit de lange duurlopen
uitgebouwd en steeds rekening gehouden met mijn lijf en gezin. Begin september
voel ik me berensterk. Ik ben vier kilo afgevallen. Ik heb geen noemenswaardige
blessures gehad en Nicole zegt zelfs dat ze er niet veel van hebben gemerkt dat
ik meer heb getraind. De Kramprun gaat als een
speer. Nu nog taperen, en dan kunnen we. Oeps een verkoudheidje, geen probleem.
We hebben nog twee weken. Steeds heb ik het vertrouwen dat ik het kan lopen.
Maar eigenlijk voel ik nog steeds ziek. Een dag voor de landschapsmarathon komt
Gerdie met de opmerking: “Wie hou je nu voor de gek?” Inderdaad ik word al moe
van de gedachten om 5 km te lopen voor de sponsorloop laat staan een marathon. Wat
te doen met al die trainingsarbeid, ik ben al zover gekomen…. Kan ik ergens in
oktober een andere marathon lopen? Eindhoven, Amsterdam, Zeeland, allemaal vol.
In Duitsland is op 12 oktober een marathon in Essen. Dat is maar een uur rijden
en ik kan me ook nog inschrijven. Zondag 12 oktober op tijd naar
Essen. Wel een beetje aan de vroege kant. Gelukkig maar, ik kan nog naar de wc.
Maar anderhalf uur later en een kwartier voor de start staan er twee enorme
rijen voor de toiletten. Omdat ik me lang niet zo fit voel als een maand
eerder, heb ik het plan laten varen om binnen vier uur te finishen. Maar
kilometer twee loop ik al aan de snelle kant. Kilometer voor kilometer zit ik
steeds op het schema van vier uur. Het koolhydraat stapelen lijkt te zijn
gelukt. Ik heb geen honger als het tijd is voor het eerste gelletje. Heel erg
lekker gaat het niet. Ik twijfel, loop ik toch niet te hard, en komt dadelijk
de man met de hamer? Bij het 20 kilometer punt
staan Nicole, Riv, Lune en Damian. Daar had ik ze nog niet verwacht. Erg fijn!
Lune rent nog een paar honderd meter met me mee. Op het halve marathon punt ik
zit op twee uur en een paar seconden, Dat is niet gek. Maar het ging lang niet
zo lekker als een training samen met buurman Henk. Na elke drinkpost, publiek
of heuveltje moet ik me herpakken. Terug naar de rustige, diepe neusademhaling,
zoals een schaatser met de armen op de rug. Mijn lijf wordt weer rustiger, mijn
hartslag zakt. Ik kom eindelijk meer in de flow, het sporthorloge, drinkpost en
gelletje, dit gaat lekker. Daar is de 30 kilometer, nog 10 te gaan. Maar dat
klopt niet. Het zijn er nog 12. Deze fout blijf ik maken. Onderweg is er publiek met
borden waarop staat: Dein stärkster Muskel ist dein Wille! Aan het begin dacht
ik nog leuk zo’n bord. Nu begin ik deze borden echt nodig te hebben. Soms dwaal
ik in gedachten af en begin mezelf de put in te praten. Dein größter Gegner ist
dein Geist! Kop op, je bent zo ver gekomen. Wat moet je er allemaal voor doen
om weer op dit punt te komen. Maanden trainen, gezond eten en drinken,
voldoende slaap. 38 kilometer hardlopen. Niet echt een punt waarop je
binnenkort weer terechtkomt. Dus doorlopen! Nog maar twee… eh, vier kilometer. De
pacers van vier uur komen in zicht. Kilometer voor kilometer loop ik in. Op 25
meter na ben ik bij de pacers. Maar ik kan niet aanpikken, toch net iets te
veel gegeven, en ik moet ze laten gaan. Ik kan de snelheid gelukkig nog
redelijk volhouden. 700 meter voor de finish…..
