 |
| Een mooi AVA'70 treintje |
De eerste baanwedstrijd van 2018 zit erop. Bij Atletico'73 in Gendringen zijn mooie prestaties geleverd door een grote groep AVA'70 atleten.
Klik op de link voor de uitslagen
zaterdag 31 maart 2018
Cindy Brusse en de 42 km tijdrit van Almere
 |
| Cindy Brusse |
Zaterdag stond de 42km tijdrit
in Almere in mijn planning. Daar waar ik vorige week grote verwachtingen en
plannen had om mijn halve marathon looptijd te verbeteren en wat helaas niet
lukte, zo had ik nu totaal geen verwachtingen van mijn snelheid en was het doel
zo goed mogelijk mijn best doen en het maar als een goede training te zien. En
wat schetst mijn verbazing: het ging voor mijn doen indrukwekkend goed. De
reden om er geen verwachtingen van te hebben en zelfs deze week te overwegen om
niet naar de wedstrijd te gaan waren de volgende: De winterperiode blijft voor
mij lastig om goed te trainen op de fiets. Ik heb een hekel aan kou en een
hekel aan duurritten in de kou. Je kan je er tot op zekere hoogte op kleden,
maar koude handen, voeten en gezicht zijn bijna niet te voorkomen. Aangezien de
lol in het sporten het belangrijkst is heb ik diverse trainingen ingekort.
Natuurlijk hoort het erbij dat voor bepaalde prestaties ook wel eens minder
leuke trainingen gedaan moeten worden, maar het in de winter op een fiets te
stappen voldoet daar al aan. Een positief punt in deze nare winterperiode was
het fietsen begin maart op Lanzarote. Daar ben ik met een groep en een
tourguide uren op pad geweest en ik vond het super. Dat gaf weer moed: zie je
wel, fietsen is wel leuk! De afgelopen weken was het weer in Nederland weer
wisselvallig. Van heel koud tot regen en was het hopen op droog weer wanneer er
niet gewerkt hoefde te worden.
In aanloop naar deze race
bleek de snelheid ver te zoeken. De afgelopen week wat testrondjes gedaan. 1x
een 27km net onder wedstrijdhartslag gereden. Inclusief omvallen bij stapvoets
rijden leverde dat 32.6km/u op. Oeps....dat was niet zo goed. Een dagje later
een parcoursje van slechts 7km gedaan. Dat zou toch beter moeten gaan. Echter
het resultaat was bedroevend met 32.6km/u en nu zonder om te vallen. Op basis
hiervan een schatting gedaan voor de uitkomst voor de 6x zo lange 42km tijdrit:
33.2km/u = 1.17.21. (Goede fiets en snel pakje zouden wat winst op moeten
leveren). Deze schatting was nodig om te bepalen wie van de deelnemende
aaltenaren na afloop de McFlurries zou gaan betalen: Ruud Baars , Paul de Niet
of ik. De inzet van Ruud was 1.06.22 en die van Paul 1.06.21. Degene die het
dichtst bij zijn geschatte tijd zou zitten was de Sjaak. Paul heeft
getrakteerd! De weergoden bleken in Almere mee te zitten: in de polder bleek
niet al te veel wind te staan en zelfs het zonnetje kwam door! Als 6e ging ik
van start 20 sec na mijn voorgangster.
De eerste 1.5 a 2km bestond
uit betonplaten met modder en 2 gladde bochten. Ik naderde mijn voorgangster en
haalde die in. De volgende 2 meiden zag ik ook voor me en liep langzaam op ze
in. Achter mij was echter op 40 sec het fietskanon Sarissa de Vries gestart. Na
4.8km kwam ze al voorbij denderen! Ze werd de winnares van de wedstrijd met een
gemiddelde van 41.1km/u! In het eerste deel wind mee reed ik 38-40km/u. Ik
begin me zorgen te maken over de weg terug. Dat zou wel weer eens moeilijk
kunnen worden om 30.0km/u te halen, zoals ik de afgelopen week had ervaren. De
teller bleek echter in de eerste ronde niet onder de 33.0km/u te gaan wat een
flinke meevaller was. Bij de doorkomst na de 1 ronde van 21km klokte mijn polar
een gemiddelde van 36.0km/u. Jeetje, zo hard heb ik vorig jaar slechts in 1
triatlon gereden. Bij alle anderen triatlons zat het tussen de 34.2 en
34.9km/u. De 2e ronde ging iets moeizamer met 35.5km/u maar ook daar was ik
super dik tevreden mee! Na 1.12.19 was ik na 42km (polar vond het 43km) binnen!
Fietskanon Rahel Belinga was de winnares in onze categorie met 38.3km/u
gemiddeld. Sarissa de Vries was de overall winnares met 41.1km/u gemiddeld.
vrijdag 30 maart 2018
'De mooiste maar zwaarste dag van m'n leven'
 |
| De marathonlopers van De Zandloper trotseerden een gevoelstemperatuur van -11 graden tijdens de drie uur durende training |
Zestien 'Zandlopers' trainen
voor marathon Rotterdam
Door Karin Stronks
AALTEN – Zestien leden van
hardloopgroep De Zandloper bereiden zich al maandenlang voor op de ultieme
prestatieloop: de marathon. Op zondag 8 april doen ze samen met duizenden
collega-sportievelingen mee met de 38ste editie van de Marathon van Rotterdam.
