Debuut Montferland Night Trail succes!
Zaterdag 21 december was het debuut van de Montferland Night Trail.
Al een tijdje geleden was de inschrijving gesloten wegens het bereiken van de
limiet van 300 deelnemers. In één van de laatste nieuwsbrieven van de
organisatie werden meerdere plekken genoemd waar je kon parkeren, maar die een
stukje lopen van de start waren. Ik was ook benieuwd of en hoe de organisatie
300 mensen in een voetbalkantine dacht te kunnen stouwen en hoe de route
bepijld zou zijn.
Zo vertrok ik vol goede moed met een aantal
clubgenoten bijtijds richting Stokkum en tot onze verbazing konden we gewoon
nog bij de voetbalclub parkeren. Het was er al een drukte van belang met
kinderen die al vol spanning rond renden met een hoofdlampje op. Er was nl. ook
een jeugd Night Run. Na het nummer opgehaald te hebben genoten we van een kopje
koffie (1 euro, kom daar maar eens om in het café). Even een rondje over het
terrein maken om de stands van Inov-8 en een buitensportzaak te bekijken en
verlekkerd naar nieuwe schoenen te kijken. Je kon overigens gratis een paar
testschoenen van Inov-8 aandoen en daar de wedstrijd mee lopen, wat een mooie
service.
Langzamerhand werd het inmiddels drukker met
deelnemers, zo kwam AVA’70 met maar liefst 17 mensen opdraven. Verder waren er
niet alleen veel mensen uit de regio, maar bleek dat er liefhebbers uit het
hele land naar het oosten des lands getrokken waren om een eindje in het donker
te rennen. Daaruit blijkt wel dat het verschijnsel Nighttrail iets bijzonders
is. De kantine en de kleedkamer puilde inmiddels uit van de mensen en de
gebruikelijke rijen voor de wc’s werden dan ook al snel gevormd. De sfeer was
echter opperbest, iedereen was met elkaar aan de klets (waarschijnlijk om de
specs van de koplampjes te vergelijken).
Iets voor 19:00 uur trok de hele meute naar buiten
voor de start. Vooraf kon je al zien in welk groepje van 5 je ingedeeld was en
hoe laat je zou moeten starten. Om drukte bij de start en valpartijen te
voorkomen werd er nl steeds met een klein tijdsverschil gestart. Ik startte om
19:09 en hoewel de startprocedure enigszins chaotisch aandeed kwam toch
iedereen precies op tijd weg. Plusje voor de organisatie, want al vanaf het
begin liep ik eigenlijk met volop ruimte waardoor ook de reflecterende pijlen
duidelijk te zien waren. Er hingen er ook voldoende, waardoor je eigenlijk
nooit het gevoel had dat je verkeerd liep.
Na het dorp uitgelopen te zijn doken we al snel het
bos in en kwamen we bij de eerste klim. Hier kon je een lint van dansende
lichtjes naar boven zien bewegen, mooi gezicht. Na een stukje met klimmen en
dalen begon ik wat hoger in de ademhaling te komen en vroeg ik me af of ik niet
te snel gestart was. Gelukkig kwam er een stuk met lange zandpaden waarop ik
prima kon herstellen en ik zat al snel weer uit te kijken naar de volgende
heuvels en hopelijk wat singletrack paadjes. Dat viel een klein beetje tegen.
De route volgde de wat grotere paden, misschien voor de veiligheid of mogelijk
dat er geen toestemming voor was. Als je wat vaker in het Montferland getraind
hebt (zoals ik) weet je dat er een hoop mooie paden gemist zijn.
Niet dat dat een groot nadeel was overigens. In het
donker herkende ik nl. eigenlijk geen enkel pad en had ik bijna de hele weg
geen idee waar ik was. De organisatie had echter een groot aantal vrijwilligers
opgetrommeld en die waren her en der in het bos neergezet om verdwalen te
voorkomen en mogelijke uitvallers meteen op te vangen. Zo werd mijn clubgenoot
aan een reserve koplamp geholpen nadat die van hem het opgaf, en hij in het
donker zijn weg moest vinden. Een groot compliment voor deze vrijwilligers die
koude wind en regen trotseerden om ons een leuke avond te bezorgen!
Op de helft van de route was bij Hotel Montferland een
verversingspost geregeld. Hoewel ik door het frisse weer niet echt dorst had,
was een slokje thee en een stuk chocolade een welkome versnapering. Tevreden
knabbelend vervolgde ik mijn weg door het donkere bos. Af en toe haalde ik
mensen in en had ik tijd voor een praatje. Aangezien ik zelf al een tijdje door
knieklachten geplaagd wordt had ik me voorgenomen het kalm aan te doen en me te
focussen op een nette barefootstyle techniek. Dat er altijd mensen zijn die dat
verder door kunnen voeren bleek wel uit het feit dat er iemand was die de loop
op blote voeten deed (en me ook nog eens ruim voor bleef). Daarnaast werd ik
ook regelmatig voorbij gedenderd door snelle deelnemers met een flinke
lichtbundel op hun hoofd, waardoor het wel leek of er stropers in het bos bezig
waren.
Ruim na de verversingspost kwam ineens Huize Berg in
beeld. Het kasteel werd mooi verlicht en was een soort van baken, terwijl wij
een aantal lussen in het gebied er omheen deden. Waarschijnlijk liepen we o.a.
door de Plantage, maar in het donker was dat allemaal niet te herkennen. Dat
maakte het toch ook wel spannend allemaal. Op het laatst mochten we nog even
een weiland naar beneden doorsteken door een lint op de grond te volgen. Tussen
de koeievlaaien door in vol tempo naar beneden in het donker was een aparte
gewaarwording.
Kort daarna was het eigenlijk al weer klaar, het
bordje bebouwde kom van Stokkum kwam in beeld en toen waren we al weer bij de
finish. Veel te snel afgelopen, ik vermaakte me nog kostelijk. na de finish
kregen we een flesje aangeboden en nu had ik best dorst. Een flinke slok kwam
er echter bijna net zo vlot weer uit. Een Erdinger Alcoholfrei na de finish ben
ik al bijna gewend, maar een Stender Red Orange is wel een hele andere
categorie. Brr, alleen voor liefhebbers denk ik. Nadat ik me had omgekleed
kreeg ik in de kantine een lekkere pannenkoek, dat smaakte me een stuk beter.
Ook de erwtensoep was lekker en zo was ik al snel weer helemaal het mannetje.
In ‘onze’ hoek van de kantine werd het al snel heel
gezellig, sterke verhalen deden de ronde onder het genot van een flesje en er
werd heel wat afgelachen. Iedereen was het er over eens dat de organisatie een
prachtig evenement had neer gezet. Top uitgezet, vriendelijke vrijwilligers
overal en alles klopte gewoon. Een schoolvoorbeeld van hoe een kleine groep
mensen samen een geweldige trailrun kunnen organiseren. Wat mij betreft zeker
een vervolg waard, en als ik zo om me heen hoorde was ik daar zeker niet de
enige in. Ergens in de zomer lijkt het me ook leuk, een Midsummer Night
Trail bijvoorbeeld.
Sportieve groet, Andre Bleumink
4 opmerkingen:
Mooi verslag, al smaakte mij het biertje wel
Ja die smaakte mij ook prima Gerdie, Andre bedankt voor het verslag.
Ja was een topper zeker voor herhaling vatbaar groet linda
Het was een mooie trail. Dit kan wel eens een verslaving worden!! trailen mooi man.!
Een reactie posten