eindelijk Lune en Damian, dit heb ik nodig. Het moet uit mijn tenen komen. Ik
zie de finish links van me, het 500-meterpunt, oei zover nog. Aan het eind nog
drie haakse bochten en dan 200 meter recht naar de streep. Wat een ongelooflijk
eind. Nicole en Riv nog een slap high-five-je. Eindelijk de finish. Ik hoor de
speaker in het Nederlands mijn naam en tijd roepen – “Marcel Mateman van Ava’70
– 4:00:17.” Het kan me allemaal gestolen worden. Alles doet pijn. Ik kan bijna
niet op mijn benen staan. Iso, cola en alcoholvrij bier. Ik proost met een
andere deelnemer. Pff… dit noemen ze dus leeg. Nicole geeft me een shirt met
Marathon Essen - I did it! Ik moet een
traantje wegpinken….. Marcel Mateman |
dinsdag 28 oktober 2025
Wedstrijdagenda november 2025
 |
| Meer informatie kun je vinden op onze website www.loopgroep-zandloper.nl Wil je reageren dan ontvangen we graag jouw reactie die je kunt sturen naar: info@loopgroep-zandloper.nl |
zat. 1 november Aalten-Boekeldercross - www.ava70.nl
maandag 27 oktober 2025
Uitslagen van de 40e halve marathon in Doetinchem
 |
| Lisa te Molder, winnares op de halve marathon Klik op de link voor de uitslagen 1 kilometer t/m 9 jaar 1 kilometer t/m 11 jaar 2.5 kilometer 7.5 kilometer 15 kilometer halve marathon site organisatie |
zondag 26 oktober 2025
Wat ‘kwaliteitslopen’ echt betekenen voor je training
 |
| Kwaliteitslopen zijn niet beter dan andere trainingen, maar wel doelgerichter en meer gefocust Of je nu traint met een coach,
in een loopgroep zit of jezelf online hebt ingelezen, de term ‘kwaliteitsloop’
heb je vast wel eens gehoord. Deze sessies zijn niet per se beter dan andere
trainingen, maar wel doelgerichter en meer gefocust. Kwaliteitslopen zijn onder
meer tempolopen, intervaltrainingen en duurlopen. Elk met een specifiek
trainingsdoel en bijbehorende aanpassingen in je lichaam. Wij leggen je uit
waarom deze trainingen zo belangrijk zijn, en hoe je er het meeste uit haalt. Wat is een ‘kwaliteitsloop’? Zie een kwaliteitsloop als een
training die zich richt op een bepaald aspect van je loopprestatie. Doelgericht
en bewust. Het draait om het verbeteren van iets dat je efficiënter laat lopen.
Of dat nu uithoudingsvermogen, snelheid, looptechniek of kracht is. 'Een
kwaliteitsloop is een training die je conditie een stap verder brengt of een
specifieke aanpassing. Dat betekent niet dat rustige
duurlopen geen functie hebben. Integendeel. Die lage-intensiteitstrainingen
bouwen je aerobe basis op, verbeteren je vetverbranding en geven je spieren de
kans te herstellen en sterker te worden. Ze vormen een buffer tussen de
zwaardere sessies, zodat je lichaam kan herstellen en zich beter voorbereiden
op de volgende intensieve training. 'Tempo zegt niets tijdens rustige
duurlopen, zolang de inspanning écht makkelijk is'. Daarom kun je rustige
duurlopen beter op gevoel doen dan op tempo, want ‘makkelijk’ verschilt per
dag. 'Het doel van die rustige kilometers is om je klaar te maken voor de
kwaliteitslopen.' De term kwaliteit draait dus
vooral om onderscheid maken tussen verschillende soorten trainingen, niet om
hiërarchie. 'Het helpt lopers begrijpen dat sommige dagen bedoeld zijn voor
voorbereiding en andere voor prestatie'. Wat zijn de voordelen van
kwaliteitslopen? Omdat kwaliteitslopen
doelgericht zijn, kun je ze op verschillende manieren in je schema opnemen.