Merle Kleine Schaars (23) loopt voor het eerst een hele marathon, Vera Meinen
(34) doet voor de tweede keer mee.
Persoonlijk trainingsschema
Vorig jaar deden er vier
'Zandlopers' mee aan de marathon van Rotterdam, dit jaar vier keer zoveel.
Trainer en coach Henk Mengers begeleidt de zestienkoppige groep. Merle legt
uit: "Henk schrijft voor elke loper een persoonlijk trainingsschema, een
schema dat precies bij je past. Hij kent ons goed, weet hoe we lopen."
Mengers vult aan: "De groep traint twee keer per week samen, op maandag is
er techniektraining, elke zaterdag staat een lange duurloop op het programma.
De overige twee trainingen bepalen de lopers zelf. We hebben een appgroep
aangemaakt waarin we heel open zijn. Als het met één van de leden niet zo goed
gaat wordt dat benoemd. Zo houden we elkaar goed in de gaten en kunnen elkaar
steunen."
De kracht van de groep
Vera onderkent het belang van
de groep. Ze geeft aan: "We vormen een hecht team, we zijn allemaal heel
verschillend maar we hebben hetzelfde ultieme doel: de marathon van Rotterdam
uitlopen. We hebben bijvoorbeeld afgesproken dat we geen alcohol drinken
tijdens de intensieve voorbereiding. We peppen elkaar op als het moet. Iedereen
heeft zijn of haar dag wel eens niet, de kracht van de groep is hierin heel
belangrijk vind ik. Soms moeten we elkaar zelfs afremmen, als het tempo aan het
begin van een hele lange duurloop te hoog is dan melden we dat en we passen het
aan!" Vera vervolgt: "Vorig jaar liep ik mijn eerste marathon, ik heb
me toen gefocust op een eindtijd, de omstandigheden waren zwaar, het was warm.
Ik was ziek, moest overgeven, heb ontzettend afgezien. Toch heb ik genoten, van
alles, van het lopen en de hele entourage er omheen. Het was de mooiste maar
zwaarste dag van m'n leven… Dit jaar focus ik me nergens op en richt me
volledig op het uitlopen."
Geen 'vreemd' voedsel of drankje
Merle is drie jaar geleden
begonnen met hardlopen, samen met haar moeder. Vera loopt al elf jaar:
"Drie keer heb ik het lopen onderbroken vanwege een zwangerschap!"
Henk Mengers zegt: "Als je wilt trainen voor een marathon moet je minstens
drie jaar hardlopen in de benen hebben. In de zomer begint het al, driekwart
jaar voor de marathon. Dan bereiden we de lopers voor op een halve marathon. De
langste duurloop voor de 'Zandlopers' in de aanloop naar de marathon is drie
uur hardlopen. Sommigen leggen dan 27 kilometer af, anderen lopen 32 kilometer.
Ja, inderdaad, met de hele marathon moeten er nog twaalf tot vijftien kilometer
bij maar daar kun je niet voor trainen. Je moet die energie bewaren, sparen
voor de dag zelf." Hij vervolgt: "Alles is belangrijk tijdens een
marathon. Ik leg mijn lopers uit dat ze geen 'vreemd' voedsel of 'vreemde'
drankjes moeten aannemen, alleen water en je eigen eten en drinken gebruiken.
Je lichaam levert een topprestatie, alle dingen die anders zijn dan dat een
loper gewend is worden afgestoten."
Gedragen door het publiek
Merle kijkt erg uit naar haar
eerste marathon. Ze glimlacht: "Vorig jaar twijfelde ik nog en ben niet
verder gegaan met de voorbereiding na de halve marathon. Achteraf had ik spijt
en nam me meteen voor om dit jaar wel mee te doen. Het sociale leven staat nu
even helemaal in het teken van de marathon van Rotterdam van zondag 8 april, ik
ga er vanuit dat het absoluut de moeite waard is!" Vera weet: "De
laatste kilometers zijn het meest indrukwekkend. Je wordt gedragen door het
publiek…" (bron)
donderdag 29 maart 2018
Jaarvergadering AVA'70: 'Club is letterlijk en figuurlijk kerngezond'
 |
| Dirk ter Maat, 40 jaar lid van AVA'70 |
Spannend wordt het natuurlijk altijd, als het financiële verslag, de begroting
en de jaarcijfers op tafel komen. Penningmeester Linda Scholten is het slimste
meisje van de klas liet alle cijfertjes in minuscuul klein lettertype afdrukken
en toont dit vervolgens lachend op een groot beeldscherm. De toelichting is
meer dan verhelderend. AVA`70 staat er op financieel gebied ook uitstekend
voor. Er wordt jaarlijks fors afgelost, energiekosten behoren vrijwel tot het
verleden en er is voldoende geldelijke ruimte voor een feestje op zijn tijd.
