Column: Erwin’s zin en onzin - deel 52

Ik ga naar bed met Rens Kroes!

Gezond eten, voldoende beweging en ontspanning. Dit is de levensstandaard van de nieuwe Erwin Wamelink. Een jarenlang gevecht om mijn leven op de rails te krijgen, is ten einde. Balans is het sleutelwoord. Sinds de ontmoeting met Rens Kroes weet ik eindelijk wat écht leven is. Ik ga met Rens naar bed en ik sta er mee op.

Rens Kroes is een vrouw met idealen. Ze wil Nederland gezonder maken en hier heeft zij haar eigen methode voor ontwikkeld. Deze spontane HealthCoach schreef een fantastisch boek: Powerfood. Ik zie dit als de Bijbel van de 21^e eeuw. Op een geweldige manier wijst, het jongere zusje van topmodel Doutzen Kroes, je de weg naar een gezonder leven. Het boek heeft niet alleen mijn ogen maar ook mijn hart geopend. Gevarieerd, clean en voedzaam. Drie woorden die onlosmakelijk met mijn voedingspatroon zijn verbonden. Kunstmatig voedsel uit potjes, zoete troep vol suiker en cholesterolverhogende dikmakers zijn uit mijn leven verbannen. Mijn eetpatroon bestaat alleen uit natuurlijke en onbewerkte producten.

Het eerste effect van mijn nieuwe levensstijl, het is geen dieet maar een levenswijze, merkte ik op het toilet. Waar mijn ontlasting in het verleden erg papperig en flinterdun was, leg ik nu moeiteloos een 15 centimeter lange sigaar in de pot. Mijn dag begint al vroeg, rond een uur of 6. Ik bruis van de energie, dus uitslapen is er niet meer bij. Eerst wat brandstof om mijn motortje aan de praat te krijgen. Mijn favoriete brandstof is de ‘Gojibessen-shake’. Een handjevol gojibessen, een theelepeltje Chiazaad, een snufje lijnzaad, een flinke hoeveelheid bosvruchten en shaken maar! Heb ik een keer geen zin in een ‘Gojibessen-Shake’, neem ik een vezelrijk glaasje tarwegrassap. Mocht ik in de ochtend écht honger hebben, neem ik een grote bak sojayoghurt met havermout en cashewnoten. Lekker smullen in de ochtend, is de basis van een vruchtbare dag. De borrelnootjes komen bij mij ’s avonds niet meer op tafel. Heb ik na een dag hard werken ‘lekkere trek’, trakteer ik mezelf op een schaaltje ‘boerenkoolchips’.

Ik probeer alles uit mijn hardloopcarrière te halen. Ik deed er veel aan om mijn grenzen te verleggen, maar zonder succes. Sportdieet na sportdieet passeerde de revue. Voedingssupplementen, spreeksessies bij sportpsychologen, tot op heden levert het allemaal bar weinig op. Tot ik op een dag in de wandelgangen van mijn atletiekvereniging de naam Rens Kroes hoorde vallen. Enkele clubgenoten zweren bij dit meisje en ik dacht: baat het niet, dan schaadt het niet. De effecten zijn echt ongelooflijk. Sportief gezien legt Rens Kroes mij geen windeieren. Ik behoor al bijna bij de subtop van de recreanten van Ava’70! Naast mijn verbeterde sportieve prestaties is ook mijn aura opgepoetst. Ik ben een ander mens.

Onlangs ging ik met een stel vrienden naar Stegers, een sfeervol restaurantje in Aalten. Heel gezellig natuurlijk, maar wat staat er op het menu? Ik schrok mij een hoedje. Volvette producten als slagroom, patat en mayonaise vulden de tafel. Terwijl mijn gezelschap het ‘vergif’ naar binnen gooide, keek ik toe. Gelukkig heb ik altijd een flesje Acerolasap, een stukje zoethout en een pakje biologische kwark in mijn tas, zodat het toch nog een gelaagde avond werd. Het is wel schrijnend om te zien dat Rens Kroes door veel restaurants nog volkomen wordt genegeerd. 

Ik ondervind alleen maar plezier van mijn nieuwe lifestyle. Mijn leventje staat in de steigers. De studie loopt op rolletjes, mijn hardloopcarrière zit in de lift en ik heb meer sociale contacten dan ooit. Misschien zorgt ‘my new way of living’ binnenkort wel voor een lief vriendinnetje. Wie zal het zeggen. Tot die tijd, ga ik door op de ingeslagen route. Ik ben heel blij dat Rens op mijn pad is gekomen en ik wens iedereen hetzelfde toe. Ik sluit graag af met de lijfspreuk van Rens en mij: powerfood to the people!