Meestal gaat het om tempolopen, intervaltrainingen en duurlopen. Beginnende
lopers doen er vaak twee per week. Intervaltraining heeft veel
voordelen: het verbetert je hart- en longfunctie, traint je snelle spiervezels
(voor korte, krachtige bewegingen) en versterkt spieren, botten en pezen. 'Maar
vooral draait intervaltraining om mechanische efficiëntie', zegt Johnson. Op
hoge snelheid minimaliseert je lichaam overbodige bewegingen. Je ontwikkelt een
efficiëntere armzwaai, betere houding en snellere pasfrequentie, wat
uiteindelijk ook je rustige tempo’s makkelijker maakt. Tempolopen zijn een andere
klassieker. Denk aan een tempo dat ‘comfortabel zwaar’ aanvoelt, een inspanning
die je ongeveer 20 minuten kunt volhouden. 'Tempolopen verbeteren de manier
waarop je lichaam met zuurstof omgaat', zegt Johnson. Je traint je vermogen om
melkzuur te verwerken en zelfs als energiebron te gebruiken. Het resultaat: hoe
comfortabeler je wordt bij hogere snelheden, hoe langer je dat tempo kunt
vasthouden. Duurlopen lijken misschien niet intensief, maar de duur maakt ze uitdagend. 'Negentig minuten tot twee uur of langer op je benen staan vraagt veel'. Langdurig lopen (zelfs op een rustig tempo) versterkt je hart, activeert je langzame spiervezels, stimuleert de groei van mitochondriën (je energiecentrales) en leert je lichaam vet efficiënter te gebruiken als brandstof. Zo kun je uiteindelijk langer en sneller lopen met minder moeite. Hoe haal je het meeste uit kwaliteitstrainingen? Behandel ze als een
wedstrijddag Omdat kwaliteitslopen
doelbewust zijn, begint de voorbereiding al vóórdat je je schoenen aantrekt.
'Je hoeft niet te racen tijdens deze trainingen, maar het helpt om ze met
dezelfde aandacht te benaderen als een wedstrijd', zegt Johnson. Dat betekent:
goed eten de avond ervoor, zorgen voor voldoende slaap, comfortabele kleding
dragen en eventueel energie meenemen voor onderweg. Zeker als je meer dan een
uur hardloopt. 'Zie het als een training die meer van je vraagt dan een rustige
duurloop'. Pace goed, maar overdrijf niet 'De meeste kwaliteitslopen
moeten op zo’n 75 tot 80 procent van je maximale inspanning'. 'Veel lopers
denken dat ze zich volledig moeten geven, maar het doel is niet om je fitheid
te bewijzen. Het is om fitheid op te bouwen.' Maak je dus niet druk om exact
tempo; het hoeft niet perfect. Combineer met krachttraining Er is een bekende stelregel:
houd je makkelijke dagen echt makkelijk, en je zware dagen zwaar. Plan
krachttraining daarom op dezelfde dag als je kwaliteitsloop (na de loopsessie)
en eet goed tussen beide in. Zo blijven je hersteldagen echt rustmomenten. Neem tijd voor herstel Een kwaliteitsloop is pas
voorbij als je herstel begint. Deze trainingen vragen veel van je lichaam, dus
voeding en hydratatie zijn cruciaal. 'Spring na je intervaltraining of lange
duurloop niet meteen weer in werk of gezinsleven'. 'Goed herstel is wat je
klaarstoomt voor de volgende sessie.' Luister naar je lichaam Let op hoe je lichaam
reageert. 'Tempo is slechts een uitkomst'. 'Het gaat erom dat je leert voelen
wat verschillende inspanningsniveaus met je doen.' Ben je te vermoeid? Verlaag
de intensiteit of neem een extra rustdag. Te veel belasting zonder herstel
leidt tot overtraining, blessures en uiteindelijk minder vooruitgang. Kortom: kwaliteitslopen zijn
niet bedoeld om elke keer tot het uiterste te gaan, maar om slim, doelgericht
en met aandacht te trainen. Zo word je een sterkere, efficiëntere en
gelukkigere hardloper. (bron) |