Altijd fijn om te horen en het komt haar op een ovatie te staan, die tot ver
achter Bredevoort te horen moet zijn geweest. Tijd voor nog meer huldigingen.
Twee leden hebben een mooi en afgerond aantal jaren keurig aan hun
contributieverplichtingen voldaan en worden in de bloemetjes gezet. Een aantal
trainers hebben besloten te stoppen met lesgeven en worden met een fijne bon
bedankt voor bewezen diensten. En dan is er natuurlijk nog het afscheid van de
trouwen materiaalman, Sander Wikkerink, die exact een derde van zijn leven
zitting heeft gehad in het bestuur. Nu was dat voor hem een kwestie van
appeltje-eitje, want zijn slogan was al die jaren: Niks doen is de kracht van
het bestuur! Of zoiets… oftewel, de leden bepalen de koers, het bestuur voert
vervolgens uit en dat is natuurlijk een prima uitgangspunt.
Voorzitter
Rudi Meinen geeft aan dat de club zich blijft richten op het vergroten van de
kwaliteit, waarbij menigeen zich afvraagt, of dit nog wel kan. Wensen zijn er
wel. De vereniging zoekt naar uitbreidingsmogelijkheden buiten de baan, om het
parkeerprobleem in te dammen en het vizier te richten op de breedtesport.
Ruimte voor Core-toestellen en mogelijk in de toekomst zelfs uitbreiding van
het krachthonk, zijn zomaar wat ideeën, die spelen. Niet
zonder trots meldt Meinen nog even, dat AVA`70 in 2017 tenminste 34 (!!!)
activiteiten heeft georganiseerd voor jong en oud en dat de bijdrage en inzet
van het korps aan vrijwilligers daarbij
hartverwarmend was. De club scoort daarbij behalve bij eigen leden en
fans de nodige waardering, maar ook
punten in de wijde omgeving en deze ontwikkelingen worden op de voet gevolgd
door bijvoorbeeld de Atletiekunie en NOC-NSF. Zij zijn op zoek naar de sleutel
van dit succes en er is regelmatig contact om hierover met elkaar van gedachten
te wisselen.
Tijd
voor de rondvraag… En toen werd het stil in de zaal. Rudi pakte dit moment uiterst
slim op, voordat een onverlaat zich kon bedenken en ronde gelijk het eerste
gedeelte van de avond af. Klap erop en snel door naar een smaakvol vervolg,
namelijk een heuse bierproeverij door brouwerij Wentersch. Nu heeft men bij
AVA`70 niet zo heel veel met de buurgemeente Winterswijk, maar als er drank in
het spel komt, blijkt het ineens anders te worden. De proeverij bevatte 5
etappes, waarbij het gezondheidsaspect wel degelijk een rol speelde. Zo was er
een vruchtenbier, was er een extra hop-variant en vocht is natuurlijk sowieso
al erg belangrijk bij en voor hardlopers. Het personeel deed ook nog eens een
extra duit in het zakje om de schijf van 5 te promoten. Zo was er een lekker
kaasje, een oer-Hollands melk- en eiwitproduct en overheerlijke vleeswaren voor
de consumptie van dierlijke vitamines en mineralen. Tenslotte chips en nootjes
voor de koolhydraten en aanvulling van zouten. Natuurlijk werd het bij menigeen
dan ook weer wat later dan vooraf was gepland, maar net voor middernacht ging
het licht in het clubhuis weer netjes uit. Ongelofelijk,
hoe goed er door het fantastische bestuur was nagedacht om het thema van de
jaarvergadering 2017: “AVA`70, letterlijk en figuurlijk een kerngezonde
vereniging” in alle facetten tot
uitdrukking te laten komen! De
club gaat ook vast in 2018 wel weer scoren……..
Foto's van de ledenvergadering van AVA'70
 |
| Veel belangstelling voor de ledenvergadering |
Klik op de link voor de foto's van Nathan Posthumus
 |
| .....en gezellig was het ook |
Aankondiging van de 35e Paasloop in Kilder
 |
| De start van de 5 kilometer in 2017 |
Om 10.00 uur is de start van de 5,3 kilometer en om 10.45 uur de start van de 10 kilometer.
Beide afstanden bestaan uit één ronde en gaan gedeeltelijk door de mooie heuvelachtige Montferlandse bossen.
De deelnemers ontvangen als herinnering een doosje paaseieren.
Voor meer informatie klik op onderstaande link
inschrijven
site organisatie
Aankondiging van de 27e Paasloop in Lichtenvoorde
 |
| Paasloop 2014 |
De 5 en 10 km routes gaan via
de Vlinderbrug over zand- en asfaltwegen richting Lievelde. Ook hier is
rekening gehouden met de verkeersveiligheid. Ten opzichte van voorgaande jaren
hebben enkele wijzigingen plaatsgevonden. Op verzoek van deelnemers zijn de
starttijden een half uur vervroegd, zodat men eerder kan aanschuiven voor de
Paasbrunch. Tevens is de kortste afstand ingekort naar 1 km. Veel lopers in
Lichtenvoorde en omstreken hebben de Paasloop in hun agenda staan. Hopelijk
vinden de lopers ook dit jaar de weg naar Meekenesch.
