Column: Erwin’s zin en onzin - deel 18

Walter Vaags, de grote knuffelbeer van AVA' 70

Walter Vaags spin in duister web

‘Hand in Hand Kameraden’ zingen op de Amsterdamse Wallen is not done. Met bakstenen of stokken het parcours van de Elfstedentocht molesteren is helemaal een doodzonde en met een motortje in de fiets de Ronde van Vlaanderen winnen is eveneens uit den boze. De sport kent een aantal geschreven en ongeschreven regels waaraan je je hebt te houden. Binnen de atletiek is dat niet anders. Dat sommige Ava-leden deze regels aan hun laars lappen leek ondenkbaar, maar niets is minder waar.

Ava-leden zijn over het algemeen zeer integer. Met de regels wordt zorgvuldig omgegaan en maar een enkeling pist wel eens naast de pot. Deze week lijkt aan de goede naam één Ava-lid definitief een einde te komen. Er is geheuld met de vijand!

Na de baantraining van afgelopen dinsdag trek ik mijn jas aan en pak mijn tas uit de ‘tassenkast’. Ik duw de klink naar beneden om het AvaCafe te verlaten, tot mijn oog plots op iets felblauws valt. Wat is dat? Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en haal het blauwe voorwerp, dat goed verstopt ligt, tevoorschijn. Het is een sporttas. Maar niet zo maar een sporttas, het is een tas van Argo Atletiek! Dit is een concurrerende vereniging uit Doetinchem. Er steekt een map met papieren uit een zijvakje. Zonder na te denken trek ik de map uit de tas en wat ik daarin aantrof was verschrikkelijk.

De map zat vol met mails, uitgetypte telefoongesprekken en diverse notulen. Steeds terugkomende namen in de papieren zijn die van Henk Woolschot (Argo), Gerard Jansen (Atletico 73), Harry Grevers (AV Archeus) en ene Henk M. van Loopgroep Zandloper. De mails waren allemaal gericht aan ‘trailrunner 01’. Dit is duidelijk een codenaam. Aan de inhoud van de paperassen was goed te zien dat er een Ava-lid was betrokken bij de gesprekken. Ongetwijfeld is ‘Trailrunner 01’ het Ava-lid.

Ik besluit me in de meterkast te verstoppen. Omdat ik heel atletisch en soepel ben pas ik daar moeiteloos in. Vanuit hier kan ik de eigenaar van de sporttas ongezien op heterdaad betrappen. Anita en Frank Ross laten de tas links liggen. Ook Tonny Baten, Henrie Drenthel en Ronald Pastoors gaan met een andere sporttas naar huis. Net voordat ik de kast weer wil verlaten, komt Walter Vaags uit het AvaCafe. Het zal toch niet? Is de grote knuffelbeer van Ava’70 de verrader? Ik geloof mijn ogen niet. Zonder blikken of blozen pakt Walter de tas en verlaat het pand. Hoe is dit nu mogelijk? Walter, de man met het meest betrouwbare gezicht van de club. Echt het type ‘steun en toeverlaat’. Is hij de spilfiguur binnen deze louche organisatie?

Ik bedenk me dat ik de map met papieren niet terug heb gestopt in de tas. Ik citeer een paar stukjes uit de mails. “Hallo Trailrunner 01. Bedankt voor de bouwtekeningen van het clubgebouw. Hier kunnen wij ook wel wat mee. Groetjes Harry.” Henk Woolschot schreef op 12 januari: “Trailrunner 01!! We moeten nu toch echt onze slag slaan. Probeer anders wat informatie los te krijgen bij jouw goede vriendin Evelien.” Henk M. schreef: “Hey Trailrunner 01 Als we die vereniging echt imagoschade willen aanbrengen, moeten we ook de verenigingen over de grens bij ons plan betrekken.”

Het lijkt erop dat een aantal Achterhoekse Verenigingen samenspannen tegen Ava’70. Maar wat is precies hun doel? Wat is de rol van Walter Vaags? En wie is eigenlijk die Henk M? De komende tijd moet er hard gezocht worden naar antwoorden op deze vragen. Want dat het succes van Ava’70 wordt bedreigd, is wel duidelijk!