Iedereen die op eerste
Paasdag, zondag 1 april, sportief bezig wil zijn is van harte welkom. Voor
zowel de jeugd, als voor de beginnende en gevorderde lopers is er een passende
afstand. (1, 2.5, 5 en 10 km). Er is genoeg parkeerruimte en voldoende
gelegenheid om je aan te laten moedigen door ouders, kinderen, familie en
andere supporters. Parkeren kan op de parkeerplaats bij Meekenesch en op de
carpoolplaats.
De Paasloop wordt mogelijk
gemaakt door de inzet van vrijwilligers, waaronder (ex)leden van Lopersgroep’90
en door sponsoren. Er wordt gebruik gemaakt van elektronische tijdsregistratie
en inschrijving vooraf is mogelijk. Start en finish zijn aan het Eschpark. Bij
zwembad Meekenesch kun je je binnen inschrijven en gebruik maken van douches en
kleedruimtes. Adres: Kerkhoflaan 5, Lichtenvoorde. Als er nog vragen zijn, kunt
u bellen naar Yvonne Konings: 06 55627958
Afstand: Starttijd: Inschrijfgeld:
1.000 meter 9.30 uur € 3,00
2.500 meter 9.45 uur € 3,00
10.000 meter 10.30 uur € 5,00
woensdag 28 maart 2018
Hoe ga je van een halve naar een hele marathon?
 |
| Hoe zorg je ervoor dat je die stap naar je eerste marathon op een verantwoorde manier maakt? |
Natuurlijk, als je halve
marathons loopt ben je al gewend aan langere afstanden. Maar toch is de stap
naar een hele marathon een indrukwekkende: de afstand wordt dan twee keer zo
lang! Hoe zorg je ervoor dat je die stap naar je eerste marathon op een verantwoorde
manier maakt?
Tip 1: Kies de juiste race
Wees kritisch bij het kiezen
van je eerste marathon. Kies er eentje die je aanspreekt en je daardoor
motiveert. Kies voor je eerste marathon bij voorkeur ook een marathon met een
vlak parcours. De uitdaging is zonder heuvels al groot genoeg!
Tip 2: Kies de juiste aanloop
De meeste trainingsprogramma’s
voor een marathon beslaan 16 tot 20 weken. Dat is lang genoeg om het aantal
trainingskilometers op te bouwen, maar biedt ook ruimte voor de dagelijkse
kleine tegenslagen in het traject. Omdat marathontraining een groter beslag
legt op je tijd is het verstandig een periode te kiezen waarin je die tijd ook
daadwerkelijk hebt. Bijvoorbeeld de zomerperiode ter voorbereiding voor een
herfstrace.
Tip 3: Kies het juiste plan
Er zijn veel
marathontrainingsprogramma’s. Het beste is om een te kiezen, die nauw aansluit
bij de manier waarop je traint voor de halve marathon. In dat programma kan de
eerste week erg lijken op je huidige trainingsintensiteit. Vervolgens kun je
het daarna opbouwen. Een goede aanpak is om een
programma te kiezen met minimaal drie tot vier trainingen, een
langeafstandsloop van 32-33 kilometer en ruimte voor crosstraining zoals
fietsen. Dat helpt om overbelasting en blessures te voorkomen.
Tip 4: Ren langer
De sleutel om lange afstanden
goed te lopen is om de juiste afstemming te vinden voor je lichaam en je
trainingsintensiteit. Daarom is het goed om te trainen op het ontspannen niveau
dat je nog kunt praten tijdens het lopen. Dit betekent voor sommigen langzaam
lopen, voor anderen om hardlopen en wandelen in intervals af te wisselen. Qua opbouw is het goed om je
langeafstandsloop elke twee weken met 1,5 tot 3 kilometer te verlengen. Ook is
het goed om die loop om de twee weken te houden, zodat je lichaam voldoende kan
herstellen.
Tip 5: Loop efficiënter
Een goede manier om lange
afstanden te lopen zonder stress – emotioneel of anderzins – is om je
langeafstandsloop met intervals te doen. Het breekt de lange afstand geestelijk
in delen op. Bovendien is het wandeldeel een mini-herstelperiode voor je
lichaam. Een goede interval is 8 minuten hardlopen en 1 minuut wandelen. Je
zult merken dat je sterker wordt door het op te breken.
Tip 6: Eet de olifant stukje
bij beetje
Trainen voor de marathon kan
ontmoedigend zijn. Zorg er daarom voor dat je trainingsprogramma goed zichtbaar
voor je is en houd je vorderingen bij. Zodat je moed krijgt door de stappen die
je al hebt gemaakt. Breek de lange afstanden ook in stukjes en laat
bijvoorbeeld via je mobiel of horloge elk kwartier een signaal horen zodat je
weet wat je al hebt gedaan.
Tip 7: Doe het samen
Lange afstanden alleen lopen
is niet leuk, laten we daar eerlijk over zijn. Zoek daarom vooral voor die
lange afstanden een loopgroep of een trainingsmaatje. Gedeelde smart is halve
smart moet je maar denken...
Tip 8: Kies een realistisch
doel voor je eerste marathon
Maak geen obsessie van je
eindtijd, maar probeer vooral te genieten. En als je dan toch een doel wilt:
streef ernaar om sterk te finishen. Dat is meer dan voldoende voor je
marathondebuut!
dinsdag 27 maart 2018
A-groep AVA'70 zwaait trainer Theo Stronks uit
 |
| De dinsdagavondgroep van Theo (foto Hans Prinsen)
Zittend
op de schouders en onder luid applaus werd Theo Stronks gisterenavond door zijn
A-lopers van de baan afgedragen. De uiterst sympathieke trainer nam na 6
seizoenen afscheid en dat wilden zijn loopmaatjes zeker niet ongemerkt voorbij
laten gaan. Een commissie was in het leven geroepen om een prachtige avond te
organiseren en dat lukte volledig. De laatste training verliep echter wel wat
anders dan Theo zich had voorgesteld, toen zelfs ineens zijn oudste zoon Emiel
tussen de atleten de baan op kwam. Ook de paparazzi was aanwezig en Stronks had
direct al in de gaten, dat hij de regie deze bijzondere avond aan anderen moest
laten. Om toch nog zijn eigen inbreng te hebben, begon de trainer met een
voordracht over zijn klus, die een kleine 6 jaar mocht duren met veel
hoogtepunten, maar ook enkele tegenvallers. Toen de training net 3 kwartier
gevorderd was, besloten anderen dat het ook al wel mooi geweest was en
hoofdschuddend droop de trainer af richting het clubhuis, waar na de douche het
slotfeest zou plaatsvinden.
Uiteraard waren ook zijn vrouw en kinderen uitgenodigd
en na de koffie werd het tijd voor de officiële plichtplegingen. Wie anders dan
spreekstalmeester Dirk Vreman beet het spits af, om de carrière van Theo
Stronks op bijzonder humoristische wijze te schetsen. De bomvolle zaal genoot
met volle teugen en “het slachtoffer zelf”, hoorde het betoog hoofdschuddend
aan. Natuurlijk waren er vele punten van herkenning, maar af en toe was de
waarheid een beetje ver te zoeken. Daar maalde echter niemand om. Op de
achtergrond was op een scherm de loopbaan als trainer ook visueel gemaakt met
tientallen foto`s en opvallend was daarbij dat bij tal van plaatjes de
gezelligheid troef was. Daarin schuilde ook altijd de kracht van Theo als
trainer: het hardlopen is een prachtige hobby, maar het plezier staat voorop. Uiteraard
horen bij een afscheid ook cadeaus en daar ontbrak het zeker niet aan. Bloemen
voor zijn vrouw Adrie, die haar man de afgelopen jaren toch minimaal 287 dinsdagavonden
moest missen. Een smakelijke attentie van het B-peloton, dat als kweekvijver en
vangnet fungeerde van de A-groep. Een schitterend ingelijste groepsfoto van
zijn trainingsgezelschap en een envelop met inhoud om samen met zijn vrouw een
nachtje door te brengen in de stad, waar het volgens Theo allemaal gebeurt,
Rotterdam. De voorliefde voor zijn cluppie Feyenoord heeft Stronks bij AVA`70
nooit onder stoelen of banken gestoken. Dit leverde hem altijd enorm veel
hoongelach op…tot vorig seizoen.
Even na negen uur, toen de drank al volop
vloeide, de nootjes al op tafel stonden en de hapjes van Kroesen smakelijk naar
binnen werden gewerkt, volgde de volgende verrassing. Zijn muziekmaatjes van de
Glazen Boterham waren gearriveerd om speciaal voor deze gelegenheid een ode te brengen
aan hun Theo. Uiteraard kennen ze de emotionele Stronks erg goed, dus voor
aanvang werd hem gelijk al een handvol tissues overhandigd. Speciaal voor dit
afscheid als trainer was er een lied in elkaar gezet en zonder te oefenen, werd
dit feilloos ten gehore gebracht. Het werd voor even muisstil in het dampende
en overvolle clubhuis. Af en toe draaide Stronks het hoofd iets af en wie goed
keek, zag zijn vochtige ogen van ontroering, prachtig gewoon! Gelukkig voor Theo
werd het daarna luchtiger en mocht hij nog even uit volle borst meezingen. De
avond vorderde en Stronks kwam ogen en oren tekort om alles aan te horen en
iedereen te bedanken voor de bijdrage aan dit prachtige afscheidsgebeuren. Even
voor twaalf uur werd Theo thuis afgeleverd door de organisatie. De oud-trainer
zal een onrustige nacht hebben gehad, dat is wel zeker, maar ook met volle
tevredenheid terugkijken op een prachtige avond, waarbij zijn A-lopers op
uitbundige wijze afscheid namen van hem als trainer. De waardering voor Theo
Stronks was altijd enorm groot en dat heeft hij geweten ook!
|
Prachtig afscheid voor Theo Stronks
 |
| Theo Stronks (foto Vanessa Wassink) |
Op de bar staan soesjes en
tompoezen, de koelkast puilt uit met flessen bier en Theo's muzikale vrienden
van 'De Glazen Boterham' zitten al klaar om hun kameraad warm te onthalen. De
sfeervolle liederen gallen door het clubgebouw. De laatste training waar Theo
de touwtjes in handen had is in stijl afgesloten. Het clubcafé is tot de nok
gevuld met leden, wat aangeeft hoe populair de 62-jarige oefenmeester is. Hij
wordt overladen met complimenten en mooie woorden. Op een groot scherm worden
foto's geprojecteerd, geregeld wordt er vreselijk gelachen om één van de
plaatjes, die stuk voor stuk een anekdote met zich meebrengen. Zoals het hoort
zorgen een aantal van zijn pupillen ervoor dat Theo na afloop van het feestje
veilig wordt thuis gebracht.
Als hij in 2012 aan zijn taak
als trainer begint, is het aantal atleten in zijn groep nog vrij beperkt. Nu,
zes jaar later, barst de wedstrijdgroep uit zijn voegen. Vanuit de hele regio
komen er hardlopers naar Aalten. De laatste jaren zijn er zelfs drie Duitse atleten
gaan trainen onder de vleugels van Theo Stronks. Stronks onderscheidt zich met
zijn tomeloze enthousiasme en betrokkenheid. Na een goede prestatie kan iedere
atleet een persoonlijk mailtje verwachten waarin de loper uitvoerig wordt
gecomplimenteerd, dit was iets wat door de atleten enorm op prijs werd gesteld.
Hoewel zijn lichaam de laatste
jaren niet altijd meewerkt, heeft Theo in het verleden zelf enorm hard gelopen.
Hij dook drie keer onder de magische grens van drie uur op de marathon, een
prestatie die niet veel leden van Ava'70 hem kunnen navertellen. Zijn
karakteristieke loopstijl, waarin hij zijn hoofd op zijn schouder legt, is in
het hardloopwereldje alom bekend. Nu hij weet dat er goede opvolging klaarstaat
om zijn taken over te nemen, kan hij 'met een gerust hart afscheid nemen als
trainer'. De komende jaren blijft hij lekker hardlopen en wellicht, als zijn
lichaam het toelaat, staat er ooit weer een marathon op het programma. (bron)
Erwin Wamelink
zondag 25 maart 2018
Verslag van de 13e Venloop in Venlo
 |
| Cindy Brusse, Rinke ter Haar en Patrick Weijers |
De eerste 5km ging voorspoedig, de 2e 5km voelde al wat strammer, de 3e 5km voelde als de 2e en niet slecht dus. Maar dan.... Ondanks 4 hydrogels en 3x een korte wandel om tenminste een halve beker vocht leeg te drinken ontstonden er toch vanaf 18km krampverschijnselen! En bij 20km moest er even 10m gewandeld worden toen de kramp er in was geschoten. Daarna was het hopen om de finish toch met een redelijke snelheid te kunnen bereiken. Gelukkig niet nog een keer moeten wandelen. Wat een mooi evenement was het! Overal bandjes en rijen dik publiek! En het weer was ook top!
Na de finish wel snel wat warms aangedaan, want zo'n nat pak (Na opfrissen bij finish) koelt af. Ik had de onderbroek nog net niet aan en....weer kramp, nu in bovenbeen. Daar stond ik dan, beschut achter een paar open lockertjes in een verder open ruimte. Na de boel toch aan te hebben gekregen gingen we terug met de pendelbus naar het voetbalstadion. Rinke en Patrick gingen douchen en ik zou thuis een bad nemen (Daar lig ik nu in :-). Tijdens het zitten was daar weer een krampmoment, nu boven in mijn buikspier. Toen maar gaan liggen en werd niet veel later opgehezen door de 2 schone mannen! Het evenement afgesloten met een mcFlurry bij de Mac, jammie!
Het was een mooie dag! Toch zou ik nog wel binnenkort een aanval willen doen op mijn PR. En dat dan na wel een goede voorbereiding in de week ervoor, wat inhoudt niet bij een restaurant eten waar de darmen tijdelijk op hol van gaan.
Cindy Brusse
Zesde plaats Gert-Jan Wassink bij NK halve marathon in Venlo
 |
| Gert-Jan Wassink |
In Noord-Limburg is Gert-Jan
zondagmiddag zesde geworden op het Nederlands kampioenschap halve marathon, dat
gelopen werd tijdens de Venloop. Op ruim anderhalve minuut van winnaar Bart van
Nunen finishte hij in een eindtijd van 1.05:35 uur. Daarmee kwam hij
drieënveertig seconden tekort voor een podiumplaats. “Ik kwam hier voor een
medaille en dat valt dit ontzettend tegen. Het ging niet goed vond ik en ik was
dan ook behoorlijk teleurgesteld na de finish.”
De wedstrijd werd live
uitgezonden op L1 en kijkers zagen Gert-Jan lange tijd juist wel in het groepje
lopen met de uiteindelijke kampioen, Van Nunen. “Die eerste tien kilometer ging
het ook super makkelijk”, kijkt hij terug. “Ik zat lekker in het ritme en we
hadden een mooie groep. Achteraf gezien was dat niet handig. Ik had wat meer
gedoseerd moeten lopen in het begin, want nu mistte ik een beetje een
eindschot. In plaats daarvan ging het kaarsje uit.” Was dat dan een fout? “Ja, ik
maak hier van de ene kant een domme fout door mee te gaan, want mijn kracht is
normaal om van achteruit te lopen. Van de andere kant wil je ook meegaan voor
de medailles en dat deed ik. Ik ging namelijk mee met de eerste drie
Nederlanders. Maar ja, dan moet je na twaalf kilometer lossen en toen werd ik
ook nog ingehaald.”
Gert-Jan had daarnaast ook nog
te maken met wat fysieke problemen. “Na die eerste tien kilometer heb ik niet
meer ontspannen kunnen lopen door een heel grote blaar onder mijn voet, maar
dat is geen excuus. Het zorgde er denk ik wel voor dat ik mijn benen wat anders
ging belasten, doordat je dan toch wat anders gaat afzetten. Dat was wel even
shit en mijn tweede tien kilometer ging ook maar in 31 minuten.”
Toch was het ook zeker niet
allemaal negatief. “Met het oog op de marathon is dit op dit moment een prima
tijd en het was ook weer een goede prikkel. Over twee weken loop ik in Madrid
de halve marathon. Ik hoop dat ik daar een stuk beter ben en zal dan ook
rustiger starten en slimmer gaan lopen. Dan wil ik een negatieve split lopen en
in het tweede stuk een beter eindschot hebben. Ik zou heel tevreden zijn als ik
daar een 1.04 kan lopen.” (bron)
Uitslagen van de 13e Venloop in Venlo
 |
| AVA'70 massaal aanwezig in Venlo Klik op de link voor de uitslagen uitslagen site organisatie    |
Laatste heuveltraining van trainer Theo Stronks
 |
| Groepsfoto van de heuveltraining in Beek
Zondagmorgen 25 maart was de laatste heuveltraining van Theo Stronks in Beek. De trainer die na zes jaar afscheid neemt van zijn groep had een pittig parcours uitgezet in de heuvels rond Beek. Komende dinsdagavond neemt hij definitief afscheid op de baan in Aalten. Theo bedankt voor je inzet in de afgelopen jaren.
|
Uitslagen van de 24e Engelse Mijlenloop in Haaksbergen
 |
| Veel Aaltenaren aanwezig op de Engelse Mijlenloop in Haaksbergen |
Klik op de link voor de uitslagen
 |
| Henk Mengers (rechts) |
zaterdag 24 maart 2018
Verslag van de 2e Gaanzeloop in Gelselaar
 |
| Melchior van de Pol (320) aan de start van de 10 Engelse Mijl |
Het programma:
13.15 uur: 16,1 kilometer = 10
EM
13.30 uur: 5,5 kilometer
13.40 uur: 10,5 kilometer
15.00 uur: 2,5 kilometer.
Start en finish waren op
Sportpark de Benneker aan de Driessenweg 27 te Gelselaar. Het parcours was voor
circa de helft onverhard en voer over smalle asfaltwegen en onverharde wat
zompige zandpaden door het schitterende Gelderse coulisselandschap. Het traject
ging langs oude boederijtjes en over paden en wegen waar het leek alsof de tijd
had stilgestaan. Een pittige ronde vanwege de vele wat modderige onverharde
paden. Met een temperatuur van circa 10 graden, droog weer en een zonnetje
waren de weersomstandigheden ideaal. Wel stond er nog wat wind.
Gelselaar is een Gelders
kerkdorp gelegen aan de grens met Overijssel. Het dorp met circa 700 inwoners
behoort tot de gemeente Berkelland. Het kerkdorp is opgenomen als pilot-project
"Belvoir" in het Gelderse provinciale cultuurhistorische beleid. De
bedoeling daarvan is enerzijds het cultuurhistorisch interessante
essenlandschap rond Gelselaar als beschermd dorpsgezicht te bewaren en
anderzijds nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken.
Gelselaar werd in 2013
aangemerkt als beschermd dorpsgezicht. " Borculo is een stad, Geesteren is
nog wat, Gelselaar is een gaanzegat ", zo gaat een oud, spottend rijmpje.
Gelselaar is trots op deze spotnaam, want de vele ganzen die in vroegere tijden
op de drassige grond langs de Schipbeek werden gehouden, zijn een
inspiratiebron van veel activiteiten, zoals het aanbieden van het Eerste
Ganzenei aan de burgemeester, de jaarlijkse Gaanzemarkt en daarbij de
verkiezing van de Beste Gaanzehoedster. De ganzen kregen extra varkensvoer en
als ze vet genoeg waren, gingen ze lopend naar de ganzenmarkt in Goor of
Deventer. In Gelselaar staat een prachtig bronzen beeld van drie ganzen. Met
recht: een echt ganzendorp met vele activiteiten die de herinnering aan de
voormalige ganzen houderij levend houden.
Doordat esdorp Gelselaar
gevrijwaard is gebleven van doorgaande wegen en andere ingrijpende
veranderingen is het esdorp een karakteristiek voorbeeld, waarin het verhaal
van de landbouwgeschiedenis van Oost-Nederland voort leeft. Net buiten Gelseaar
ligt de vijf eeuwen oude Saksische pannenkoeken boerderij " Erve Brooks
". Naast de waterstaatskerk bevindt zich een idyllisch stukje Gelselaar
met smalle straatjes rondom de kerk. Vrij snel na de start formeerde zich een
kopgroep met mijzelf, Harald Huijssoon uit Nijverdal en de zeer jonge
voetballer Bart Besselink uit Geesteren. Bepaalde het tempo en verrichtte samen
met Huijssoon het kopwerk. Besselink bleef volgen. Dit scenario zou circa 13
kilometer duren.
Besselink zette in de veertiende kilometer twee snelle
demarrages in die beslissend waren. Het gat was niet meer te dichten en
voetballer Besselink won overall in 1.00.23. Finischde zelf als derde
overall en eerste veteraan in een geregistreerde eindtijd van 1.01.06 op
gepaste afstand van de winnaar. Huijssoon klokte 1.00.55. Mooie race die in de
laatste kilometers werd beslist. Tevreden met deze prestatie op een pittig
traject. Soepel verloop van de race met goed aanvoelende benen.
Melchior van de Pol
Foto's van de 2e Gaanzeloop in Gelselaar
 |
| Danny Boom (geel shirt) |
Klik op de link voor de foto's van Henk Klein Hazebroek
 |
| Melchior van de Pol |
Fraai staaltje clubliefde bij klusdag AVA'70
 |
| Tijdens de klusdag werden ook de reclameborden gesopt |
Het is
inmiddels als een echte traditie aan het worden! De laatste zaterdag van maart
is gereserveerd voor de Grote Klusdag bij AVA`70 en dit keer stond de 4e
editie op de kalender. Walter Vaags is de verantwoordelijke man voor dit
jaarlijkse gebeuren en voor deze editie had hij maar liefst 30 klusbriefjes
gemaakt, voor evenzoveel klussen. Het leek een schijnbaar onmogelijke opdracht
om dit allemaal in 1 dag te fixen, maar wie niet waagt…… moet Vaags gedacht
hebben. Vanaf een uurtje of 10 voor negen, druppelden de eerste klussers al het
clubhuis binnen en werden verwelkomt met een dampende bak koffie. De groep
groeide en groeide en de kwaliteit nam ook steeds maar verder toe. Een keur aan
kwaliteiten van jeugd tot dik 72 jaar, meldde zich bij de uitvoerder en er werd
een begin gemaakt met een keur aan werkzaamheden. De materiaalcontainers werden
opgeruimd, de reclameborden gesopt, de verspringbakken aangeharkt, het blad van
de baan geblazen en het mos van het tegelpad gekrabd. Ook het clubgebouw moest
er aan geloven. De ramen werden gelapt, op het dak werd alles gecontroleerd en
schoongemaakt, de verlichting in het gebouw van nieuwe lampen voorzien en de
bestuurskamer van een nieuw sauskleurtje voorzien.
Intussen
was in de keuken het cateringteam druk doende met de voorbereidingen van een
geweldige lunch. Het klusteam bestond inmiddels uit dik 40 man en vrouw en als
je de hongerige magen wilt vullen, moet er wel wat klaar staan. Ook hierin blijkt men bij AVA`70 uit te blinken, want de
vrijwilligers schoven gewillig aan voor de 5 gangen-maaltijd van de allerbeste
kwaliteit. Terecht werd de keukenploeg uitgebreid bedankt voor hun kook- en
bakkunsten. Na dit smakelijke oponthoud werden de puntjes nog even op de
overbekende i gezet en klushoofd Walter zag het allemaal glimlachend aan. Trots
gaf hij aan, dat dit toch maar mooi even bij AVA`70 mogelijk is en de klussers
hebben zelf nog het nodige plezier ook. Ruim voor sluitingstijd bleek het gros
van de klussen geklaard te zijn en kan de conclusie worden getrokken, dat met
geweldig teamwork het complex er weer schitterend bij ligt.
Abonneren op:
Posts (Atom)